No cóż - edek SW 120 jest po prostu fajnym instrumentem uniwersalnym gwarantującym na tyle dobrą jakość, by nie wpędzać człowieka z zbyt duże frustracje. Tyle. Dlatego go wybrałem i trudno abym mu teraz stawiał z tego powodu zarzuty. Ale oczywiście wybór sprzętu "do wszystkiego" odbywa się kosztem tego, że w każdym z konkretnych zastosowań pokazuje swoje ograniczenia. Do obserwacji wizualnych planet czy Księżyca - jest pewien niedosyt koloru i kontrastu moim zdaniem. Do foto planet/Księżyca - widać już wyraźnie niedosyt apertury. Do fotografii szerokich pól z kolei jest trochę za długi - przydałby się flattener skracający ogniskową (250 euro) itd. itd. itd...

Muszę tu też cos wtrącic od siebie.
Lulu - jak zawsze robisz genialny opis tego co widac w kilku słowach.

Porównywałem tuz przed najwiekszym zblizeniem Marsa do Ziemi refraktor Vixen 80/1200 z EDkiem 102/1122 (chyba gdzies w połowie sierpnia).
Generalnie to obraz Marsa i w jednym i drugim był o takiej szczegółowosci jak piszesz. Ale w EDku miałem sekundowe przebłyski lepszego detalu i jak miałbym to porównac z Ksiezycem widzianym gołym okiem to było to mniej wiecej to samo. W Vixenie obraz pomimo, ze był bardziej stabliny to jednak tych przebłysków "superdetalu" nie było... były tylko nieostre na brzegach ciemnawe plamki (aczkolwiek bardzo kontrastowe!) i biaława czapa polarna. Czapa polarna w 102mm EDku f/11 była natomiast znacznie bardziej widoczna, a ciemnawe plamki miały bardziej ostre brzegi. Wydawało mi sie tez że widze różnice w kolorystyce pomarańczowych obszarów. Tak jak zaznaczyłem były to jednak tylko króciutkie chwile.
Oczywiście dużo mogło zależeć od seeingu i moze akurat trafiłem na te przebłyski lepszego. Na Pomorzu jednak bardzo trudno o idealny seeing. Tu zawsze wieje wiatr.

Ja ze swojego podwórka napiszę podobnie.Unitron 75 to ładny Jowisz ale o jakiś fafroclach z moimi oczami mowy nie ma.Polarex 102 - tak zabiera się za fafrocle w pasach- przez lato 2 razy.Pytam gdzie sęs posiadania większego teleskopu jak ten 75 cieszy tym co pokazuje.Jak planety będą wyżej to taka nadzieja się pojawia.Z tym że nadzieja to matka głupich.
Na Cloudy piszą że 75-80 w f-15 to skrajnie duży refraktor idealnie skorygowany.
Cieszę się JSC że nasze doświadczenia się pokrywają.
Jak ktoś chce błoto oglądać w 150 niech ogląda .Chyba że się wyprowadzi na Hawaje na Manua Kea.4000tys m npm.
Ja takiego błota w swoich warunkach przez 30 lat naoglądałem się na planetach.Jak pierwszy raz spojżałem przez Vixena Krzysia skatieta to czułem pod skórą że to jest to.
Pozdrawiam

Trochę mnie podkręcanie tymi 60/80 f15 .
Że dają fajne ostre obrazy itd. klasyczny wygląd.

Mam FS60 i wiem co potrafi, a już od jakiegoś czasu trochę choruje na FOA-60
Czy fluoryt 60mm jest wstanie się przeciwstawić achro 80mm f15 ?

Zapraszam w takim razie na południe , pojedziemy na pierwszą lepszą górkę i kolega poogląda w 150tce takie planety że szczena opada .

Hej!!!
Ja chętnie skorzystam z zaproszenia . Jak tylko planety się trochę uniosą, pakuje walizy i wpadam .

Pozdrawiam Wojtek.

Tu są szkice Marsa z FOA60, średniego Newtona i refraktorów z obiektywami 82/1670 oraz 80/1200:
https://www.fzu.cz/~kupco/astro/sketches/obj/mars.html

A tu jeszcze ciekawostka, próby H400 z fluorytu 55mm Vixen:
http://www.jayreynoldsfreeman.com/Aux/AstroPDFs/RRSaga.text.pdf

Okroj, nigdy nie krytykowałem twojego zachwytu nad obrazami dawanymi z małych refraktorów F15 czy F16. Wierzę a nawet wiem, że długoogniskowe Unitrony, Polarexy czy taki choćby Zeiss Telementor to klasa sama w sobie.
Ale tym razem przesadzasz. Piszesz, że teleskop 75-80 mm F15 to jest skrajnie duży sprzęt (skrajnie duży dobrze skorygowany)? Sorry, ale to delikatnie mówiąc nonsens. I pozostanie nonsensem nawet jak piszą o tym na Cloudynights.
Są większe teleskopy niż to magiczne 75-80 mm, które również potrafią pokazać szczegóły na planetach a nie żadne błoto jak się wyraziłeś. Newton z dobrym lustrem i światłosiłą rzędu F7 (i więcej) potrafi pokazać obraz i ładny i szczegółowy zarazem.
W 2019 podczas opozycji Jowisza, który był wtedy chyba w Skorpionie a więc skrajnie nisko było kilka dni z dobrym seeingiem i wspaniale było widać te farfocle jak się wyraziłeś w pasach Jowisza (obserwowałem przez newtona 6" F10). Oczywiście to była wyjątkowa sytuacja a sezon na Jowisza zacznie się dopiero w 2022 roku i wtedy dobre warunki na tę planetę będą znacznie częściej. I nie trzeba wyjeżdżać na Hawaje. Polska wystarczy.
W ogóle zastanawiam się jak taki na przykład Herschel obserwujący własnoręcznie produkowanymi newtonami mógł tyle zobaczyć i dokonać tylu odkryć ? Przecież powinien widzieć samo błoto. Owszem XVIII/XIX wieczne angielskie niebo było równie czyste jak teraz to w Bieszczadach, ale teleskopy Herschela z metalowymi lustrami miały mniejszy współczynnik odbicia niż obecne.
Więc jak najbardziej jest sens mieć większy teleskop niż magiczne 75-80 mm. Masz inne zdanie - twoje prawo, ale nie pisz że w większym sprzęcie widać nic więcej jak błoto, bo to zwykła nieprawda.

Panowie, wydaje mi się że nieporozumienia biorą się stale z faktu nieuwzględniania wpływu warunków atmosferycznych na możliwe do uzyskania efekty. Po prostu seeing sprawia, że rzadko kiedy można pójść z powiększeniem wyżej niż to, na co pozwala bardzo dobrej jakości achromat F15-16 o średnicy 75-80 mm. Z powiększeniem w okolicach 200x które jest moim zdaniem spokojnie do uzyskania z takiej apertury przy małej światłosile i dobrej jakości optyki, taki obiektyw jest po prostu rozsądnym i ekonomicznym wyborem. Oczywiście że większe apertury nie psują obrazu - ale zachęcają do żyłowania powiększenia, a to już prowadzi w przeciętnych warunkach do degradacji obrazu i być może Krzychu to miał właśnie na myśli.

Korzyści z większej apertury pojawiają się dopiero w bardzo dobrych warunkach, a to oznacza że można z nich skorzystać przy obserwacjach wizualnych raczej rzadko, albo jeśli regularnie - to robiąc zdjęcia, bo wówczas, dzięki stackowaniu, mamy możliwość wykorzystania mikro-momentów bardzo dobrego seeingu, które normalnie umykają uwadze oka. Ale dla komputera są dostępne.

Więc te dyskusje muszą brać pod uwagę cel dla którego ktoś decyduje się na wybór takiej a nie innej apertury. Jeśli ktoś nie bawi się w fotografię i nie chce przepłacać za szansę wyciśnięcia ze sprzętu siódmych potów kilka razy do roku, gdy zdarzy się świetny seeing, to woli wybrać małą aperturę F15. Jeśli do tego dostaje w pakiecie świetne nasycenie kolorów i kontrast, które trudno uzyskać współczesnym sprzętem na podobnym poziomie cenowym, no to o czym tu dyskutować? Wybór jest jasny i trzeba to zrozumieć, zamiast wyliczać teoretyczną rozdzielczość obiektywu.

Dokładnie tak jest.

Problem w tym że ktoś popatrzy przez chińskiego seryjnego newtona w kiepski dzień na planety i później pisze na forach że w newtonach nie da się obejrzeć dobrych planet , no bo przecież on widział to wie ....

Ja widziałem co potrafi porządny planetarny newton z porządną optyką w dobrych warunkach obserwacyjnych. Mimo to sam korzystam z mobilnego refraktorka APO 70mm i uważam że taka apertura również daje sporo radości i satysfakcji z obserwacji.

Nie napisałem że 150 nie da szczegółów tylko że 2 razy to za mało i to ze 102mm.
A 75mm dublet jest największy 100% skorygowamy w f-15.
102 w f-15 już drobna abera się pojawia.
150 w f-15 to już zauważalna i tylko marka obiektywu może coś pomóc.Albo APO krótkie i wygodne.

Pozwolę sobie wrzucić tutaj ciekawy głos z dyskusji z CN o kolorze gwiazd podwójnych w achromatach.

https://www.cloudynights.com/topic/742564-achromatic-refractors-and-double-star-colors/?p=10691623

Autor tego wpisu miał w rękach dziesiątki achromatów tego typu więc ma dość wiarygodny przegląd pozwalający na formułowanie takich wniosków.

Kolor w duzym stopniu zalezy od okularu...

Jedną z najdziwniejszych gwiazd podwójnych, które widziałem był Izar. Niesamowicie trudno okreslic jaki ma kolor ciemniejszy ze składników. W dodatku zmienia sie on w zaleznosci od skierowania wzroku. Ludzie podaja chyba wszystkie kolory tęczy jak próbuja okreslic jaki on naprawde jest. Ja tez widziałem zielony, niebieski, szary, fioletowy... Nie na darmo Struve nadał jej przydomek Pulcherrima, czyli Najpiekniejsza.
Duzo tez pewnie zalezy od jasności, źrenicy wyjsciowej. Tak wiec naprawdę ciezko niekiedy okreslic jakie kolory maja gwiazdy podwójne.

PS
Kiedys zrobiłem szkic Izara w Vixenie 80/1200
download/file.php?id=155002&mode=view/Izar.jpg
Niektórzy twierdzą, ze sepearcja jest mniejsza - mi sie tez tak wydaje - ale nie zamierzam podważac naukowych pomiarów

Koleżanki i kolegów zainteresowanych przebiegiem prac renowacyjnych zapraszam na pierwszy odcinek prezentujący towarzyszące im perypetie: http://astrostrona.pl/na-ziemi/graciarn ... acja-cz-1/

Z przjemnością przeczytałem Twoją przygodę i szczęście że dotarł ten ceniony refraktor.
Ja wszystkie 3 kupułem same tuby - nawet bez szukacza.Staryw ala fotograficzny miał tylko Vixen 50/800.Statyw w super stanie nie do u żytku z tym teleskopem.Ot wańka -stańka.
Wieszam na statywie geodezyjnym aluminiowym.Nie ma to starego uroku ale działa super.

Dzięki! Prawda jest taka że stare statywy i montaże są może ładne, ale do intensywnego użytkowania strasznie upierdliwe. Wyniesienie tego sprzętu to koszmar, montaż mimo gruntownego czyszczenia, smarowania, cyzelowania nacisków na osie za pomocą dodatkowych podkładek itp. ma luzy, chodzi w niektórych pozycjach tubusa opornie, co nie dziwi skoro przeciwwaga nie równoważy jego ciężaru (!!!) itd. Sam myślę nad jakimś systemem obejm pozwalającym łatwo montować te starocie na EQ-5...

Cześć Łukaszu.
Może większej średnicy obejmy z trzema śrubami zakończone plastikowymi końcówkami co 120* zamontowane na dovetailu?
To stosunkowo lekki Refraktor i może da radę.W razie "W" mam jeszcze dwa komplety takowych , nówki nie śmigane , produkcja Astrokrak.
Pozdrawiam Krzysztof.

Dzięki, czekam na razie co mi zaproponuje zaprzyjaźniony serwisant który kończy w tej chwili boje z częściami do Polarexa, z którymi sam nie mogłem sobie poradzić. Zdaje się że coś podobnego wynalazł, bo w Polarexie mam właśnie problem braku oryginalnych obejm i z tego co mówił, to znalazł takie większe, które jakoś tam będziemy próbowali dostosować do mniejszych średnic. W międzyczasie zakupiłem Skulyxa z myślą o wykorzystaniu tamtejszej obejmy, tak że jakieś zabezpieczenie koncepcyjno-sprzętowe na razie mam, a czy koncepcje wypalą a sprzęt im sprosta - zobaczymy

Mojego Unitrona wieszam na EQ-3 z napędem jednej osi.Tylko aluminiowy statyw za niski do patrzenia na wprost.Teraz w Strzelcu było OK.Pomaga krzesło z Teleskopy PL które obniża się płynnie do 20cm.
Polarex 102 to statyw od teodolitu 165cm i montaż Vixen GP z napędem jednej osi.Tym zestawem z krzesłem ogarniam niebo na ekliptyce na wprost.Bez łamania karku.Ważna jakość obrazu nie wygoda.

Każda nawet najlepsza złączka kątowa , czy to pryzmat czy lustro , ma zawsze jakiś mniej korzystny wpływ na obraz , to prawda.Im mniej tego wszystkiego po drodze , tym zawsze lepiej.Fakt że złączki bardzo dobre pryzmatyczne czasem poprawiają nam korekcję AC w Refraktorach AC czy ED , ale myślę że na tym byłby koniec tych zalet , biorąc pod uwagę inne walory obrazu.
Pozdrawiam Krzysztof.

Przy ogniskowej 1200 brak kątówki jest dość bolesny, nawet mimo iż pokrętła mikroruchów są stosunkowo długie. Z drugiej strony przy takim wysuwie tulei okularowej jak tu - 40 cm - każdy dodatkowy ciężar rodzi problemy. Tak źle i tak niedobrze

Łukaszu może by tak obciążyć Refraktor na końcu i wtedy zmieni się środek ciężkości.Często się narzeka że w Zenicie leżymy na gruncie , to rozwiązanie sprawdza się w praktyce o ile Refraktor nie ma wielkiej długości.

Mam na myśli głównie problemy z rozogniskowywaniem się wyciągu pod wpływem ciężaru tego co na nim wisi. Mam nadzieję że to co widzę w tym egzemplarzu to tylko efekt słabego docisku ośki - inaczej uszkodzone zębatki by się blokowały. Ale pewności nie mam, w każdym razie kątówka "full metal" + cięższy okular = problemy. Zobaczę co będzie jak dotrą elementy na wymianę ze Stanów.

Egzemplarz RAO R-74 sygnowany marką SADES pojawił się na ebayu: https://www.ebay.pl/itm/Lunette-Royal-A ... 4624863550 - wygląda na zadbany, może ktoś jest zainteresowany.