Jako miłośnik długich rurek nie mogłem nie zamieścić
Edek f/11 w dość przystępnej cenie, niestety nie wiadomo jakie to szkło...
Cytat na zachętę :
Klienci często zgłaszali poprzednią wersję "Classic Red" tego teleskopu (klasyczny achromat), która przewyższała reflektory 6 i 8 "na planetach i Księżycu w kontraście i szczegółach." Wersja ED poprawia wersję "Classic Red" zarówno optycznie jak i mechanicznie za skromny wzrost ceny.

https://www.altairastro.com/Starwave-AS ... W8L_VNggt8

Jest wątek na CN - ktoś go nawet już zakupił i lada moment powinny pojawić się pierwsze recenzje.
https://www.cloudynights.com/topic/6461 ... 11-yes-ed/

Wykres AC ponoć jest taki sam jak dla podobnego Kasai

Ktoś tam na CN zauważył, że to lepiej niz dla TEC 140, ale mim zdaniem to znacznie lepiej, bo to przesunięcie ogniska powinno się odnosić także do światłosiły. Im mniejsza światłosiła przy takim samym przesunięciu ogniska danej barwy tym lepiej. Czyli dzielimy kwadraty liczb światłosiły i wynik mnożymy odpowiednio przez wartość przesunięcia ogniska. (wydaje mi się, że tak jest , a jeśli nie to proszę o sprostowanie).

Czyżby konkurencja dla SW 100ED? Fajny pomysł z odkręcanym kawałkiem tuby pod bino.

Nawet jeśli jest na gorszym szkle niz SW100ED, to dzięki dłuższej ogniskowej parametry AC mogą być bardzo podobne (jeśli ktoś ma pod ręką wykres AC dla SW100-ED - to prośba o zamieszczenie, bo nie mogę znaleźć...), natomiast inne aberracje będą zapewne mniejsze w f/11.
Do tego cena jest o 200 funtów niższa niz SW100ED (na brytyjskim rynku). No i ta przedłużka...
Może być więc sporą konkurencją dla "klasycznego" już EDka SW, tym bardziej dla miłośników klasycznych okularów.

Cena niby niższa o 200 funtów ale ED-ek SkyWatchera jest jednak lepiej wyposażony. Powiedziałbym, że dużo lepiej bo mamy walizkę, kątówkę, szukacz, okular i nawet reduktor ogniskowej.

Cześć.

Ładnie się prezentuje wizualnie i wyciąg wydaje się solidniejszy.Gdyby D było 130mm to już by było coś , 102mm trochę jednak mało. Ale ciekawa alternatywa dla 100ED SW.

Pozdrawiam Krzysztof.

Jakość wykonania tego teleskopu bije po oczach nawet na fotkach, chyba nawet nie trzeba sprawdzać, bo to na pewno wysoka, jeśli nie najwyższa, półka

Ehh... Miłośnicy długich rur
Toć to kij baseball'owy, możliwe, że doskonałej jakości optycznej. Zgadzam się z Krzysztofem, gdyby to było 130mm (i nie F11) możnaby się zastanawiać, ale to 100 i F11.
To chyba dla koneserów. Nie wiem, kto to kupi, ale to nie moja sprawa

Witam. Czy ktoś pomoże, jak odczytywać takie wykresy aberacji? Na co zwracać uwagę? Bardzo zaintrygował mnie ten dublecik.
Szkoda, że posiadam apo 120mm w praktycznej obudowie i wymiarach 4" refraktora i przyzwyczaiłem się do jego poręczności a dodatkowe parenaście mm na średnicy robi dobrą robotę, wkraczając na teren apertury planetarnej. Wierzcie mi, że gdybym posiadał takahashi 4" to kupiłbym tego starwave celem porównania i jeżeli sam osobiście nie dopatrzyłbym się większych różnic w obrazach sprzedałbym taka bez żalu. Tylko świadomość większej apertury powstrzymuje mnie przed tym krokiem. . Bardzo podoba mi się idea powrotu do długich tubek.

Oś poziomą wykresu należy skojarzyć z osią teleskopu. Po tej osi ustawiasz sobie ostrość wyciagiem kręcąc pokretłami w lewo lub prawo i tym samym wsuwasz lub wysuwasz kątówkę wraz z okularem. Barwy są zogniskowane nie w jednym punkcie, a z minimalnymi róznicami na osi. Jak ustawisz np. na zieloną, to rozogniskowane masz inne - np. czerwoną (jak na powyzszym przykładzie). I teraz aby zogniskować czerwona to musisz wysunąć do tyłu wyciąg o ok. 0,2mm (odczytujesz to z osi liczbowej). Oczywistym jest, ze rozogniskowana barwa nie będzie ostra.
Oś pionowa to po prostu promień pola, które ogarnia teleskop. Należy zauważyć, że ogniska barw ulegaja przesunięciu jesli przesuwamy wzrok od środka pola ku brzegom (to tak w telegraficznym skrócie, aby za bardzo nie mieszać).

Niekiedy nie podaja wykresów tylko po prostu samą wartość przesunięcia barw na osi.

Im blizej skupione do siebie sa poszczególne barwy - tym lepiej, ale tez im mniejsza swiatłosiła tym lepiej, bo większy zakres dobrej ostrości powioduje, że rozogniskowane barwy są bardziej ostre dla naszego wzroku.


Niestety nie patrzyłem przez fluorytowego Taka (zresztą nawet jak bym popatrzył to i tak by nic nie znaczyło - musiałbym go po prostu mieć aby coś stwierdzic), ale porównując achro np. f/10 do f/15 różnicę widać (jak dla mnie) kolosalną. To kwestia zauważyć dany szczegół (np. krater na Ksiezycu) albo nie. Zresztą są achromaty, które zamiataja krtósze fluoryty (o takiej samej aperturze) np. na gwiazdach podwójnych. Gdzies tu niedawno podawałem przykład.

Warto dodać, ze światłoisła ma ogromy wpływ na okulary. Przy małej światłosile teleskopu okulary maja także małe aberracje.

PS
Ten teleskop namieszał w moich zamiarach. W zasadzie juz się zdecydowałem na achro 100mm f15 lub f18 (jesli bym takiego upolował), a tu jednak cos mnie do niego ciagnie. Generalnie uważam, ze minimalna wygodna ogniskowa ortoskopa to 6mm, ale nie jest tak, że wybitnie razi mnie 5mm czy nawet 4mm. A te 4mm z f11 zapewniałoby mi dobre* powiekszenie na podwójne. Niestety mniejszych ogniskowych ortoskopów niz 4mm chyba nie ma - stąd nie mam jeszcze sławetnego ED100/900 , po prostu jest minimalnie przykrótki . Wiem, wiem - sa Vixeny HR - ale czy to jest lepsze od klasycznego orciaka?

* dla mnie dobre powiększenie na podwójne (ciasne podwójne) to grubo powyżej 2xD. Idealne byłoby 2,5xD ,a nawet 2,7xD.

Dzięki. Czegoś nie rozumiem w wykresie. Zapodam przykład w którym linie się przecinają nie na osi a w odległości 36mm od niej. Co to oznacza? http://www.takahashi-europe.com/fr/TSA-102.optics.php
Z kolei na następnym widzę chyba najbardziej skorygowany sprzęt . Czy mam rację? https://www.skypoint.it/en/apochromatic ... rsion.html

Cześć.

Do najwyższej półki to mu jeszcze sporo brakuje , są wyciągi np. Starlight Instruments w cenie tego ustrojstwa które są droższe. Tak czy inaczej mam nadzieje że wyciąg w tym Refraktorze nie jest takim badziewiem jak oryginalny SW montowany w bardzo dobrym 100ED.F11 i szkło ED zapewne FPL51 lub jakiś odpowiednik dadzą w sumie korekcję zapewne zbliżoną do 100ED F9 na FPL53. Tak myślę , gdyby był to Dublet F11 na FPL53 to byłby może sens wymiany 100ED , ale to dublet ED na tańszym szkle i wyniki w praktyce będą bardzo zbliżone obydwu Refraktorów. Można zyskać lepszą mechanikę przez wyciąg a stracić na mobilności w stosunku do 100ED SW. Lepszą opcją jest myślę zakup 100ED i wymiana wyciągu na lepszy.Lub kupić EQUINOXA 100ED i mieć gotowy Refraktor z lepszą mechaniką w standardzie i chowanym odrośnikiem.Jeżeli producent w specyfikacji nie podaje że obiektyw jest na FPL53 to mamy do czynienia z tańszym szkłem ED.Tak że szału nie ma.Takie jest moje zdanie , jeżeli chodzi o ścisłość.
Zaryzykował bym może ten Doublet na FPL53 z wynikiem badania obiektywu na ławie optycznej:
https://www.harrisontelescopes.co.uk/ac ... l#SID=1706
Mobilny z dobrą też mechaniką , nie tak długi i z myślę przyzwoitą korekcją Refraktor. Ważny jest wynik badania i poprawna kolimacja zlecona przy zakupie , nadany numer seryjny , trzeba też spojrzeć na wykres w specyfikacji , itp.Do wizuala przyzwoity Doublet wystarczy , taki sprzęcik i na balkon i w teren jak najbardziej. Jest cała gama takich Doubletów na FPL53 w niemieckich sklepach , kwestia posiadać dobry egzemplarz z poprawnie wykonaną optyką a w chińczykach to różnie z tym bywa.


Pozdrawiam Krzysztof.

Zacznijmy od grafiki pokazujące rozrzut ognisk barw na osi teleskopu

Mozna powiedziec, ze ten konkretny teleskop z powyzszego rysunku ma krótszą ogniskową dla barwy zielonej, a dłuższą dla czerwonej i niebieskiej.

Co do wykresów Aberracji Chromatycznej...
Oś pionowa "0" jest osią umowną ("0" to nasze złapanie ostrosci w teleskopie). Dotyczy zwykle obserwacji w centrum pola i wcale nie jest zogniskowana na zielonej barwie w czasie obserwacji. Jest ona nieco posrodku barw, ale blizej zielonej. To ustawienie "0" dużo zalezy od konkretnych upodobań obserwatora. Liczy sie jednak rozrzut skrajnych barw. Czyli dla przykładu, który tu podałem - odległość od linii zielonej do linii czerwonej.
W startestach często jednak ustawiają na "0" barwę zieloną - lepiej wtedy widać jak oddalone są od niej inne barwy.

Sama wartość przesunięcia barw nie do końca nam wszystko mówi, bo musimy znac jeszcze światłosiłę. Np. achromat f15 ma ogromne przesunięcia w wartościach liczbowych poszczególnych barw, a pomimo to nie zauważamy tych przesunięć (aberracji chromatycznej), bo są one pomijalnie małe w stosunku do wielkości generowanego dysku Airego. Sa jeszcze inne niuanse, ale na razie na tym poprzestańmy, bo sie wszystko zaplącze.

Najlepiej to wytłumaczyc na okularach - mam akurat takie fajne grafiki pod ręką (to typowy tzw. "Plossl")

Zauważ, ze w f5 barwy sa bardziej porozszczepiane niz w f10, ale mało tego - w f5 masz dwukrotnie mniejszy dysk Airego i trudniej za nim "schować" te kolorowe rozmazańce. Dysk Airego na tym rysunku symbolizuje to czarne kółeczko. Wartości w stopniach pokazują kąt, pod którym patrzymy w okular i ładnie pokazuję aberrację chromatyczna poprzeczna..

A teraz przejdźmy do Taka

Ta grafika oznacza, ze na wysokości 36mm od srodka soczewek masz najlepiej skupione barwy. Czyli najlepiej oglądac obiekt nie w centrum pola, ale nieco dalej od środka... ale.... Teleskop działa w połaczeniu z atmosferą i w połaczeniu z okularem. Jeżeli okular rozszczepia nam barwy bardziej na krawędzi niż w centrum pola to juz mamy problem... Dodatkowo mowa tu o aberracji podłużnej, a jest jeszcze poprzeczna i zwykle jest tak, ze im dalej od srodka pola tym jest większa (patrz na grafike z okularem Plossl). Ta aberka poprzeczna, to czesto zbawienie dla dyspersji atmosferycznej, która mozna w ten sposób skorygować.

Jaka jest różnica w aberracji podłużnej i poprzecznej pokazuje nam ta grafika (w naturze jest i jedna i druga połączona razem + wszelkie inne aberracje)


PS
Informacja dla początkujących. Spotkałem się z obawami przed refraktorami, bo dają "aberkę". Jeśli jest dobry refraktor, to "aberki" nie widać. Obraz jest jak żyleta, klarowny, kontrastowy, jasny i bije na głowę wszelkie lustrzane konstrukcje. Zresztą nawet z lustrami używamy przeciez soczewkowych okularów.

PS
Informacja dla początkujących. Spotkałem się z obawami przed refraktorami, bo dają "aberkę". Jeśli jest dobry refraktor, to "aberki" nie widać. Obraz jest jak żyleta, klarowny, kontrastowy, jasny i bije na głowę wszelkie lustrzane konstrukcje. Zresztą nawet z lustrami używamy przeciez soczewkowych okularów.

Cześć.

Oglądałeś przez wszelkie lustrzane konstrukcje , jestem bardzo ciekawy przez jakie z jakimi ja nie miałem styczności.
Skoro wysuwasz tak daleko sięgające wnioski , to może parę słów o tych wszelkich konstrukcjach , jakieś porównania w praktyce , itp.
Ja bym tak stanowczo nie pisał , choć przerzuciłem kilkadziesiąt różnorakich sprzętów i konstrukcji.Możesz naprawdę się zdziwić przy niektórych konstrukcjach co potrafią , czego Ci życzę.

Pozdrawiam Krzysztof.

A co chcesz porównywać?
Takie same apertury, takie same ceny, taka samą mobilność czy po prostu jakość obrazu? Jesli jakość obrazu to już sama obstrukcja centralna powoduje, ze nawet najlepszy mak-newton przegra z dobrym refraktorem. Liczy sie Strechl... Jakiego Strehla ma mak-newton a jakiego APO? Jakiego będą miały Strechla końcowego po założeniu okularów?
Oczywiście, ze sa oceny subiektywne i jednemu moze sie wydawac, ze widzi planety lepiej w 12" Newtonie a innemu, ze w 100mm EDku... tego sie nie da obiektywnie ustalić co się komu wydaje. Zwykle w takich przypadkach pytam ile widzi kraterków w Plato. Ale to i tak nie jest obiektywne, bo jeden widzi lepiej inny gorzej, a do tego ma inne warunki atmosferyczne. Jeden potrzebuje jaśniejszego obrazu inny ciemniejszego. Jeszcze inny musi miec wielkie powiekszenie, aby w ogóle cokolwiek zauważyc.

No widzisz sam , obiektywne i wzięte z praktyki , więc pisanie wszelakie konstrukcje to mocne słowa nie poparte praktyką , aby tak pisać trzeba mieć mocne doświadczenie z wszelakimi sprzętami. Czy takowe posiadasz to wątpię , sam się nieraz zaskakuję a mam tego wszystkiego już sporo za sobą.Osobiście nie pisał bym tak stanowczo , gdyż wprowadzasz w błąd wielu początkujących , zniechęcając ich do innego sprzętu.O obstrukcji w katadioptrykach może poczytaj więcej , przy pewnej maleńkiej C.O. wpływ jest pomijalny i na granicy percepcji. Nie pisz stwierdzeń nie popartych praktyką , gdyż możesz się naprawdę zdziwić co niektóre katadioptryki potrafią.

Oś pionowa wykresu pokazuje na jakiej odległości od osi optycznej padające promienie skupiają się w jednym miejscu na osi optycznej, dobrze skorygowany obiektyw powinien to przecięcie linii korekcji mieć na wysokości 2/3 do 3/4 od osi optycznej bo brzegu obiektywu bo tą strefą wpada do obiektywu najwięcej użytecznego dla nas światła

Poczytaj sobie o Strehlu:
http://www.whichtelescope.com/benchmarks.htm
Juz 20% obstrukcji (co jest małą wartością) obcina na wejsciu Strechla do 0,93 (a przecież jeszcze go obetnie korektor i lustra) - o czym tu dalej dyskutować? APO ma Strehla 0,98 a nawet wiecej, nawet zwykłe achro ma ponad 0,97 (jesli jest odpowiednio długie)

Wiem, ze masz duża praktyke, wiele sprzetów przewinąłeś, na pewno znacznie więcej ode mnie i dziwi mnie to, ze taką wage przykładasz do praktyki w obserwacjach w celu wyciagnięcia wniosków na temat jakości optyki.
To bardzo trudno ocenić w praktyce, bo musiałbyś ogladać wszystkie teleskopy równocześnie w danych warunkach , a i tak byłby to tylko Twoje odczucia, oglądane Twoimi oczami. Jesne, ze fajnie sie czyta takze takie subiektywne odczucia, jeszcze lepiej jak te odczucia są z dwóch porównywanych teleskopów jednocześnie, ale dalej będą to tylko osobiste odczucia.

Czy na pewno chcesz twierdzic i wprowadzac nowicjuszy w błąd, ze teleskopy lustrzane mają lepszy współczynnik Strehla od dobrych refraktorów? Przecież tego nie da się podważyć.

Jeszcze obiecany rysuneczek (który juz dawałem w jakims innym temacie) pokazujący, że magia APO, fluorytu i Takahashi w praktyce może okazać sie mało skuteczna, jesli mamy za krótki teleskop (Mizar Hino to klasyczny achromat)

Cześć.

Fajnie się dyskutuje , praktyka też pokazuje jak to wszystko ma się do całości. Seeing często zakłóca nam obrazy i Strehla różnice pomiędzy 0,9 a nawet 0,96 trudno poróżnić w praktyce. Takie są fakty , to samo 1/6L całego układu od 1/10L co przekłada się odpowiednio na Strehla. Wiem gdyż posiadałem takowe sprzęty , wiele jest tu marketingu producentów , naprawdę bardzo wiele.Bardzo dobre teleskopy do pewnych powiększeń nawet praktycznie nie jesteśmy w stanie odróżnić od wzorowego Refraktora , tak jest i znam to z porównań.Przy żrenicach około 2mm dobre MN i MK dają tak ostre obrazy , kontrastowe na czarnym tle nieba że gdybyśmy nie wiedzieli że to katadioptryk to śmiało mogli byśmy powiedzieć że Refraktor. Barwy gwiazd i ich kolorystyka jest też tak wysoka i intensywna że poróżnienie staje się czasem problemem , sam wygląd maleńkich punktów gwiazd jest prawie nie do odróżnienia od Refraktora.Owszem przy stosowaniu większych powiększeń te różnice zaczynają dominować i wyłaniają nam Refraktory jako zwycięzców tego pojedynku. Ale naprawdę bardzo dobre konstrukcje katadioptryczne nawet przy wysokim powiększeniu potrafią zadziwić.Wiem co piszę , miałem niejednokrotnie opad szczeki przy oglądaniu Planet czy Księżyca Makami Intesa. Porównywałem kiedyś MN INTESA 5" F6 ze 120 ED i 127mm ED MEADE. MN INTESA 5" F6 był prawie nie do odróżnienia od 120ED a Edek MEADE 127mm poległ pierwszy jako najsłabszy z porównywanych sprzętów.Ponadto kolorystyka w MN Intesa 5" pasów Jowisza podobała mi się bardziej niż ze 120ED. Obraz w 120ED był bardziej bielszy , ale różnicy w ostrości i kontraście było naprawdę niewiele przy subtelnym ledwo widocznym detalu typu obrysy chmur i białych owali w pasach i aby to odróżnić to już trzeba być wprawionym obserwatorem Planet.
Oglądałem też ZEISSEM 110/1750mm AC , miód malina , tylko za mała apertura aby pokazać coś więcej z detalu.Jak mamy Strehla od 0,9 czy od 1/6L włącznie wzwyż to możemy spać spokojnie , gdyż w praktyce będzie nam bardzo trudno poróżnić te sprzęty , Bardzo Trudno.Częściej ze względu na Seeing tego nie odróżnimy a jak będą bardzo dobre warunki to różnice będą na pograniczu naszych możliwości wzrokowych.

Pozdrawiam Krzysztof.

Jasne, ze wprawne oko praktyka od razu dostrzeże, czy mamy do czynienia z dobra czy zła optyką i to bez wzgledu na seeing. Ale jesli mamy do czynienia z dwoma bardzo dobrymi teleskopami, to trudno to ocenić który jest lepszy zerkając w jakimś przedziale czasu najpierw w jeden a potem w drugi. Mozna od razu wyłapać, ze jasność obiektu jest inna, ze wielkość obiektu jest inna, ale juz co do szczegółów, kontrastu to nie jest takie oczywiste, tu trzeba czekać na rózne warunki atmosferyczne.

Zapewne jest tak jak piszesz, ze trudno poznać czy mamy Strehla 0,9 czy 0,95. Ja bym to ujął jeszcze inaczej.
Przy obserwacji ledwo co dostrzegalnych DSów trudno dostrzec czy mamy Strehla, 0,5 czy 0,9. W planetach pewnie jest tak jak piszesz, ze że trudno odróznic 0,9 od 0,95 nawet dla wprawnego oka (zreszta piszą tez tak w zalinkowanym przeze mnie artykule). Myślę, ze najbardziej widoczne będzie to dla oglądaczy gwiazd podwójnych. Tam przy powiększeniach rzędu 2,5xD dokładnie widać strukturę i grubość pierwszego pierścienia. Należy podkreslić, ze ta jakość nie jest tam potrzebna do oglądania ładnego pierścienia - ona jest potrzebna do oglądania drugiego składnika gwiazdy podwójnej w wypadku gdy chowa sie on w pierscieniu jaśniejszego składnika (nie bez powodu dałem własnie powyżej gwiazdę Delta Cygni).

PS
Uwielbiam takie dyskusje

Tak tu masz rację w 100% , Refraktor na gwiazdach podwójnych sprawuje się najlepiej , robiliśmy porównanie SCT 8" , Maka Intesa 180mm F10 i 120 ED , Epsilonki w Lutni , Kolejno : Refraktor , Mak i SCT , Newtona nawet szkoda było odkrywać spod przykrycia gdyż rezultat był znany bez porównania. Makowi najmniej brakowało do Edka , obrazy dyfrakcyjne miał bardzo bliskie do pewnych powiększeń , potem Refraktor zwyciężył. Byłem rozczarowany SCT , spora różnica w stosunku co do Maka , nawet wielka.Ale tak przypuszczałem widziałem co Mak pokazywał na Jowiszu a czego SCT nawet nie zarysował. Mak widocznie lepiej radził sobie z subtelnym i ledwo widocznym detalem wymagającym dużego kontrastu.Jowisz jest najlepszą planetą do porównań , obrysy i odcinanie się białych owali od pasa na jego tle , ich wyrazistość i kontrast oraz bielszy kolorek , są świetnym testem sprzętów.Teraz posiadam Maka Intesa 8" i też powala mnie nie raz na Planetach , Księżycu i nie tylko.Nawet nie chcę myśleć jakie piękne widoki były by dopiero przez dobry Refraktor 8". Tylko pomarzyć.Twojego linka nie tłumaczyłem i nie czytałem , ale odnośnie Strehla takie mam zdanie z praktyki. Widać moje stwierdzenia się potwierdzają gdyż potwierdzają to też inni obserwatorzy , skoro w Twoim linku też się o tym wspomina.

Witam
Sam jestem miłośnikiem soczewki, żadne lustro nie pokarze takich gwiazdek jak refraktor jednak jeśli chcemy większej apertury to niestety refraktor staje się nieporęczny.
Refraktor 8" F 10 i mamy 2 m rury więc trochę trudno tym obserwować , dlatego alternatywą jest jedynie lustro.

Pozdro... .

Wydaję mi się, że refraktory użyte w tym porównaniu są zbyt różne. Takahashi fs60q to min 4 lub pięć soczewek więc kontrast trochę poleci. Chciałbym zobaczyć to samo porównanie ale np. z foa60.

Też jestem fanem refraktorów, ale często w Twoich wypowiedziach pojawia się cel - powiększenie 2,5xD i wyżej.
Nie wiem.....może w achro powyżej F10 jest inaczej ale ja w swoim SW ustaliłem maksymalne użyteczne powiększenie, którym jest x218,2 co przy soczewce o średnicy 150mm daje źrenicę wyjściową 0,69mm. Jest to odpowiednio względem średnicy x1,45. Więcej sobie nie wyobrażam. Przy tym powiększeniu mam optymalny obraz Planet, Księżyc mogę oczywiście więcej przypowerować. nie wyobrażam sobie jednak wyciskać więcej z tewj soczewki - bardzo ciemny i mało wyraźny obraz no i te "farflocle" w oku, które już widzę przy moim maxie a gdzie tak tutaj tak jak piszesz X2,5D?.
Nie do końca sobie to wyobrażam...

Powiekszenia graniczne 2,5xD (2,7xD) raczej są zarezerwowane do gwiazd podwójnych (ja akurat bardzo je lubie ogladać stąd zawsze przywołuję te powery).
Planety ogląda sie zwykle z mniejszymi powerami od 1xD do powiedzmy 2xD, ale... czasem mam warunki, ze te 2,5xD są uzyteczne nawet do planet. Obraz wcale nie jest ciemny np. na takim Jowiszu. Oczywiscie, ze rzadko kiedy sa takie warunki, bo zwykle i tak widac tylko dwa postrzępione seeingiem pasy na które juz nawet 2xD jest o wiele za dużo i właściwie uzyteczne jest powiekszenie 1xD (z tym , że w takich warunkach odpuszczam sobie obserwacje teleskopem i jeśli gwiazdy ładnie wdac to wolę je oglądać bez przyrządów optycznych).
Ja to tak widzę

PS
Na Ksiezyc zakładam standardowo 8mm wymiennie z 10mm co daje mi źrenicę 0,53 - 0,66
Zreszta ja uzywam podczas obserwacji róznych powiekszeń nawet w ciagu jednej sesji i nawet w idealnych warunkach seeingowych.
Mowa oczywiście o planetarnym teleskopie wykorzystywanym do planetarnych zastosowań. Chociaż tzw "planetarny" teleskop w zaświetlonych miejscach jest tez uzyteczny do DSów, bo i tak w mniejszych źrenicach lepiej je widać niz w wiekszych.

PS2
Co ja się tu zresztą będę produkował - jest takie fajne opracowanie Dawida Kinsleya (przetłumaczone na polski) i ja się w 100% z nim zgadzam. Warto dokładnie przeczytać dwa ostatnie akapity ( źrenice 0,8-0,5 i 0,5 - 0,3).
http://www.astronoce.pl/artykuly.php?id=102