Klub F15 - nowy Członek

[jerzej]

Trzeba przyznać że finalny efekt jest wspaniały. Widać masę włożonej pracy. Gratulacje.

[JSC]

Jakoś trudno mi powiedzieć coś mądrego

Ja tym bardziej nic nie mogę powiedzieć... szukam szczęki na podłodze

Mistrzostwo świata.

Pięknie odnowiony refraktor i... w ogóle piękny refraktor.

Teraz tylko testy optyczne

[lulu]

Dzięki panowie, z daleka sprzęt robi wrażenie niemal nówki, ale nie było to w żadnym razie moim celem - jestem zdecydowanym przeciwnikiem doprowadzania staroci do wyglądu "fabrycznego" poprzez agresywną renowację polegającą na malowaniu tubusa itp. Nieco bardziej liberalny jestem w stosunku do drewna, a to chyba głównie z tego powodu, że odnowienie go, zwłaszcza w sposób eksponujący strukturę drewna (oryginalny lakier był częściowo kryjący i miał zapewne maskować nierówność koloru drewnianych elementów, to często stosowany przez Japończyków zabieg), pozwala skupić na nim uwagę, odwracając ją skutecznie od mankamentów lakierniczych tubusa i montażu.

Tutaj pełno jest takich drobnych ubytków lakieru, otarć itp., ale naprawdę piękne drewno które po wykończeniu powierzchni woskiem nabrało cech po prostu eleganckich, ekskluzywnych, powoduje że się ich w ogóle nie dostrzega. Polecam ten sposób każdemu kto chce uniknąć zamiany warsztatu w lakiernię - zabawa z drewnem jest stosunkowo mało inwazyjna dla otoczenia (chociaż tym raz garaż kompletnie zawaliłem pyłem ze szlifowania - po aucie można było pisać palcem .

Pozostaje problem zdemolowanej zębatki w wyciągu. Oczyściłem ją z powgniatanych kawałków metalu, nałożyłem dużo gęstego smaru silikonowego - i jakoś tam chodzi, ale będzie zapewne ulegać dalszemu zniszczeniu, bo czuć nierówności przesuwu. Można dać sobie spokój z pokrętłem i manewrować wysuwaną tuleją okularową. Ale jestem już wstępnie umówiony na transport elementów na wymianę ze Stanów, mam nadzieję że uda się zastąpić to czego chyba nie bardzo da się naprawić.

[witos]

Jest pięknie

[lulu]

Całkiem różowo nie jest, bo jednak sprzęt ma swoje lata. Na podstawie numeru seryjnego koledzy amerykańscy wyszacowali że pochodzi z 1962 roku, więc ma prawie 6 dych na karku. Nie chodzi nawet o jego stan i zużycie, ale konstrukcyjnie jest tam moim zdaniem sporo wątpliwych rozwiązań które sprawiają, że mimo gruntownego czyszczenia i smarowania montaż chodzi z oporami, posiada rozregulowujące się stale luzy na osi RA prowadzące do powiększania się oporów w pewnych położeniach itp. Już sama ilość dziwacznych fibrowych podkładek, które czasem pracują parami trąc jedna o drugą pokazuje że jest to koncept ratowany miejscami "na siłę", a znawcy tego modelu potwierdzają że poprawne wyregulowanie montażu to walka z wiatrakami i chyba nie zależy to od jego stanu. Ot - taka uroda, którą trzeba przyjąć z dobrodziejstwem inwentarza, jako tzw. "świadka historii"...

[Krzysztof_P]

Jest bardzo dobrze , jak około 6-dych to w sile wieku , co widać po zamieszczonych zdjęciach.
Pozdrawiam Krzysztof.

[wfifiak]

Całkiem różowo nie jest, bo jednak sprzęt ma swoje lata. Na podstawie numeru seryjnego koledzy amerykańscy wyszacowali że pochodzi z 1962 roku, więc ma prawie 6 dych na karku.

Hej!!!!
Ja tak z innej beczki. Codziennie używam radia Philips Jupiter z 1963. Radio codziennie i bezawaryjnie (od 7 lat) umila mi robienie śniadania. Ma piękny ciepły dźwięk. Wzmacniacz biampli 2x3,5W na dwóch triodach-pentodach ECL86 potrafi naprawdę dać czadu. Skalę opisywał mój (wtedy 11 letni) syn . Wszystko oprócz skali i tylnej ścianki oryginalne. Stare jest piękne i niesamowicie solidne .

Pozdrawiam Wojtek.

[Krzysztof_P]

Cześć Wojciechu.
Stare piękne i solidne wyroby.
Może wstawię niebawem fotkę mojej wiertarki z lat 70-tych.
Wiertarka przeżyła 100 chińskich nowych wiertarek i ma się nadal dobrze.
Mamy już teraz po całości Klub Koneserów.
Pozdrawiam Krzysztof.

[lulu]

Całkiem różowo nie jest, bo jednak sprzęt ma swoje lata. Na podstawie numeru seryjnego koledzy amerykańscy wyszacowali że pochodzi z 1962 roku, więc ma prawie 6 dych na karku.

Hej!!!!
Ja tak z innej beczki. Codziennie używam radia Philips Jupiter z 1963. Radio codziennie i bezawaryjnie (od 7 lat) umila mi robienie śniadania. Ma piękny ciepły dźwięk. Wzmacniacz biampli 2x3,5W na dwóch triodach-pentodach ECL86 potrafi naprawdę dać czadu. Skalę opisywał mój (wtedy 11 letni) syn . Wszystko oprócz skali i tylnej ścianki oryginalne. Stare jest piękne i niesamowicie solidne .

Pozdrawiam Wojtek.

Przede wszystkim jest to zupełnie inna technologia. Nie jestem w tej dziedzinie fachowcem, ale rozumiem to tak, że te stare lampy mają znacznie (tysiące razy) szybsze czasy reakcji niż układy scalone i również znacznie, znacznie szybsze niż nawet tranzystory, dlatego pod względem precyzji definicji dźwięku żaden cyfrowy czy tranzystorowy wzmacniacz nie może się równać ze wzmacniaczem lampowym. W wypadku wzmacniaczy gitarowych słychać to bardzo wyraźnie, zwłaszcza na kanale przesterowanym - z tranzystora czy cyfrzaka nie wykrzesze się porządnego przesterowanego, "tłustego mięcha". Piękne radio i świetny design skali! Lampowe 2x3,5W z odpowiednim głośnikiem potrafi zrobić już niezły hałas w domowych warunkach

[okroj]

Byłem u Wojtka-potwierdzam mega radyjko .
Mam kustoma piecyk lampowy pod gitarkę na której ostatnio nie gram ale jest OK.

[lulu]

Ja mam butikowego heada Bash Studio 20W z paczką Hesu, ale też ostatnio mało odpalam...

[lulu]

Nareszcie dzisiaj krótki moment czystego nieba i szansa na Pierwsze Światło... Cóż, jakby to powiedzieć w sposób cenzuralny. Ja ********! Tego się nie spodziewałem! Po rozkręceniu i czyszczeniu obiektywu przykręciłem soczewki jak leciało i nie próbowałem się nawet bawić w kolimację, do której musiałbym sobie zrobić jakąś naprawdę odległą sztuczną gwiazdę, bo ognisko dla bliższych obiektów wypada w tej i tak długaśnej rurze grubo poza wyciągiem. Zdążyłem kuknąć na Marsa i Plejady.

Powiększenie 120x z okularem orto Zeiss O-10. Tarczka wyrysowana jak od żyletki. Piękny soczysty kolor, plastyczna, "kulkowata". Faza widoczna mimo, że niewielka. Trudno przy tym powiększeniu i obecnym rozmiarze mówić, że widać wyraźnie szczegóły na powierzchni, ale wyraźnie widać że są ciemniejsze placki na tarczy. Aberracja na poziomie który trudno oddzielić od tego co daje okular i od rozmazań powodowanych przez ruch powietrza. Niestety zanim rozstawiłem się z edkiem żeby porównać, niebo się zaciągnęło, ale ma wrażenie, że obraz nie był w jakiś wyraźny sposób gorszy od edkowego, na pewno nie powiedziałbym "o - aberracja!". Nawet z najbardziej chamskim okularem H-6mm obraz tarczy nie raził aberracją ani nie cierpiał z jej powodu na precyzji.

Potem zdążyłem jeszcze popatrzeć na Plejady, używając szerokokątnego dziwoląga Polarex MONOCHRO 40mm. Piękne! Gwiazdki idealne, błękitne ostre punkciki. Moje najkrótsze podsumowanie pierwszego wrażenia: NIE CZUĆ INSTRUMENTU! Nie czuć tej optyki - po prostu się tam jest! Powiem szczerze, że od lat tego nie czułem. A tu proszę - być może tylko na chwilę, ale się niespodziewanie odnalazło... Za to pogłaszczę dzisiaj statyw po smukłych nogach na dobranoc

[JSC]

Moje najkrótsze podsumowanie pierwszego wrażenia: NIE CZUĆ INSTRUMENTU! Nie czuć tej optyki - po prostu się tam jest!

To jest dobre podsumowanie. W Vixenie 80/1200 tez patrzy się przez tą rurkę tak jak by nie miała soczewek po drodze - tak - dokładnie tak! Ostrość az po sam brzeg diafragmy, w całym polu taka sama.

Cóż, jakby to powiedzieć w sposób cenzuralny. Ja ********! Tego się nie spodziewałem!

Miałem dokładnie to samo jak pierwszy raz spojrzałem przez Vixena. Nie spodziewałem sie takiej ostrości, takiej jasności i takiej czystosci obrazu w tak maleńkiej aperturze.


Ciesze się, że teleskop nie dość że piękny, to jeszcze pięknie działa. A pewnie jeszcze go można dopieścić w ustawieniach. Kolejna długa rurka uratowana i odwdzięcza się za to

[lulu]

W porównaniu z Twoim Vixenem tutaj niestety w kość daje logistyka - konkretnie transport. Statyw jest wielki i utrzymywany w ryzach tylko rachityczną półeczką na akcesoria (widzę, że niektórzy dodają jeszcze łańcuszki wiążące statyw "piętro niżej"). Całość waży naprawdę sporo, więc przenoszenie tego jest wyzwaniem. Nogi statywu okute są oczywiście ostrymi kolcami kaleczącymi parkiet. Musiałem użyć drewnianych klocków-obważanków z dziurką w środku i filcowymi podkładkami od spodu. Na tych "padach" trzeba całość delikatnie dociągnąć do drzwi, żeby z tym wyjść trzeba mieć do dyspozycji podwójną szerokość drzwi balkonowych i bardzo ostrożnie to przenieść przez drzwi. Wracając trzeba trafić w te obważanki, albo pogodzić się z dziurami w podłodze, więc w praktyce trzeba wołać kogoś do pomocy...

Z moim 120-mm edkiem na eq-5 biegam bez problemu po kilkadziesiąt metrów jak trzeba znaleźć jakąś dziurę między drzewami, mimo że waży to ponad 20 kg. Tutaj nie wyobrażam sobie takich wędrówek. Chyba że ktoś zapomni o zabytkowych walorach i skupi się na walorach optycznych. Wówczas trzeba to po prostu posadzić na współczesnym montażu, być może pomyśleć nawet o wymianie wyciągu na coś współczesnego. Choć muszę powiedzieć, że dość pozytywnym zaskoczeniem byłą względnie dobra stabilność montażu jeśli chodzi o drgania i szybkość ich wygaszania. Właściwie nie jest to tutaj problemem, nie czuje się tego jako wyraźnego dyskomfortu, mimo że rura jest bardzo długa, a wyciąg właściwie ekstremalnie długi.

[JSC]

Długości wyciągu dawniej rzeczywiście nie żałowali - u mnie tez jest nieprawdopodobnie długi
W EDku 102 f/11 jest chyba ze trzy razy krótszy

[Karol]

A te długie wyciągi to czasem nie obcinały apertury ?

[okroj]

W f-15 to jak rozrysujesz to wiąska jest cieniutka.Obcinanie to problem dla f-5.

[wfifiak]

Hej!!!
Ja w swoim złotym ED100 mam rurę wyciągu długą na 24cm. Zmieniałem niedawno wyciąg na taki z mikroruchami. Ten nowy wyciąg miał rurę długości 17cm. Przełożyłem jednak do niego ze starego wyciągu (na szczęście pasowała) bo daje mi ona możliwość patrzenia na wprost. Rzadko z tego korzystam, bo mam naprawdę dobrą pryzmatyczną kątówkę. Ale, w sprzyjających, warunkach mogę się jej pozbyć. Z wyliczeń mi wyszło, że na końcu rury wyciągu (od strony obiektywu) mam stożek światła o podstawie 33mm, więc w wyciągu 2" jest pory zapas. Obcinanie stożka może być problemem dla każdej światłosiły teleskopu. Ja miałem spory problem w maku Bressera (f15) przy zastosowaniu nasadki bino. Skończyło się tym, że przerobiłem tylą pokrywę i zyskałem 4cm.

Pozdrawiam Wojtek.

[lulu]

Tutaj jest tak, że okular wisi przeciętnie 40 cm za tubusem...

[Krzysztof_P]

Małe i lekkie szkiełka typu: Plossl , Orto to zapewne nie problem , ale przy większych i cięższych to i osiowość może być zagrożona.Gięcia raczej nieuniknione , ale to takie chyba przypadłości tych rurek z takimi wyciągami.
Pozdrawiam Krzysztof.

[lulu]

Patrzę cały czas na to - jakieś odchyły muszą być, ale o dziwo nie takie jakich mógłbym się obawiać przy takim ramieniu siły - tuleje chodzą w sobie na dość długim odcinku. Natomiast jak się założy kątówkę i cięższy okular to robi się problem z tym walniętym wyciągiem - jest ustawiony bardzo luźno żeby w ogóle działał i jak się na niego załaduje zbyt duży ciężar, a tubus jest mocno w pionie, to po prostu rozogniskowuje się zjeżdżając powoli w dół. Muszę jednak wymienić tuleję i pokrętło.

Dziś wreszcie mogłem się zorganizować tak aby porównać obraz z edkiem. Na Marsie choćby nie wiem co - nie widzę specjalnej różnicy jeśli chodzi o aberrację chromatyczną, może jakieś mini-mini-mini - i to głównie z okularu, bo narasta przy nieosiowym patrzeniu. W edku obraz jest oczywiście o wiele jaśniejszy, stąd być może wrażenie że nieco mniej kontrastowy i plastyczny. W Japończyku obecność ciemniejszych detali na tarczy widoczna jest nawet w zaskakująco małych powiększeniach - po prostu trudno mi było uwierzyć że przy powiększeniach rzędu 60-70 razy na środku tarczy było widać ciemniejsze farfocle... A było - i to jak w mordę strzelił!!! Aż mnie dosłownie cofnęło w pierwszej chwili jak to zobaczyłem...

[JSC]

A te długie wyciągi to czasem nie obcinały apertury ?

Jeszcze maja diaframęe w środku
Kiedys to sobie rozrysowałem i widac że to tak zaprojektowali, że jest zbiezne ze srednicą kątówki 1,25". Promienie ślizgaja się na poczatku rurki wyciagu i na początku tulejki katówki. U mnie jest stalowa rurka wyciagu o srednicy 42mm.

[Krzysztof_P]

Czyli projekt i wykonanie tak "na styk" , ważne że się sprawdza w praktyce.

[Krzysztof_P]

Witajcie.
Jest świetny obiektyw do ATM 5":
https://forum.astronomie.de/threads/lic ... -b.300418/
Może ktoś z Grupy F-15 się skusi i zadziała w ATM.
Pozdrawiam Krzysztof.

[lulu]

WOW! 3 metry - byłby piękny kawałek rury! Ale jak się takim czymś bawić nie mając obserwatorium w którym mogłoby to rezydować na stale?