Ciężka droga do uznania odkrycia fantastycznego zjawiska FRB

Postekolog | 11 Maj 2018, 01:53

Łowcy pulsarów na początku 2007 roku analizując wstecznie rejestracje australijskiego radioteleskopu Parkes znaleźli krótki intensywny sygnał.
Pulsar szybko wiruje i omiata promieniowaniem świat jak latarnia morska.
Przeanalizowano dyspersję sygnału i okazała się zaskakującą - wskazała na źródło w odległości aż 3 miliardy lat świetlnych czyli daleko poza "naszą" Grupą Lokalną Galaktyk.

Błysk "radiowy" trwał zaledwie 10 ms co oznaczało, że emitujący obiekt/obszar nie mógł być rozległy - miał najwyżej 3000 km.
Ilość uwalnianej energii przekraczała miliard razy energię emitowaną przez pulsary, których zresztą z tak dużych odległości nie wykrywamy.

Od tego momentu przez kilka lat szukano podobnych zdarzeń, a wielu naukowców podważało zjawisko (tym bardziej, że wstępnie obiecujące powtórki okazały się wynikiem używania mikrofalówki w celach kulinarnych przez uczonych blisko radioteleskopu).

Wracając do "dyspersji".
W kosmosie na drodze fal radiowych stoją swobodne elektrony (zarazem są to niejako pola). W takim środowisku dłuższe fale radiowe docierają nieco szybciej do celu niż krótsze.
Im dalej nastąpił błysk tym bardziej opóźniony jest "dolot" fal krótszych względem dłuższych. Zjawisko jest trochę analogiczne do rozszczepiania światła przez pryzmat.

Rejestracje radiowe są zatem jakby filmem (nagraniem) i to na różnych długościach fali bo trzeba wyłapać opóźnienie wobec najwcześniej docierającej fali od danego zdarzenia kosmicznego.

Względne opóźnienia różnych fal mają swoją oczywistą specyfikę i dlatego łatwo odgadnąć czy wynikają ze zjawiska ich dalekiego lotu przez kosmos czy to jakiś szum od czajnika w kuchni obserwatorium itp.
Szum od urządzenia na Ziemi zwykle trafia do wszystkich rejestratorów, a sygnał z kosmosu tylko głównie do jednego.

W końcu bezsprzecznie potwierdzono istnienie takich, raczej (choć znamy wyjątek) jednorazowych w danym punkcie kosmosu zjawisk, i nazwano je szybkimi błyskami radiowymi (fast radio bursts; FRB).

Co tam się dzieje? Nie wiadomo. Wszystkie hipotezy są niezbyt pewne:

Szczególnie energetyczna gwiazda neutronowa?
Zderzenie gwiazd neutronowych?
Bardzo energetyczna supernowa?
Okrążanie czarnej dziury przez magnetar (gwiazda neutronowa o wybitnie silnym polu magnetycznym)?
Parowanie pierwotnej czarnej dziury powstałej zaraz po wielkim wybuchu?
Zderzenie czarnych dziur?
Defekt czasoprzestrzeni zwany struną kosmiczną - działający na gorącą plazmę jeszcze w czasie zaraz po starcie wielkiego wybuchu?
Sygnał wyemitowany jakoś przez pozaziemskie istoty inteligentne?
Rozważa się nawet jakąś rolę splątania kwantowego (zjawisko z zakresu mechaniki kwantowej - dotyczące cząstek).

Na naszym podwórku to chyba tylko amatorzy fotografowania Słońca nagrywają filmy zamiast pojedynczych klatek (klasycznie - przez wiele sekund mozolnie łapiących fotony)?

Pozdrawiam
p.s.
Inspiracja - świat Nauki 2018/5; wikipedia angielska.
Załączniki
Ciężka droga do uznania odkrycia fantastycznego zjawiska FRB: frb_list.jpg
Awatar użytkownika
 
Posty: 6167
Rejestracja: 25 Gru 2017, 01:12
Miejscowość: Wrocław

 

Postekolog | 05 Lip 2021, 19:55

Tak jak do tej pory zgadywano potwierdza się, że źródłem FRB są magnetary.

28 kwietnia 2020 r. dwa naziemne radioteleskopy wykryły intensywny puls fal radiowy.
Trwał zaledwie milisekundę, ale było to ważne odkrycie, gdyż reprezentujące pierwszy przypadek
szybkiego rozbłysku radiowego (FRB) powstałego tak blisko Ziemi - zaledwie 30 tys. lat świetlnych od nas, w naszej galaktyce.

FRB pochodził z kierunku znanego magnetara w naszej galaktyce, a rozbłysk radiowy nastąpił dokładnie w tym samym czasie,
co rozbłysk rentgenowski pochodzący z tego magnetara.

FRB 200428 jest pierwszym zaobserwowanym źródłem szybkiego impulsu radiowego wysyłającym emisje inne niż fale radiowe.

Wykrycie rozbłysku rentgenowskiego w tym samym czasie, co rozbłysk radiowy, potwierdziło sprawczą rolę magnetara.

Odkrycie FRB w naszym galaktycznym sąsiedztwie jest nie do przecenienia, ponieważ bliskość znacznie ułatwia
śledzenie tego źródła za pomocą teleskopów obserwujących na innych długościach fal.

Żaden z kiedykolwiek odkrytych FRB (niestety zawsze bardzo odległych) nie emitował innych fotonów niż radiowe.

Magnetar to rodzaj młodej gwiazdy neutronowej zrodzonej z gorących pozostałości po supernowej,
o polu magnetycznym 5000 bilionów razy silniejszym niż ziemskie, co czyni je najpotężniejszymi magnesami we wszechświecie.

Siema
https://www.space.com/strange-signal-from-milky-way
Załączniki
Ciężka droga do uznania odkrycia fantastycznego zjawiska FRB: frb_local.jpg
Awatar użytkownika
 
Posty: 6167
Rejestracja: 25 Gru 2017, 01:12
Miejscowość: Wrocław

 

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 25 gości

AstroChat

Wejdź na chat