Jak wynika z analiz naukowców z Uniwersytetu Berneńskiego i Uniwersytetu w Arizonie, kształt serca, zwany naukowo Tombaugh Regio, na powierzchni Plutona to w rzeczywistości krater, powstały od zderzenia z innym obiektem.
Doszło do tego bardzo dawno temu, bo Pluton był jeszcze bardzo młodym obiektem.
Naukowcy wykonali symulację, z której wynika, że Pluton zderzył się z innym obiektem, którego średnica miała około 640 kilometrów.
Uderzenie nie było silne, a doszło do niego pod niewielkim kontem, co pokazuje, że część tego krateru jest wydłużona.
Rdzeń impaktora nie zagłębił się w jądro planety, ale pozostał na niej jako plama.
W badaniu okazało się, że to serce powinno w trakcie wielu lat przemieszczać się w kierunku drugiego bieguna planety karłowatej (czyli zanurkować - E.).
Według naukowców nie dzieje się tak, ponieważ pod powierzchnią znajduje się ocean ciekłej wody, który wypycha to serce do góry.
https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/ot ... r-BB1lHs14Doniesienie cytowane przez znanego w polskim astro-światku Pawła Barana podaje też inną hipotezę odnośnie braku migracji i zatonięcia owego serca:
"Nowe badanie oferuje alternatywne wyjaśnienie - dodatkowa masa, blokująca migrację, może pochodzić właśnie z rozpłaszczonego na jądrze Plutona impaktora."
viewtopic.php?p=634252#p634252Przypuszczam, że symulacja odbywała się na potężnych komputerach, a nie na strzelaniu kulami błota w inną kulę błota - zawieszoną na lince.
Dodam, że wkrótce my, Europejczycy będziemy mieć szansę na przełomowe odkrywczo symulacje astronomiczne i astrofizyczne.
W Europie budowany jest najpotężniejszy superkomputer na świecie o nazwie JUPITER
(Joint Undertaking Pioneer for Innovative and Transformative Exascale Research).
Siema
Wszystkie wszechświaty są wieczne
