Wspólna europejsko-japońska misja BepiColombo uchwyciła ten widok Merkurego 23 czerwca 2023 r., gdy statek kosmiczny przeleciał obok planety,
aby wykonać drugi z sześciu manewrów wykorzystania tak zwanej asysty grawitacyjnej Merkurego.
Chociaż wyraźnie jest to obszar z gęstymi kraterami, to zdjęcie ukazuje również część wulkanicznej historii Merkurego.
Gładkie równiny Merkurego powstały w wyniku erupcji wulkanicznych płynnych law, które rozprzestrzeniły się po całej planecie 3,7 miliarda lat temu
***
Co to za rozmyta smuga rozciągająca się od Merkurego?
Długie ekspozycje najbardziej wewnętrznej planety Układu Słonecznego mogą ujawnić coś nieoczekiwanego: warkocz(ogon).
Cienka atmosfera Merkurego zawiera niewielkie ilości sodu, które świecą pod wpływem światła słonecznego.
Światło słoneczne również uwalnia te cząsteczki z powierzchni Merkurego i odpycha je.
W szczególności żółty blask sodu jest stosunkowo jasny.
Na zdjęciu Merkury i jego sodowy warkocz są widoczne na głębokim zdjęciu zrobionym pod koniec maja z Włoch przez filtr,
który głównie przepuszcza żółte światło emitowane przez sód. (APOD)
***
Zdjęcie pokazuje Merkurego, uchwyconego z Keene w Ontario 22 grudnia 2009 roku.
Nasza najbardziej wewnętrzna planeta była słabą gwiazdą wieczorną w grudniu, a 22 grudnia, kiedy Jowisz i sierp Księżyca znajdowały się wysoko na południowym niebie
a blady Merkury przytulał się do południowo-zachodniego horyzontu.
To zdjęcie przedstawia Merkurego w niewielkim powiększeniu, właśnie wyłaniającego się z spalonego pomarańczowego zmierzchu, co sprawiło, że dość łatwo go dostrzec.
Pokazuje to, czego można się spodziewać po dobrej lornetce o co najmniej ośmiokrotnym powiększeniu.
Merkury prawie zawsze przebywa w zmroku, rzadko osiągając wysokość ponad 10 stopni (pięść trzymana na wyciągnięcie ręki) nad horyzontem. (EPOD)
https://www.esa.int/Science_Exploration ... of_Mercuryhttps://apod.nasa.gov/apod/ap200708.htmlhttps://epod.usra.edu/blog/2010/01/plan ... ember.htmlSiema
_
Wszystkie wszechświaty są wieczne
