Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny

Wiadomości, wydarzenia, kalendaria​, literatura, samouczki, Radio...

PostPaweł Baran | 29 Lut 2016, 09:00

• 29 lutego, godz. 2:18 - Io chowa się w cień Jowisza, 4" na zachód od tarczy planety (początek zaćmienia),
• 29 lutego, godz. 2:25 - minięcie się Kallisto (N) i Ganimedesa w odległości 24", 238" na wschód od tarczy Jowisza,
• 29 lutego, godz. 4:46 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia).
• 29 lutego, godz. 21:32 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
• 29 lutego, godz. 21:56 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 29 lutego, godz. 23:34 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 29 lutego, godz. 23:46 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 1 marca, godz. 0:22 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
• 1 marca, godz. 0:42 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
• 1 marca, godz. 1:50 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 1 marca, godz. 2:00 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 1 marca, godz. 4:12 - wejście cienia Kallisto na tarczę Jowisza,
• 1 marca, godz. 6:28 - wejście Kallisto na tarczę Jowisza,
• 1 marca, godz. 20:48 - Io chowa się w cień Jowisza, 3" na zachód od tarczy planety (początek zaćmienia),
• 1 marca, godz. 23:12 - wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 2 marca, godz. 3:28 - minięcie się Kallisto (N) i Europy w odległości 18", 160" na zachód od tarczy Jowisza,
• 2 marca, godz. 18:04 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 2 marca, godz. 18:12 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 2 marca, godz. 19:20 - wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 2 marca, godz. 20:18 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 2 marca, godz. 20:26 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 4 marca, godz. 3:10 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 4", 109" na wschód od tarczy Jowisza,
• 6 marca, godz. 3:00 - Ganimedes chowa się w cień Jowisza, 3" na zachód od tarczy planety (początek zaćmienia),
• 6 marca, godz. 5:36 - Europa chowa się w cień Jowisza, 2" na zachód od tarczy planety (początek zaćmienia),
• 7 marca, godz. 4:14 - Io chowa się w cień Jowisza, 0,5" na zachód od tarczy planety (początek zaćmienia).
Szczególnie warto zwrócić uwagę na te księżyce tej właśnie nocy, z niedzieli 27 lutego na niedzielę 28 lutego, gdy po tarczy Jowisza będą jednocześnie wędrowały 2 księżyca i ich cienie.
Mapka pokazuje położenie Urana w pierwszym tygodniu marca 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Wieczorem coraz wyraźniej pogarszają się warunki widoczności planety Uran, która powoli zbliża się do koniunkcji górnej ze Słońcem, a dodatkowo mrok zapada coraz później. O godzinie podanej na mapce Uran będzie się znajdował na wysokości zaledwie 12°, świecąc z jasnością +5,9 magnitudo. Planeta schowa się pod widnokrąg 1,5 godziny później. Uran przeciął już linię, łączącą gwiazdy ε i 80 Ryb i kieruje się ku gwieździe *zeta; Piscium. Jednak przejścia Urana pod tą gwiazdą z naszego kraju nie da się raczej zobaczyć, ponieważ będzie ona już zbyt blisko Słońca i zanim zrobi się odpowiednio ciemno, planeta zdąży zniknąć za widnokręgiem.

Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7766
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Urana w pierwszym tygodniu marca 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 02 Mar 2016, 08:47

Spojrzenie w marcowe niebo 2016

Gdy suchy marzec, kwiecień nagradza, bo deszcz sprowadza
powiada staropolskie przysłowie, a zatem nie tylko dla obserwacji astronomicznych życzmy sobie w tym miesiącu bezchmurnego nieba. Po emocjach związanych z kapryśną zimą, czeka nas wreszcie upragniona wiosna i cieszymy się z faktu, że Słońce powoli, ale systematycznie, wznosi się po Ekliptyce coraz wyżej i wyżej, aby wreszcie przeciąć równik niebieski 20 marca o godz. 05.30, w punkcie równonocy wiosennej – zwanym punktem Barana. Słońce „przechodzi” wtedy z półkuli południowej nieba na północną, ze znaku Ryb w znak Barana. Rozpocznie się wówczas astronomiczna Wiosna, a na ten moment, szczególnie przez ostatnie miesiące, czekaliśmy z utęsknieniem. Ponadto, ze względu na zjawisko refrakcji atmosferycznej (ciała niebieskie – w tym również Słońce – widzimy wyżej nad horyzontem, niż są one w rzeczywistości), powodującej zakrzywienie toru promieni świetlnych, zrównanie dnia z nocą wystąpi już 17 marca. W Krakowie i okolicy, w dniu 1 marca Słońce wschodzi o 6.22, a zachodzi o 17.22, zaś ostatniego marca wschodzi (już według czasu letniego) o 6.18, a zachodzi o 19.11, wtedy dzień będzie trwał 12 godzin i 53 minuty. Zatem w marcu w Małopolsce, przybędzie dnia już o 113 minut!
Aktywność magnetyczna Słońca będzie mała, jedynie na pewien jego wzrost możemy liczyć na przełomie każdej dekady miesiąca. Ponadto, 8/9.III., wystąpi całkowite zaćmienie Słońca, które u nas nie będzie widoczne. Zjawisko będzie można obserwować w Australii i Oceanii. Nam zaś pozostaje w nocy z 26/27 marca, na Święta Wielkanocne, zmiana czasu z zimowego na czas letni, powinniśmy przestawić zegarki o godzinę do przodu. Rano od tej pory, musimy (powinniśmy) wstawać o godzinę wcześniej, ale za to będziemy mieć dłuższe, jasne popołudnia!
Natomiast ciemne bezksiężycowe noce, dogodne do obserwacji astronomicznych, będą do połowy miesiąca, bowiem kolejność faz Księżyca w marcu będzie następująca: ostatnia kwadra 2.III. o godz. 00.11, nów 9.III. o godz. 02.54 (wtedy też glob Księżyca przesłoni Słońce), pierwsza kwadra 15.III. o godz. 18.03, pełnia 23.III. o godz. 13.01 i ostatnia kwadra 31.III. o godz. 17.17.
Najbliżej Ziemi (w perygeum) znajdzie się Księżyc 10.III. o godz. 08, a najdalej od Ziemi (w apogeum) będzie 25. III o godz. 15. Ponadto 14.III.o godz. 14, Księżyc zakryje Aldebarana, najjaśniejszą gwiazdę w konstelacji Byka, zaś 23.III. wystąpi półcieniowe zaćmienie Księżyca, ale to zjawisko nie będzie widoczne z terenów Polski.
Jeśli chodzi o planety, to Merkurego będzie można zaobserwować o świcie, tylko w pierwszej dekadzie marca, nisko nad południowo – wschodnim horyzontem, później skryje się w promieniach wschodzącego Słońca. Natomiast Wenus jako Gwiazda Poranna, przez cały miesiąc pojawia się coraz to niżej nad południowo-wschodnim horyzontem, brylując swym blaskiem tuż przed wschodem Słońca. Czerwonawego Marsa znajdziemy na niebie w drugiej połowie nocy, goszczącego w pierwszym tygodniu marca w gwiazdozbiorze Wagi, a następnie w Skorpionie. Ta wędrówka planety na niebie powoduje, że z upływem dni, coraz dłużej przebywa nad horyzontem, by w maju znaleźć się w opozycji do Słońca. Jowisz znajduje się w gwiazdozbiorze Lwa, a ze względu na przebywanie w opozycji (8.III.) względem Słońca, można go będzie obserwować przez całą noc, podziwiając przez lunetę jego gromadkę galileuszowych satelitów. Natomiast w drugiej połowie nocy w gwiazdozbiorze Wężownika, widoczny będzie Saturn z pierścieniami. Uran widoczny będzie wieczorem w gwiazdozbiorze Ryb, ale tylko do połowy marca, potem skryje się w promieniach Słońca. Natomiast Neptun, przebywający w gwiazdozbiorze Wodnika, pojawi się nam na porannym niebie dopiero w drugiej połowie miesiąca, wyprzedzając wschód Słońca.
Aby spojrzeć przez lunetę chociażby na w/w planety, możan w tym celu złożyć wizytę w Młodzieżowym Obserwatorium Astronomicznym w Niepołomicach, mieszczącym się przy ul. Mikołaja Kopernika 2 (tel. 12-281-15-61) – wcześniej tam telefonujemy.
W tym miesiącu nie przewiduje się bogatych deszczy meteorów, chociaż 24 marca przypada maksimum mało aktywnego, rozciągłego roju (Wirginidy), promieniującego z okolicy „alfy” – czyli Spiki, najjaśniejszej gwiazdy w Pannie. Niestety, ale Księżyc w pełni będzie przeszkadzał w obserwacjach maksimum tego roju. Natomiast bliskość Wiosny, niechaj nas zachęca do ostatnich zimowych spacerów. Dodatkowo wypada tylko nam sobie życzyć bezchmurnego nieba, a w marcu takie pogody często u nas występują. Zatem spoglądając wieczorem, w środku nocy lub wczesnym rankiem w rozgwieżdżone niebo, przypomnijmy sobie na pociechę, jeszcze jedno przysłowie:
Wraz z Wiosną, nasze nadzieje rosną
dlatego wszystkim Państwu stosownej pogody wiosennej, serdecznie życzę.

Adam Michalec MOA w Niepołomicach,
http://orion.pta.edu.pl/niebo/spojrzeni ... niebo-2016
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 02 Mar 2016, 08:47

Wschody i zachody Księżyca w Krakowie - Marzec i Kwiecień 2016
Wschody i zachody Księżyca w Krakowie - Marzec i Kwiecień 2016

Marzec Kwiecień

Data Ws Za Data Ws Za
1. 00 17 09 57 1. 02 42 12 05
2. 01 15 10 37 2. 03 25 13 09
3. 02 11 11 24 3. 04 04 14 19
4. 03 02 12 19 4. 04 39 15 33
5. 03 49 13 21 5. 05 12 16 51
6. 04 32 14 31 6. 05 43 18 11
7. 05 10 15 45 7. 06 15 19 32
8. 05 45 17 03 8. 06 49 20 52
9. 06 17 18 22 9. 07 26 22 10
10. 06 49 19 42 10. 08 07 23 23
11. 07 21 21 01 11. 08 54 -
12. 07 55 22 18 12. 09 47 00 28
13. 08 33 23 31 13. 10 44 01 24
14. 09 15 - 14. 11 46 02 12
15. 10 02 00 38 15. 12 48 02 51
16. 10 55 01 37 16. 13 52 03 25
17. 11 53 02 29 17. 14 54 03 54
18. 12 53 03 12 18. 15 57 04 20
19. 13 56 03 49 19. 16 59 04 45
20. 14 59 04 21 20. 18 00 05 09
21. 16 02 04 50 21. 19 01 05 33
22. 17 04 05 16 22. 20 02 05 58
23. 18 06 05 40 23. 21 02 06 26
24. 19 08 06 04 24. 22 01 06 57
25. 20 09 06 29 25. 22 58 07 33
26. 21 09 06 55 26. 23 51 08 14
27. 23 09 08 24 27. - 09 01
28. - 08 56 28. 00 39 09 55
29. 00 07 09 34 29. 01 23 10 56
30. 01 02 10 17 30. 02 02 12 02
31. 01 54 11 07

Dane wyznaczone na podstawie:
The American Ephemeris and Nautical Almanac * 2016
Adam Michalec
http://orion.pta.edu.pl/niebo/wschody-i ... ecien-2016
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 02 Mar 2016, 08:49

Wschody i zachody Słońca w Krakowie - Marzec 2016
Wschody i zachody Słońca w Krakowie - Marzec 2016


Data Wschód Zachód Długość dnia Dłuższy od najkrótszego Krótszy od najkrótszego Fazy Ksieżyca,
Przew. akt. Slonca
(m, s, d, bd)
h m h m h m h m h m h m
1.Wto 6 22 17 22 11 0 2 55 5 23 d – duża
2.Sro 6 20 17 24 11 4 2 59 5 19 d Ost. kwad. 00 11
3.Czw 6 18 17 26 11 8 3 3 5 15 d
4.Pia 6 16 17 27 11 11 3 6 5 12 d
5.Sob 6 14 17 29 11 15 3 10 5 8 s - średnia
6.Nie 6 12 17 31 11 19 3 14 5 4 s
7.Pon 6 10 17 33 11 23 3 18 5 0 s
8.Wto 6 8 17 34 11 26 3 21 4 57 s
9.Sro 6 6 17 36 11 30 3 25 4 53 s Nów 02 54
10.Czw 6 4 17 38 11 34 3 29 4 49 d Ks. w perygeum 08 00

11.Pia 6 2 17 39 11 37 3 32 4 46 d
12.Sob 6 0 17 41 11 41 3 36 4 42 d
13.Nie 5 57 17 42 11 45 3 40 4 38 d
14.Pon 5 55 17 44 11 49 3 44 4 34 s
15.Wto 5 53 17 46 11 53 3 48 4 30 s I kwad. 18 03
16.Sro 5 51 17 48 11 57 3 52 4 26 s
17.Czw 5 48 17 49 12 1 3 56 4 22 s
18.Pia 5 46 17 51 12 5 4 0 4 18 s
19.Sob 5 44 17 52 12 8 4 3 4 15 s
20.Nie 5 42 17 54 12 12 4 7 4 11 d Wiosna 05 30

21.Pon 5 40 17 55 12 15 4 10 4 8 d
22.Wto 5 38 17 57 12 19 4 14 4 4 d
23.Sro 5 36 17 58 12 22 4 17 4 1 d Pełnia 13 01
24.Czw 5 34 18 0 12 26 4 21 3 57 d
25.Pia 5 31 18 1 12 30 4 25 3 53 d Ks. w apogeum 15 00
26.Sob 5 29 18 3 12 34 4 29 3 49 d
27.Nie 6 27 19 5 12 38 4 33 3 45 d Wielkanoc
28.Pon 6 24 19 6 12 42 4 37 3 41 s
29.Wto 6 22 19 8 12 46 4 41 3 37 s
30.Sro 6 20 19 10 12 50 4 45 3 33 s
31.Czw 6 18 19 11 12 53 4 48 3 30 s Ost. kwad. 17 17


Dane wyznaczone na podstawie:
The American Ephemeris and Nautical Almanac * 2016
Adam Michalec
http://orion.pta.edu.pl/niebo/wschody-i ... arzec-2016
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 08 Mar 2016, 08:45

Niebo w drugim tygodniu marca 2016 roku

Mapka pokazuje położenie Księżyca i Urana w drugim tygodniu marca 2016 roku
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
W środę 9 marca, o godz. 2:55 polskiego czasu Księżyc przejdzie przez nów, a po powierzchni Ziemi będzie wędrował jego cień, dzięki czemu w południowo-wschodniej Azji będzie można obserwować całkowite zaćmienie Słońca. Niestety jest to daleko od Europy, zatem niczego nie zobaczymy, a już następnego dnia Księżyc pojawi się na niebie wieczornym, na którym minie Urana i podąży w kierunku Aldebarana. Przez całą noc można obserwować będącego w opozycji Jowisza, natomiast w drugiej części nocy - parę planet Mars i Saturn.

Mieszkańcom wysp Indonezji, w tym Sumatry, Bornego, Celebes oraz Archipelagu Moluków Północnych dane będzie Słońca zaćmienie. My nie będziemy mieli tyle szczęścia. W czasie, gdy po powierzchni naszej planety będzie wędrował cień Księżyca, większość Europejczyków będzie spała. Jednak już następnego dnia, niecałe dwie doby po tym wydarzeniu, na europejskim niebie tuż po zmierzchu będzie można próbować dostrzec tarczę Srebrnego Globu. Lecz Nie będzie to takie proste, ponieważ godzinę po zachodzie Słońca (na tę porę mniej więcej wykonana jest mapka) będzie miał tarczę oświetloną w zaledwie 4% i będzie zajmował pozycję na wysokości 7° nad zachodnim widnokręgiem, zaś Około 6° prawie dokładnie nad Księżycem będzie wtedy świecić planeta Uran. Trzeba zatem dysponować odpowiednio odsłoniętym zachodnim nieboskłonem.

Siódma planeta Układu Słonecznego jest już widoczna słabo i jest o wiele trudniejsza do odnalezienia, ponieważ do jej obserwacji potrzebne jest dość ciemne niebo, a zanim to nastąpi, planeta wyraźnie zbliża się do widnokręgu. W momencie pokazanym na mapce Uran znajduje się na wysokości jakichś 13°, zaś na początku nocy astronomiczne - około godz. 19:30) Uran jest już tylko w połowie tej wysokości. Obecnie Uran świeci blaskiem +5,9 magnitudo i zbliża się do gwiazdy ζ Ryb, ale zanim przejdzie blisko niej - zginie w blasku zorzy wieczornej. A w przyszłym sezonie obserwacyjnym będzie kreślił pętlę na północny wschód od tej gwiazdy.

Jeśli w środę nie uda się odnaleźć Księżyca, to w czwartek 11 marca nie powinno już z tym być żadnego kłopotu, ponieważ o tej samej porze naturalny satelita Ziemi będzie zajmował pozycję prawie 20° nad zachodnim horyzontem, a jego faza urośnie do 10%. Tego wieczoru Księżyc schowa się za widnokręgiem już prawie 3,5 godziny po Słońcu. W dalszym ciągu w jego najbliższym sąsiedztwie nie będzie jasnych gwiazd. Ponad 5° na prawo od niego (na godz. 9) będzie świecić Alresha, czyli gwiazda Ryb, oznaczana na mapach nieba grecką literą α, natomiast Uran będzie się wtedy znajdował prawie 10° na zachód od Księżyca (na godzinie 4).

W weekend Księżyc będzie wędrował na pograniczu gwiazdozbiorów Barana, Wieloryba i Byka. W sobotę 12 marca tarcza Księżyca będzie oświetlona w 18%. Około 15° na północny zachód od niej świecić będą najjaśniejsze gwiazdy konstelacji Barana, zaś 8° w przeciwnym
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca i Urana w drugim tygodniu marca 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 08 Mar 2016, 08:47

kierunku - druga co do jasności - choć oznaczana grecką literą α - gwiazda Menkar z Wieloryba. Dobę później Księżyc wkroczy do gwiazdozbioru Byka, zwiększając swoją fazę do 28% i zachodząc już prawie 6 godzin po Słońcu. Około 10%deg; na północ od niego świecić będą Plejady, a 2,5 stopnia dalej, lecz na wschód - najjaśniejsza gwiazda całego gwiazdozbioru Byka, czyli Aldebaran.

Mapka pokazuje położenie Jowisza w drugim tygodniu marca 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
We wtorek 8 marca Międzynarodowy Dzień Kobiet. W tym roku Jowisz uświetni go swoją opozycją względem Słońca. Tego dnia wzejdzie on, gdy Słońce będzie chowało się za widnokrąg, a zajdzie w momencie jego wschodu, górując około północy. W tym roku podczas opozycji Jowisz ma jasność -2,5 magnitudo, a jego tarcza ma średnicę 44 sekundy kątowe. Jak już kiedyś pisałem tegoroczna opozycja nie należy do tych korzystnych. Przy bardziej sprzyjających warunkach Jowisz może osiągnąć jasność prawie -3 magnitudo i średnicę ponad 50". Zatem wyraźnie więcej niż teraz. Jednak na takie opozycje Jowisza trzeba będzie poczekać do lat 2021-23. W tym roku w opozycji największa planeta Układu Słonecznego znajduje się niedaleko gwiazdy σ Leonis, świecącej z jasnością obserwowaną +4 magnitudo. W dniu opozycji oba ciała niebiańskie będzie dzieliło mniej więcej 43 minuty kątowy, czyli jakieś 1,5 średnicy kątowej Księżyca.

W układzie księżyców galileuszowych zachodzi właśnie opisywana już wcześniej zmiana: do opozycji cień Jowisza był po zachodniej jego stronie i dlatego mogliśmy obserwować początek zaćmienia i potem wyjście danego księżyca zza jowiszowej tarczy. A gdy jakiś księżyc wędrował przed tarczą swojej planety macierzystej, to najpierw na niej pojawiał się jego cień. W dniu opozycji zakrycie i odkrycie danego księżyca będzie zachodziło równocześnie z wejściem i wyjściem z jowiszowego cienia, a gdy jakiś księżyc będzie wchodził na tarczę Jowisza, to równocześnie będzie się na niej pojawiał jego cień. Natomiast po opozycji cień Jowisza będzie po jego wschodniej stronie, zatem będzie można obserwować początek zakrycia danego księżyca przez jowiszową tarczę, a potem wyjście z cienia. A gdy jakiś księżyc będzie wchodził na tarczę, to jego cień będzie się na niej pojawiał po nim. I w miarę, jak od opozycji będzie mijało coraz więcej czasu, tym większa będzie różnica między wejściem danego księżyca na tarczę, a pojawieniem się na niej jego cienia, zaś gdy dany księżyc będzie wychodził z cienia swojej planety macierzystej, to będzie to robił coraz dalej od niej.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Jowisza w drugim tygodniu marca 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 08 Mar 2016, 08:48

Szczegółowe informacje na temat konfiguracji księżyców galileuszowych Jowisza (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night) zawiera poniższa lista. Warto zwrócić szczególnie uwagę na noc z 9 na 10 marca, gdy wszystkie 4 księżyce będą bardzo blisko tarczy swojej planety macierzystej (jeden z nich na tarczy), potem jeden z księżyców schowa się za tarczę, a kolejny z nich wejdzie na nią, zatem w pewnej chwili z trzech widocznych nawet w małych instrumentach księżyców zostanie tylko jeden, ale jeszcze przed północą będą widoczne już wszystkie cztery. Dwa z nich po wschodniej stronie tarczy, pozostałe dwa - po zachodniej.
• 7 marca, godz. 4:14 - Io chowa się w cień Jowisza, 0,5" na zachód od tarczy planety (początek zaćmienia).
• 8 marca, godz. 0:10 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
• 8 marca, godz. 0:12 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 8 marca, godz. 1:28 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 8 marca, godz. 1:30 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 8 marca, godz. 2:58 - zejście Europy i jej cienia Europy z tarczy Jowisza,
• 8 marca, godz. 3:44 - zejście Io i jej cienia z tarczy Jowisza,
• 9 marca, godz. 0:58 - wyjście Io z cienia Jowisza (koniec zakrycia, prawie równocześnie z wyjściem zza tarczy planety),
• 9 marca, godz. 17:36 - od zmierzchu Ganimedes i jego cień na tarczy Jowisza, w północno-wschodniej ćwiartce planety,
• 9 marca, godz. 18:46 - minięcie się Io (N) i Kallisto w odległości 22", 21" na wschód od tarczy Jowisza,
• 9 marca, godz. 18:52 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 9 marca, godz. 19:54 - zejście Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 9 marca, godz. 19:56 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 9 marca, godz. 19:58 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 9 marca, godz. 20:08 - zejście cienia Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 9 marca, godz. 21:40 - wyjście Europy z cienia Jowisza, 1" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 9 marca, godz. 22:10 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 9 marca, godz. 22:12 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 10 marca, godz. 19:26 - wyjście Io z cienia Jowisza, 1" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 11 marca, godz. 5:30 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 4", 107" na wschód od tarczy Jowisza,
• 11 marca, godz. 22:40 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 5", 92" na zachód od tarczy Jowisza,
• 14 marca, godz. 0:45 - minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 4", 168" na wschód od tarczy Jowisza,
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 08 Mar 2016, 08:49

Mapka pokazuje położenie planet Mars i Saturn w drugim tygodniu marca 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
W drugiej połowie nocy dobrze widoczne gołym okiem są kolejne dwie planety Układu Słonecznego. Pierwsza z nich - Mars - pojawia się na nieboskłonie około północy i do końca tygodnia będzie świecić na tle gwiazdozbioru Wagi, choć zbliża się wyraźnie do gwiazdy Graffias w Skorpionie, która na mapach nieba jest oznaczana grecką literą β i świeci z jasnością obserwowaną +2,5 wielkości gwiazdowej. Jest ona zatem wyraźnie słabsza od Czerwonej Planety, której blask urósł już do 0 magnitudo, a więc porównywalnie z o wiele wyżej świecącymi Wegą z Lutni i Arkturem z Wolarza. Tarcza Marsa zwiększyła swoją średnicę do 10" i dzięki temu coraz mniejsze instrumenty optyczne są potrzebne do dostrzeżenia jej fazy, która wynosi 91%. Na koniec tygodnia dystans między Marsem a gwiazdą Graffias zmaleje poniżej 1°. Sama gwiazda też jest warta skierowania na nią teleskopu, albo dużej lornetki, gdyż jest to gwiazda podwójna, o separacji składników aż 14".

Już mniej niż 15° na południowy wschód od Marsa znajduje się planeta Saturn, która wędruje przez sąsiedni gwiazdozbiór Wężownika. Saturn pojawia się na nieboskłonie niecałe 1,5 godziny po Marsie. Jego jasność i średnica kątowa też rosną, ale zmiana nie jest tak szybka, jak ma to miejsce w przypadku Czerwonej Planety. W tym tygodniu Saturn świeci z jasnością +0,4 wielkości gwiazdowej, natomiast jego tarcza ma średnice 17". Maksymalna elongacja Tytana przypada dopiero na początku przyszłego tygodnia i będzie to elongacja zachodnia.

Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7772
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie planet Mars i Saturn w drugim tygodniu marca 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 14 Mar 2016, 09:17

Niebo w trzecim tygodniu marca 2016 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca w trzecim tygodniu marca 2016 roku. Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Nadchodzące dni to już ostatni zimowy tydzień. W niedzielę 20 marca o godz. 5:30 polskiego czasu Słońce przekroczy równik niebiański w drodze na północ i tym samym na północnej półkuli Ziemi zacznie się astronomiczna wiosna, a na południowej - jesień. Jednak zanim to nastąpi, z wieczornego nieba zniknęła w zasadzie planeta Uran, która 9 kwietnia przejdzie za Słońcem, za to będzie można na nim obserwować rosnący Księżyc, coraz bardziej zbliżający się do Jowisza. Od opozycji tej ostatniej planety minęło niewiele czasu i nadal można ją obserwować prawie przez całą noc. Natomiast w drugiej jej części widoczna jest para planet Mars - Saturn.

Niedziela 20 marca będzie pierwszym dniem wiosny. Tego dnia nastąpi tzw. równonoc wiosenna, gdyż Słońce znajdzie się dokładnie na równiku niebiańskim i dzień będzie równy nocy. Tzn. byłoby tak, gdyby Ziemia nie miała atmosfery. Jednak dzięki jej obecności i zjawisku refrakcji obiekty bliskie horyzontu wydają się być o ponad 0,5 stopnia wyżej, niż w rzeczywistości i z tego względu chowają się za widnokrąg później, niż w przypadku braku atmosfery. Stąd faktycznie zrównanie dnia z nocą na półkuli północnej będzie miało miejsce w czwartek 17 marca, czyli trzy dni wcześniej. Analogicznie zrównanie dnia z nocą na półkuli południowej nastąpi trzy dni po pierwszym dniu tamtejszej jesieni, czyli w środę 23 marca. Przy okazji można sprawdzić, jak działa precesja: pierwszego dnia wiosny Słońce wchodzi w astrologiczny znak Barana, a tymczasem tego dnia (i wiele dni później) ten gwiazdozbiór jest znakomicie widoczny po zapadnięciu ciemności.

Warunki obserwacyjne planety Uran są już bardzo słabe, w związku z bliską koniunkcją ze Słońcem. Na kilka miesięcy znika ona z wieczornego nieba i tym samym z cotygodniowych opisów tego, co się dzieje na niebie po zmierzchu. Za to na wieczornym niebie coraz śmielej będzie sobie poczynał Księżyc. Do niedzieli 20 marca odwiedzi on gwiazdozbiory Byka, Oriona, Bliźniąt, Raka, Lwa i Sekstantu, cały czas zwiększając przy tym fazę, a we wtorek 15 marca przejdzie przez I kwadrę. A ponieważ kąt nachylenia ekliptyki do wieczornego widnokręgu osiąga teraz maksymalne wartości, każdej kolejnej nocy Srebrny Glob będzie przebywał wyraźnie wyżej i wyraźnie dłużej na nieboskłonie, coraz bardziej przeszkadzając w obserwacjach innych ciał niebiańskich.

W poniedziałek 14 marca Księżyc zajdzie już po północy, a o godzinie podanej na mapce jego tarcza będzie oświetlona w 40% i będzie zajmowała pozycję na wysokości ponad 20° nad zachodnim widnokręgiem. Jakieś 3,5 stopnia na zachód od niego świecić będzie w tym momencie Aldebaran, czyli najjaśniejsza gwiazda konstelacji Byka. Niestety tym razem również nie będzie nam dane obserwowanie zakrycia tej gwiazdy przez naturalnego satelitę Ziemi. Tym razem szczęście będą mieli mieszkańcy okolic Morza Południowochińskiego, Indochin, Chin, Mongolii, północnych Indii, Pakistanu, Iranu, Kirgistanu, Tadżykistanu i częściowo Kazachstanu.

We wtorek 15 marca Księżyc przejdzie przez I kwadrę (zrobi to dokładnie o godzinie 18:03), natomiast w środę 16 marca i w czwartek 17 marca będzie on odwiedzał gwiazdozbiór Bliźniąt. Pierwszego z wymienionych dni Srebrny Glob będzie miał tarczę oświetloną w 62%, a w momencie pokazanym na mapce prawie 1,5 stopnia pod nim znajdowała się będzie Alhena, czyli trzecia co do jasności gwiazda tej konstelacji. Dobę później faza Księżyca jeszcze urośnie, do 72%. Tej nocy będzie on przecinał linie, łączące dwie najjaśniejsze gwiazdy Bliźniąt, czyli Kastora i Polluksa z najjaśniejszą gwiazdą Małego Psa, czyli Procjonem. Zarówno od Polluksa, jak i od Procjona Srebrny Glob będzie dzielił dystans nieco ponad 11°.

Piątek 18 marca Księżyc ma zarezerwowany na spotkanie z gwiazdozbiorem Raka, w którym znajdują się dwie znane gromady otwarte gwiazd ze słynnego Katalogu Messiera: znacznie bliższa nas i jaśniejsza M44 oraz dalsza i słabsza M67. Przed godziną 21 Księżyc będzie tworzył z nimi trójkąt równoramienny, trzymając od obu gromad dystans niecałych 6°. Niestety tak bliska obecność Księżyca w fazie już ponad 80% znacznie utrudni ich obserwację.

Ostatnie ciekawe spotkanie Księżyca z innym ciałem niebiańskim będzie miało miejsce w niedzielę 20 marca. Tej nocy naturalny satelita Ziemi będzie już świecił bardzo jasno, ponieważ jego tarcza będzie oświetlona w 94%. Do pełni będzie brakowało już niewiele, zatem Księżyc będzie zachodził krótko przed wschodem Słońca. Przez całą noc blisko Księżyca świecić będzie najjaśniejsza gwiazda konstelacji Lwa, czyli Regulus, który o godzinie podanej na mapce będzie oddalony od Srebrnego Globu o niewiele ponad 3°.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: 2016-03-14_09h15_26.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 14 Mar 2016, 09:22

Mapka pokazuje położenie Jowisza w trzecim tygodniu marca 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Ostatniej nocy tego tygodnia Księżyc będzie bardzo blisko Regulusa, ale także niezbyt daleko od największej planety Układu Słonecznego, czyli Jowisza, od której dzieliło go będzie mniej niż 16° i potrzebna jeszcze będzie kolejna doba, aby Księżyc przeszedł w minimalnej odległości od Jowisza. Sama planeta jest możliwa do obserwowania przez całą noc, ponieważ od jej opozycji minęły dopiero dwa tygodnie. Zatem wciąż świeci ona blaskiem -2,5 magnitudo, a jej tarcza ma średnicę 45".

W zeszłym tygodniu mieliśmy pecha, ponieważ sporo zjawisk w układzie księżyców galileuszowych zachodziło w dzień, gdy nie można było ich obserwować. Tym razem mamy więcej szczęścia i jeśli tylko pozwoli pogoda, będzie można zaobserwować dużo więcej zjawisk, niż w poprzednim tygodniu, w tym 3-krotnie dwa księżyce i ich cienie na tarczy Jowisza jednocześnie!.

Szczególnie warto zwrócić uwagę na 3 noce:
• 14/15 marca - nad ranem na tarczy Jowisza 2 księżyce i 2 cienie jednocześnie,
• 16/17 marca - wieczorem blisko tarczy na zachód od niej Europa, na wschód - Ganimedes i Io (dużo dalej - Kallisto). Potem Ganimedes z Io wejdą na tarczę (przez kilka godzin na tarczy Jowisza będą oba księżyce i ich cienie), zaś Europa schowa się za nią i w pewnym momencie widoczna przez małe instrumenty będzie tylko Kallisto. Przed północą oba księżyce zejdą z tarczy, a niewiele później z cienia wyjdzie Europa i ponownie widoczne będą wszystkie 4 księżyce: Io i Ganimedes na zachód od tarczy, zaś Europa i Kallisto - na wschód od niej.
• 18/19 marca - wieczorem, trzeci raz w tym tygodniu 2 księżyce i ich cienie jednocześnie na tarczy Jowisza.


Szczegółowa rozpiska zjawisk podana jest w poniższej liście (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night):
• 14 marca, godz. 0:45 - minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 4", 168" na wschód od tarczy Jowisza,
• 14 marca, godz. 18:39 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 3", 107" na wschód od tarczy Jowisza,
• 15 marca, godz. 2:28 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 15 marca, godz. 2:46 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
• 15 marca, godz. 3:14 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 15 marca, godz. 3:22 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 15 marca, godz. 5:12 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
• 15 marca, godz. 5:28 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 15 marca, godz. 5:34 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
• 15 marca, godz. 5:38 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 16 marca, godz. 0:26 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 16 marca, godz. 2:52 - wyjście Io z cienia Jowisza, 3" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 16 marca, godz. 20:04 - wejście Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 16 marca, godz. 20:50 - wejście cienia Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 16 marca, godz. 21:04 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 16 marca, godz. 21:40 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 16 marca, godz. 21:52 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 16 marca, godz. 23:12 - zejście Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 16 marca, godz. 23:54 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 17 marca, godz. 0:06 - prawie jednoczesne zejście cieni Io i Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 17 marca, godz. 0:12 - wyjście Europy z cienia Jowisza, 6" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 17 marca, godz. 0:40 - minięcie się Ganimedesa (N) i Io w odległości 6", 14" na zachód od tarczy Jowisza,
• 17 marca, godz. 18:52 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 17 marca, godz. 20:30 - wejście Kallisto na tarczę Jowisza,
• 17 marca, godz. 21:22 - wyjście Io z cienia Jowisza, 5" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 17 marca, godz. 22:14 - wejście cienia Kallsto na tarczę Jowisza,
• 17 marca, godz. 22:38 - zejście Kallisto z tarczy Jowisza,
• 18 marca, godz. 1:08 - zejście cienia Kallisto z tarczy Jowisza,
• 18 marca, godz. 17:52 - od zmierzchu Europa, Io oraz ich cienie na tarczy planety, w jej północno-zachodniej ćwiartce,
• 18 marca, godz. 18:20 - jednoczesne zejście Io i Europy z tarczy Jowisza,
• 18 marca, godz. 18:36 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 18 marca, godz. 18:52 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
• 19 marca, godz. 1:45 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 5", 101" na zachód od tarczy Jowisza,
• 21 marca, godz. 5:16 - minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 5", 179" na wschód od tarczy Jowisza.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Jowisza w trzecim tygodniu marca 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 14 Mar 2016, 09:25

Ostatniej nocy tego tygodnia Księżyc będzie bardzo blisko Regulusa, ale także niezbyt daleko od największej planety Układu Słonecznego, czyli Jowisza, od której dzieliło go będzie mniej niż 16° i potrzebna jeszcze będzie kolejna doba, aby Księżyc przeszedł w minimalnej odległości od Jowisza. Sama planeta jest możliwa do obserwowania przez całą noc, ponieważ od jej opozycji minęły dopiero dwa tygodnie. Zatem wciąż świeci ona blaskiem -2,5 magnitudo, a jej tarcza ma średnicę 45".

W zeszłym tygodniu mieliśmy pecha, ponieważ sporo zjawisk w układzie księżyców galileuszowych zachodziło w dzień, gdy nie można było ich obserwować. Tym razem mamy więcej szczęścia i jeśli tylko pozwoli pogoda, będzie można zaobserwować dużo więcej zjawisk, niż w poprzednim tygodniu, w tym 3-krotnie dwa księżyce i ich cienie na tarczy Jowisza jednocześnie!.

Szczególnie warto zwrócić uwagę na 3 noce:

14/15 marca - nad ranem na tarczy Jowisza 2 księżyce i 2 cienie jednocześnie,
16/17 marca - wieczorem blisko tarczy na zachód od niej Europa, na wschód - Ganimedes i Io (dużo dalej - Kallisto). Potem Ganimedes z Io wejdą na tarczę (przez kilka godzin na tarczy Jowisza będą oba księżyce i ich cienie), zaś Europa schowa się za nią i w pewnym momencie widoczna przez małe instrumenty będzie tylko Kallisto. Przed północą oba księżyce zejdą z tarczy, a niewiele później z cienia wyjdzie Europa i ponownie widoczne będą wszystkie 4 księżyce: Io i Ganimedes na zachód od tarczy, zaś Europa i Kallisto - na wschód od niej.
18/19 marca - wieczorem, trzeci raz w tym tygodniu 2 księżyce i ich cienie jednocześnie na tarczy Jowisza.



Szczegółowa rozpiska zjawisk podana jest w poniższej liście (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night):

14 marca, godz. 0:45 - minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 4", 168" na wschód od tarczy Jowisza,
14 marca, godz. 18:39 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 3", 107" na wschód od tarczy Jowisza,
15 marca, godz. 2:28 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
15 marca, godz. 2:46 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
15 marca, godz. 3:14 - wejście Io na tarczę Jowisza,
15 marca, godz. 3:22 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
15 marca, godz. 5:12 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
15 marca, godz. 5:28 - zejście Io z tarczy Jowisza,
15 marca, godz. 5:34 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
15 marca, godz. 5:38 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
16 marca, godz. 0:26 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
16 marca, godz. 2:52 - wyjście Io z cienia Jowisza, 3" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
16 marca, godz. 20:04 - wejście Ganimedesa na tarczę Jowisza,
16 marca, godz. 20:50 - wejście cienia Ganimedesa na tarczę Jowisza,
16 marca, godz. 21:04 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
16 marca, godz. 21:40 - wejście Io na tarczę Jowisza,
16 marca, godz. 21:52 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
16 marca, godz. 23:12 - zejście Ganimedesa z tarczy Jowisza,
16 marca, godz. 23:54 - zejście Io z tarczy Jowisza,
17 marca, godz. 0:06 - prawie jednoczesne zejście cieni Io i Ganimedesa z tarczy Jowisza,
17 marca, godz. 0:12 - wyjście Europy z cienia Jowisza, 6" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
17 marca, godz. 0:40 - minięcie się Ganimedesa (N) i Io w odległości 6", 14" na zachód od tarczy Jowisza,
17 marca, godz. 18:52 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
17 marca, godz. 20:30 - wejście Kallisto na tarczę Jowisza,
17 marca, godz. 21:22 - wyjście Io z cienia Jowisza, 5" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
17 marca, godz. 22:14 - wejście cienia Kallsto na tarczę Jowisza,
17 marca, godz. 22:38 - zejście Kallisto z tarczy Jowisza,
18 marca, godz. 1:08 - zejście cienia Kallisto z tarczy Jowisza,
18 marca, godz. 17:52 - od zmierzchu Europa, Io oraz ich cienie na tarczy planety, w jej północno-zachodniej ćwiartce,
18 marca, godz. 18:20 - jednoczesne zejście Io i Europy z tarczy Jowisza,
18 marca, godz. 18:36 - zejście Io z tarczy Jowisza,
18 marca, godz. 18:52 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
19 marca, godz. 1:45 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 5", 101" na zachód od tarczy Jowisza,
21 marca, godz. 5:16 - minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 5", 179" na wschód od tarczy Jowisza.
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 14 Mar 2016, 09:30

Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna w trzecim tygodniu marca 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Przez coraz większą część nocy można obserwować parę planet Mars - Saturn. Pierwsza z nich pojawia się na nieboskłonie około północy, natomiast druga - mniej więcej godzinę później. Pod koniec tygodnia obie planety będzie dzieliła odległość 12°. Czerwona Planeta już bardzo szybko zwiększa swój blask i rozmiary kątowe. W niedzielę 20 marca będzie ona świeciła z jasnością -0,2 wielkości gwiazdowej, a jej tarcza będzie miała średnicę już ponad 10". Coraz bardziej warto zatem przyglądać się jej w poszukiwaniu czapy polarnej, czy innych stosunkowo łatwych do zaobserwowania tworów jej powierzchni. W tym tygodniu Mars będzie mijał Graffias, jedną z jasnych gwiazd Skorpiona. Najmniejsza odległość między tymi ciałami niebiańskimi zostanie osiągnięta w środę 16 marca i będzie to mniej niż 9 minut kątowych, czyli mniej niż 1/3 średnicy kątowej Słońca, czy Księżyca. Druga z planet jest już o ponad 0,5 magnitudo słabsza i świeci blaskiem +0,4 wielkości gwiazdowej, przy średnicy tarczy wynoszącej 17". Maksymalna elongacja Tytana, tym razem zachodnia, będzie miała miejsce w poniedziałek 14 marca.

Dodał: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7783
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna w trzecim tygodniu marca 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 28 Mar 2016, 10:11

Niebo na przełomie marca i kwietnia 2016 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca oraz planet Mars i Saturn na przełomie marca i kwietnia 2016 roku .
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Niepostrzeżenie kończy się trzeci i zaczyna czwarty miesiąc 2016 roku. Księżyc przeniósł się na niebo poranne, aby jeszcze przed końcem marca minąć najpierw planetę Mars, a potem planetę Saturn i przejść przez ostatnią kwadrę, podążając ku nowiu. Wraz z początkiem kwietnia na wieczornym niebie zacznie pojawiać się planeta Merkury, tym samym rozpocznie się trwający cały miesiąc najlepszy okres wieczornej widoczności tej planety w tym roku. Najdalej od Słońca - niecałe 20° - Merkury znajdzie się 18 kwietnia. Jowisz coraz bardziej oddala się od opozycji, co na razie objawia się głównie tym, że zwiększa się odstęp czasu między zachodem Jowisza a wschodem Słońca, przez co krócej można go obserwować.

W ostatnich dniach marca i pierwszych kwietnia br. Księżyc będzie świecił na niebie porannym, odwiedzając gwiazdozbiory Wagi, Skorpiona, Wężownika, Strzelca, Koziorożca i Wodnika oraz przebywające w tym rejonie nieba planety Mars oraz Saturn. Przez ten czas oświetlenie tarczy naturalnego satelity Ziemi zmniejszy się od 82% w poranek poniedziałkowy, przez ostatnia kwadrę w czwartek 31 marca, do 24% w poranek niedzielny. Pierwszej nocy tego tygodnia Księżyc pojawi się na nieboskłonie jeszcze w niedzielę 27 marca przed północą, ale w niedzielę 3 kwietnia wzejdzie dopiero około godziny 4 rano, zatem niewiele ponad 2 godziny przed Słońcem i do świtu wzniesie się na wysokość jakieś 15°.

Poniedziałek 28 marca Srebrny Glob przywita w gwiazdozbiorze Wagi. Nad ranem jego tarcza będzie oświetlona w 82%, zaś najbliższe niego jasne gwiazdy będą należały do sąsiedniej konstelacji Skorpiona, zaś tylko nieco dalej przebywać będą planety Mars i Saturn. 6° na południowy wschód od niego świecić będzie gwiazda Graffias, tylko 3° dalej prawie w tym samym kierunku odnaleźć będzie można jasnego Marsa, zaś mniej niż 10° na wschód od Czerwonej Planety świeci planeta Saturn.

Najbliżej obu planet Księżyc przejdzie następnej nocy, gdy jego faza spadnie do 75%. Niestety będziemy mieli pecha i największe zbliżenie Księżyca zarówno z Marsem, jak i z Saturnem będzie miało miejsce, gdy wszystkie te obiekty będą znajdowały się w Polsce pod horyzontem. We wtorek 29 marca przed godziną 1, czyli tuż po wschodzie Srebrnego Globu i Czerwonej Planety odległość między nimi będzie wynosiła 4°. Do rana zwiększy się ona do 5°. W przypadku Saturna, we wtorek rano Księżyc będzie oddalony od niego o 6,5 stopnia na północny zachód, natomiast w środę 30 marca o godz. 1:30, czyli tuż po wschodzie Księżyca następnej nocy dystans ten też będzie wynosił 6,5 stopnia, ale naturalny satelita Ziemi będzie tym razem już na północy wschód od szóstej planety Układu Słonecznego.

Warunki widoczności obu planet poprawiają się już dość szybko, ponieważ do ich opozycji zostało już tylko kilka tygodni (8 w przypadku Marsa i 10 w przypadku Saturna). Odległość między nimi też się jeszcze przez jakiś czas będzie zmniejszać, ponieważ Mars wciąż porusza się ruchem prostym, mimo że jego opozycja jest wcześniej, niż opozycja poruszającego się już ruchem wstecznym Saturna. Również duża jest odległość, jaką Mars pokona poruszając się ruchem wstecznym, gdyż będzie to ponad 16°. Saturn podczas swojego ruchu wstecznego pokona tylko nieco ponad 6,5 stopnia. A wynika to oczywiście z tego, że Mars w opozycji (i nie tylko w opozycji) jest znacznie bliżej Ziemi, niż Saturn. Przez to Mars porusza się ruchem wstecznym tylko 2 miesiące (+/- miesiąc od opozycji), natomiast Saturn i reszta planet zewnętrznych czyni to 2-krotnie dłużej (+/- dwa miesiące od opozycji). Pod koniec tego tygodnia Mars będzie oddalony od Saturna o niecałe 9°. Czerwona Planeta pojaśniała już do -0,6 wielkości gwiazdowej, średnica jej tarczy urosła do 12", zaś faza wzrosła do 93%. Natomiast Saturn świeci z jasnością +0,3 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza ma średnicę 17". Maksymalna elongacja Tytana, tym razem zachodnia, przypada w czwartek 31 marca.

Również w czwartek, kwadrans po 17 naszego czasu Księżyc przejdzie przez ostatnią kwadrę, przebywając wtedy na tle gwiazdozbioru Strzelca. Wcześniej, nad ranem, o godzinie pokazanej na mapce tarcza Srebrnego Globu będzie oświetlona w 55%. W tym czasie około 6° na południowy zachód od niego znajdowały się będą jasne mgławice z katalogu Messiera: M8 (Laguna) i M20 (Trójlistna Koniczyna). Oczywiście bliskość jasnego Księżyca nie będzie ułatwiała ich odnalezienia, ale można zapamiętać, gdzie te mgławice są i powrócić do nich za tydzień, gdy naturalny satelita Ziemi nie będzie przeszkadzał już swoim blaskiem.

W piątek 1 kwietnia Księżyc będzie miał fazę 45% i nadal będzie w gościnie u gwiazdozbioru Strzelca. 9° na południowy zachód od niego świecić będzie gwiazda Nunki, natomiast ponad 16° na prawo - dwie jasne gwiazdy konstelacji Koziorożca Algedi i Dabih, do których Księżyc zbliży się kolejnego, sobotniego poranka. 2 kwietnia tarcza naturalnego satelity Ziemi spadnie już do 34%, a o godzinie podanej na mapce będzie on świecił 3,5 stopnia od gwiazdy Dabih i niecałe 5 od gwiazdy Algedi.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca oraz planet Mars i Saturn na przełomie marca i kwietnia 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 28 Mar 2016, 10:15

Mapka pokazuje położenie Księżyca na przełomie marca i kwietnia 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Przez większą część nocy można obserwować planetę Jowisz. Jak pisałem we wstępie jest ona coraz dalej od opozycji (w przyszłym tygodniu upłynie od niej miesiąc), przez co Jowisz zachodzi teraz około pół godziny przed wschodem Słońca, a jego jasność i średnica kątowa powoli spada. Obecnie Jowisz świeci z jasnością -2,4 wielkości gwiazdowej, zaś jego tarcza ma średnicę 44". Największa planeta Układu Słonecznego nadal porusza się ruchem wstecznym (czyni to od 9 stycznia, czyli od 2. miesięcy przed opozycją i będzie tak robić aż do 10 maja, czyli do 2. miesięcy po opozycji; w tym czasie pokona na niebie ok. 10°). Obecnie Jowisz zbliża się do gwiazdy χ Leonis, której jasność wynosi +4,6 wielkości gwiazdowej (na mapce jest to gwiazda tuż na lewo od Jowisza). W niedzielę 3 kwietnia odległość między tą gwiazdą a Jowiszem zmniejszy się do 0,5 stopnia, a w przyszłym tygodniu spadnie jeszcze bardziej.

W układzie księżyców galileuszowych Jowisza coraz bardziej zwiększa się odstęp czasu między wejściem na tarczę planety danego księżyca a pojawieniem się na niej jego cienia. W tym tygodniu również będzie można być świadkiem wędrówki dwóch księżyców i ich cieni po tarczy planety, ale tylko raz. Za to będzie ono bardzo dobrze widoczne (o ile chmury na to pozwolą), ponieważ będzie to 1 kwietnia około godziny 22 naszego czasu, czyli godzinę przed górowaniem Jowisza, gdy planeta będzie się znajdowała na wysokości mniej więcej 45° nad południowym widnokręgiem.

Więcej szczegółów na temat konfiguracji księżyców galileuszowych Jowisza (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night) pokazuje poniższa lista:
• 29 marca, godz. 1:00 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 2", 96" na wschód od tarczy Jowisza,
• 30 marca, godz. 4:54 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 30 marca, godz. 23:10 - minięcie się Ganimedesa (N) i Io w odległości 6", 52" na wschód od tarczy Jowisza,
• 31 marca, godz. 2:08 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 31 marca, godz. 2:34 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 31 marca, godz. 2:40 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 31 marca, godz. 3:40 - wejście Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 31 marca, godz. 4:22 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 31 marca, godz. 4:56 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 31 marca, godz. 5:48 - wejście cienia Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 31 marca, godz. 23:22 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 1 kwietnia, godz. 2:12 - wyjście Io z cienia Jowisza, 11" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 1 kwietnia, godz. 20:34 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 1 kwietnia, godz. 21:08 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 1 kwietnia, godz. 21:10 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 1 kwietnia, godz. 22:18 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
• 1 kwietnia, godz. 22:48 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 1 kwietnia, godz. 23:24 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 1 kwietnia, godz. 23:56 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
• 2 kwietnia, godz. 1:06 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
• 2 kwietnia, godz. 20:40 - wyjście Io z cienia Jowisza, 11" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 3 kwietnia, godz. 1:25 - minięcie się Kallisto (N) i Io w odległości 19", 83" na wschód od tarczy Jowisza,
• 3 kwietnia, godz. 5:20 - minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 5", 134" na zachód od tarczy Jowisza,
• 3 kwietnia, godz. 19:20 - o zmierzchu cień Kallisto na tarczy Jowisza, przy zachodnim brzegu tarczy planety,
• 3 kwietnia, godz. 19:38 - wyjście Europy z cienia Jowisza, 18" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 3 kwietnia, godz. 20:02 - zejście cienia Kallisto z tarczy Jowisza,
• 3 kwietnia, godz. 23:10 - wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza, 29" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia).
• 4 kwietnia, godz. 3:05 - minięcie się Kallisto (N) i Io w odległości 16", 105" na zachód od tarczy Jowisza.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca na przełomie marca i kwietnia 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 28 Mar 2016, 10:18

Animacja pokazuje położenie Merkurego na początku kwietnia 2016 roku.
Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Gdy skończy się marzec a zacznie kwiecień, na wieczornym niebie zacznie świecić planeta Merkury. Początkowo nie będzie ona łatwa do dostrzeżenia, ponieważ w niedzielę 3 kwietnia 45 minut po zachodzie Słońca będzie ona zajmowała pozycję na wysokości 2,5 stopnia nad zachodnim widnokręgiem (azymut astronomiczny 96°). Jednak każdego kolejnego dnia będzie ona wspinać się wyraźnie wyżej i w dniu maksymalnej elongacji, 18 kwietnia, gdy oddali się od Słońca na prawie 20°, o tej samej porze będzie świecić na wysokości ponad 10°.

Jednak to nie wtedy Merkury będzie najłatwiejszy do dostrzeżenia, lecz w pierwszym tygodniu w całości należącym do kwietnia, gdyż każdego kolejnego dnia jasność planety będzie spadać, mimo rosnącej tarczy. W piątek 1 kwietnia Merkury będzie świecił z jasnością -1,5 magnitudo, jego tarcza będzie miała średnicę 5,5 sekundy kątowej, zaś faza będzie wynosić 93%. Dwa dni później będzie to odpowiednio: jasność -1,3 magnitudo, średnica 5,5 sekundy kątowej i faza 89%. Natomiast 18 kwietnia jasność Merkurego spadnie do +0,2 magnitudo, faza spadnie do 38%, choć tarcza urośnie do prawie 8". W kolejnych dniach jasność Merkurego będzie spadać jeszcze bardziej, a do tego zacznie on zbliżać się do Słońca, przez co w trzeciej dekadzie kwietnia jego dostrzeżenie będzie znacznie trudniejszą sztuką, niż pod koniec dekady pierwszej.

Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7794
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Animacja pokazuje położenie Merkurego na początku kwietnia 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Postkurp | 28 Mar 2016, 10:48

Witam i dzięki za cenne wskazówki. Mam zamiar za parę dni zasadzić się na Merkurego. Szału obserwacyjnego nie oczekuję ale przyda się zobaczyć tarczę najszybszej planety Układu Słonecznego. :D
Ja lubię patrzeć w Kosmos.
Krzysiek " kurp "

ED 100 SW Stigma 20x80 DO Silver 10x50 Carl Zeiss 10x50 Vixen 7x50 Olympus DPSi 8x40
Małe wiaderko orciaków i lantanów LV Vixena Maxvision 28 Nagler 9
Awatar użytkownika
 
Posty: 1573
Rejestracja: 13 Sty 2013, 23:23
Miejscowość: Ławy

 

PostPaweł Baran | 05 Kwi 2016, 20:16

Niebo w końcu pierwszej dekady kwietnia 2016 roku
Mapka pokazuje przebieg zakrycia Wenus przez Księżyc 6 kwietnia 2016 r. (kliknij w miniaturkę, aby powiększyć).
Mapkę wykonano w programie Nocny Obserwator (http://astrojawil.pl/blog/moje-programy ... bserwator/).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: Nocny Obserwator
Pierwszy tydzień w całości należący do kwietnia będzie obfitował w zjawiska astronomiczne. W czwartek 7 kwietnia tuż po południu Księżyc przejdzie przez nów. Jednak w pierwszej części tygodnia na porannym niebie trudno go będzie dostrzec z terenu Polski. Za to w środę 6 kwietnia przed południem zakryje on Wenus. W drugiej części tygodnia Księżyc przejdzie na niebo wieczorne i będzie widoczny znacznie lepiej. Poprawia się również widoczność Merkurego, którego w piątek 8 kwietnia czeka spotkanie ze Srebrnym Globem. Przez zdecydowaną większość nocy można obserwować Jowisza, zaś na niebie porannym niedaleko dobrze widocznych planet Mars i Saturn przemykać będzie kometa 252P/LINEAR. Obecnie wędruje ona przez gwiazdozbiór Wężownika i jest widoczna przez lornetki i teleskopy z małym powiększeniem.

Opis zjawisk, zachodzących w najbliższych dniach zacznę od spotkania Księżyca i Wenus. Oba obiekty Układu Słonecznego trudno jest dostrzec z dużych północnych szerokości geograficznych, m.in. z Polski. Powodem oczywiście jest niekorzystne nachylenie ekliptyki do widnokręgu o tej porze doby. Na godzinę przed świtem w naszych szerokościach geograficznych Wenus jest jeszcze pod horyzontem (wschodzi 20 minut przed Słońcem), zaś Księżyc w poniedziałek 4 kwietnia o tej porze był 3° nad widnokręgiem, ale w poranek wtorkowy 5 kwietnia będzie już pod nim. I tak zostanie aż do końca drugiej dekady kwietnia.

Warto jednak próbować odnaleźć Księżyc i Wenus w środę 6 kwietnia. Tego dnia naturalnemu satelicie Ziemi do nowiu będzie brakowało niewiele więcej, niż doba i rano będzie on oddalony mniej więcej 17° od Słońca, tak samo zresztą, jak Wenus. O świcie oba ciała będą się znajdowały na wysokości 2° nad wschodnim horyzontem i tyle samo będzie dzieliło Księżyc od Wenus. Kilka godzin później, gdy zarówno Księżyc i Wenus, jak również Słońce, będą wysoko na nieboskłonie, Księżyc zasłoni drugą planetę od Słońca. Zjawisko będzie widoczne od okolic jeziora Bajkał i na północ od niego, poprzez północno-zachodnią Azję, do prawie całej Europy i północno-zachodniej Afryki. W Polsce Srebrny Glob zakryje Wenus na około godzinę. W Łodzi zakrycie, za jasnym brzegiem Księżyca, nastąpi o 9:42, natomiast odkrycie - przy brzegu ciemnym - o 10:38. W innych miastach różnica będzie wynosić +/- kilka minut.

Druga planeta od Słońca jest obecnie daleko od Ziemi i powoli zbliża się do koniunkcji górnej. Stąd jej tarcza jest mała, ma średnicę tylko 10" i jasność -3,9 wielkości gwiazdowej. Jednak to wystarczy, żeby planeta nie zniknęła za Księżycem natychmiast, lecz zajmie jej to od kilkunastu, do kilkudziesięciu sekund, w zależności od tego, czy zakrycie będzie centralne, czy też obserwator będzie znajdował się bliżej północnej lub południowej granicy zjawiska.

Przy próbie obserwacji tego zakrycia, trzeba koniecznie pamiętać o niewielkiej odległości kątowej Księżyca od Słońca i związane z tym niebezpieczeństwo skierowania teleskopu, czy lornetki na Słońce, zwłaszcza podczas szukania Księżyca na niebie przed zakryciem. Oczywiście patrzenie gołym okiem na Słońce też jest szkodliwe dla ludzkiego wzroku. Podczas obserwacji warto ustawić się ze swoim sprzętem tak, aby Słońce było zasłonięte przez jakiś budynek, albo inną przeszkodę terenową. Ale nawet wtedy odszukanie obu ciał Układu Słonecznego nie będzie proste, ponieważ kontrast ich jasności z jasnością tła nieba będzie niewielki.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w końcu pierwszej dekady kwietnia 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 05 Kwi 2016, 20:17

Animacja pokazuje położenie planet Mars i Saturn oraz komety 252P/LINEAR w końcu pierwszej dekady kwietnia 2016 roku.
Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Na niebie porannym naturalnego satelity Ziemi i Wenus raczej nie uda się odnaleźć, ale za to bardzo dobrze widoczne są na nim planety Mars i Saturn, zaś niedaleko nich wędruje niespodziewany gość, którym jest kometa 252P/LINEAR. Wszystkie te trzy ciała Układu Słonecznego przebywają na tle gwiazdozbioru Wężownika. Planety maksymalnie na wysokości niecałych 20°, natomiast kometa wędruje obecnie prawie pionowo na północ i każdego kolejnego poranka jest wyraźnie wyżej nad widnokręgiem. W poranek poniedziałkowy kometa zajmowała pozycję około 17° na północny wschód od Saturna, natomiast w niedzielę 10 kwietnia od Saturna będzie dzieliło ją 6° więcej, zaś jej wysokość nad widnokręgiem podczas górowania zmieni się od 32 do 39 stopni.

Dystans między Marsem a Saturnem nadal się zmniejsza i pod koniec tygodnia spadnie do niecałych 8°. W tym czasie jasność Marsa urośnie już do -0,8 magnitudo, natomiast średnica jego tarczy urośnie do 13", przy fazie 94%. W przypadku Saturna jego jasność wynosi +0,3 magnitudo, a jego tarcza ma średnicę 18". Natomiast jasność komety jest oceniana na jakieś 5,5 magnitudo, ale mimo to nawet na ciemnym niebie raczej nie da się jej dostrzec gołym okiem, ponieważ głowa komety ma średnicę prawie 1° i jej jasność rozkłada się na cały ten duży obszar. Jednak już krótko naświetlane zdjęcie wystarczy, aby kometa zarejestrowała się na fotografii. A oczom do pomocy wystarczy lornetka, która - ze względu na rozmycie komety - jest w tym przypadku dużo lepszym instrumentem od teleskopu. Chyba, że dysponuje się odpowiednim okularem, dzięki któremu można uzyskać niezbyt duże powiększenie.

Dokładną mapkę z trajektorią komety 252P/LINEAR do końca kwietnia br., wykonaną w programie Nocny Obserwator, można pobrać tutaj. Pozycja komety zaznaczona jest na godzinę 1 naszego czasu. Wynika z niej m.in., że w środę 6 kwietnia kometa minie w odległości niecałego stopnia gromadę kulistą M14, której jasność obserwowana to +7,6 wielkości gwiazdowej.
Animacja pokazuje położenie Merkurego i Księżyca w końcu pierwszej dekady kwietnia 2016 roku (kliknij w miniaturkę, aby powiększyć).
Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w końcu pierwszej dekady kwietnia 2016 roku2.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w końcu pierwszej dekady kwietnia 2016 roku3.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 05 Kwi 2016, 20:18

W drugiej części tygodnia Księżyc przeniesie się na niebo wieczorne, a na nim od kilku dni można odnaleźć planetę Merkury. W tym tygodniu pierwsza planeta od Słońca będzie widoczna już dobrze. Na początku tygodnia, godzinę po zmierzchu zajmowała ona pozycję 1*deg; nad widnokręgiem, natomiast w niedzielę 10 kwietnia będzie to już prawie 6%deg;. W tym samym czasie jasność planety niestety spadnie z -1,3 do -0,8 magnitudo, spadnie też faza z 86 do 67%, natomiast trochę urośnie tarcza Merkurego i będzie miała średnicę kątową około 6".

Księżyc na wieczornym niebie pojawi się już następnego dnia po nowiu, który będzie miał miejsce w czwartek 7 kwietnia, o godzinie 13:24 polskiego czasu. W piątek 8 kwietnia godzinę po zachodzie Słońca od nowiu minie mniej więcej 30 godzin i o tej porze jego tarcza będzie oświetlona w 2%, a będzie przebywać na wysokości mniej więcej 2°. Tego wieczora 6° na prawo od Srebrnego Globu świecić będzie Merkury, który będzie miał wtedy jasność -1 wielkości gwiazdowej i powinien być widoczny bez kłopotu, o ile tylko będzie się go szukać nad odpowiednio odsłoniętym widnokręgiem. Około 8° na prawo od Merkurego można próbować odnaleźć najjaśniejsze gwiazdy konstelacji Barana.

Dobę później faza Księżyca urośnie do 8% i o tej samej porze będzie się znajdował na wysokości 13°. Natomiast 12° prawie dokładnie nad Księżycem będzie się znajdowała znana gromada gwiazd Plejady, które jednak w tym momencie dopiero będą wyłaniać się z zorzy wieczornej i jeszcze będą widoczne słabo.

Ostatniego dnia tego tygodnia również warto przyjrzeć się Księżycowi i okolicom, które odwiedza. W niedzielę 10 kwietnia jego faza urośnie do 15% i będzie on przechodził przez drugą znaną byczą gromadę otwartą gwiazd, czyli Hiady. Księżyc przejdzie przez południową część gromady, zakrywając m.in. gwiazdy: γ Tauri (w Polsce zakrycie w dzień), 70, 71, θ1, θ2 Tauri(zakrycie tych gwiazd będzie można obserwować w Polsce) oraz Aldebarana (zakrycie już po zachodzie Księżyca w Europie, widoczne z wschodnich Stanów Zjednoczonych o zmierzchu oraz w reszcie USA, południowej Kanadzie, północnym Meksyku oraz na Hawajach - w dzień). Szczególnie efektowne będą zakrycia, gdy poszczególne gwiazdy będą znikać za ciemną krawędzią Księżyca.
Mapka pokazuje położenie Jowisz w końcu pierwszej dekady kwietnia 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w końcu pierwszej dekady kwietnia 2016 roku4.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 05 Kwi 2016, 20:19

Na koniec został do opisania Jowisz. Największa planeta Układu Słonecznego góruje około godziny 22:30. W czwartek 7 kwietnia Jowisz minie w odległości niecałych 7 minut kątowych minie świecącą z jasnością obserwowaną +4,6 magnitudo gwiazdę χ Leonis. Sam Jowisz świeci z jasnością -2,4 wielkości gwiazdowej, przy średnicy tarczy 43".

W układzie księżyców galileuszowych w tym tygodniu obserwatorzy na terenie Polski również będą mieli okazję ujrzeć ich dwa cienie na tarczy planety. Będzie to miało miejsce w nocy z piątku 8 kwietnia na sobotę 9 kwietnia, około godz. 1, gdy przez kilkanaście minut na tarczy Jowisza będą cienie Io i Europy.

Więcej szczegółów na temat konfiguracji księżyców galileuszowych Jowisza (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night) na poniższej liście:
• 4 kwietnia, godz. 3:05 - minięcie się Kallisto (N) i Io w odległości 16", 105" na zachód od tarczy Jowisza.
• 5 kwietnia, godz. 20:58 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 6", 106" na wschód od tarczy Jowisza,
• 7 kwietnia, godz. 3:54 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 7 kwietnia, godz. 4:34 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 7 kwietnia, godz. 4:50 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 8 kwietnia, godz. 1:08 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 8 kwietnia, godz. 4:06 - wyjście Io z cienia Jowisza, 13" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 8 kwietnia, godz. 22:20 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 8 kwietnia, godz. 23:02 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 8 kwietnia, godz. 23:28 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 9 kwietnia, godz. 0:34 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 9 kwietnia, godz. 0:56 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
• 9 kwietnia, godz. 1:18 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 9 kwietnia, godz. 2:16 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
• 9 kwietnia, godz. 3:44 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
• 9 kwietnia, godz. 19:34 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 9 kwietnia, godz. 22:36 - wyjście Io z cienia Jowisza, 13" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 10 kwietnia, godz. 19:31 - o zmierzchu cień Io na tarczy Jowisza, przy zachodnim brzegu tarczy planety,
• 10 kwietnia, godz. 19:46 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 10 kwietnia, godz. 20:52 - Ganimedes chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 10 kwietnia, godz. 22:12 - wyjście Europy z cienia Jowisza, 22" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 11 kwietnia, godz. 3:08 - wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza, 35" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia).




Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7803
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 11 Kwi 2016, 08:42

Niebo na początku drugiej dekady kwietnia 2016 roku
Animacja pokazuje położenie Merkurego na początku drugiej dekady kwietnia 2016 roku.
Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
W nadchodzących dniach Księżyc będzie coraz bardziej dominował swoim blaskiem. W czwartek 14 kwietnia przejdzie on przez I kwadrę i podąży ku pełni. Na początku tygodnia Księżyc zakryje dwie gwiazdy 5. i 6. wielkości gwiazdowej: 111 i 117 Tauri, natomiast w niedzielę 17 kwietnia spotka się, choć już nie tak blisko, z Jowiszem. Ten tydzień będzie najlepszym okresem widoczności Merkurego na wieczornym niebie podczas tej elongacji. W drugiej części nocy Mars zatrzyma się na swojej pętli po niebie i w przyszłym tygodniu będzie się już poruszał ze wschodu na zachód, oddalając się od Saturna. Widoczna przez lornetki kometa 252P/LINEAR pnie się coraz bardziej na północ i w tym tygodniu przetnie linię, łączącą gwiazdy β i σ Wężownika.

Ten tydzień i początek przyszłego będzie najlepszym okresem wieczornej widoczności Merkurego z dużych północnych szerokości geograficznych. W następny poniedziałek Merkury osiągnie największą odległość kątową od Słońca podczas obecnej elongacji, będzie to 20°, a planeta będzie jeszcze dość jasna. W przyszłym tygodniu Merkury zacznie się zbliżać do Słońca, a jego blask nadal będzie spadać, stąd po maksymalnej elongacji będzie on coraz trudniejszy do dostrzeżenia.

Merkury nadal wędruje około 8° na południowy wschód od najjaśniejszych gwiazd Barana, które jednak będzie trudniej dostrzec, ponieważ najjaśniejsza z nich - Hamal - ma jasność obserwowaną +2 magnitudo. Natomiast pierwsza planeta od Słońca w poniedziałek 11 kwietnia będzie świecić blaskiem -0,7 magnitudo, niestety do niedzieli 17 kwietnia jej jasność spadnie do +0,1 magnitudo. W tym samym czasie tarcza planety urośnie od 6,5 do 7,6 sekundy kątowej, zaś jej faza spadnie z 63 do 41%. Godzinę po zmierzchu Merkury będzie zajmował pozycję około 7-8 stopni nad punktem WNW (czyli w połowie drogi między kierunkiem zachodnim a północno-zachodnim) widnokręgu. W poniedziałkowy wieczór do odszukania Merkurego można wykorzystać Księżyc, który w fazie 25% będzie świecił ponad 40° na wschód od niego. Merkury będzie nieco na prawo od przedłużenia linii, łączącej Księżyc z Aldebaranem.
Mapka pokazuje położenie Księżyca i Jowisza na początku drugiej dekady kwietnia 2016 roku. Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo na początku drugiej dekady kwietnia 2016 roku.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo na początku drugiej dekady kwietnia 2016 roku2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 11 Kwi 2016, 08:43

Jak już było widać na animacji z Merkurym Księżyc zacznie tydzień w gwiazdozbiorze Byka, potem przejdzie do Oriona, Bliźniąt, Raka, Lwa, Sekstantu i ponownie Lwa. W poniedziałkowy wieczór, jeszcze zanim od momentu zachodu Słońca minie godzina, Księżyc zakryje gwiazdę 5. wielkości 111 Tauri, mniej więcej godzinę później ją odkryje, natomiast za kolejne jakieś pół godziny na kilkadziesiąt minut za księżycową tarczą zniknie słabsza o 0,8 magnitudo gwiazda 117 Tauri, która niestety nie zmieściła się we wstawce. W tym czasie tarcza Srebrnego Globu będzie oświetlona w 25%.

W poniższej tabeli podane są momenty zakryć i odkryć dla niektórych polskich miast (podany jest czas urzędowy w Polsce):
Kolejnej doby Księżyc dotrze do gwiazdozbioru Bliźniąt, w którym spędzi jeszcze następny dzień, przechodząc po drodze przez Oriona, ale zrobi to w trakcie dnia. We wtorkowy wieczór naturalny satelita Ziemi będzie miał tarczę oświetloną w 36%. O godzinie podanej na mapce będzie się on znajdował 2,5 stopnia na prawo od Alheny, czyli trzeciej co do jasności gwiazdy Bliźniąt, której jasność obserwowana to +1,9 magnitudo. Do zachodu obu ciał niebieskich, który nastąpi około godziny 1:30 następnego dnia, Księżyc zmniejszy dystans do Alheny o kolejny stopień. Dobę później faza Srebrnego Globu urośnie do 47% (I kwadra w czwartek 14 kwietnia o godz. 6 rano naszego czasu). Do tego momentu przesunie się on kilkanaście stopni na południowy wschód i będzie przecinał linie, łączące dwie najjaśniejsze gwiazdy Bliźniąt, Polluksa (jasność obserwowana +1,2 magnitudo) oraz Kastora (jasność obserwowana +1,6 magnitudo) z Procjonem, czyli najjaśniejszą gwiazdą Małego Psa (jasność obserwowana +0,4 magnitudo). Od Polluksa i Procjona Księżyc będzie dzieliła podobna odległość około 12°.

Dwie kolejne noce Księżyc spędzi w odwiedzinach gwiazdozbioru Raka. W nocy z czwartku 14 kwietnia na piątek 15 kwietnia faza naturalnego satelity Ziemi będzie wynosiła 57%, natomiast dobę później - 67%. Pierwszej nocy Księżyc będzie świecił mniej więcej 7° na południowy zachód od znanej gromady gwiazd M44, 24 godziny później - 10° na południowy wschód od niej. Jednak silny już wtedy blask Księżyca nie będzie ułatwiaj jej odnalezienia. Warto jednak spróbować zapamiętać położenie Księżyca w tych dniach i powrócić do gwiazdozbioru Raka za 2 tygodnie, gdy Srebrny Glob już nie będzie przeszkadzał w obserwacji tej konstelacji. Na ciemnym niebie gołym okiem M44 widoczna jest jako wyraźna mgiełka, ale wystarczy już lornetka, by dostrzec jej pojedyncze gwiazdy i na pewno warto skierować na nią lornetkę, albo teleskop z małym powiększeniem i dużym polem widzenia, aby objąć nim całą gromadę.

Sobotę 16 kwietnia Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Lwa, a jego faza urośnie do tego czasu do 76%. O godzinie podanej na mapce 3,5 stopnia nad Księżycem będzie się znajdowała najjaśniejsza gwiazda tej konstelacji, Regulus, której jasność obserwowana wynosi +1,3 magnitudo.

Ostatniej nocy tego tygodnia Księżyc będzie świecił na tle gwiazdozbioru Sekstantu, choć tuż po zmierzchu w niedzielę 17 kwietnia oraz jeszcze przed zachodem Księżyca rankiem 18 kwietnia będzie on się znajdował na tle gwiazdozbioru Lwa. Po godzinie 23 tarcza Księżyca będzie oświetlona w 85%, a nieco ponad 4° na wschód od niego świecić będzie planeta Jowisz. Do godziny 4 rano dystans między tymi ciałami niebieskimi zmniejszy się do 3°.

Od opozycji Jowisza minął już więcej niż miesiąc, stąd jasność i średnica kątowa planety coraz wyraźniej się zmniejsza. W tym tygodniu Jowisz będzie świecił blaskiem -2,3 wielkości gwiazdowej, zaś jego średnica spadnie do 42". Planeta nadal porusza się ruchem wstecznym i do końca tygodnia oddali się od gwiazdy χ Leonis (jasność obserwowana +4,6 magnitudo) na ponad 45 minut kątowych.

W układzie księżyców galileuszowych planety z Polski będzie można dostrzec następujące zjawiska (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night):
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo na początku drugiej dekady kwietnia 2016 roku3.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 11 Kwi 2016, 08:45

• 11 kwietnia, godz. 3:08 - wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza, 35" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 11 kwietnia, godz. 21:10 - wyjście Kallisto zza tarczy Jowisza, na godz. 7 względem środka tarczy (koniec zakrycia),
• 12 kwietnia, godz. 1:56 - wejście Kallisto w cień Jowisza, 40" na wschód od tarczy planety (początek zaćmienia),
• 12 kwietnia, godz. 4:32 - wyjście Kallisto z cienia Jowisza, 63" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 12 kwietnia, godz. 23:18 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 6", 104" na zachód od tarczy Jowisza,
• 14 kwietnia, godz. 21:14 - minięcie się Ganimedesa (N) i Io w odległości 10", 84" na zachód od tarczy Jowisza,
• 15 kwietnia, godz. 2:54 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 16 kwietnia, godz. 0:06 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 16 kwietnia, godz. 0:56 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 16 kwietnia, godz. 1:50 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 16 kwietnia, godz. 2:22 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 16 kwietnia, godz. 3:12 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 16 kwietnia, godz. 3:34 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
• 16 kwietnia, godz. 4:36 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
• 16 kwietnia, godz. 21:20 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 17 kwietnia, godz. 0:30 - wyjście Io z cienia Jowisza, 15" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 17 kwietnia, godz. 19:43 - o zmierzchu Io i jej cień na tarczy Jowisza, Io blisko środka, jej cień przy wschodnim brzegu tarczy planety,
• 17 kwietnia, godz. 20:18 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 17 kwietnia, godz. 20:48 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 17 kwietnia, godz. 21:42 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 17 kwietnia, godz. 22:06 - minięcie się Io (N) i Ganimedesa w odległości 11", 24" na zachód od tarczy Jowisza,
• 18 kwietnia, godz. 0:18 - Ganimedes chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 18 kwietnia, godz. 0:46 - wyjście Europy z cienia Jowisza, 26" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 18 kwietnia, godz. 3:32 - wyjście Ganimedesa zza tarczy Jowisza, na godz. 8 względem środka tarczy (koniec zakrycia),
• 18 kwietnia, godz. 3:54 - wejście Ganimedesa w cień Jowisza, 4" na wschód od tarczy planety (początek zaćmienia).
Animacja pokazuje położenie planet Mars i Saturn oraz komety 252P/LINEAR na początku drugiej dekady kwietnia 2016 roku. Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
W drugiej części nocy można obserwować jeszcze dwie jasne planety Układu Słonecznego, Marsa i Saturna, choć nie są one tak jasne, jak Jowisz oraz kometę 252P/LINEAR. Saturn od kilku już tygodni porusza się ruchem wstecznym, natomiast Mars właśnie się zatrzymuje na swojej drodze po niebie i w niedzielę 17 kwietnia zmieni kierunek swojego ruchu z prostego na wsteczny. A ponieważ znajduje się on znacznie bliżej Ziemi, niż Saturn, będzie on się poruszał znacznie szybciej od szóstej planety Układu Słonecznego. Jednak dopóki się nie rozpędzi Saturn trochę go dogoni, stąd najmniejsza odległość między planetami - niecałe 7° i 10', będzie miała miejsce kilka dni później, w środę 20 kwietnia. Potem odległość między tymi planetami będzie rosła aż do końca czerwca, kiedy to Mars zmieni ponownie kierunek ruchu z wstecznego na prosty. Wtedy odległość między tymi planetami urośnie do ponad 18°, zaś w trzeciej dekadzie sierpnia Mars przemknie 4,5 stopnia pod Saturnem.

Na razie jednak warunki widoczności obu planet wyraźnie się poprawiają, ponieważ obie dążą do opozycji względem Słońca. Mars świeci z jasnością -1 magnitudo, a jego tarcza ma średnicę 14" i fazę 95%. Saturn jest znacznie słabszy, ma jasność +0,3 magnitudo, ale jego tarcza jeszcze jest większa od tarczy Czerwonej Planety i ma średnicę 18". Maksymalna elongacja Tytana (tym razem zachodnia) będzie miała miejsce w sobotę 16 kwietnia.

Mars będzie w opozycji do Słońca 22 maja, natomiast Saturn - 3 czerwca, zatem niecałe 2 tygodnie później. Oznacza to też, że również dla Marsa Saturn na przełomie maja i czerwca będzie w opozycji względem Słońca. A jeśli weźmie się pod uwagę, że 9 maja Merkury przejdzie przez koniunkcję dolną ze Słońcem, natomiast Wenus 6 czerwca przez koniunkcję górną - okaże się, że na przełomie maja i czerwca cztery planety Układu Słonecznego: Merkury, Wenus, Ziemia i Saturn będą ustawione prawie na jednej linii, z tym, że miedzy Wenus, a pozostałymi trzema planetami będzie jeszcze Słońce. Kiedyś, podczas Toruńskiego Festiwalu Nauki i Sztuki, od pewnej pani usłyszałem, że właśnie jak planety, lub planety + Księżyc ustawiają się w jednej linii, to na Ziemi dzieje się coś złego. Nigdy nie weryfikowałem tej informacji, ale na wszelki wypadek radzę wtedy uważać!

Jakieś 25° na północ od Saturna wędruje niespodziewany gość, kometa 252P/LINEAR. Przez cały okres najlepszej widoczności z północnej półkuli Ziemi kometa będzie przebywać na tle gwiazdozbioru Wężownika. W tym tygodniu kometa przetnie linię, łączącą gwiazdy β (jasność 2,8 wielkości gwiazdowej) oraz σ Ophiuchi (jasność +4,3 wielkości gwiazdowej). Kometa przemknie nieco ponad 3° od pierwszej z wymienionych gwiazd i niecały stopień od drugiej. Potem kometa skręci wyraźnie na zachód, w kierunku gwiazdy κ Oph (jasność obserwowana +3,2 magnitudo). Blask samej komety jest oceniany na mniej więcej 7 magnitudo, jednak należy pamiętać, że jest to kometa z bardzo dużą głową, o średnicy ponad 1° i prawie bez widocznego z Ziemi warkocza. Zatem jest ona trudniejsza do dostrzeżenia, niż wynikałoby to z jasności obserwowanej, ponieważ jasność ta jest jasnością sumaryczną, rozkładającą się na cały widoczny przekrój powierzchni komety. Stąd najlepiej ją obserwować przez lornetki, lub teleskopy z małym powiększeniem. Ewentualnie zarejestrować ją na fotografii, do czego zachęcam.

Dokładną mapkę z trajektorią komety 252P/LINEAR do końca kwietnia br., wykonaną w programie Nocny Obserwator, można pobrać tutaj.

Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7810
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo na początku drugiej dekady kwietnia 2016 roku4.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 12 Kwi 2016, 08:15

Spojrzenie w kwietniowe niebo 2016
Czasem kwietnia pora letnia, czasem zwiedzie, w marzec zjedzie
To przysłowie pięknie pasuje nie tylko na Prima Aprilis, ale wyraża przy okazji naszą nadzieję na prawdziwą wiosenną aurę. Tęsknimy bardzo za słonecznymi dniami, które powinny wynagrodzić nam tegoroczne ponure dni zimowe. Dlatego ogromnie pocieszającym będzie fakt, iż w tym miesiącu Słońce systematycznie wznosi się coraz wyżej ponad równik niebieski tak, że w ciągu kwietnia, w Małopolsce, przybędzie dnia dokładnie o 105 minut. Ponadto, na Prima Aprilis, musimy się już na dobre przyzwyczaić do czasu letniego, bowiem Słońce wschodzi o godz. 6.16, a zachodzi o 19.12. Natomiast w ostatnim dniu miesiąca, wschód Słońca nastąpi już o 5.17, a zachód dopiero o 19.58, zatem ostatniego kwietnia, dzień będzie trwał 14 godzin i 41 minut; będzie już dłuższy od najkrótszego dnia roku aż o 6 godzin i 36 minut, ale jeszcze krótszy o 102 minuty od tego najdłuższego, czerwcowego dnia.

Przez cały miesiąc, a szczególnie w pierwszej i trzeciej dekadzie, będziemy notować niską aktywność magnetyczną Słońca, bowiem nasza gwiazda znajduje się obecnie w fazie słabnącego wtórnego maksimum aktywności tzw. jedenastoletniego cyklu. Najczęściej liczba Wolfa, czyli ilość grup i plam na tarczy Słońca, wynosić będzie co najwyżej kilkadziesiąt. W dniu 19 kwietnia o godz. 23.57, Słońce wstępuje w znak Byka. Ponadto jak corocznie, 22 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Ziemi – zatem patrząc w niebo, nie zapominajmy o naszej Błękitnej Planecie, a wstydźmy się szczególnie za tych, którzy nadal porzucają śmieci nie tylko w Puszczy Niepołomickiej.

Jeśli chodzi o Księżyc, to w pierwszej dekadzie miesiąca nie będzie nam przeszkadzał w nocnych obserwacjach nieba, bowiem kolejność faz Księżyca w kwietniu będzie następująca: nów 7.IV. o godz. 13.24, pierwsza kwadra 13.IV. o godz. 05.59, pełnia 22.IV. o godz. 07.24 i ostatnia kwadra 30.IV. o godz. 05.29. Najbliżej Ziemi (w perygeum) znajdzie się Księżyc 7.IV. o godz. 20, a najdalej od Ziemi (w apogeum) będzie 21.IV. o godz. 18. Ponadto Księżyc w swej wędrówce po nieboskłonie, zakryje w dzień 6.IV. o godz. 10 Wenus, a 10.IV. o północy Aldebarana, najjaśniejszą gwiazdę w konstelacji Byka. Nie pogardzi też bliskimi spotkaniami: z Jowiszem rano 18.IV. o godz. 07, oraz 25.IV. z Marsem i Saturnem, odpowiednio o godz. 06 i o godz. 21.

Jeśli chcemy zobaczyć planety, to Merkurego będzie można zaobserwować na wieczornym niebie, przez cały miesiąc, w godzinę po zachodzie Słońca, przy czym najlepsze warunki do jego obserwacji będą w połowie kwietnia.
Wenus jako Gwiazda Poranna, dominuje nisko na wschodnim niebie, poprzedzając coraz to później, wschód Słońca, ale tylko do połowy miesiąca, potem skryje się w jego promieniach, by pojawić się dopiero pod koniec lipca na wieczornym niebie. W dniu 6.IV. około godz. 10 Księżyc, na dobę przed nowiem, zakryje Wenus. Zjawisko widoczne u nas, trzeba obserwować przez lunetę.

Czerwonawy Mars, widoczny będzie nocą coraz to dłużej nad horyzontem w gwiazdozbiorze Skorpiona, bowiem zbliża się powoli do opozycji, która będzie 22 maja. Znajdzie się wtedy w odległości prawie 77 milionów km od Ziemi.
Jowisza, goszczącego w gwiazdozbiorze Lwa, z charakterystycznym cyklonem – czerwoną plamą na jego południowej półkuli oraz gromadką czterech najjaśniejszych satelitów, można obserwować praktycznie przez całą noc.
Saturna, z pięknie prezentującymi się pierścieniami, który świeci w gwiazdozbiorze Wężownika, możemy obserwować w drugiej połowie nocy. Stopniowo będzie on przebywał coraz to dłużej ponad horyzontem, bowiem zbliża się do czerwcowej opozycji.
Uran przebywa w gwiazdozbiorze Ryb i kryje się przez cały miesiąc w promieniach słonecznych, a wyłoni sie dopiero z zórz porannych dopiero w maju.
Neptun, przebywa w Wodniku, a możemy go obserwować przez lunetę krótko przed świtem.
Aby w/w zjawiska móc obserwować i zapoznać się z ich interpretacją, możemy złożyć wizytę w Młodzieżowym Obserwatorium Astronomicznym (tel. 12- 281-15-61).
Od 15 do 25 kwietnia promieniują meteory z roju kwietniowych Lirydów. Radiant meteorów leży w pobliżu Wegi, najjaśniejszej gwiazdy w gwiazdozbiorze Lutni. Maksimum aktywności (do 30 przelotów na godzinę) przypada na 21 kwietnia. W tym roku warunki do ich obserwacji są złe, gdyż w wieczornych obserwacjach będzie nam przeszkadzał Księżyc w pełni.

Oto tylko najważniejsze zjawiska na niebie, które polecałbym do obserwacji lub przy okazji chociażby do wiosennych spacerów przy bezchmurnym niebie, czego wszystkim Państwu serdecznie życzę, jednocześnie przypomnijmy sobie mimo wszystko takie optymistyczne staropolskie przysłowie:
„Gdy w końcu kwietnia deszcz porosi, błogosławieństwo polom przynosi”

dr Adam Michalec MOA
w Niepołomicach,
http://orion.pta.edu.pl/niebo/spojrzeni ... niebo-2016
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 18 Kwi 2016, 07:58

Niebo w trzecim tygodniu kwietnia 2016 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca i Jowisza w trzecim tygodniu kwietnia 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Właśnie mija pierwszy miesiąc wiosny i Słońce w drodze na północ przekroczyło 10 stopień deklinacji północnej, przebywając nad horyzontem już ponad 14 godzin. Księżyc w czwartek 21 kwietnia przejdzie przez pełnię, zatem przez cały tydzień nocnym obserwacjom będzie towarzyszył jego silny blask, a w tym czasie pokona on większość dystansu, dzielącego Jowisza od Marsa. Czerwona Planeta wciąż tworzy dość bliską parę z planetą Saturn, ale zmieniła już kierunek swojego ruchu na wsteczny i w kolejnych tygodniach układ ten będzie się stopniowo rozluźniał. Na wieczornym niebie ostatnie w zasadzie dni widoczności Merkurego, natomiast przez całą noc promieniują meteory z corocznego roju Lirydów, jednak pełnia Księżyca skutecznie pokrzyżuje plany chcącym je obserwować.

Pierwszy miesiąc wiosny już za nami, zatem dzień będzie się wydłużał jeszcze tylko przez dwa miesiące, a potem przez następne pół roku będzie się skracał. Słońce jest już ponad 10° nad równikiem niebieskim i pozostanie tam do początku trzeciej dekady sierpnia, czyli przez najbliższe cztery miesiące. Oznacza to, że na równoleżniku 80° N przez cztery miesiące Słońce będzie przebywać stale nad horyzontem i będzie tam dzień polarny, natomiast na równoleżniku 80° S - odwrotnie: przez cztery miesiące Słońce nie wzejdzie i będzie tam noc polarna.

Początek drugiego miesiąca wiosny będzie silnie rozświetlony przez Księżyc, ponieważ w piątek 22 kwietnia, o godzinie 7:24 czasu polskiego przejdzie on przez pełnię - tym razem na tyle daleko na północ od ekliptyki (oznaczonej na mapkach zieloną linią), że nie zahaczy o cień Ziemi. Ten tydzień Księżyc zacznie w Lwie, ale szybko przejdzie do Panny, w której spędzi prawie cztery doby, kończąc go zaś w Wadze. Przez ten czas naturalny satelita Ziemi przemierzy znakomitą większość odległości, dzielącej planetę Jowisz od planety Mars.

W poniedziałkowy wieczór 18 kwietnia Księżyc w fazie 90% będzie zajmował pozycję przy granicy gwiazdozbiorów Lwa i Panny, przy której Jowisz był trzy miesiące temu (można sobie wyobrazić, jak bliska byłaby to koniunkcja, gdyby teraz Jowisz miał ówczesne położenie). Planetę i Księżyc będzie dzieliło wtedy prawie 10°. Jowisz zwalnia już tempo poruszania się ruchem wstecznym, przygotowując się powoli do zmiany kierunku ruchu na prosty, co nastąpi w pierwszej dekadzie maja. Planeta coraz wyraźniej oddala się od nas, przez co jej jasność spadła już do -2,3 wielkości gwiazdowej, zaś tarcza zmalała do 41". W układzie księżyców galileuszowych Jowisza w tym tygodniu będzie można dostrzec następujące zjawiska (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night):
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w trzecim tygodniu kwietnia 2016 roku 1.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33370
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 8 gości

AstroChat

Wejdź na chat