Obserwacje mgławic a magnitudo.

[Orzech]

Może mam słabe oczy:) choć zawsze wydawało mi się że co jak co ale wzrok mam bajeczny, czytam w mroku, z dużych odległości itd. Na badaniach wzroku wartości zbliżone do 0.0
No i teraz najważniejsze pytanie, dlaczego miotły nie widać skoro "parametry" ma podobne jak mgławice które oglądam?
Czy tak na dobrą sprawę mam polegać tylko na tabeli wimmera? W tabeli miotły nie ma więc nie wiem czemu się łudziłem że ją dostrzegę:)

Karol z miłą chęcią się spotkam:) Zarezerwuj pogodę na weekend i śmiało możemy się gdzieś spotkać tym bardziej że chciałbym trochę popatrzeć na północno-wschodnie niebo, zawsze lubiłem andromedę z lornetki a przez mój telep widziałem ją dopiero raz, tylko weź ze sobą kolimator z łaski swojej:) Z nadgorliwości wykręciłem LW żeby ustawić sobie super kolimację będąc zielonym w tym temacie:) Myślę że ustawiłem całkiem dobrze ale nie bardzo sobie ufam w tej kwestii.

pozdrawiam
Łukasz

Wartość magnitudo podaje się powierzchniowo, tzn powiedzmy, że masz coś jasności 7 mag - jak będziesz miał punktowe lub małe powierzchniowo to będzie łatwym obiektem ale jak już obiekt będzie rozległy na niebie to będzie trudniejszy. No i do tego dochodzi, że nie cały obiekt jest jednakowy, tzn część może być jaśniejsza a część ciemniejsza.
Dobrym przykładem jest tutaj M33 lub NGC 6943.
Co do pogody. Na kilkadziesiąt godzin http://www.meteo.pl/ (model UM 4km) a stan obecny i przewidywanie na kilka godzin do przodu - http://pl.sat24.com/pl/pl

[piotrekguzik]

No i teraz najważniejsze pytanie, dlaczego miotły nie widać skoro "parametry" ma podobne jak mgławice które oglądam?

Jakie parametry masz na myśli? Jasność jest tylko jednym parametrem, który świetnie "działa" w przypadku obiektów punktowych (np. gwiazd) za to przy obiektach rozciągłych daje nam tylko część informacji potrzebnej do oszacowania, co zobaczymy (albo czy w ogóle coś się nam uda zobaczyć).

Jeśli chodzi o samą "miotłę", to warto też pamiętać, aby do jej obserwacji używać małych powiększeń. W teleskopie takim jak Twój (15 cm średnicy), na ciemnym niebie (a z tego co pisze, to takie właśnie masz) najlepiej będzie ją widać w powiększeniach rzędu 25x - 40x. Podobnie będzie z innymi obiektami o dużych rozmiarach.


Temat jasności sam z siebie jest zresztą skomplikowany. Żeby go uprościć, załóżmy, że mówimy tylko o tym, co najczęściej jest podawane w książkach dla obserwatorów nieba, czyli o całkowitej jasności wizualnej (którą w pewnym przybliżeniu można rozumieć jako coś co opisuję nam całkowitą ilość światła od danego obiektu, która wpada do naszego oka).

Weźmy teraz taką mgławicę M 57. Jej jasność całkowita to około 9 mag. Jej średnica to mniej więcej 1' i na taki obszar "rozkłada się" ta ilość światła odpowiadająca jasności 9 mag. Wyobraź sobie teraz inny obiekt o jasności 9 mag, ale taki, którego średnica kątowa będzie wynosić np. 10', czyli będzie 10 razy większa. Teraz światło, które dochodzi do nas z tego obiektu (a będzie tego światła tyle samo ile w przypadku M 57) "rozleje" się na 100 razy większą powierzchnię. Mgławica ta będzie w takim razie znacznie większa, ale ilość światła, która będzie do nas dochodzić z obszaru o tym samym rozmiarze, który ma M 57 będzie 100 razy mniejsza.

To, czy dany obiekt widzimy, czy nie zależy w dużej mierze od dwóch spraw:

1. Czy całkowita ilość światła która wpada do naszego oka jest wystarczająca
2. Czy ilość światła przypadająca na jednostkę powierzchni obiektu jest wystarczająco duża, aby dało się obiekt odróżnić od tła nieba.

Oczywiście, dochodzi tu jeszcze wiele innych kwestii (jak np. to, że niektóre fragmenty obiektu mogą być jaśniejsze, inne słabsze itp.), jednak to już temat na oddzielną, długą dyskusję.

Podsumowanie jest takie, że w przypadku obiektów mgławicowych jasność całkowita obiektu mówi nam stosunkowo niewiele na temat tego, czego się spodziewać w okularze.

Co do mgławicy Veil, to jak już kilka osób tutaj zauważyło, na umiarkowanie ciemnym niebie da się jej jaśniejszą część dostrzec w lornetce 10x50.

[lolak89]

Dziękuję za odpowiedzi, nie wiedziałem, że jasność mag dotyczy całego obiektu, w swojej niewiedzy myślałem iż chodzi tu o zwyczajną "moc świecenia", że każdy obiekt o mag równym sobie będzie widoczny w podobny sposób.
Wiem już teraz o co chodzi.
Miotły szukałem przy powiększeniu 30, będę próbował ponownie kiedy tylko będzie bezchmurna noc.

Dziękuję i pozdrawiam.

[piotrekguzik]

Miotły szukałem przy powiększeniu 30, będę próbował ponownie kiedy tylko będzie bezchmurna noc.

Dobrze też wiedzieć, czego się spodziewać. W przypadku Miotły jest to długie, wąskie, zakrzywione "włókienko", które w przypadku braku filtra jest widoczne całkiem słabo. Znacznie lepiej widać drugą część kompleksu mgławicy Veil.

[lolak89]

Może nie skupiłem się zbytnio, teraz będę się patrzył do skutku:)
jeżeli jest dostrzegalna w lornetce to nie ulega wątpliwościom iż wina leży po mojej stronie.
Pozdrawiam

[piotrekguzik]

Może nie skupiłem się zbytnio, teraz będę się patrzył do skutku:)
jeżeli jest dostrzegalna w lornetce to nie ulega wątpliwościom iż wina leży po mojej stronie.
Pozdrawiam

Jeśli chodzi o obserwacje lornetkowe, to mowa tu była jednak o tej drugiej części mgławicy Veil, nie o Miotle.

[lolak89]

Czyli po drugiej stronie tak? Mówimy o jednej mgławicy tylko o dwóch jej częściach?

[piotrekguzik]

Czyli po drugiej stronie tak? Mówimy o jednej mgławicy tylko o dwóch jej częściach?

Spójrz na to zdjęcie:

http://apod.nasa.gov/apod/image/1009/Veil_pugh.jpg

To jest cały "kompleks" mgławicy Veil. To co tu widać powstało w wyniku wybuchu jednej gwiazdy supernowej. Mgławica Miotła to jest ta stosunkowo nieduża, jasna część, którą jest na dole zdjęcia i ciągnie się wzdłuż dość jasnej gwiazdy (52 Cyg). To co nazywałem "drugą częścią", znajduje się na górze zdjęcia. Na niebie mgławicę Miotłę i tę drugą część mgławicy Veil dzieli ponad 2 stopnie.

[lolak89]

Rozumiem, sugerujesz w związku z tym żebym spróbował podglądać w okolicy właśnie 52 cyg? Większa dla mnie szansa na sukces?

[lolak89]

OJ sorrki:) Jestem w pracy i odpisałem spiesząc się. Chodziło Ci o drugą część czyli tą na górze zdjęcia. Podpatrzę jak tylko będzie bezchmurno.

Pozdrawiam

[Orzech]

Spróbuj najpierw z tą co Piotr mówi. Jak ją znajdziesz od razu atakuj "miotłę"
A co została z Gwiazdy sprzed mgławicy Veila? Pulsar, neutronowa? Widać ją w ogóle na jakimś zdjęciu, np tym z APOD?

[piotrekguzik]

A co została z Gwiazdy sprzed mgławicy Veila? Pulsar, neutronowa? Widać ją w ogóle na jakimś zdjęciu, np tym z APOD?

Z tego, co mi wiadomo, to tego co zostało z tej gwiazdy na razie nie udało się zidentyfikować.

[Janusz_P.]

Mogło z gwiazdy nie zostać nic widocznego do tej pory poza mgławicą bo masa gazu w tej mgławicy szacowana jest na 300 mas Słońca

[wiechu]

Pod bardzo dobrym niebem i w dobre noce Veil jest b. wyraźnie widoczny w szukaczu 9x50, a co tu mówić o jakimkolwiek normalnym teleskopie, do tego z filtrem. Podstawowe błędy zielonych podczas obserwacji: brak wystudzenia teleskopu, brak właściwej adaptacji wzroku, korzystanie ze sprzętu psującego ją na bieżąco, zbyt gorączkowe omiatanie nieba żeby szybko coś znaleźć, szukanie obiektów jasnych i wyraźnych, nie zwracanie uwagi na to co pojawia w okularze nie w centrum wzroku (zerkanie!), używanie zbyt dużych powerów. Te błędy często są popełniane łącznie, co wyklucza znalezienie słabych, nie punktowych obiektów. Myślę, że technika obserwacji jest kluczem. Inaczej łatwo dojść do wniosku, że "teleskop za mały", "za słabe niebo", "za ciemny obiekt". Czyli uczta się chopaki

[Baton]

@Wiechu
Znaczy, że przy dobrych warunkach przez lornetkę 10x50 jest wychwycenia?

[wiechu]

Pod niebem minimum 6 mag i gdy jest dość wysoko na niebie- bez problemu. Oczywiście musi być dość czysta atmosfera, powiedzmy warunki przynajmniej przeciętne. Ale preferowałbym unieruchomienie lornetki, bo z wolnej ręki jest za dużo drgań, a mówimy o obiekcie rozmytym i nie najłatwiejszym. Gdy się trafią znakomite warunki, np. po silnych wiatrach - w 10x50 Veil będzie oczywisty.

[Baton]

To MAKiem 127 też do ogarnięcia, czy już nie?

[lolak89]

Możesz mieć rację co do błędów początkującego. Z pewnością korzystanie z Stellarium na komputerze nie pomaga wzrokowi w adaptacji, nie jestem na tyle zielony żeby szukać obiektów w dużym powiększeniu, szukam w najmniejszym jaki mam okular czyli 25mm, teleskop był schłodzony, stał na balkonie od około 20 kiedy Mars i Saturn były już widoczne.
Czekam na pogodę i atakuję veila jeszcze raz.

Pozdrawiam

[Orzech]

Potwierdzam, Veil widoczny w lornetce 10X50 i w 20X80 ale pod ciemnym, bieszczadzkim niebem - kto chce zobaczyć wbijać na zlot do Roztok Górnych

[wiechu]

Możesz mieć rację co do błędów początkującego.

Nie, nie, nie mogę - MAM Dopiero wyeliminowanie KAŻDEGO z tych błędów da efekt w postaci obfitych łowów mgławic i galaktyk. A połączenie właściwych technik obserwacji z wypadem pod ciemne niebo pozwoli na odkrycie tego, co potrafi teleskop- można się naprawdę zdziwić, gdy np. w 12-calówce widzisz obiekty opisane w przewodnikach jako dostępne od 18". Na początek też radzę wymienić kitowe okulary 25 mm na cokolwiek przyzwoitego w zakresie 22-35 mm, dobrze dobierać okulary z dużą transmisją: raczej na początek coś erflopodobnego niż mającego 8 szkiełek inside.

[Karol]

Na początek też radzę wymienić kitowe okulary 25 mm na cokolwiek przyzwoitego w zakresie 22-35 mm, dobrze dobierać okulary z dużą transmisją: raczej na początek coś erflopodobnego niż mającego 8 szkiełek inside.

Raczej od 22 mm do max 30 mm (to teleskop f/5 !).

A co do błędów. Zobaczenie czasem jakiegoś obiektu to "skompilowany" proces a cudzysłów użyłem gdyż, procesu uczy się człowiek wiele lat i i niektóre czynności "przychodzą" automatycznie.

[Janusz_P.]

Pod niebem minimum 6 mag i gdy jest dość wysoko na niebie- bez problemu. Oczywiście musi być dość czysta atmosfera, powiedzmy warunki przynajmniej przeciętne. Ale preferowałbym unieruchomienie lornetki, bo z wolnej ręki jest za dużo drgań, a mówimy o obiekcie rozmytym i nie najłatwiejszym. Gdy się trafią znakomite warunki, np. po silnych wiatrach - w 10x50 Veil będzie oczywisty.

Potwierdzam, przez lornetkę klasy 10x50 Fujinon widziałem go wyraźnie z Bieszczad na ostatnim zlocie w Roztokach i to całą pętlę a nie tylko ten jeden najjaśniejszy kawałek mgławicy, podstawa to ciemne niebo, dobra adaptacja oka do ciemności i zasięg ponad 6,5 mag gołym okiem

Tak samo widziałem lornetką 10x50 wyraźnie mgławicę Helix, galaktykę M33 oraz dalsze satelity galaktyki Andromedy jak NGC 147 i NGC 185 ale te już z leżaka gdzie łokcie miałem sztywno podparte na podłokietnikach czyli jak ze statywu

Jasność tła nieba zmierzona miernikiem SQML wynosiła w tym roku w Roztokach od 21,04 do 21,47 pierwszej nocy i drugiej nocy z soboty na niedzielę od 21,12 do 21,76 mag/s² czyli bez wodotrysków jak na Bieszczady ale i tak doskonale jak na przymglone wilgocią z nadciągającego frontu niebo

[lolak89]

Do dziś nie mogę sobie uzmysłowić jakie szczęście miałem, że tamtej nocy mogłem podglądać niebo, załamanie pogody załamuje i mnie, mokro i pochmurno wszędzie. Pewnie kolega Karol sprawdzi mi kolimację dopiero na wiosnę:) Chciałbym wystawić teleskop na balkon i i napawać się widokiem światła, które wędrowało do mnie tyle lat.
Tym bardziej, że nowy montaż mogłem użyć dopiero dwa razy.
Jak tak oglądacie tą mgławicę przez lornetki to aż mi wstyd, że nie widziałem jej przez teleskop:) Dlatego silnie chcę naprawić swój błąd.
Muszę jeszcze zobaczyć przy dobrej nocy jakie mam niebo tak naprawdę, zasięg mag, jeszcze nie wiem jak to sprawdzić ale zaraz poczytam jakiś poradnik.

Pozdrawiam

[Janusz_P.]

Tu znajdziesz więcej informacji na ten temat i gotowe mapki:
http://www.imo.net/visual/major/observation/lm

[waldi1]

Jakie są rekordowe wyniki pomiaru miernikiem SQML w Bieszczadach?