Magnitudo albo "Wielkość gwiazdowa" służy do oznaczania blasku gwiazd i innych obiektów kosmicznych.
Wzór na obliczanie magnitudo podany na grafice.
Różnica jednego magnitudo oznacza, że obiekt jest "ciemniejszy" dwa i pół razy.
Dokładniej - natężenie światła docierającego od niego (liczba luksów) jest 2.5 razy mniejsze.
W praktyce oznacza to, że leci od niego w kierunku twojego oka, twojego teleskopu lub w kierunku każdego metra kwadratowego na Ziemi
2.5 razy mniej fotonów (o ile porównujemy gwiazdy podobnego typu).
Przykładowe magnitudo maksymalne:
Słońce: –26,74 m
Księżyc w pełni: –12,71 m
Wenus (w pobliżu maksymalnej elongacji): –4,7 m
Mars (podczas wielkiej opozycji): –2,7 m
Jowisz: –2,5 m
Saturn: ok. –0,2 m
Uran: ok. 5,5 m
Magnitudo gwiazd:
Arktur: -0,04 m
Rigiel: 0,1 m
Altair: 0,9 m
Spica: 1 m
Betelgeza (gwiazda zmienna): od 0,4 m do 1,3 m.
Siema