Chciałem pokazać ( ponownie jak przy innych ostatnich zdjęciach) mocne i piękne kolory obiektów naszego nieboskłonu.Mgławica to ten jasny region w środku kadru ale potoczenie cały widoczny w kadrze obszar przyjęło się utożsamiać z tą nazwą.
Tekst opisu zaczerpnąłem z wikipedii - wydawał się bardzo przystępnie napisany.
Mgławica Carina ( NGC 3372) mgławica emisyjna i obszar H II znajdujący się w gwiazdozbiorze Kila. Została odkryta w 1751 roku przez Nicolasa Louisa de Lacaille. Mgławica ta znajduje się w odległości około 7500 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Strzelca, a jej rozmiary są szacowane na 260 lat świetlnych.
Mgławica Carina jest jedną z największych i najjaśniejszych odkrytych mgławic. Jeśli uwzględnić jej słabsze zewnętrzne filary rozciąga się na 300 lat świetlnych. Pył i gaz mgławicy są rozgrzewane przez znajdujące się w jej centrum młode gwiazdy. Należą do nich najcięższe znane gwiazdy typu widmowego O3, odkryte po raz pierwszy właśnie w tej mgławicy.
Obserwacje wykonane w podczerwieni wykazały że różne części mgławicy poruszają się w różnych kierunkach z prędkościami dochodzącymi do 230 km/s. Zderzenia obłoków molekularnych poruszających się z tak dużymi prędkościami rozgrzewają materię do wysokiej temperatury. Powoduje to że materia zaczyna emitować wysoko energetyczne promieniowanie rentgenowskie a cała mgławica staje się rozciągniętym źródłem tego promieniowania. Prawdopodobnie ruch obłoków molekularnych jest wywołany potężnymi wiatrami gwiazdowymi masywnych gwiazd, bombardujących okoliczną materię i nadających jej duże prędkości.
Jednym z najlepiej znanych szczegółów NGC 3372 jest błękitny nadolbrzym gwiazda Eta Carinae. Jest to centralna gwiazda jonizująca wielki obszar H II. Znajduje się ona we fragmencie mgławicy nazywanym Dziurką od Klucza. Masa tej gwiazdy wynosi około 100-150 mas Słońca a świeci ona osiągając jasność 5 milionów Słońc. Jest to jedna z najbardziej masywnych znanych gwiazd. Jej masa dochodzi do teoretycznych granic masy osiąganej przez gwiazdy. W ciągu zaledwie 6 sekund wydziela taką ilość energii jak Słońce w ciągu całego roku. Wiatr gwiezdny pochodzący od tej gwiazdy wydmuchuje co roku masę odpowiadającą masie Jowisza. Dla porównania Słońce w tym samym czasie wydziela masę 100 miliardów razy mniejszą. Prawdopodobnie ze względu na masę tej gwiazdy w bliskiej przyszłości zakończy ona swoje życie jako supernowa. Wybuch energii tego rzędu prawdopodobnie może zniszczyć pola gwiazd i planet w promieniu kilku tysięcy lat świetlnych od gwiazdy.
FSQ/ST8300 - LRGB
