Zjawiskowy fragment nieba. Niemożliwy wręcz do pominięcia w czasie jakiekolwiek wyprawy pod południowe niebo jeśli jego położenie umożliwia wycelowanie teleskopu, ba wystarczy lornetka. Gdy się obrabia taki obiekt to naprawę czuje się lekką tremę aby go po prostu nie spie....ć Chciałem pokazać ( ponownie jak przy innych ostatnich zdjęciach) mocne i piękne kolory obiektów naszego nieboskłonu.
Mgławica to ten jasny region w środku kadru ale potoczenie cały widoczny w kadrze obszar przyjęło się utożsamiać z tą nazwą.
Tekst opisu zaczerpnąłem z wikipedii - wydawał się bardzo przystępnie napisany.
Mgławica Carina ( NGC 3372) mgławica emisyjna i obszar H II znajdujący się w gwiazdozbiorze Kila. Została odkryta w 1751 roku przez Nicolasa Louisa de Lacaille. Mgławica ta znajduje się w odległości około 7500 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Strzelca, a jej rozmiary są szacowane na 260 lat świetlnych.
Mgławica Carina jest jedną z największych i najjaśniejszych odkrytych mgławic. Jeśli uwzględnić jej słabsze zewnętrzne filary rozciąga się na 300 lat świetlnych. Pył i gaz mgławicy są rozgrzewane przez znajdujące się w jej centrum młode gwiazdy. Należą do nich najcięższe znane gwiazdy typu widmowego O3, odkryte po raz pierwszy właśnie w tej mgławicy.
Obserwacje wykonane w podczerwieni wykazały że różne części mgławicy poruszają się w różnych kierunkach z prędkościami dochodzącymi do 230 km/s. Zderzenia obłoków molekularnych poruszających się z tak dużymi prędkościami rozgrzewają materię do wysokiej temperatury. Powoduje to że materia zaczyna emitować wysoko energetyczne promieniowanie rentgenowskie a cała mgławica staje się rozciągniętym źródłem tego promieniowania. Prawdopodobnie ruch obłoków molekularnych jest wywołany potężnymi wiatrami gwiazdowymi masywnych gwiazd, bombardujących okoliczną materię i nadających jej duże prędkości.
Jednym z najlepiej znanych szczegółów NGC 3372 jest błękitny nadolbrzym gwiazda Eta Carinae. Jest to centralna gwiazda jonizująca wielki obszar H II. Znajduje się ona we fragmencie mgławicy nazywanym Dziurką od Klucza. Masa tej gwiazdy wynosi około 100-150 mas Słońca a świeci ona osiągając jasność 5 milionów Słońc. Jest to jedna z najbardziej masywnych znanych gwiazd. Jej masa dochodzi do teoretycznych granic masy osiąganej przez gwiazdy. W ciągu zaledwie 6 sekund wydziela taką ilość energii jak Słońce w ciągu całego roku. Wiatr gwiezdny pochodzący od tej gwiazdy wydmuchuje co roku masę odpowiadającą masie Jowisza. Dla porównania Słońce w tym samym czasie wydziela masę 100 miliardów razy mniejszą. Prawdopodobnie ze względu na masę tej gwiazdy w bliskiej przyszłości zakończy ona swoje życie jako supernowa. Wybuch energii tego rzędu prawdopodobnie może zniszczyć pola gwiazd i planet w promieniu kilku tysięcy lat świetlnych od gwiazdy.
FSQ/ST8300 - LRGB