Oczywiście w dużym przybliżeniu. No i też dawno taka fotka się nie pojawiła, więc jest moja Jest kilka wersji. Nie ma niestety Merkurego, tylko raz go widziałem podczas tranzytu i tyle. Tak jest za blisko Słońca jak na moje warunki 
No i Ziemi brakuje 
Fotki:
Słońce - Nikon P510 + folia Baadera - 11.04.2014
Księżyc - Meade LB 16" + EOS 350D - 25.08.2016
Jowisz - GSO 10" + EOS 350D + barlow GSO ED 2x - 16.03.2016
Mars - Meade LB 16" + EOS 350D + barlow GSO ED 2x - 19.06.2016
Saturn - Meade LB 16" + EOS 350D + barlow GSO ED 2x - 19.06.2016
Uran - Meade LB 16" + EOS 350D + barlow ES 2x - 30.08.2016
Neptun - Meade LB 16" + EOS 350D + barlow ES 2x - 30.08.2016
Wenus - GSO 10" + EOS 350D + barlow GSO ED 2x - 28.09.2015
Wszystko 1 klatka, nieznaczna obróbka.
Wersje:
1) W skali widoczności z Ziemi
2) W skali naturalnych wielkości (takiej wersji nie uświadczyłem). Tu jest problem, ponieważ z jednej strony można by pokazać więcej Słońca i mniej rozpikselowanego Saturna, Neptuna i Urana, ale z drugiej jeszcze przyciąć, żeby Księżyc, Mars i Wenus były większe.
3) W skali losowej, wygodnej do zobaczenia na ekranie każdego obiektu
Która najlepsza?
Choć wiem, że żadna nie jest tak naprawdę dobra, ale może będzie to natchnieniem do zrobienia takiego "zdjęcia" dla dużo lepszych astrofotografów ode mnie Pozdrawiam!
