Najprostszy zestaw obejmujący całe niebo to Rybie oko 6 mm i aparat z matrycą APS-C na statywie skierowany w Zenit przy ekspozycjach rzędu 30-45s na 1600-3200 ISO, wyjdą wszystkie zjawiska jaśniejsze od -2 mag.
Aby zwiększyć zasięg rejestracji meteorów trzeba zwiększyć ogniskową i jasność obiektywu ale wtedy mamy większą losowość rejestracji bo nie obserwujemy już całego nieba jednym obiektywem ale na przykład jego ćwiartkę , tu sie sprawdzają wszelkie jasne szkiełka z jasnościami od 0,95 do 1,4 i ogniskowymi od 20 do 50 mm i zarejestrujemy nimi każdy meteor jaśniejszy od 0 mag przy czasach ekspozycji rzędu 10-15s.
Jeśli chcemy rejestrować Jeszce słabsze meteory w węższym polu na przykład w jednym , niewielkim gwiazdozbiorze tak do +2 mag to wymagana jest ogniskowa od 80 do 200 mm z jasnościami szkiełek od 1,2 do F/2 i czasami ekspozycji do 3-5s ze statywu aby gwiazdy były jeszcze w miarę punktowe
Oczywiście stosując paralaktyka z prowadzeniem możemy wydłużyć czasy rejestracji jednego kadru do kilku minut i mamy szansę w jednym kadrze zarejestrować nawet kilka meteorów
Oczywiście opłaca się tu stosować aparaty z jak największą matrycą bo wtedy wzrasta nam pole widzenia i szansa rejestracji większej ilości zjawisk proporcjonalnie do przyrostu pola powierzchni matrycy aparatu lub kamery
