Parę miesięcy w moje ręce wpadło 8-calowe lustro F/5, co zaindukowało we mnie żyłkę majsterkowicza. Astronomia wciągnęła mnie wręcz w wariackim stopniu - powoli dopracowuję kolejne szczegóły projektu ultramobilnej ósemki. Jak się zapewne domyślacie, będzie to konstrukcja trussowa inspirowana wieloma krajowymi oraz zagranicznymi projektami. Ósemka o roboczej nazwie Leo powinna spełnić kilka założeń:
- Być gotową na marcowe zaćmienie (bez malowania, tego na pewno nie zdążę już zrobić)
- Mieścić się do laptopowego plecaka - musi w 5 minut zostać złożona i gotowa do zabrania w pociąg, samolot, na rower, w góry. Trussy mając ok. 70 cm długości, będą musiały mieć osobny pokrowiec z uchwytem. W samolocie pójdą do dodatkowego bagażu, na rowerze wsiądą na bagażnik. W plecaku powinien się jeszcze zmieścić kuferek z okularami oraz siedzenie składanego krzesła, rama krzesła, podobnie jak trussy, pójdzie do osobnego pokrowca
- Pochłonąć jak najmniej gotówki. Samej wydanej gotówki. Nie będę oczywiście z nikim się rozliczać z czasu, jaki włożyłem w projekt i wykonanie, gdyż jest to dla mnie najczystsza przyjemność
Od innych trussowych konstrukcji Leo różni się jednym - będzie posiadał statyw podwyższający go o jakieś 70 cm. Powód jest oczywisty - przy zaledwie metrze ogniskowej całość jest krótsza od najmniejszej Synty na dobsonie. A ja jestem nienajniższy i nie mam zamiaru kłaść się na ziemi chcąc zobaczyć zachodzącą lub wschodzącą Wenus. Wolę zawsze ze sobą mieć podwyższony teleskop, nie będę w ten sposób musiał szukać w terenie jakiegoś pniaka, kamienia, stosu desek czy innych obektów do postawienia. Statyw nie zabierze dużo miejsca ani wagi w plecaku, jego trussy będą miały ok. 40 cm, zmieszczą się zatem do plecaka. Jak wspomniałem, wykonam również niewielkie krzesełko o max wysokości ok 70 cm, co sprawi, że w jednej ręce i plecaku będę mieć możliwość przewiezienia na drugi koniec świata teleskopu o już prawdziwie zacnym potencjale.
Nie mam i nie umiem obsługiwać żadnych programów 3d, a bardzo chcę się z Wami podzielić jego w miarę dokładną koncepcją. Zostało mi zatem wykonanie modelu w skali 1:5. Pomimo tego, że pominąłem np. mocowanie trussów do cel, pozwoliło mi to już bardziej dokładnie wyłapać błędy konstrukcyjne oraz określić, czy odpowiednio dobrałem grubości sklejki i rurek. Model wykonałem z tektury 3 mm, zatem odpowiadać ma to sklejce 15 mm. Rury mają ok 4 mm i widać wyraźnie, że są niepotrzebnie tak grube.
Buzdygan na zdjęciu odpowiada mojemu wzrostowi.
Ten temat chcę traktować jako dziennik budowy oraz dalsze źródło inspiracji. Zapraszam do komentowania, dzielenia się uwagami, krytyką itp.
Pozdro!
To ma być teleskop mobilny, a nie ascetyczny : 
