
Zmienność gwiazdy odkrył w 1784 roku angielski miłośnik astronomii John Goodricke. Wizualnie w maksimum jasność Beta Lyr wynosi +3.40 mag w minimum głównym jasność spada do +4.30 mag a w minimum wtórnym do 3.80 magnitudo. Do zaćmienia głównego dochodzi co 12.944d. czyli 12 dni i 22 godzin


A co wiemy o Beta Lyrae:
Gwiazda ta była drugim w kolejności odkrytym układem zaćmieniowy, stała się prototypem klasy gwiazd zaćmieniowy typu EB. Sheliak jest też prototypem gwiazd zmiennych typu beta Lyrae. Krzywa zmian blasku beta Lyrae charakteryzuje się wyraźnym minimum wtórnym oraz brakiem blasku stałego, czyli jasność tego układu zmienia się płynnie. Jest to skutkiem elipsoidalnego kształtu obu składników układu spowodowanego przez grawitacyjne oddziaływanie składników. Obie gwiazdy są położonymi blisko siebie zniekształconymi nadolbrzymami. Dodatkowo układ ten jest zanurzony we wspólnej otoczce materii, która wypływa z obu gwiazd. Skutkiem przepływu masy pomiędzy składnikami jest stałe wydłużanie okresu orbitalnego o około 20 sekund rocznie. Do układu beta Lyrae należy też trzecia gwiazda o jasności 7.8 magnitudo która jednak nie bierze udziału w zaćmieniach

Gwiazdę beta Lyr spokojnie widoczna gołym okiem w konstelacji Lutnia nie potrzeba żadnego sprzętu optycznego choć nie wiadomo kiedy te minimum główne wystąpi a wystarczy zaobserwować moment minimum głównego bo to układ typu EB czyli ciasny

poniżej fotka gwiazdy beta Lyr Aladin sky Atlas i moja fotka położenia w Lutni
