W tym roku pogoda nas nie rozpieszcza gwieździstych nocy jak na lekarstwo jedną z nich postanowiłem poświęcić na przetestowanie grupy okularów w zakresie ogniskowych od 12,5mm -14mm oraz jako ciekawostkę 30mm plus barlow2x.
Bohaterami testu są
-Celestron Ultima 12,5mm ,cena 350zł (już nie produkowany)
pięcioelementowy (symetryczny) super plossl o polu własnym 51*
-Explore Scientific 14mm ,cena 750zł
dziewięcioelementowa hybryda o polu własnym 82*
-Vixen LVW 13mm , cena 1050zł
osmioelementowa hybryda o polu własnym 65*
Sky-Watcher SW UWA 13mm cena 500zł
ośmioelementowa hybryda o polu własnym 70*
-University Orto 12,5mm ,cena 300zł
czteroelementowy ortoskop o polu własnym 45*
-Celestron Ultima 30mm ,cena 500zł (już nieprodukowany)polus barlow Celestron ultima APO 2x cena 500zł
pięcioelementowy (symetryczny )super plossl o polu własnym 52* barlow trzyelementowy apochromatyczny o przelocie 28mm
Ogólna charakterystyka.
Celestron Ultima 12,5mm
Pierwsza generacja produkowana w Japoni przypomina typowego plossla .Okular jest solidnie wykonany posiada powłoki FMC,pole obcięte bardzo ostrą diafragmą stosunkowo długi er 9mm pozwala bez problemu ogarnąć nieco ponad 50* pola .
Explore scientific 14mm
Szerokokątny okular produkowany w Chinach zdobywający coraz większe rzesze zwolenników.
Solidne i estetyczne wykonanie oraz gwarantowana szczelność to duże plusy togo szkła , mała waga okulru tylko 255g powłoki FMC to kolejny plus.
Deklarowany ler 15mm to zbyt mało aby wygodnie objąć duże pole 82* dopiero po zwinięciu muszli ocznej i przybliżeniu oka do soczewki pole ukazuje się w całości ,niestety obserwacje gwiazd i obiektów na zewnętrznym obszarze pola nie należą do komfortowych.
Vixen LVW 13mm
Porządna Japońska taśma ,solidnie wykonany z bardzo ostrą diafragmą świetnie wyczerniony,powłoki FMC ,ler 20mm bardzo wygodne w odbiorze pole otoczone szeroką czarną obręczą.
Sw Uwa 13mm
Dobrze wykonany reprezentant Chin ,szerokie pole z komfortowym ler poziom wyczernienia nieco odstaje od pozostałych.
U.O. orto 12,5
Japońskie maleństwo z najmniejszym polem zaledwie 45* ,solidnie wykonany z wystarczająco komfortowym er aby objąć ostro obcięte małe pole.
Celestron Ultima 30mm
Kolejny produkt z kraju kwitnącej wiśni bardzo dobrze wykonany ,bardzo wygodny ler ,powłoki FMC ,ostro obcięte pole.
Barlow Celestron ultima apo 2x
Bardzo duży przelot 28mm ,powłoki FMC ,solidne wykonanie.
Do testu wykorzystałem teleskop Newtona 10" o światłosile F/4,7 .
Przy tak jasnym lustrze okulary będą a musiały pokonać wysoko ustawioną poprzeczkę więc łatwo nie będzie.
W pierwszej części testu sprawdzałem.
1 Utrzymanie ostrości.
W pierwszej części padło na trapez w Orionie , ustawiłem wyostrzone gwiazdki w środku pola i obserwowałem co będzie się działo z czasem przesuwania się trapezu do krawędzi pola.
Ortoskop punktował wyśmienicie pod tym względem tylko celestron mógł stanowić zagrożenie .Pozostałe hybrydy również punktują bardzo dobrze naprawdę minimalnie ustępując małemu ortosowi.
Na do łączonym szkicu widać moment w którym gwiazdki tracą punktowość i w jak dużym stopniu postępuje degradacja obrazu gwiazd.
2 Utrzymanie detalu .
Jowisz był kolejnym obiektem w ,który wycelowałem teleskop .
Tym razem wyostrzyłem obraz planety będącej w środku pola i uważnie wypatrywałem miejsca podczas oddalania się planety od środka pola w którym detal na planecie zaczyna się zlewać.
Przed szereg minimalnie wysunął się Uniwersity orto ukazując bardzo wysoki kontrast oraz ostrość ,na tym samym poziomie ostrość prezentował celestron 12,5 z nieco słabszym kontrastem .
Na pochwałę zasługuje es ,który mimo garści soczewek wewnątrz ,ukazał obraz planety na wysokim poziomie i miał najmniejsze odblaski pośród hybryd.
Na szkicu widać że okulary w różny sposób i miejscu traciły detal np; ultima +barlow bardzo długo utrzymywała szczegóły planety a gdy Jowisz dochodził do krawędzi obraz szybko zaczął się pogarszać (dynamikę degradacji widać na szkicu) innym przykładem jest Es subtelny detal zaczyna tracić stosunkowo szybko w okolicy połowy pola ale dynamika degradacji jest powolna .
3 Abberacja chromatyczna ,tutaj też wykorzystałem dominatora naszego układu słonecznego .
W tym rozdaniu największymi przegranymi są wielosoczewkowe hybrydy to one obnażyły swoją słabość tej korekcji najbardziej.
Obserwując Jowisza w centrum pola dopatrzyłem się szczątkowej abberacji w LVW i nieco większej w esie i sw-swa .Abberacja zaczyna przybierać na mocy najszybciej w esie już przed połową pola kolorki stawały się coraz wyraźniejsze dążąc do silnego nasycenia przy krawędzi .
Nieco lepiej poradził sobie SW natomiast lantan Vixena wykazał najmniejsze niedociągnięcia z tej grupy hybryd .Najlepiej poradził sobie ortoskop UO zapewne za sprawą najmniejszego pola ,które łatwiej skorygować ,znikoma abberacja pojawia się dopiero w zewnętrznej części pola i przyrost utrzymuje się na niskim poziomie .Pozostałe dwie ultimy również udowodniły że korekcja abberacji to ich bardzo silna strona pozostawiając w tyle układy wielosoczewkowe.
Jak tylko pogoda pozwoli to wykonam dalszą część testu.
Na tym szkicu starałem się jak najdokładniej zobrazować to co widziałem w okularach.
Pamiątkowe rodzinne zdjęcie