Witam!
Mam pytanie do astrfotografów. Jestem początkującym w tej dziedzinie. W przyszłości chciałbym może nieco pofotografować DS, ale to ma być budżetowe astrofoto, max dla mnie to EQ5. Zdecydowanie nie chcę guidingu, nie chcę się z tym po prostu bawić. Teleskop, jakim chciałbym focić to jakiś mały refraktor (może mniejszy ED lub większy achromat) lub newton, do 6" max, ogniskowa ok. 1000mm x mnożnik ogniskowej mojego Canona 350D, czyli ok. 1,6x = 1600mm. No i tu powstaje pytanie: jak długo/ile sekund takim sprzętem będę mógł mniej więcej wykonywać 1 ekspozycję (zakładamy średnie ustawienie, z lunetką biegunową, ale ustawia mało zaawansowany astrofotograf), aby gwiazdy nie były kreskami tylko punktami:
a) z EQ5 + napęd w jednej osi
b) z EQ5 + napęd w 2 osiach
c) z EQ5 + GoTo/SynScan/SynTrek (nie mam pojęcia, co czym jest i co z "czym się je")
d) z EQ3-2 + napęd w 1 osi
e) z EQ3-2 + napęd w 2 osiach
f) z EQ3-2 + GoTo/SynScan/SynTrek
I jeszcze jedno pytanie apropo składania zdjęć w programie komputerowym. Mówimy teraz zarówno o foto planet jak i DS, wcześniej mówiliśmy tylko o DS, to tak dla ścisłości. Wiele razy próbowałem złożyć/nałożyć na siebie zdjęcia DS tak, żeby były bardziej widoczne. Pojedyncze foty to Canon EOS 350D + GSO 10" na dobsonie, więc czas, dla którego zdjęcia nie są jeszcze poruszone to ok. 0.6s, a więc prawie żadnego DS-u w tym czasie nie widać na jednej klatce, dlatego chcę składać. No i robiłem zarówno w Registaxie, w DeepSkyStacke-rze, i nic. Albo jakoś beznadziejny efekt, albo nie może zrobić bo wywala jakiś błąd, albo mi tak kompa ścina, że przez pół dnia się odciąć nie może, itd. I nigdy nic dobrego z tego nie wyszło. Próbowałem zarówno w RAW-ach jak i w JPG. To samo z planetami - nakłada się przecież zdjęcia z filmików planet tak, aby szczegół był większy. Chciałem więc nałożyć zwykłe zdjęcia (nie filmy, bo EOS 350D nie ma możliwości ich nagrywania) Jowisza na siebie, żeby lepiej było WCP i pasy widać i nic. Szczegóły z jednego zdjęcia przysłaniały te z drugiego i cała ostrość i widoczność szczegółów się pogarszała a nie poprawiała... Co więc robię źle? Co robić, żeby foty się ładnie i dobrze składały, tak planet i Księżyca jak i DSO?
Aha i jeszcze jeden temat mi się przypomniał: mianowicie dość kiepska ostrość moich zdjęć. Wiem, że 2 lustra to nie superteleobiektyw, wiem też, że większość zdjęć Księżyca czy planet jest składana z wielu klatek. Ale chyba moje zdjęcia są i tak nie w pełni ostre. Zawsze jak zbliżę pojedynczą fotę księżyca to widać straszną nieostrość. A np. przy zdjęciach z Nikona P510 dużo szybciej jest zauważalne pixeloza niż nieostrość. A tu odwrotnie... Kolimacja dobra, wychłodzenie też, niby wszystko ok a ostrość 100% moim zdaniem nie ma. Dużo ostrzejszy jest obraz, który widzę w wizjerze niż już po zrobieniu zdjęcia. Mało tego - porównywałem takie zdjęcia z projekcją afokalną: Dobs 10" + Meade UWA 24mm + Barlow ED GSO 2x + EOS 350D + Helios 58mm f/2. No i chyba nieco więcej szczegółów (nie mówię o ostrości i o jasności) było w projekcji... afokalnej.... Załączam zdjęcia GSO 10" + Canon 350D, oceńcie sami. Aha, dla porównania foty, które mi się wydają ostre jak brzytwa, np. użytkownika Quintrix, ale i nie tylko, sprzęt prawie tan sam, tylko nieco nowszy model aparatu: http://lotnictwo.net.pl/3-tematy_ogolne ... 5_a-2.html
Pozdrawiam i z góry dzięki za odpowiedzi!
Zawsze powtarzam że lustrzanka to najgorszy wybór jeśli idzie o planety.Pliki są bardzo"ciężkie" bo matryca wielka,a że matryca wielka to planetka na niej malutka itp.Stary dobre kamerki Philipsa jeszcze nie tak dawno niemal nie zastąpione i tanie dzisaj,czy microsoftowskie life cam studio itp ze względu na małe przetworniki dadzą o wiele lepsze efekty.
Chyba mi by zdecydowanie wystarczyło (może i nawet pojedyncze klatki, jeśli teleskop miałby koło 6"), tym bardziej dla ogniskowej 900mm. No ale koledzy wcześniej piszą, że jednak do 300mm jak bez guidingu (rozumiem, że do tego potrzebne sterowanie programem z kompa, tak?). No a 300, a nawet te 500mm to dla mnie za mało. Sprawdzałem w Stellarium, jaki to mniej więcej obszar nieba obejmie, no i jest sporo za duży. Mnie interesują bowiem bardziej małe wycinki, pojedyncze EM-ki, a nie szerokie kąty. 
Mam nadzieje że szczegółowe wyjaśnienia Kolegi powyżej wyjaśniają Ci w czym rzecz.Zarazem im dalej brniemy w temat widać że brak Tobie podstaw które można bez problemu uzupełnić czytając starsze posty z tego choćby forum.Bez nich choćbyś dostał gotowe instrukcje i tak niewiele zdziałasz,musisz iść małymi kroczkami,tym czasem chcesz od razu kompleksowo zaczynać pomijając podstawowy początek,co prowadzi do kompletnej klapy.
)