Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny

Wiadomości, wydarzenia, kalendaria​, literatura, samouczki, Radio...

PostPaweł Baran | 18 Kwi 2016, 07:59

• 18 kwietnia, godz. 0:18 - Ganimedes chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 18 kwietnia, godz. 0:46 - wyjście Europy z cienia Jowisza, 26" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 18 kwietnia, godz. 3:32 - wyjście Ganimedesa zza tarczy Jowisza, na godz. 8 względem środka tarczy (koniec zakrycia),
• 18 kwietnia, godz. 3:54 - wejście Ganimedesa w cień Jowisza, 4" na wschód od tarczy planety (początek zaćmienia),
• 18 kwietnia, godz. 20:27 - minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 6", 177" na wschód od tarczy Jowisza,
• 19 kwietnia, godz. 0:51 - minięcie się Kallisto (N) i Ganimedesa w odległości 21", 212" na wschód od tarczy Jowisza,
• 20 kwietnia, godz. 1:36 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 6", 102" na zachód od tarczy Jowisza,
• 20 kwietnia, godz. 2:40 - wejście Kallisto na tarczę Jowisza,
• 20 kwietnia, godz. 22:17 - minięcie się Kallisto (N) i Europy w odległości 16", 137" na zachód od tarczy Jowisza,
• 21 kwietnia, godz. 19:50 - od zmierzchu cień Ganimedesa na tarczy Jowisza, w północno-zachodniej ćwiartce tarczy planety,
• 21 kwietnia, godz. 20:58 - zejście cienia Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 21 kwietnia, godz. 23:55 - minięcie się Ganimedesa (N) i Io w odległości 10", 73" na zachód od tarczy Jowisza,
• 23 kwietnia, godz. 1:54 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 23 kwietnia, godz. 2:50 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 23 kwietnia, godz. 4:08 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 23 kwietnia, godz. 4:12 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 23 kwietnia, godz. 23:10 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 24 kwietnia, godz. 2:26 - wyjście Io z cienia Jowisza, 17" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 24 kwietnia, godz. 20:20 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 24 kwietnia, godz. 21:20 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 24 kwietnia, godz. 22:36 - zejście Io z tarczy Jowisza i jednoczesne minięcie się jej (N) z Europą w odległości 8", tuż przy tarczy planety,
• 24 kwietnia, godz. 22:38 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 24 kwietnia, godz. 23:36 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 25 kwietnia, godz. 0:36 - minięcie się Io (N) i Ganimedesa w odległości 11", 34" na zachód od tarczy Jowisza,
• 25 kwietnia, godz. 3:22 - wyjście Europy z cienia Jowisza, 28" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 25 kwietnia, godz. 3:50 - Ganimedes chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia).


W kolejnych dniach tarcza Srebrnego Globu będzie jaśniała coraz mocniej. W środę 20 kwietnia i w czwartek 21 kwietnia w jej okolicach będzie można odnaleźć Spikę - najjaśniejszą gwiazdę Panny, natomiast o godzinie podanej na mapce będzie ona oświetlona odpowiednio w 98 i 100%, stąd Spica wcale nie będzie łatwa do dostrzeżenia. Zwłaszcza, że w środę od Księżyca będzie dzieliło ją 8, a dobę później - 6,5 stopnia.
Animacja pokazuje położenie planet Mars i Saturn, komety 252P/LINEAR oraz Księżyca w trzecim tygodniu kwietnia 2016 roku.
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 18 Kwi 2016, 08:00

Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Koniec tego tygodnia Księżyc spędzi w odwiedzinach u gwiazdozbioru Wagi, przy czym w nocy z piątku na sobotę jego faza będzie wynosiła 99%, natomiast w nocy z soboty na niedzielę - 2% mniej. Pierwszej z wymienionych nocy Księżyc będzie przebywał około 4° na północny zachód od gwiazdy Zuben Elgenubi, aby kolejnej nocy przesunąć się na pozycję około 10° na północny wschód od charakterystycznego łuku gwiazd z północno-zachodniej części konstelacji Skorpiona, wśród których są gwiazdy Graffias i Dschubba.

Niewiele ponad 5° na wschód od wspomnianych w poprzednim akapicie gwiazd świeci planeta Mars, zaś dalsze 7° w tym samym kierunku - planeta Saturn. Mars na początku tego tygodnia zmieni kierunek swojego ruchu na wsteczny, ale zanim nabierze rozpędu i zacznie oddalać się od Saturna, który już od kilku tygodni porusza się w ten sposób, minie jeszcze kilka - dokładnie dwa - dni. Minimalna odległość między tymi planetami będzie miała miejsce w środę 20 kwietnia i będzie to nieco mniej niż 7° i 10'.

Wraz ze zmianą kierunku swojego ruchu Mars wkracza w dwumiesięczny okres swojej najlepszej widoczności w tym sezonie obserwacyjnym. Do opozycji, która będzie miała miejsce 22 maja, Mars będzie szybko zwiększał swoje rozmiary kątowe i jasność. Niestety po opozycji warunki obserwacyjne tej planety będą się równie szybko pogarszały. W tym tygodniu Czerwona Planeta osiągnie jasność -1,2 wielkości gwiazdowej, zaś jej tarcza urośnie do 15", prezentując fazę 97% (w trzeciej dekadzie maja jasność będzie o 0,8 magnitudo, zaś tarcza - o 3", czyli 20%, większa).

Planeta Saturn również zmierza ku opozycji ze Słońcem, która będzie miała 2 tygodnie po opozycji Marsa. W przypadku tej planety zmiana odległości od Ziemi nie jest tak gwałtowna, stąd jej warunki obserwacyjne nie zmieniają się tak szybko. Saturn ponownie zbliża się do linii, łączącej gwiazdę Antares ze Skorpiona z gwiazdą Sabik z Wężownika, świecąc przy tym z jasnością +0,2 wielkości gwiazdowej i prezentując tarczę o średnicy 18". Maksymalna elongacja Tytana (tym razem wschodnia) przypada w tym tygodniu w sobotę 23 kwietnia.

Niecałe 30° na północny wschód od Saturna po nieboskłonie wędruje kometa 252P/LINEAR. Niestety systematycznie oddala się ona od Ziemi, a co za tym idzie - słabnie. Efekty ten jest zwiększany przez to, że kometa nie jest obiektem zwartym, lecz jej głowa ma średnicę większą od 1° i jej jasność rozkłada się na duży obszar. Dodatkowo w tym tygodniu jej odszukania nie będzie ułatwiał silny blask naturalnego satelity Ziemi. Ale gdyby ktoś chciał podjąć się odszukania tej komety na niebie, najlepiej, gdyby dysponował światłosilnym teleskopem o dużej średnicy i małym powiększeniu. W odszukaniu komety 252P/LINEAR może pomóc mapka z jej trajektorią do końca kwietnia br., wykonana w programie Nocny Obserwator, którą można pobrać tutaj.
Animacja pokazuje położenie Merkurego w trzecim tygodniu kwietnia 2016 roku.
Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w trzecim tygodniu kwietnia 2016 roku3.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w trzecim tygodniu kwietnia 2016 roku 2.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w trzecim tygodniu kwietnia 2016 roku 4.jpg
Ostatnio edytowany przez Paweł Baran, 18 Kwi 2016, 08:03, edytowano w sumie 1 raz
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 18 Kwi 2016, 08:01

Na niebie wieczornym, po zachodniej stronie nieba, oprócz gwiazd świeci planeta Merkury. W poniedziałek 18 kwietnia Merkury osiągnie maksymalną elongację wschodnią, tym razem będzie to około 20° i w następnych dniach będzie się już zbliżał do Słońca, przez cały czas zmniejszając swój blask. Zatem w kolejnych dniach odszukanie pierwszej planety od Słońca będzie coraz trudniejsze i jeśli ktoś chce dostrzec ją, a jeszcze tego nie zrobił, powinien się pospieszyć, ponieważ w przyszłym tygodniu będzie to już trudna sztuka, gdyż jasność planety bardzo szybko spada. W najbliższych dniach godzinę po zmierzchu Merkury wciąż będzie znajdował się na wysokości około 7° nad punktem WNW widnokręgu, a do końca tygodnia jego jasność spadnie z +0,2 do +1,3 magnitudo, faza zmaleje z 38 do 20%, zaś tarcza urośnie z 8 do 9".
Mapka pokazuje położenie radiantu Lirydów na początku trzeciej dekady kwietnia 2012 roku.
Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Jak co roku w trzeciej dekadzie kwietnia maksimum swojej aktywności mają meteory z roju Lirydów. Są to dość szybkie meteory, gdyż ich prędkość zderzenia z ziemską atmosferą wynosi prawie 50 km/s, a liczba zjawisk w maksimum zmienia się od 18 do 90 meteorów na godzinę. Oczywiście, gdy noc jest bezksiężycowa. Tym razem nie będzie niestety tyle szczęścia, ponieważ właśnie w okolicach maksimum aktywności tego roju - 22 kwietnia - przypada pełnia Księżyca, przez co światło Srebrnego Globu, mimo tego, że radiant roju od będzie dzieliło od niego ponad 70°, bardzo ograniczy liczbę widocznych zjawisk. Jeśli ktoś się zdecyduje na obserwację tego roju, należy pamiętać o ustawieniu się w taki sposób, aby Księżyc nie świecił bezpośrednio w oczy. Dzięki temu może uda się zaobserwować jakieś meteory.

Dodał: Ariel Majcher - Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7816
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 28 Kwi 2016, 08:46

Niebo w ostatnim tygodniu kwietnia 2016 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca, planet Mars i Jowisz oraz komety 252P/LINEAR w ostatnim tygodniu kwietnia 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
W ostatnich dniach kwietnia br. Księżyc przeniesie się na niebo poranne, gdzie najpierw minie parę planet Mars-Saturn, a następnie przejdzie przez ostatnią kwadrę i pod koniec tygodnia będzie już wschodził niewiele przed świtem. Dzięki temu można będzie ponownie obserwować wędrującą przez gwiazdozbiór Wężownika kometę 252P/LINEAR. Przez większą część nocy można obserwować planetę Jowisz, natomiast wieczorem można jeszcze obserwować planetę Merkury, jednak jest to już zdecydowanie trudniejsze, niż tydzień i dwa temu.

Każda kolejna noc nadchodzącego tygodnia będzie coraz bardziej sprzyjająca obserwatorom obiektów niegwiazdowych. Początkowo Księżyc będzie świecił jeszcze dość jasno, ale jest już po pełni i jego faza stopniowo będzie malała, a pod koniec tygodnia tarcza naturalnego satelity Ziemi przybierze postać coraz węższego sierpa. W tym czasie Srebrny Glob odwiedzi gwiazdozbiory Skorpiona, Wężownika, Strzelca, Koziorożca i Wodnika.

Noc z niedzieli 24 kwietnia na poniedziałek 25 kwietnia Księżyc spędził w gwiazdozbiorze Skorpiona, w północnej części tego gwiazdozbioru, a jego tarcza była wtedy oświetlona w 93%. Blisko niego świeciły gwiazdy Graffias i Dschubba, pierwsza z nich 4,5 stopnia na południowy zachód od Księżyca. Tyle samo, ale na południe od Srebrnego Globu znajdowała się wyraźnie obecnie jaśniejąca planeta Mars. 5° na południowy wschód od Marsa świeci najjaśniejsza gwiazda Skorpiona - Antares, która nie bez powodu ma grecką nazwę, oznaczającą rywala Marsa (w mitologii greckiej - Aresa). Natomiast 9,5 stopnia na południowy wschód od Księżyca znajdowała się planeta Saturn.

Mars w ciągu tygodnia pojaśnieje z -1,3 do -1,5 wielkości gwiazdowej. W tym czasie jego tarcza zwiększy swoją średnicę do 16", zaś faza urośnie do 98%. Gdyby nie to, że planeta podczas górowania zajmuje pozycję na wysokości zaledwie mniej więcej 16° nad południowym widnokręgiem, to należałoby napisać, że występują bardzo dobre warunki widoczności tej planety. Niestety na naszych i większych szerokościach geograficznych tak nie jest, ponieważ niskie położenie na nieboskłonie powoduje, że obraz planety bardzo często zakłócany jest przez chaotyczny ruch atmosfery. Na szczęście zbliża się okres wakacyjny, zatem ci, którzy będą mieli szczęście wyjechać z teleskopem gdzieś dalej na południe, będą mogli docenić prawdziwie dobre warunki widoczności tej planety.

Tak samo jest w przypadku planety Saturn, która obecnie świeci około 8° na wschód od Marsa. Ona też wędruje po nieboskłonie nisko i choć jego tarcza jest o 2" większa od tarczy Marsa, to ona również będzie poddawać się silnemu w tym rejonie nieba wpływowi ziemskiej atmosfery. Saturn świeci z jasnością +0,2 magnitudo. Najbliżej niego Księżyc będzie kolejnej nocy, z poniedziałku 25 kwietnia na wtorek 26 kwietnia, gdy jego faza spadnie do 87%. O godzinie podanej na mapce Księżyc będzie świecił 3,5 stopnia na północny wschód od Saturna. W tym tygodniu nie będzie maksymalnej elongacji Tytana.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w ostatnim tygodniu kwietnia 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 28 Kwi 2016, 08:47

W następnych trzech nocach Księżyc ma zaplanowane odwiedziny gwiazdozbioru Strzelca. W środę jego tarcza będzie oświetlona w 80%, w czwartek - w 71, natomiast w piątek - w 61. Pierwszej z wymienionych w tym akapicie nocy Srebrny Glob będzie świecił jakieś 5° na północ od znanych mgławic z Katalogu Messiera: M8 (Laguna) i M20 (Trójlistna Koniczyna). Dobę później Księżyc będzie przebywał w północno-środkowej części Strzelca, nieco ponad 2° na północ od charakterystycznego łuku gwiazd z północno-wschodniej części głównej figury Strzelca. 7,5 stopnia pod nim będzie się znajdowała gwiazda Nunki - jedna z jaśniejszych gwiazd tej konstelacji. Jeszcze kolejnej doby Księżyc dotrze już do granicy między Strzelcem a Koziorożcem. Około 8° na północny wschód od niego świecić będzie para jasnych gwiazd podwójnych z tej drugiej konstelacji, czyli Algedi i Dabih.

Ostatnie dwie noce tego tygodnia Księżyc spędzi w Koziorożcu, zaglądając na chwilę do Wodnika, na co pozwala ukształtowanie tych gwiazdozbiorów. Przez ostatnią kwadrę Srebrny Glob przejdzie w sobotę 30 kwietnia, o godz. 5:29 naszego czasu. Dwie godziny wcześniej, gdy jeszcze będzie noc, będzie się on znajdował od 5,5 do 7 stopni na południowy wschód od dwóch jasnych gwiazd Koziorożca. W niedzielny poranek Księżyc pojawi się nad widnokręgiem około godziny 2:40, czyli 2,5 godziny przed Słońcem i o godzinie podanej na mapce będzie się wznosił na wysokości 6° nad południowo-wschodnim widnokręgiem, a jego tarcza będzie oświetlona w 40%. 7° prawie dokładnie nad nim świecić będzie wtedy gwiazda Sad al Suud, czyli świecąca z jasnością obserwowaną +2,9 magnitudo gwiazdą Wodnika, oznaczaną na mapach nieba grecką literą β. 5° dalej prawie w tym samym kierunku znajdowała się będzie jedna z jaśniejszych gromad kulistych gwiazd, skatalogowana na 2. miejscu w słynnym katalogu Karola Messiera.

Przez cały czas na tle gwiazdozbioru Wężownika wędruje kometa 252P/LINEAR. Przestała ona poruszać się prawie pionowo na północ i skręciła w kierunku zachodnim i wędruje prawie dokładnie wzdłuż linii, łączącej gwiazdę Cebalrai, czyli β Wężownika z κ Oph. Jej jasność jest oceniana obecnie na nieco mniej niż 7 wielkość gwiazdowa. Wydaje się to dość dużo, ale nie należy zapominać, że jest ona bardzo rozległym obiektem, stąd od jej obserwacji potrzebny jest teleskop. Najlepiej z dużym lustrem i małym powiększeniem.

Dokładną mapkę z trajektorią komety 252P/LINEAR do końca kwietnia br., wykonaną w programie Nocny Obserwator, można pobrać tutaj.
Mapka pokazuje położenie Jowisza w ostatnim tygodniu kwietnia 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
W oczekiwaniu na pojawienie się Księżyca i pary planet Mars-Saturn obserwacjom dostępna jest planeta Jowisz. W momencie zachodu Słońca znajduje się ona blisko górowania, na wysokości ponad 40°, najwyżej nad widnokręgiem jest jakieś 5 kwadransów później, a zachodzi już przed godziną 4. W tym tygodniu jasność Jowisza spadnie do -2,2 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza zmniejszy swoją średnicę do 41". Nadal ona jest duża, ale jest to zauważalnie mniej, niż w czasie opozycji.

Księżyce galileuszowe nie przestają krążyć wokół swojej planety macierzystej, a w tym tygodniu z terenu Polski będzie można dostrzec następujące zjawiska (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night):
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w ostatnim tygodniu kwietnia 2016 roku2.jpg
Ostatnio edytowany przez Paweł Baran, 28 Kwi 2016, 08:48, edytowano w sumie 1 raz
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 28 Kwi 2016, 08:47

• 25 kwietnia, godz. 0:36 - minięcie się Io (N) i Ganimedesa w odległości 11", 34" na zachód od tarczy Jowisza,
• 25 kwietnia, godz. 3:22 - wyjście Europy z cienia Jowisza, 28" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 25 kwietnia, godz. 3:50 - Ganimedes chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 25 kwietnia, godz. 20:54 - wyjście Io z cienia Jowisza, 18" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 25 kwietnia, godz. 23:47 - minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 6", 171" na wschód od tarczy Jowisza,
• 26 kwietnia, godz. 19:58 - od zmierzchu Europa i jej cień na tarczy Jowisza, Europa przy zachodnim brzegu, jej cień - przy wschodnim,
• 26 kwietnia, godz. 20:12 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
• 26 kwietnia, godz. 22:18 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
• 27 kwietnia, godz. 3:53 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 6", 98" na zachód od tarczy Jowisza,
• 28 kwietnia, godz. 20:01 - o zmierzchu Ganimedes na tarczy Jowisza, w północno-zachodniej ćwiartce tarczy planety,
• 28 kwietnia, godz. 20:02 - wejście Kallisto w cień Jowisza, 54" na wschód od tarczy planety (początek zaćmienia)
• 28 kwietnia, godz. 20:46 - zejście Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 28 kwietnia, godz. 21:44 - wejście cienia Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 28 kwietnia, godz. 22:28 - wyjście Kallisto z cienia Jowisza, 80" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 29 kwietnia, godz. 0:56 - zejście cienia Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 29 kwietnia, godz. 2:33 - minięcie się Ganimedesa (N) i Io w odległości 10", 62" na zachód od tarczy Jowisza,
• 30 kwietnia, godz. 3:42 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 1 maja, godz. 0:58 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 1 maja, godz. 22:10 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 1 maja, godz. 23:14 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 2 maja, godz. 0:26 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 2 maja, godz. 0:40 - minięcie się Io (N) i Europy odległości 8", 4" na zachód od tarczy Jowisza,
• 2 maja, godz. 1:02 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 2 maja, godz. 1:30 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 2 maja, godz. 3:10 - minięcie się Io (N) i Ganimedesa w odległości 10", 45" na zachód od tarczy Jowisza.
Animacja pokazuje położenie Merkurego w ostatnim tygodniu kwietnia 2016 roku.
Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Wieczorem, zaraz po zmierzchu, nisko nad zachodnim widnokręgiem przebywa planeta Merkury. Od jej maksymalnej elongacji minął już ponad tydzień, natomiast 9 maja przejdzie ona przez koniunkcję dolną ze Słońcem, do której już szybko się zbliża. Co prawda sama planeta prawie się nie porusza względem gwiazd, ale każdej kolejnej doby o mniej więcej 1 stopień bliżej niej jest Słońce, a pod koniec tygodnia skieruje się ona ku niemu, przez co dystans między tymi ciałami niebieskimi będzie topniał jeszcze szybciej.

To wszystko sprawi, że jeśli ktoś jeszcze chce spróbować dostrzec Merkurego, powinien się pospieszyć, ponieważ w trakcie tygodnia jej wysokość nad widnokręgiem na godzinę po zachodzie Słońca spadnie z 6° w poniedziałek 25 maja do 1° w niedzielę 1 maja. W tym samym czasie jasność Merkurego spadnie z +1,5 do +3,1 wielkości gwiazdowej. Poprawi się za to wygląd tarczy tej planety, której średnica urośnie z ponad 9 do 11 sekund kątowych, a faza spadnie z 18 do 6%. W przyszłym tygodniu na dostrzeżenie tej planety nad wieczornym widnokręgiem w dużych północnych szerokościach geograficznych nie będzie już szans.

Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7819
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w ostatnim tygodniu kwietnia 2016 roku3.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 30 Kwi 2016, 08:14

Wschody i zachody Slonca w Krakowie - Maj 2016
Dlug. Dluzszy Krotszy Fazy Ksiezyca
Data Ws Za Dnia od od Przew. akt. Slonca
h m h m h m Najkrot Najdluz (m, s, d, bd)
1.Nie 05 16 19 59 14 43 6 38 1 40 s - srednia
2.Pon 05 14 20 01 14 47 6 42 1 36 s
3.Wto 05 13 20 03 14 50 6 45 1 33 s
4.Sro 05 11 20 04 14 53 6 48 1 30 s
5.Czw 05 09 20 06 14 57 6 52 1 26 s h h m
6.Pia 05 07 20 07 15 00 6 55 1 23 s Ks. w peryg. 06, Now 21 30
7.Sob 05 05 20 08 15 03 6 58 1 20 s
8.Nie 05 04 20 10 15 06 7 01 1 17 s
9.Pon 05 02 20 11 15 09 7 04 1 14 s
10.Wto 05 01 20 13 15 12 7 07 1 11 m - mala

11.Sro 04 59 20 14 15 15 7 10 1 08 m
12.Czw 04 58 20 16 15 18 7 13 1 05 m h m
13.Pia 04 56 20 17 15 21 7 16 1 02 m I kwad. 19 02
14.Sob 04 55 20 19 15 24 7 19 0 59 m
15.Nie 04 53 20 20 15 27 7 22 0 56 m Zielone Swieta
16.Pon 04 52 20 22 15 30 7 25 0 53 m
17.Wto 04 51 20 23 15 32 7 27 0 51 m h
18.Sro 04 50 20 24 15 34 7 29 0 49 m Ks. w apogeum 24
19.Czw 04 49 20 26 15 37 7 32 0 46 m
20.Pia 04 47 20 27 15 40 7 35 0 43 m
h m
21.Sob 04 46 20 28 15 42 7 37 0 41 m Pelnia 23 14
22.Nie 04 45 20 29 15 44 7 39 0 39 s
23.Pon 04 44 20 31 15 47 7 42 0 36 s
24.Wto 04 43 20 32 15 49 7 44 0 34 s
25.Sro 04 42 20 33 15 51 7 46 0 32 s
26.Czw 04 41 20 34 15 53 7 48 0 30 s Boze Cialo
27.Pia 04 40 20 36 15 57 7 51 0 27 s
28.Sob 04 39 20 37 15 58 7 53 0 25 s h m
29.Nie 04 38 20 38 16 00 7 55 0 23 s Ost.kwadra 14 12
30.Pon 04 37 20 39 16 02 7 57 0 21 s
31.Wto 04 36 20 40 16 04 7 59 0 19 s

Dane wyznaczone na podstawie: The American Ephemeris and Nautical
Almanac * 2016,
w Staniatkach, 16 marca 2016 Adam Michale
http://orion.pta.edu.pl/niebo/wschody-i ... e-maj-2016
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 30 Kwi 2016, 08:16

Wschody i zachody Ksieżyca w Krakowie - Maj i Czerwiec 2016
Maj Czerwiec
Data Ws Za Data Ws Za
1. 02 37 13 12 1. 02 41 15 56
2. 03 10 14 26 2. 03 13 17 14
3. 03 41 15 42 3. 03 48 18 32
4. 04 11 17 01 4. 04 29 19 46
5. 04 43 18 21 5. 05 16 20 55
6. 05 17 19 41 6. 06 11 21 54
7. 05 56 20 59 7. 07 12 22 44
8. 06 41 22 10 8. 08 17 23 25
9. 07 12 23 13 9. 09 24 23 59
10. 08 30 - 10. 10 30 -
11. 09 32 00 06 11. 11 35 00 29
12. 10 36 00 50 12. 12 39 00 45
13. 11 41 01 27 13. 13 41 01 19
14. 12 45 01 58 14. 14 43 01 43
15. 13 48 02 25 15. 15 44 02 07
16. 14 50 02 50 16. 16 45 02 33
17. 15 52 03 14 17. 17 46 03 01
18. 16 53 03 38 18. 18 45 03 33
19. 17 54 04 03 19. 19 42 04 10
20. 18 55 04 29 20. 20 35 04 53
21. 19 55 04 59 21. 21 23 05 44
22. 20 53 05 33 22. 22 06 06 41
23. 21 48 06 12 23. 22 44 07 43
24. 22 39 06 58 24. 23 17 08 51
25. 23 24 07 50 25. 23 48 10 00
26. - 08 48 26. - 11 12
27. 00 05 09 52 27. 00 17 12 26
28. 00 40 10 59 28. 00 45 13 40
29. 01 13 12 10 29. 01 15 14 56
30. 01 43 13 23 30. 01 47 16 12
31. 02 12 14 39 01.VII. 02 24 17 26

Dane wyznaczone na podstawie: The American Ephemeris and Nautical
Almanac * 2016.
W Staniatkach, 18 marca 2016

Adam Michale
http://orion.pta.edu.pl/niebo/wschody-i ... rwiec-2016
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 09 Maj 2016, 09:03

Niebo w drugim tygodniu maja 2016 roku
Animacja pokazuje symulację przejścia Merkurego na tle Słońca 9 maja 2016 roku. Przejście zacznie się tuż po 11:12 UT (13:11 czasu polskiego) i skończy o 18:42 UT (20:42 czasu polskiego), stąd z naszego kraju końcówka zjawiska będzie niewidoczna
Animację wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Kolejny tydzień maja zacznie się jednym z ciekawszych zjawisk astronomicznych, widocznych z Polski w tym roku: przejścia planety Merkury na tle Słońca, które będzie miało miejsce w poniedziałek 9 maja od 13:11 do 20:42 naszego czasu. Na wieczornym niebie coraz lepiej widoczny będzie Księżyc, którego faza będzie stopniowo rosła po nowiu, a w weekend dotrze on do planety Jowisz, ciągle jasnej, ale o zmierzchu będącej już po górowaniu. W drugiej części nocy widoczne są coraz jaśniejsze planety Mars i Saturn oraz gwiazda zmienna R Andromedae, natomiast nad ranem wciąż widoczne są meteory z roju η-Akwarydów

W poniedziałek 9 maja od wczesnych godzin popołudniowych, aż do schowania się Słońca za widnokręgiem przed tarczą słoneczną będzie wędrowała planeta Merkury. Zjawisko będzie trwało od godziny 13:11 do 20:42 naszego czasu, czyli przez 7,5 godziny. Taki długi czas trwania przejścia spowoduje, że będzie je można - przynajmniej częściowo - obserwować z większej części Ziemi, poza Antarktydą, Australią, Nową Zelandią oraz południowo-wschodnią częścią Azją. W Polsce - poza północno-zachodnim jej krańcem - Słońce zajdzie przed końcem przejścia; najwcześniej oczywiście w Bieszczadach, gdzie uczyni to przed godziną 20. Natomiast w okolicach Szczecina Słońce schowa się za widnokrąg kilka minut po zejściu z niego planety Merkury.

Więcej informacji o tym, jak obserwować można przeczytać tutaj. W tej notce napiszę tylko tyle, że Merkury podczas przejścia będzie miał średnicę 12", a to jest zdecydowanie za mało, aby dało się go dostrzec przez filtr słoneczny gołym okiem, którego rozdzielczość kątowa jest co najmniej 5 razy mniejsza. Zatem do obserwacji tego zjawiska potrzebny jest teleskop, albo lornetka, wyposażona w odpowiedni filtr. Można oczywiście rzutować obraz Słońca na ekran, ale tak długa obserwacja Słońca bez filtrów może być niebezpieczna dla używanego sprzętu. Co jednak, gdy nie dysponujemy odpowiednim sprzętem? Można się udać do jednego z wielu miejsc w naszym kraju, gdzie będzie można brać udział w grupowej obserwacji tego zjawiska. Aktualna lista takich miejsc jest dostępna tutaj. Zaś w razie niepogody można obserwować transmisję z przejścia na żywo. Lista linków z takimi transmisjami z Polski jest dostępna również w podanym przed chwilą linku. Natomiast lista niektórych relacji zagranicznych jest dostępna tutaj (strona w języku angielskim, ale warto na nią zajrzeć nie tylko dla tych linków).
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Animacja pokazuje symulację przejścia Merkurego na tle Słońca 9 maja 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 09 Maj 2016, 09:04

Mapka pokazuje położenie Księżyca i Jowisza w drugim tygodniu maja 2016 roku
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Po obserwacjach wędrówki Merkurego przed tarczą słoneczną od razu można przejść do obserwacji Księżyca, który w momencie zachodu Słońca będzie się znajdował na tle gwiazdozbioru Oriona, na wysokości prawie 25° nad zachodnim widnokręgiem. W tym momencie jego tarcza będzie oświetlona w 12%, około 13° na prawo od niego świecić będzie gwiazda El Nath, czyli druga co do jasności gwiazda Byka (nie zmieściła się niestety na mapce), zaś 9,5 stopnia na wschód od niego (na godz. 10) świecić będzie Alhena, czyli trzecia co do jasności gwiazda sąsiednich Bliźniąt.

Kolejne w dni Srebrny Glob spędzi właśnie w Bliźniętach. We wtorkowy wieczór 10 maja jego faza będzie wynosiła 21%, a będzie on zajmował pozycję jakieś 6° na wschód od wspomnianej w poprzednim akapicie Alheny, natomiast dobę później będzie go można zobaczyć ponad 12° na południe od Polluksa, gdy będzie już przechodził do kolejnego gwiazdozbioru, czyli Raka.

W Raku naturalny satelita Ziemi spędzi czwartek 12 maja. Do tego czasu jego faza urośnie do 41%. O godzinie podanej na mapce Księżyc będzie wędrował niecałe 2° na północ od słabszej z dwóch znanych gromad otwartych gwiazd tej konstelacji, czyli M67 i jednocześnie prawie 7° na południe od jaśniejszej M44.

Ostatnie trzy dni tego tygodnia Księżyc przeznaczy na odwiedziny gwiazdozbioru Lwa, wkraczając na chwilę do gwiazdozbioru Sekstantu. W piątek 13 maja Księżyc przejdzie przez I kwadrę (dokładnie o 19:02 naszego czasu, dwie godziny później jego faza będzie o 1% większa). W chwili pokazanej na mapce Srebrny Glob będzie świecił niecałe 6,5 stopnia na zachód od Regulusa, czyli najjaśniejszej gwiazdy Lwa i jednocześnie niecały stopień na północny wschód od gwiazdy o Leonis oraz niecałe 20° na zachód od Jowisza. Dobę później Księżyc w fazie 61% będzie wędrował przy granicy Lwa z Sekstantem i na kilka godzin wejdzie do tego drugiego gwiazdozbioru. Jednak stanie się to, gdy Księżyc zniknie już z nieboskłonu i następnego wieczoru ponownie zobaczyć go będzie można na tle gwiazdozbioru Lwa. W momencie pokazanym na mapce będzie on tworzył trójkąt równoramienny z Regulusem i Jowiszem, a od obu ciał niebieskich będzie go dzieliło po 7°. W dzień Księżyc minie Jowisza i w nocy z niedzieli 15 maja na poniedziałek 16 maja będzie go można zobaczyć oddalającego się od największej planety Układu Słonecznego w fazie 70%. O godzinie podanej na mapce Księżyc od Jowisza będzie dzieliło również mniej więcej 7°.

W poniedziałek 9 maja Jowisz zmieni kierunek swojego ruchu z wstecznego na prosty, co oznacza koniec najlepszej widoczności tej planety w tym sezonie obserwacyjnym. Kolejne upływające tygodnie i miesiące będą oznaczały wyraźne słabniecie blasku tej planety i zmniejszanie się jej tarczy. I będzie tak aż do koniunkcji ze Słońcem pod koniec września br. Gorsze warunki obserwacyjne Jowisza widać choćby po tym, że w momencie zachodu Słońca planeta jest już po górowaniu, czyli swoim najwyższym położeniu na niebie w ruchu dobowym. A wraz z upływem czasu planeta będzie wyraźnie przesuwała się na zachód, na co wpływ będzie miało nie tylko zbliżanie się Jowisza do Słońca, ale również coraz później zapadający zmrok. Obecnie Jowisz świeci blaskiem -2,1 wielkości gwiazdowej, zaś średnica jego tarczy spadła poniżej 40" i wynosi 39".

Coraz krótsze przebywanie Jowisza na nocnym niebie i coraz krótsza noc owocuje tym, że liczba zjawisk w układzie księżyców galileuszowych staje się coraz krótsza. Ich lista poniżej (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night):
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca i Jowisza w drugim tygodniu maja 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 09 Maj 2016, 09:06

• 9 maja, godz. 0:00 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 9 maja, godz. 1:08 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 9 maja, godz. 2:16 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 9 maja, godz. 2:46 - minięcie się Io (N) i Europy w odległości 8", 8" na zachód od tarczy Jowisza,
• 9 maja, godz. 3:26 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 9 maja, godz. 3:28 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 9 maja, godz. 21:16 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 10 maja, godz. 0:44 - wyjście Io z cienia Jowisza, 20" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 10 maja, godz. 20:21 - od zmierzchu Io i jej cień na tarczy Jowisza, Io przy zachodnim brzegu, jej cień - blisko środka tarczy planety,
• 10 maja, godz. 20:42 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 10 maja, godz. 21:54 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 10 maja, godz. 22:20 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 11 maja, godz. 0:44 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
• 11 maja, godz. 1:08 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
• 12 maja, godz. 21:48 - wyjście Europy z cienia Jowisza w odległości 32" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 12 maja, godz. 21:50 - minięcie się Ganimedesa (N) i Europy odległości 12", 32" na wschód od tarczy Jowisza,
• 13 maja, godz. 0:52 - wejście Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 14 maja, godz. 0:30 - minięcie się Ganimedesa (N) i Kallisto odległości 18", 193" na zachód od tarczy Jowisza,
• 14 maja, godz. 21:35 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 6", 88" na zachód od tarczy Jowisza,
• 15 maja, godz. 2:12 - Kallisto chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 16 maja, godz. 1:52 - wejście Io na tarczę Jowisza.
Mapka pokazuje położenie Marsa i Księżyca w drugim tygodniu maja 2016 roku
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Największa planeta Układu Słonecznego rozpoczyna właśnie okres szybkiego oddalania się od Ziemi, natomiast kolejny gazowy olbrzym - planeta Saturn oraz trzecia z planet skalistych - planeta Mars są blisko swoich najlepszych warunków obserwacyjnych w tym roku. Do opozycji Marsa zostały jeszcze 2 tygodnie, stąd planeta świeci bardzo jasno przez prawie całą noc (pojawia się na nieboskłonie już około godziny po zachodzie Słońca) i nabrała już rozpędu w ruchu wstecznym, zbliżając się pod koniec tygodnia do gwiazdy Graffias na niecałe 2°. Czerwona Planeta osiągnęła już jasność -1,9 wielkości gwiazdowej, czyli niewiele mniejszej od jasności Jowisza, zaś jej tarcza ma średnicę 18", a więc taką samą, jak średnica pobliskiejplanety Saturn. I wszystko byłoby bardzo dobrze, gdyby nie położenie Marsa i Saturna, nie przekraczające 20° nawet na południu Polski.

Opozycja Saturna przypada w tym roku niecałe 2 tygodnie po opozycji Marsa i ta planeta również jest widoczna coraz lepiej. Pojawia się ona na nieboskłonie 40 minut po wschodzie Marsa i również porusza się ruchem wstecznym. Jednak robi to zdecydowanie wolniej niż Mars, stąd odległość miedzy tymi planetami pod koniec tygodnia urośnie do prawie 11°, a zatem nastąpił już wzrost o ponad połowę tej minimalnej odległości, wynoszącej niedawno 7°. Blask Saturna urósł do +0,1 wielkości gwiazdowej, a średnica jego tarczy jest taka sama, jak śrenica tarczy Marsa i wynosi 18". W tym tygodniu nie będzie maksymalnej elongacji Tytana, a największy księżyc Saturna najlepiej widoczny będzie na początku i pod koniec tygodnia.
Mapka pokazuje położenie radiantu roju meteorów oraz gwiazdy zmiennej R Andromedae w drugim tygodniu maja 2016 roku
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Na niebie naprawdę porannym, czyli niewiele przed świtem wciąż promieniują meteory z roju η-Akwarydów. Co prawda maksimum ich aktywności mamy już za sobą, ale rój ten jest aktywny prawie do końca maja. Zatem warto, przy okazji pobytu poza domem o odpowiedniej porze, nadal obserwować wschodni i południowo-wschodni widnokrąg.

Obok, meteorów w tej okolicy nieba znajduje się długookresowa gwiazda zmienna, typu miryda, czyli R Andromedae, która właśnie przechodzi maksimum swojej jasnośći, nieco mniej, niż +6 magnitudo, zatem jest ona dobrze widoczna w lornetce. W następnych tygodniach i miesiącach gwiazda ta będzie słabła, co można wykorzystać do wykonywania co jakiś czas zdjęcia spadku jej blasku i ułożenie ich w animowanego gifa, który łatwo unaoczni zachowanie się tej gwiazdy.
Dodał: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7831
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie radiantu roju meteorów oraz gwiazdy zmiennej R Andromedae w drugim tygodniu maja 2016 roku.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Marsa i Księżyca w drugim tygodniu maja 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 16 Maj 2016, 09:23

Niebo w trzecim tygodniu maja 2016 roku
Pod koniec zeszłego tygodnia Księżyc minął Jowisza, natomiast w tym Srebrny Glob pokona całą drogę, dzielącą Jowisza od coraz szerszej pary planet Mars-Saturn (pierwsza z planet w weekend przejdzie przez opozycję względem Słońca), obie planety odwiedzając, czyniąc to także w weekend. Księżyc będzie przy tym zwiększał swoją fazę do pełni i w tej właśnie fazie minie parę planet, pokazując tym samym, że są one bardzo blisko opozycji. Na wieczornym niebie można wciąż obserwować Jowisza, choć warunki jego widoczności pogarszają się, natomiast wysoko na niebie porannym świeci miryda R Andromedae, której blask jest bliski maksimum.

W nadchodzących dniach Księżyc odwiedzi gwiazdozbiory Panny, Wagi, Skorpiona i Wężownika. Będzie przy tym świecił bardzo jasno, gdyż zbliża się on do pełni, którą osiągnie w sobotę 21 maja, niecały kwadrans po 23 naszego czasu. 12 godzin później Mars znajdzie się w opozycji względem Słońca, nic dziwnego zatem, że Księżyc w pełni będzie blisko niego, ale o tym więcej napiszę później. Najpierw o tym, co na początku tygodnia.

A prawie całe pierwsze cztery dni tego tygodnia Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Panny i dopiero tuż przed końcem czwartku 19 maja przejdzie on do gwiazdozbioru Wagi. W poniedziałek 16 maja Srebrny Glob będzie miał fazę 79% i będzie znajdował się w zachodniej części Panny, niezbyt jeszcze daleko od jej granicy z Lwem. Około 18,5 stopnia na północny zachód od niego świecić będzie planeta Jowisz, która nie zmieściła się na mapce, dlatego więcej o niej napiszę nieco dalej. Dobę później tarcza Księżyc będzie oświetlona w 86%, a o godzinie podanej na mapce będzie on zajmował pozycję jakieś 3,5 stopnia na południowy wschód od Porrimy - jednej z jaśniejszych gwiazd Panny, oznaczanej na mapach nieba grecką literą γ. Natomiast w środę 18 maja Księżyc dotrze do najjaśniejszej gwiazdy Panny, czyli Spiki i przed północą, w fazie 92% będzie świecił jakieś 4,5 stopnia na północ od niej.

Prawie cały piątek i sobotę 20 i 21 maja Księżyc ma zarezerwowane na odwiedziny gwiazdozbioru Wagi. W piątek wieczorem jego tarcza będzie oświetlona w 99%. Po jakieś 5° od niego będzie można dostrzec dwie najjaśniejsze gwiazdy tej konstelacji, czyli Zuben Eschamali oraz Zuben Elgenubi (na mapach nieba oznaczane odpowiednio β oraz α). Jednak z ich odnalezieniem przy tak jasnym sąsiedzie mogą być kłopoty. Dobę później godzina na mapce odpowiada prawie dokładnej pełni Księżyca. Naturalny satelita Ziemi będzie się wtedy znajdował na pograniczu gwiazdozbiorów Wagi i Skorpiona.

W tym drugim gwiazdozbiorze znajduje się obecnie planeta Mars, którą Księżyc minie właśnie w sobotę 21 maja, a o godzinie podanej na mapce Srebrny Glob będzie zajmował pozycję niewiele ponad 5° prawie dokładnie na północ od Marsa. Czerwona Planeta mniej więcej 12 godzin później znajdzie się po drugiej stronie Ziemi niż Słońce, co oznacza, że będzie wschodziła ona o zachodzie Słońca, górowała około północy prawdziwej, zaś zachodziła - wraz ze wschodem Słońca, choć najbliżej nas Mars znajdzie się ponad tydzień po opozycji, dopiero 30 maja. W czasie opozycji każda planeta jest widoczna najlepiej w całym sezonie obserwacyjnym i tak będzie również z Marsem, który pojaśnieje do -2 magnitudo, zaś jego tarcza urosła już do 18". Niestety jasność i rozmiary kątowe Marsa tak, jak szybko rosły, tak samo szybko będą maleć, co będzie można obserwować już w czerwcu. Tym jednak trzeba się będzie martwić za 2 tygodnie. Na razie można się cieszyć dużym blaskiem i tarczą Marsa (to posiadacze teleskopów). W tym tygodniu Mars przetnie linię, łączącą gwiazdy Graffias i Dschubba z charakterystycznego wianuszka gwiazd w północno-zachodniej części tej konstelacji. W połowie tygodnia Mars przejdzie niecały stopień na północ od drugiej z nich.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w trzecim tygodniu maja 2016 roku3.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 16 Maj 2016, 09:24

Ostatniego wieczoru tego tygodnia tarcza Księżyca będzie miała tarczą oświetloną o 1% mniej, niż w wieczór sobotni. Do tego czasu Księżyc przesunie się kolejne kilkanaście stopni na wschód, doganiając drugą z planet - Saturna, świecąc mniej więcej 2,5 stopnia na północ od niej. Dystans między Marsem a Saturnem pod koniec tygodnia zwiększy się do prawie 13°, a to jest właśnie mniej więcej tyle, ile dziennie przesuwa się Srebrny Glob. Faza Księżyca wskazuje, że Saturn również jest bliski opozycji, choć nie tak bliski, jak Mars. Jego opozycja przypada 3 czerwca. Jasność i średnica Saturna nie rosła tak szybko, jak jasność i średnica Marsa, dużo wolniej będzie też spadać. Obecnie Saturn świeci z jasnością +0,1 wielkości gwiazdowej, zaś jego tarcza ma średnicę taką samą, jak średnica tarczy Marsa, czyli 18". Maksymalna elongacja Tytana (tym razem zachodnia) przypada we wtorek 17 maja.
Czekając na wschód Księżyca oraz Marsa i Saturna można przyjrzeć się Jowiszowi. W poniedziałkowy wieczór jeszcze nie tak daleko od niego świecił będzie Księżyc w fazie 79%, natomiast warunki widoczności tej planety wyraźnie się już pogarszają: planeta o zmierzchu jest już po górowaniu i przesuwa się zauważalnie na zachód. Jasność Jowisza spadła już do -2,1 magnitudo (niewiele więcej od jasności Marsa), zaś jego tarcza ma średnicę ok. 38".

W układzie księżyców galileuszowych Jowisza będzie można w tym tygodni dostrzec następujące zjawiska (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night) w poniższej tabeli:
• 16 maja, godz. 1:52 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 16 maja, godz. 23:02 - wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza, 50" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 16 maja, godz. 23:08 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 17 maja, godz. 2:40 - wyjście Io z cienia Jowisza, 20" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 17 maja, godz. 20:32 - od zmierzchu Io na tarczy Jowisza, przy jej wschodnim brzegu,
• 17 maja, godz. 21:32 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 17 maja, godz. 22:34 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 17 maja, godz. 23:50 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 18 maja, godz. 0:50 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 18 maja, godz. 21:08 - wyjście Io z cienia Jowisza, 20" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 20 maja, godz. 0:24 - wyjście Europy z cienia Jowisza w odległości 32" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 20 maja, godz. 0:53 - minięcie się Ganimedesa (N) i Europy odległości 11", 39" na wschód od tarczy Jowisza,
• 21 maja, godz. 23:52 - minięcie się Europy (N) i Io w odległości 6", 83" na zachód od tarczy Jowisza.
Na niebie porannym (zwłaszcza na początku tygodnia, gdy Księżyc jeszcze nie świeci aż ta mocno) można próbować dostrzec gwiazdę zmienną, z klasy miryd R Andromedae. Gwiazda ta zmienia jasność od prawie 15 magnitudo w minimum swojego blasku, do niewiele ponad 6 - w maksimum, w okresie 409 dni. Teraz właśnie mamy maksimum blasku tej gwiazdy, które w tym roku jest słabsze, niż 6 manitudo, zatem do dostrzeżenia tej gwiazdy potrzebna jest co najmniej lornetka. Sama gwiazda jest widoczna dobrze: po godzinie 2:30, a więc na wciąż dość ciemnym niebie, znajduje się ona na wysokości ponad 17°. Krzywą blasku, wygenerowaną na podstawie danych, zgromadzonych przez AAVSO można znaleźć tutaj.
Dodał: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7838
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w trzecim tygodniu maja 2016 roku.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w trzecim tygodniu maja 2016 roku2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 23 Maj 2016, 10:04

Niebo w czwartym tygodniu maja 2016 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca i Saturna w czwartym tygodniu maja 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Rozpoczął się już trzeci miesiąc kalendarzowej wiosny, a to oznacza, że jeszcze tylko przez niecałe 30 dni dzień będzie się wydłużał. W dniu przesilenia letniego (w tym roku 21 czerwca, tuż po północy naszego czasu) dzień będzie najdłuższy, a potem zacznie się skracać. Wraz z wysokim położeniem Słońca na niebie około południa od trzeciej dekady maja do początku sierpnia trwa w Polsce sezon na łuki okołohoryzontalne. Na nocnym niebie wieczorem na zachodzie świeci zniżający się do widnokręgu Jowisz, zaś na południowym wschodzie - będące blisko opozycji planety Mars i Saturn oraz oddalający się od pełni Księżyc, które dopiero wschodzą. W drugiej połowie nocy można obserwować także nadal jasną mirydę R Andromedae.

Łuk okołohoryzontalny, to barwna tęcza, powstająca, gdy światło słoneczne załamuje się w sześciokątnych kryształkach lodu, składających się na chmury pierzaste. Jednak, aby światło mogło się załamać i wyjść poza taki kryształ, Słońce musi być na wysokości co najmniej 58° nad widnokręgiem. Dlatego szansa na ich wystąpienie silnie zależy od szerokości geograficznej. Im bliżej równika, tym oczywiście szansa na dostrzeżenie takiego zjawiska większa (link do strony w języku angielskim). W Polsce południowej sezon na takie zjawiska trwa gdzieś od połowy maja do początku sierpnia. Nad Bałtykiem oczywiście sezon jest znacznie krótszy. Zaś na północ od szerokości geograficznej 55° wystąpienie takiego łuku jest niemożliwe. Dlatego w wiosenno-letnie dni, gdy Słońce prześwieca przez wysokie chmury, około południa warto się im przyglądać i mieć aparat w pogotowiu, gdyż barwy łuku okołohoryzontalnego są dużo czystsze i intensywniejsze niż w zwykłej tęczy.

Więcej o zjawiskach optycznych w naszej atmosferze można poczytać na znakomitej stronie www.atoptics.co.uk (w języku angielskim), którą w tym miejscu polecam. Szczególnie jej podstronę Optics Picture of the Day (Optyczne Zdjęcie Dnia), na której codziennie można obejrzeć ładne zdjęcie, wraz z wyjaśnieniem przedstawianego zjawiska (opis niestety dla znających język angielski).

Przechodząc do tego, co dzieje się na niebie nocnym, zacznę od Księżyca, który nadal będzie dominował na niebie, szczególnie na początku tygodnia, gdy będzie bliski pełni. W kolejnych nocach naturalny satelita Ziemi będzie zbliżał się do ostatniej kwadry (przez którą przejdzie w niedzielę 29 maja po południu naszego czasu) i jego blask będzie wyraźnie słabł. Jednak jeszcze na samym początku tego tygodnia, w nocy z niedzieli 22 maja na poniedziałek 23 maja będzie można obserwować Księżyc w fazie 99%, świecący 2,5 stopnia na północ od Saturna.

Ostatnia z jasnych planet Układu Słonecznego jest kilkanaście dni przed opozycją, stąd świeci teraz bardzo jasno, blaskiem 0 magnitudo, a zatem porównywalnym z Wegą w Lutni, zaś jej tarcza ma średnicę 18". Saturn przechodzi przez południk lokalny około godziny 1 w nocy, zatem przebywa nad widnokręgiem praktycznie przez całą noc. Maksymalna elongacja Tytana (tym razem wschodnia) przypada w środę 25 maja.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w czwartym tygodniu maja 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 23 Maj 2016, 10:05

Trzy następne noce Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Strzelca (noc wcześniej był w Wężowniku), gdzie będzie stopniowo zmniejszał swoją fazę od 96% we wtorek 24 maja do 84% w czwartek 26 maja. W środę 25 maja Księżyc przejdzie nieco ponad 7° na północ od gwiazdy Nunki oraz niecałe 5° na północ od najjaśniejszej gromady kulistej gwiazd w Strzelcu M22. Jej jasność to +6,5 wielkości gwiazdowej. Obecność jasnego Srebrnego Globu nie będzie ułatwiała wypatrzenia jej, ale warto zapamiętać jej położenie i wrócić do niej kilka dni później, gdy Księżyc nie będzie już przeszkadzał swoim blaskiem.

Natomiast trzy ostatnie noce tego tygodnia Księżyc ma zaplanowane na odwiedziny gwiazdozbiorów Koziorożca i Wodnika. Najpierw Księżyc wejdzie oczywiście do Koziorożca, ale ze względu na dość pozawijane granice tych gwiazdozbiorów naturalny satelita Ziemi wejdzie na kilkanaście godzin do gwiazdozbioru Wodnika, potem ponownie na kilkanaście godzin wejdzie do Koziorożca, aby następnie znowu zawitać do Wodnika. W piątek 27 maja Księżyc w fazie 76% będzie świecił niewiele ponad 2° na południowy wschód od gwiazdy Dabih (β Cap) i jednocześnie 4,5 stopnia w prawie tym samym kierunku od gwiazdy Algiedi (α Cap). Dobę później tarcza Srebrnego Globu będzie oświetlona w 66%, a będzie go można dostrzec jakieś 8,5 stopnia na południe od gwiazdy Sad al Suud (β Aqr), zaś 5° dalej w tym samym kierunku świecić będzie znana gromada kulista gwiazd M2, która świeci blaskiem tylko 1 magnitudo mniejszym, niż wspominana wcześniej M22.
Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna w czwartym tygodniu maja 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Około 13° na zachód od Saturna świeci o wiele od niego jaśniejszy Mars, który nie zmieścił się na poprzedniej mapce. Czerwona Planeta w niedzielę 22 maja znalazła się w opozycji względem Słońca, ale najbliżej Ziemi (nieco ponad 75 milionów km od nas) znajdzie się w ostatnich dniach maja. Mars świeci obecnie z jasnością -2 magnitudo, zaś jego tarcza ma średnicę 19", czyli więcej, niż tarcza Saturna, co nie zdarza się często. Jedyne, o co można mieć pretensje, zarówno do Marsa, jak i do Saturna, to położenie obu planet na niebie. W Polsce ich wysokość nad widnokręgiem nie przekracza 20°. Czerwona Planeta przecięła już linię, łączącą gwiazdy Graffias i Dschubba z charakterystycznego łuku gwiazd w północno-zachodniej części Skorpiona, i jeszcze w tym tygodniu wkroczy do gwiazdozbioru Wagi.
Mapka pokazuje położenie mirydy R Andromedae w czwartym tygodniu maja 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Po obserwacjach planet i Księżyca warto odszukać gwiazdę zmienną R Andromedae, czyli mirydę z okresem zmienności 409 dni. Nie jest ona trudna do odnalezienia, ponieważ znajduje się niecałe 5° na zachód od widocznej gołym okiem Mgławicy Andromedy, zatem mieści się z nią w jednym polu widzenia standardowej lornetki, niezbędnej do dostrzeżenia R And, której jasność jest nadal duża, ale poniżej 6 magnitudo i zaczyna powoli maleć.
Na niebie wieczornym po zachodniej stronie nieba króluje Jowisz, którego warunki obserwacyjne wyraźnie się pogarszają z tygodnia na tydzień. Planeta coraz bardziej odsuwa się od południka lokalnego, schodząc z nieboskłonu nieco po godzinie 2. Stąd na jej obserwacje jest coraz mniej czasu, a dodatkowo nie można jej obserwować (lub jest to bardzo trudne) przy przejściu przez południk lokalny, ponieważ mamy wtedy jeszcze dzień. Blask Jowisza spadł do -2,1 wielkości gwiazdowej, zaś jego tarcza ma średnicę 38".
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w czwartym tygodniu maja 2016 roku2.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w czwartym tygodniu maja 2016 roku3.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 23 Maj 2016, 10:06

W układzie księżyców galileuszowych największej planety Układu Słonecznego w tym tygodniu z terenu Polski będzie można dostrzec następujące zjawiska (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night):
• 23 maja, godz. 21:39 - minięcie się Kallisto (N) i Io w odległości 15", 49" na zachód od tarczy Jowisza.
• 23 maja, godz. 22:00 - wyjście Ganimedesa zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
• 23 maja, godz. 23:28 - wejście cienia Kallisto na tarczę Jowisza,
• 23 maja, godz. 23:50 - wejście Ganimedesa w cień Jowisza, 17" na wschód od tarczy planety (początek zaćmienia),
• 24 maja, godz. 1:02 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 24 maja, godz. 1:38 - zejście cienia Kallisto z tarczy Jowisza,
• 24 maja, godz. 22:12 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 24 maja, godz. 23:26 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 25 maja, godz. 0:28 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 25 maja, godz. 1:44 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 25 maja, godz. 23:04 - wyjście Io z cienia Jowisza, 20" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 26 maja, godz. 21:42 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 28 maja, godz. 20:47 - od zmierzchu cień Europy na tarczy Jowisza, w jej północno-zachodniej ćwiartce,
• 28 maja, godz. 22:04 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza.


Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7845
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w czwartym tygodniu maja 2016 roku4.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Cze 2016, 07:41

Niebo na przełomie maja i kwietnia 2016 roku
Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna na przełomie maja i czerwca 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight

Trwa już ostatni miesiąc wiosny, za trzy tygodnie zacznie się astronomiczne lato. Zaczął się już również okres białych nocy astronomicznych, który z każdym dniem obejmuje coraz większy obszar Polski. W ostatnich dniach maja i na początku czerwca bardzo dobrze widoczne są planety Mars i Saturn, z których pierwsza jest tuż po, zaś druga - tuż przed opozycją. Wieczorem jasno świeci oddalający się od Ziemi Jowisz. Przed świtem w pierwszej części tygodnia, można obserwować zbliżający się do nowiu Księżyc, jednak tym razem będzie on wędrował przez fragment nieba, w którym nie ma jasnych gwiazd. Wysoko nad nim świecić będzie wciąż jasna miryda R Andromedae.

Okres białych nocy astronomicznych oznacza, że Słońce nie chowa się głębiej pod horyzont, niż 18°, a wtedy noc nie jest do końca ciemna i słabe obiekty mogą być trudne, lub wręcz niemożliwe do odnalezienia. Oczywiście im bardziej na północ, tym takie noce zaczynają się wcześniej i kończą później. Na północnych krańcach Polski (dokładniej na północ od szerokości geograficznej 54,5 stopnia) przez kilka-kilkanaście dni w okolicach przesilenia letniego nie ma nawet nocy żeglarskiej, czyli Słońce w najciemniejszej części nocy nie chowa się głębiej pod horyzont, niż 12°. I jest to wyraźnie widoczne, że północna (bliżej Bałtyku nie tylko północna) część widnokręgu nie jest ciemna. Da się to zaobserwować w większej części naszego kraju. Najsłabiej pojaśnienie północnego nieboskłonu widoczne jest w górach, gdzie w dniu przesilenia letniego Słońce chowa się niecały stopień płycej od granicy nocy astronomicznej.

Koniec maja to bardzo dobry okres widoczności pary planet Mars i Saturn. Co prawda Czerwona Planeta wyraźnie odsuwa się od Saturna i pod koniec tego tygodnia odległość między tymi planetami przekroczy 15°, jednak obie są bliskie opozycji (Mars przeszedł przez opozycję tydzień temu, zaś opozycja Saturna przypada w przyszły poniedziałek) i świecą bardzo jasno. Zwłaszcza Mars, którego blask wynosi -2 magnitudo. Saturn świeci o 2 magnitudo słabiej, lecz i tak jest najjaśniejszym po Marsie obiektem w tym rejonie nieba. Trzecia w kolejności gwiazda Antares jest o jedną wielkość gwiazdową słabsza od Saturna. Warto korzystać z okazji niedalekiej odległości między Marsem a Antaresem i porównywać barwę obu tych ciał niebieskich ze sobą. Zwłaszcza, że nazwa "Antares" oznacza rywala Marsa (Aresa w mitologii greckiej) właśnie ze względu na podobieństwo ich barw.

W poniedziałek 30 maja Mars przeszedł najbliżej Ziemi w czasie tej opozycji, było to niewiele ponad 75 milionów km. Dzięki temu jego tarcza ma średnicę 19", a więc około 5 razy większą, niż było to pod koniec zeszłego roku. Niestety przejście najbliżej Ziemi oznacza, że w następnych dniach Czerwona Planeta będzie się od nas oddalać i w związku z tym jasność Marsa będzie spadać równie szybko, jak dotychczas rosła. Saturn najbliżej Ziemi będzie w dniu swojej opozycji do Słońca i będzie to nieco ponad 9 jednostek astronomicznych, czyli prawie 1348 milionów km. W przypadku tej planety zmiana odległości od nas o 300 mln km (rozmiar orbity Ziemi) nie ma aż takiego znaczenia, stąd zmiany w średnicy i blasku tej planety są znacznie mniejsze. Obecnie tarcza Saturna ma rozmiar 18", zatem jest mniejsza od średnicy Marsa.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: 2016-06-01_08h37_39.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Cze 2016, 07:45

Mapka pokazuje położenie Księżyca i gwiazdy zmiennej R Andromedae na przełomie maja i czerwca 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight

Po obserwacjach obu planet można zaczekać na pojawienie się Księżyca. Srebrny Glob jest już po ostatniej kwadrze, a dodatkowo niekorzystne nachylenie ekliptyki do wschodniego porannego widnokręgu powoduje, że wschodzi on bardzo późno i choć nów przypada dopiero w środę 5 czerwca, będzie on widoczny tylko w pierwszej części tygodnia. W tym czasie Księżyc będzie wędrował przez gwiazdozbiory Wodnika i Ryb.

Na początku tygodnia naturalny satelita Ziemi pojawił się na nieboskłonie niewiele przed godziną 2 nad ranem, w kolejnych dniach będzie to jeszcze później i do wschodu Słońca nie wzniesie się zbyt wiele nad horyzont. Na mapce jest pokazane położenie Księżyca mniej więcej godzinę przed świtem. W poniedziałek 30 maja o tej porze jego faza wynosiła 44% i zajmował on pozycję na wysokości 15° nad południowo-wschodnim widnokręgiem. Dobę później jego faza zmaleje do 33%, a o tej samej porze będzie on się wznosił 12° nad horyzont. W środę 1 czerwca jego tarcza będzie oświetlona już tylko w 22% i trzeba będzie go szukać na wysokości około 7° nad horyzontem, zaś w czwartek 2 czerwca jego sierp będzie miał fazę zaledwie 13%, ale pojawi się on na nieboskłonie już po godzinie 3 nad ranem i w momencie pokazanym na mapce będzie tylko 2° nad horyzontem.

Niestety w tym obszarze nieba nie ma jasnych obiektów, zaznaczyłem tylko położenie gwiazd δ i ε Ryb, niedaleko których rok i dwa lata temu swoją pętlę na niebie kreśliła planeta Uran. W tym roku Uran nie odsunął się jeszcze daleko od tej pary, ale jeszcze jest za jasno na jego obserwacje, dlatego jeszcze nie zaznaczyłem go na mapce. W środę 1 czerwca Księżyc przejdzie 5° na południe od tej pary gwiazd. Jednak ze względu na jasne tło nieba do ich dostrzeżenia może być potrzebna pomoc lornetki lub teleskopu.

Dużo wyżej od Księżyca świeci gwiazda zmienna R Andromedae, która należy do typu gwiazd pulsujących, której prototypem jest gwiazda o Ceti. Leży ona w obszarze nieba, który w Polsce nigdy nie zachodzi, stąd można ją obserwować dużo wcześniej, niż Księżyc, nawet o tej samej porze, co planety Mars i Saturn. Gwiazda ta jest dość łatwa do odnalezienia, gdyż znajduje się niecałe 4,5 stopnia na zachód od widocznej gołym okiem Galaktyki Andromedy, czyli 31. obiektu w znanym katalogu Karola Messiera, zatem mieści się razem w z nią w jednym polu widzenia standardowej lornetki. O godzinie podanej na mapce oba obiekty zajmują pozycję na wysokości prawie 40° nad wschodnim widnokręgiem, ale godzinę wcześniej, gdy niebo jest jeszcze dość ciemne, jest to już 30°, zaś o 1:30 - ponad 20°. Nie za wysoko, za to tło nieba dużo ciemniejsze.

Krzywą blasku, wygenerowaną na podstawie danych, zgromadzonych przez AAVSO można znaleźć tutaj. Obecnie gwiazda ma jasność około +7 magnitudo, zatem już osłabła o jakieś 0,5 wielkości gwiazdowej względem maksimum pod koniec zeszłego miesiąca.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Księżyca i gwiazdy zmiennej R Andromedae na przełomie maja i czerwca 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Cze 2016, 07:45

Po obserwacjach obu planet można zaczekać na pojawienie się Księżyca. Srebrny Glob jest już po ostatniej kwadrze, a dodatkowo niekorzystne nachylenie ekliptyki do wschodniego porannego widnokręgu powoduje, że wschodzi on bardzo późno i choć nów przypada dopiero w środę 5 czerwca, będzie on widoczny tylko w pierwszej części tygodnia. W tym czasie Księżyc będzie wędrował przez gwiazdozbiory Wodnika i Ryb.

Na początku tygodnia naturalny satelita Ziemi pojawił się na nieboskłonie niewiele przed godziną 2 nad ranem, w kolejnych dniach będzie to jeszcze później i do wschodu Słońca nie wzniesie się zbyt wiele nad horyzont. Na mapce jest pokazane położenie Księżyca mniej więcej godzinę przed świtem. W poniedziałek 30 maja o tej porze jego faza wynosiła 44% i zajmował on pozycję na wysokości 15° nad południowo-wschodnim widnokręgiem. Dobę później jego faza zmaleje do 33%, a o tej samej porze będzie on się wznosił 12° nad horyzont. W środę 1 czerwca jego tarcza będzie oświetlona już tylko w 22% i trzeba będzie go szukać na wysokości około 7° nad horyzontem, zaś w czwartek 2 czerwca jego sierp będzie miał fazę zaledwie 13%, ale pojawi się on na nieboskłonie już po godzinie 3 nad ranem i w momencie pokazanym na mapce będzie tylko 2° nad horyzontem.

Niestety w tym obszarze nieba nie ma jasnych obiektów, zaznaczyłem tylko położenie gwiazd δ i ε Ryb, niedaleko których rok i dwa lata temu swoją pętlę na niebie kreśliła planeta Uran. W tym roku Uran nie odsunął się jeszcze daleko od tej pary, ale jeszcze jest za jasno na jego obserwacje, dlatego jeszcze nie zaznaczyłem go na mapce. W środę 1 czerwca Księżyc przejdzie 5° na południe od tej pary gwiazd. Jednak ze względu na jasne tło nieba do ich dostrzeżenia może być potrzebna pomoc lornetki lub teleskopu.

Dużo wyżej od Księżyca świeci gwiazda zmienna R Andromedae, która należy do typu gwiazd pulsujących, której prototypem jest gwiazda o Ceti. Leży ona w obszarze nieba, który w Polsce nigdy nie zachodzi, stąd można ją obserwować dużo wcześniej, niż Księżyc, nawet o tej samej porze, co planety Mars i Saturn. Gwiazda ta jest dość łatwa do odnalezienia, gdyż znajduje się niecałe 4,5 stopnia na zachód od widocznej gołym okiem Galaktyki Andromedy, czyli 31. obiektu w znanym katalogu Karola Messiera, zatem mieści się razem w z nią w jednym polu widzenia standardowej lornetki. O godzinie podanej na mapce oba obiekty zajmują pozycję na wysokości prawie 40° nad wschodnim widnokręgiem, ale godzinę wcześniej, gdy niebo jest jeszcze dość ciemne, jest to już 30°, zaś o 1:30 - ponad 20°. Nie za wysoko, za to tło nieba dużo ciemniejsze.

Krzywą blasku, wygenerowaną na podstawie danych, zgromadzonych przez AAVSO można znaleźć tutaj. Obecnie gwiazda ma jasność około +7 magnitudo, zatem już osłabła o jakieś 0,5 wielkości gwiazdowej względem maksimum pod koniec zeszłego miesiąca.
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Cze 2016, 07:49

Wieczorem coraz krócej nad widnokręgiem przebywa planeta Jowisz, która chowa się za widnokrąg już przed godziną 2. Największa planeta Układu Słonecznego zbliża się powoli do gwiazdy χ Leonis, świecącej z jasnością +4,6 magnitudo. W niedzielę 2 czerwca dystans miedzy tymi ciałami niebiańskimi spadnie do niewiele ponad 30 minut kątowych, zaś w przyszłym tygodni będzie to niewiele ponad 5'. Jowisz już od dłuższego czasu oddala się od Ziemi, obecnie znajduje się on niecałe 800 mln km od naszej planety, zatem już ponad 130 mln km więcej, niż było to podczas marcowej opozycji. Przez to jasność tej planety spadła już do -2 wielkości gwiazdowej, czyli tyle samo, co jasność Marsa, natomiast jej średnica spadła do 37".

W układzie księżyców galileuszowych Jowisza również mamy coraz mniej czasu na obserwacje zachodzących tam zjawisk. Ich lista jest wyszczególniona poniżej (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night):

30 maja, godz. 22:36 - Ganimedes chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
31 maja, godz. 1:54 - wyjście Ganimedesa zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
31 maja, godz. 22:42 - wyjście Kallisto zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
31 maja, godz. 23:53 - minięcie się Io (N) i Kallisto w odległości 15", 3" na wschód od tarczy Jowisza,
1 czerwca, godz. 0:06 - wejście Io na tarczę Jowisza,
1 czerwca, godz. 1:22 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
1 czerwca, godz. 21:24 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
2 czerwca, godz. 1:00 - wyjście Io z cienia Jowisza, 20" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
2 czerwca, godz. 20:50 - zejście Io z tarczy Jowisza (widoczne w południowo-wschodniej Polsce),
2 czerwca, godz. 20:53 - od zmierzchu cień Io blisko środka tarczy Jowisza,
2 czerwca, godz. 22:08 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
2 czerwca, godz. 22:20 - minięcie się Io (N) i Europy w odległości 7", 23" na zachód od tarczy Jowisza,
3 czerwca, godz. 0:16 - Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
4 czerwca, godz. 20:55 - od zmierzchu Europa blisko środka tarczy Jowisza,
4 czerwca, godz. 21:52 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
4 czerwca, godz. 22:06 - zejście Europy z tarczy Jowisza,
5 czerwca, godz. 0:40 - zejście cienia Europy z tarczy Jowisza.



Dodał: Ariel Majcher
Uaktualnił: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7853
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Mapka pokazuje położenie Jowisza na przełomie maja i czerwca 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 01 Cze 2016, 08:40

Spojrzenie w czerwcowe niebo - 2016
W czerwcu rychło się pokaże, co nam lato przygotuje w darze”
Tak mówi staropolskie przysłowie odnośnie aury, a ponadto to okres najdłuższych pracowitych dni oraz długich świtów i zmierzchów dogodnych dla tegorocznych ostatnich wiosennych spacerów. Mamy zatem krótkie ciepłe noce, które co prawda nie sprzyjają obserwacjom astronomicznym, ale są one tym cenniejsze dla prawdziwych miłośników nieba. Możemy natomiast w długie dni czerwcowe zachwycać się grą obłoków, począwszy od chmur kłębiastych – wróżących dobrą pogodę na czas wycieczki – poprzez wysokie chmury pierzaste, aż po groźnie wyglądające jak kowadła, chmury burzowe - aby ich tego lata, szczególnie w okresie Światowych Dni Młodzieży, było jak najmniej.

Tegoroczne astronomiczne Lato, rozpocznie się tuż po północy, we wtorek 21 czerwca o godz. 00.34 – kiedy to Słońce w swej rocznej wędrówce po Ekliptyce, oddali się najbardziej na północ od równika niebieskiego, osiągając punkt przesilenia letniego, zwany punktem Raka. W tym dniu w Niepołomicach, Słońce w chwili przejścia przez południk, góruje nad horyzontem na wysokości prawie 63 i pół stopnia. Wzejdzie tego dnia o godz. 4.30, a zajdzie o 20.53, zatem dzień będzie trwał 16 godzin i 23 minuty; będzie to najdłuższy dzień (i najkrótsza noc) tego roku, a dłuższy od najkrótszego dnia zimowego w Niepołomicach, aż o 8 godz. i 18 minut.

Najwcześniej Słońce wzejdzie u nas w dniu 15 czerwca (godz. 4.30) i takich wczesnych wschodów Słońca będziemy doświadczać przez 8 kolejnych dni. Najpóźniej zajdzie w dniu 19 czerwca (godz. 20.53), i tak późnych zachodów Słońca będzie aż 11. Dni niezauważalnie krótszych o jedną minutę, będziemy mieli przez cały tydzień od 17 do 24 czerwca. W tym też okresie najdłuższych dni, na św. Jana (24.VI), często padają obfite deszcze. Po tegorocznej kapryśnej wiośnie, być może one u nas nie wystąpią. Tak czy inaczej będzie z pogodą, to na Dzień Dziecka, Słońce wzejdzie o godz. 4.36, a zajdzie o godz. 20.41. Dzień będzie trwał 16 godz. i 5 minut; będzie jeszcze krótszy o 18 minut od najdłuższego dnia roku. Natomiast ostatniego czerwca, Słońce wzejdzie o godz. 4.34, a schowa się pod horyzontem o godz. 20.52 i dzień będzie niezauważalnie, ale krótszy od najdłuższego dnia roku już o 5 minut.

Aktywność magnetyczna Słońca w czerwcu będzie na niskim lub średnim poziomie, jedynie nieco podwyższona na końcu każdej dekady miesiąca. Pamiętajmy, iż obserwacje plam na Słońcu prowadzimy wyłącznie przy zastosowaniu odpowiednich filtrów spektralnych lub rzutowanego na ekran obrazu Słońca z lunety. Zainteresowanych takimi obserwacjami naszej gwiazdy, zapraszamy do Młodzieżowego Obserwatorium Astronomicznego, szczególnie zaś w czasie trwania XXV Dni Niepołomic.

Księżyc powita Lato będąc w pełni. Zatem bardzo krótkie, ale bezksiężycowe noce będziemy mieli wcześniej, bo w połowie pierwszej dekady i potem końcem czerwca, a kolejność faz Księżyca będzie następująca: nów 5.VI. o godz. 05.00, pierwsza kwadra 12.VI. o godz. 10.10, ostatnia wiosenna pełnia 20.VI. o godz. 13.02 i ostatnia kwadra 27.VI. o godz. 20.19. W perygeum (najbliżej Ziemi) będzie Księżyc 3.VI. o godz. 13, a w apogeum (najdalej od Ziemi) będzie 15.VI. o godz. 14.

Jeśli chodzi o planety, to Merkurego przez cały miesiąc znajdziemy, bardzo nisko na porannym niebie, tuż przed wschodem Słońca. Najdogodniejsze warunki do jego dostrzeżenia i obserwacji będą 5.VI.
Natomiast Wenus kryje się za Słońcem, a pojawi się nam jako Gwiazda Wieczorna, dopiero w ostatnim tygodniu lipca.
Mars, po majowej opozycji (22.V.), dostępny jest przez całą noc do obserwacji, goszcząc w gwiazdozbiorze Wagi.
Jowisza, dostrzeżemy na wieczornym niebie w gwiazdozbiorze Lwa, a z upływem dni czerwcowych będzie on coraz niżej nad zachodnim horyzontem. W dniu 11.VI. o godz. 22, Księżyc w pierwszej kwadrze, zbliży się do tej planety olbrzyma na odległość półtora stopnia.
Saturn przebywający w gwiazdozbiorze Wężownika, będzie w opozycji do Słońca w dniu 3.VI. i dlatego możemy go obserwować przez całą noc. Nocą, 20.VI. o godz. 02, do tej planety zbliży się na odległość trzech stopni Księżyc w pełni.
Uran gości w gwiazdozbiorze Ryb, a widoczny jest nisko nad horyzontem na wschodnim niebie, aż do świtu. Neptuna w Wodniku, można obserwować również na wschodnim niebie, w drugiej połowie nocy. Aby dostrzec te dwie ostatnie planety gołym okiem, trzeba mieć jednak sokoli wzrok.

Natomiast w dniach od 22.VI. do 2.VII., będzie możliwość zliczania meteorów z czerwcowego roju Bootydów (czyli wylatujących z gwiazdozbioru Wolarza). Maksimum ich aktywności przypada w nocy 27.VI., a Księżyc w ostatniej kwadrze, będzie nam przeszkadzał w obserwacjach po północy.

Dla najciekawszych zjawisk do obserwacji na czerwcowym niebie, najlepiej będzie wykorzystać lunety Młodzieżowego Obserwatorium Astronomicznego w Niepołomicach (tel. 12-281-15-61) lub informację na www.moa.edu.pl, byle pogoda nam dopisywała. Zaś z drugiej strony, nasuwa się takie staropolskie przysłowie:
„Wiatry i ludzie czerwcowi do odmiany wciąż gotowi”
Wobec takich prognoz, życzę Państwu, u progu zbliżających się wakacji i nadchodzącego sezonu urlopowego, samych słonecznych i ciepłych dni, z jak najmniejszą ilością burz.


Adam Michalec MOA
W Niepołomicach,
http://orion.pta.edu.pl/niebo/spojrzeni ... niebo-2016
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 06 Cze 2016, 07:34

Niebo w drugim tygodniu czerwca 2016 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca i Jowisza w drugim tygodniu czerwca 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Po zeszłotygodniowym nowiu na wieczornym niebie pokaże się Księżyc. Początkowo będzie widoczny słabo, ale z każdym dniem jego warunki obserwacyjne będą się poprawiać. W sobotę 15 czerwca Srebrny Glob minie zbliżającą się coraz bardziej do widnokręgu planetę Jowisz, zaś następnego wieczoru przejdzie przez I kwadrę. Przez prawie całą noc świeci na niebie szeroka para planet Mars - Saturn, natomiast w drugiej części nocy można obserwować mirydę R Andromedae. Przypominam też o sezonie na łuki okołohoryzontalne. W przypadku nieba pokrytego cirrusami do początku sierpnia w godzinach okołopołudniowych warto obserwować niebo kilkanaście stopni nad horyzontem. Być może będzie widać intensywnie zabarwioną tęczę.

Naturalny satelita Ziemi w niedzielę 5 czerwca rano polskiego czasu przeszedł przez nów, a już w poniedziałkowy wieczór, niewiele ponad półtorej doby po nowiu, będzie można próbować go dostrzec na wieczornym niebie tuż po zmierzchu. Nie będzie to jednak proste i może się nie udać bez pomocy lornetki lub teleskopu, ponieważ nachylenie ekliptyki do horyzontu zmienia się już na niekorzystne i zajdzie on nieco ponad godzinę po Słońcu. O godzinie podanej na mapce dla tego dnia Księżyc będzie właśnie zachodził, mając tarczę oświetloną w 4%. Pół godziny wcześniej, gdy Słońce będzie schowane tylko 5° pod widnokręgiem, Srebrny Glob będzie zajmował pozycję na wysokości zaledwie 3° prawie w połowie odległości między punktami „W” i „NW” widnokręgu. Ze względu jednak na małą fazę księżycowej tarczy oraz jasne tło nieba dostrzeżenie jej gołym okiem może okazać się niemożliwe. Natomiast z pomocą lornetki lub teleskopu powinno się ta sztuka udać, do czego będzie można wykorzystać parę najjaśniejszych gwiazd Bliźniąt, czyli Kastora i Polluksa. Księżyc będzie się znajdował niecałe 20° prawie dokładnie pod nimi. Jeśli tak się stanie, to niecałe 1,5 stopnia na południe od niego powinna być widoczna Alhena, czyli trzecia co do jasności (i oznaczana na mapach nieba grecką literą γ) gwiazda Bliźniąt, natomiast 20° na lewo od niego świecić będzie Procjon, czyli najjaśniejsza gwiazda Małego Psa i jedna z jaśniejszych gwiazd całego nieba.

Łatwiejszy do odnalezienia Księżyc będzie następnego dnia, gdyż godzinę po zachodzie Słońca jego tarcza będzie oświetlona w 10% i będzie on zajmował pozycję na wysokości 6° nad zachodnim widnokręgiem. Tego wieczoru Księżyc nadal będzie świecił na tle gwiazdozbioru Bliźniąt. Do jego odnalezienia również będzie można wykorzystać Kastora i Polluksa. Tym razem Księżyc będzie świecił w odległości jakichś 11° na godzinie 7. względem Polluksa.

W środę 8 czerwca z dostrzeżeniem Księżyca nisko nad widnokręgiem nie powinno być już żadnego problemu. Do tego dnia jego faza urośnie do 17%, zaś godzinę po zachodzie Słońca będzie on świecił na wysokości 12° prawie dokładnie nad punktem kardynalnym „W” widnokręgu. Tego wieczoru Księżyc będzie wędrował niecałe 5,5 stopnia na południe od znanej gromady otwartej gwiazd M44, jednak ta będzie możliwa do zaobserwowania dopiero, jak się ściemni jeszcze bardziej, czyli gdzieś za kolejną godzinę.

Następne ciekawe spotkania naturalnego satelity Ziemi będą miały miejsce w piątek i w weekend. W piątek 10 czerwca spotka się on z Regulusem, czyli najjaśniejszą gwiazdą Lwa. Do tego czasu księżycowa tarcza będzie oświetlona w 35%. Niestety przez małe już nachylenie ekliptyki do widnokręgu będzie się ona wtedy wznosić na nieboskłonie na wysokość niewiele większą od 20°, a więc ponad 2-krotnie mniejszą, niż 2-3 miesiące temu, gdy ekliptyka wznosiła się wysoko nad widnokrąg. O godzinie podanej na mapce Regulus będzie świecił w odległości niecałych 4° na godzinie 2. względem Księżyca.

W weekend Księżyc spotka się z planeta Jowisz, której warunki widoczności z tygodnia na tydzień wyraźnie się już pogarszają. Na ten efekt, oprócz zmniejszającego się nachylenia ekliptyki do widnokręgu pracują również: wciąż wydłużający się dzień oraz zbliżanie się Jowisza do Słońca. Obecnie nie jest to odległość taka mała, wyraźnie przekracza ona 80° i w pasie przyrównikowym największa planeta Układu Słonecznego w momencie zachodu Słońca świeci prawie w zenicie, zaś godzinę - dwie później, gdy jest już ciemno, znajduje się ona nadal sporo ponad 60° nad widnokręgiem. Niestety my tylko możemy pomarzyć o takich warunkach obserwacyjnych. W Polsce godzinę po zmierzchu, zatem na wciąż jasnym niebie Jowisz zajmuje pozycję na wysokości 25° nad widnokręgiem. Kolejną godzinę później jest to już tylko 17°. I z każdym dniem jest niestety coraz gorzej.

Wracając jednak do Księżyca: w sobotę 11 czerwca będzie miał on fazę 45% i o godzinie podanej na mapce (czyli jakieś 40 minut po zmierzchu) będzie świecił 2,5 stopnia na południe od Jowisza. Dobę później Srebrny Glob będzie miał fazę 55% (I kwadra będzie miała miejsce tuż po godzinie 10.) i będzie świecił nieco ponad 12° na lewo od Jowisza. Sama planeta świeci już słabiej niż -2 magnitudo, zaś średnica jej tarczy spadła już do 36".

W układzie księżyców galileuszowych planety będzie można w tym tygodniu zaobserwować następujące zjawiska (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night)"
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w drugim tygodniu czerwca 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 06 Cze 2016, 07:35

• 8 czerwca, godz. 23:20 - Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
• 9 czerwca, godz. 20:59 - od zmierzchu Io na tle północno-wschodniej ćwiartki tarczy Jowisza,
• 9 czerwca, godz. 21:44 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 9 czerwca, godz. 22:44 - zejście Io z tarczy Jowisza,
• 10 czerwca, godz. 0:02 - zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
• 10 czerwca, godz. 0:34 - minięcie się Io (N) i Europy w odległości 6", 27" na zachód od tarczy Jowisza,
• 10 czerwca, godz. 21:24 - wyjście Io z cienia Jowisza, 19" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 10 czerwca, godz. 21:40 - wejście cienia Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 11 czerwca, godz. 0:50 - zejście cienia Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 11 czerwca, godz. 21:56 - wejście Europy na tarczę Jowisza,
• 12 czerwca, godz. 0:30 - wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
• 12 czerwca, godz. 0:044 - zejście Europy z tarczy Jowisza.
Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna w drugim tygodniu czerwca 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Również wieczorem, tylko po południowo-wschodniej stronie nieba widoczna jest para planet Mars-Saturn. W trakcie nocy obie planety się wznoszą, górując tuż przed północą i zachodząc niewiele przed świtem. Niestety ich położenie na niebie sprawia, że nie przekraczają wysokości 20°. Do końca tygodnia odległość między oboma planetami urośnie do prawie 18°. Mars zagłębi się w gwiazdozbiór Wagi, natomiast Saturn świeci na tle gwiazdozbioru Wężownika. Prawie dokładnie w połowie odległości miedzy tymi planetami świeci para gwiazd 4. wielkości ω1 i ω2 Scorpii.

Tak, jak już kilkukrotnie wspominałem, warunki obserwacyjne Czerwonej Planety zaczęły się już dość szybko pogarszać. Do końca tego tygodnia jasność Marsa spadnie do -1,8 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza zmieni rozmiar do 18". Saturn jest niewiele po opozycji, zatem jego warunki obserwacyjne są bliskie maksymalnym w tym sezonie widoczności: jego jasność wynosi 0 magnitudo, zaś średnica tarczy - 18". Obecnie Saturn jest prawie 18 razy dalej od Ziemi, niż Mars. Również prawie 18 razy średnica Saturna jest większa od średnicy Marsa. Dzięki temu średnice tarcz obu planet są takie same (warto przyjrzeć się im w teleskopie i sprawdzić, że faktycznie tak jest).
Mapka pokazuje położenie gwiazdy zmiennej typu miryd w drugim tygodniu czerwca 2016 roku. Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Dodał: Ariel Majcher

Źródło: StarryNight
Nad ranem są dobre warunki obserwacyjne mirydy R Andromedae. Łatwej do obserwacji, ponieważ znajdującej się w jednym polu widzenia lornetki ze znaną, widoczną nieuzbrojonym okiem, Mgławicą Andromedy. Gwiazda jest już ponad miesiąc po maksimum swego blasku i powoli słabnie. Obecnie świeci blaskiem około +7 magnitudo, jest zatem nadal łatwo widoczna przez lornetki. Dokładna krzywa blasku R And jest dostępna na stronie internetowej AAVSO.
Dodał: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7857
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w drugim tygodniu czerwca 2016 roku2.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w drugim tygodniu czerwca 2016 roku3.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 13 Cze 2016, 08:51

Niebo w trzecim tygodniu czerwca 2016 roku
Mapka pokazuje położenie Księżyca oraz planet Mars i Saturn w trzecim tygodniu czerwca 2016 roku.
Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
W zeszłym tygodniu Księżyc minął Jowisza, natomiast w tym przejdzie blisko Marsa i Saturna. Będzie zmierzał przy tym do pełni, choć w tym tygodniu jej nie osiągnie, przez co każdej kolejnej nocy będzie on coraz bardziej przeszkadzał w obserwacjach innych ciał niebieskich. Wieczorem wyraźnie pogarszają się warunki obserwacyjne Jowisza, zaś po północy warto przyglądać się gwieździe zmiennej R Andromedae.

W piątek 17 czerwca Słońce pojawi się na nieboskłonie najwcześniej w całym roku, w środkowej Polsce będzie to godzina 4:23. Od tego dnia rankiem nocy zacznie przybywać. Inaczej niż zimą, gdy najwcześniejszy zachód od najpóźniejszego wschodu Słońca dzieli 17 dni, najpóźniejszy zachód Słońca będzie miał miejsce 8 dni po najwcześniejszym wschodzie, czyli 25 czerwca. Miedzy tymi zdarzeniami, w następny wtorek 21 czerwca, o godzinie 0:34 naszego czasu, Słońce osiągnie najbardziej na północ wysunięty punkt na swojej drodze na niebie i tym samym rozpocznie się astronomiczne lato. W tym dniu Słońce będzie przebywało nad widnokręgiem najdłużej w ciągu roku i począwszy od następnej doby nocy zacznie przybywać. Natomiast prawie dokładnie 12 godzin wcześniej, we wtorek 20 czerwca tuż po 13 naszego czasu Księżyc przejdzie przez pełnię.

Do końca tego tygodnia naturalny satelita Ziemi odwiedzi gwiazdozbiory Panny, Wagi, Skorpiona i Wężownika, spotykając się po drodze z kilkoma jasnymi gwiazdami oraz dwoma planetami. Już w wieczór poniedziałkowy 13 czerwca w małej odległości minie on Porrimę, czyli jedną z jaśniejszych gwiazd w Pannie, mającej jasność obserwowaną 3,4 magnitudo. Przed północą Księżyc w fazie 65% świecił będzie 1,5 stopnia prawie dokładnie pod Porrimą. Dobę później tarcza Srebrnego Globu będzie oświetlona w 73%, a o tej samej porze 4,5 stopnia na południe od niej znajdowała się będzie najjaśniejsza w całej konstelacji Panny Spica.

W czwartek i piątek, 16 i 17 czerwca, naturalny satelita Ziemi będzie wędrował przez gwiazdozbiór Wagi. W nocy z czwartku na piątek, przy fazie 88%, będzie on przecinał linię, łącząca dwie najjaśniejsze gwiazdy tej konstelacji, czyli Zuben Eschamali (β) oraz Zuben Elgenubi (α), mijając drugą z nich w odległości nieco ponad 3°. Jednocześnie 10,5 stopnia na południowy wschód od niego znajdował się będzie jasny Mars. Bliżej Marsa Księżyc będzie następnej nocy, w której jego faza urośnie już do 94%. O godzinie podanej na mapce oba ciała niebiańskie będzie dzieliło niecałe 7,5 stopnia. Prawie w takiej samej odległości, tylko na południowy wschód od niego świecić będzie Dschubba, a półtora stopnia bliżej - Graffias, dwie gwiazdy z charakterystycznego łuku gwiazd w północno-zachodniej części Skorpiona. Sam Mars szykuje się już do pokonania zakrętu na kreślonej przez siebie wśród gwiazd pętli i znacznie już zwolnił swój ruch względem nich. Niestety do końca tego tygodnia blask Czerwonej Planety spadnie do -1,6 wielkości gwiazdowej, natomiast jej tarcza zmaleje do 18".

Noc z soboty 18 czerwca na niedzielę 19 czerwca Księżyc spędzi w sąsiedztwie kolejnej z planet, Saturna. Tej nocy faza Księżyca będzie miała już 96%. Saturn będzie się wtedy znajdował jakieś 3° na godz. 7 względem księżycowej tarczy, zaś niecałe 9° dokładnie pod nią świecić będzie Antares, najjaśniejsza gwiazda Skorpiona. Jasność Saturna również powoli słabnie. Do niedzieli 19 czerwca jego blask osiągnie +1 magnitudo. Natomiast tarcza szóstej planety Układu Słonecznego będzie miała taki sam rozmiar, jak tarcza planety czwartej, czyli 18". W niedzielę obie planety będą oddalone od siebie o ponad 18°.
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w trzecim tygodniu czerwca 2016 roku.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 13 Cze 2016, 08:53

W nocy z niedzieli 19 czerwca na poniedziałek 20 czerwca Księżyc będzie niewiele ponad pół doby przed pełnią i jego tarcza będzie oświetlona praktycznie w 100%. Do tego czasu zdąży się on oddalić od Saturna na ponad 11°, a pozostałe gwiazdy z jego bezpośredniego sąsiedztwa będą ginąć w wytwarzanej przezeń łunie.
Wieczorem, jeszcze zanim Księżyc się wzniesie nad horyzont, można obserwować planetę Jowisz, choć daleka jest ona już od swojej dość dobrej widoczności podczas marcowej opozycji. O godzinie 22:30, a więc na jasnym jeszcze niebie, planeta znajduje się na wysokości zaledwie 20° nad zachodnim widnokręgiem. W kolejnych tygodniach widoczność Jowisza będzie się wyraźnie pogarszać, ze względu na zmieniające się na niekorzystne nachylenie ekliptyki (zaznaczanej na mapkach zielona linią) do widnokręgu o tej porze doby. Jasność Jowisza spadła już od -1,9 wielkości gwiazdowej, zaś rozmiar jego tarczy - do 36".

W tym tygodniu Jowisz nadal jest blisko gwiazdy χ Leonis (do końca tygodnia oba ciała niebiańskie będą bliżej siebie niż 1°), która świeci z jasnością obserwowaną +4,6 magnitudo i niektórzy mogą brać ją za jeden z księżyców galileuszowych tej planety. Inną taką gwiazdą, która może mylić się z księżycem Jowsza, jest znacznie słabsza gwiazda, o oznaczeniu katalogowym HIP54274, której blask to +7,2 magnitudo, jest ona zatem znacznie słabsza od czterech najjaśniejszych księżyców Jowisza, co może uchronić przed pomyłką.

A wśród nich w tym tygodniu będzie można dostrzec następujące zjawiska (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night:
• 13 czerwca, godz. 21:26 - wyjście Europy z cienia Jowisza, 29" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 14 czerwca, godz. 23:20 - minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 7", 121" na wschód od tarczy Jowisza,
• 16 czerwca, godz. 22:24 - wejście Io na tarczę Jowisza,
• 16 czerwca, godz. 23:40 - wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
• 17 czerwca, godz. 21:03 - od zmierzchu Ganimedes na tle północno-wschodniej ćwiartki tarczy Jowisza,
• 17 czerwca, godz. 23:18 - wyjście Io z cienia Jowisza, 19" na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 17 czerwca, godz. 23:50 - zejście Ganimedesa z tarczy Jowisza,
• 19 czerwca, godz. 0:34 - wejście Europy na tarczę Jowisza.
Mapka pokazuje położenie Jowisza w trzecim tygodniu czerwca 2016 roku, Mapkę wykonano w GIMP-ie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Dodał: Ariel Majcher
Źródło: StarryNight
Po drugiej stronie nieba, znacznie wyżej i na ciemniejszym niebie widoczny jest gwiazdozbiór Andromedy, a w nim m.in. gwiazda zmienna R Andromedae, która - jak wszystkie chyba gwiazdy oznaczone literką „R” jest mirydą, czyli gwiazdą pulsującą, zmieniającą swoją jasność o prawie 10 magnitudo w okresie kilkuset dni. Około godz. 2 po północy gwiazda ta znajduje się na wysokości ponad 35° nad wschodnim widnokręgiem i wciąż jest dobrze widoczna przez lornetki, choć jej blask spadł już poniżej 7 wielkości gwiazdowej, co - w przypadku złej pogody - można sprawdzić na stronie AAVSO, gdzie można dodawać również swoje obserwacje każdej z gwiazd zmiennych.
Dodał: Ariel Majcher
http://news.astronet.pl/7862
Załączniki
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w trzecim tygodniu czerwca 2016 roku3.jpg
Astronomiczny Kalendarzyk Niesystematyczny: Niebo w trzecim tygodniu czerwca 2016 roku2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 10 gości

AstroChat

Wejdź na chat