Dzisiaj w nocy zauważyłem znaczącą poprawę. Rozkrecilem obiektyw i te soczewki odkrecilem na styk i z wyczuciem aby żadna się nie przesunęła. Zdaje się że jest ok. Bynajmniej znowu szukałem szczęki. Niestety seeing przeszkadzał potem. Generalnie obrazy są dobre ale dążę do tego abym nie musial spoglądać pod kątem oka aby nie widziec tej otoczki od dolnej krawędzi księżyca. Na szczęście wczoraj tego nie było. Poczekam jeszcze na lepsze warunki tj seeing aby mieć pewność że jest dobrze też na planetach.

Cześć.
Wczoraj z niecierpliwością czekałem na moment,kiedy zreknę przez tytułową Asiole/Mariolę.
Powiem tak, zastanawiam się jak to możliwe, że tak mały obiektyw potrafi aż tyle pokazać i to w takiej jakości obrazu.
Dzięki temu refraktorkowi uświadczyłem się w przekonaniu że takie obiekty jak Plejady czy Chihotki wylądają ogólnie znacznie lepiej w małych aperturach niż w dużych, lub inaczej znacznie przyjemniej się je odbiera w obrazie.

Co do Księżyca, to był jeden z najlepiej zawieszonych obiektów jakie do te pory widziałem, obok stała moja lornetka 15x70 i powiem szczerze ciężko byloby wskazać jakieś znaczące różnice.
Gratuluję wytrwałości i udanego trawelerka Danielu.

Plejady jako gromada, czy jako kompleks, z mgławicami?
E tam, też często lukam refraktorkiem 68 mm ze szkłem PZO, ale ciekaw jestem czy jednak widok w Newtku 8" pod niebem 7 mag da się pobić, akurat to dotyczy Plejad.

Nie chodzi mi o zasięg i ile więcej widać, bo wiadomo że większa apertura więcej pokaże.


Chodzi o odbiór, małe zwarte w jednym kadrze o dużym polu, gdzie kontrast jest dużo większy i wyłazi ta przestrzenność. Ehh...tego się nie da opisać - to przeba zobaczyć.

Zwłaszcza jak księżyc wychodzi zza drzewa. Widac dużo gwiazd wokół jego tarczy. Widać że to glob zawieszony w kosmicznej przestrzeni. Tego na prawdę nie da się opisać. W koncu gwiazdki są szpilusiami po brzegi! Nie chcę przechwalić ale Księżyc w dużym powiększeniu był bardzo ostry. Wcześniej jednak była ta otoczka u dołu na wzór aberracji. Teraz jest czysto i pięknie. Pracownicy Astrokraku nawet nie wiedzą jak wielki kawał dobrej roboty wykonali. Czekam na planety. Oby te wcześniejsze wady nie ukazały się.
Doświadczenie z Mariolą w ATM utwierdziło mnie w przekonaniu jak wazna jest cierpliwość, wiedzę o kolimacji refraktora, samozaparcie, i szczerość wobec siebie. Bo mogłem sie oszukiwać twierdząc, że jest dobry obraz gdy nie był. A czuło się ten potencjał. Ależ jestem z niej zadowolony.

Jak widzisz Danielu obiektyw achromatuu to bardzo delikatna konstrukcja i nigdzie nie może być nadmiernie uciśnięty bo od razu zepsuje to znacząco i zdegraduje jego obraz, teraz, po osiągnięciu sukcesu z położeniem soczewek i kolimacja to zostałeś już pełnoprawnym członkiem klubu ATM

Gratuluje Danielowi, że dociągnął sprawe do końca, bo bałem się że przez kolejnych kilkanaście stron będzie odwracał soczewki i opukiwał cele, żeby z achromata zrobić APO

Tak się składa że wiele lat temu, w czasie swoich studiów na wydziale Fizyki i Astronomii krakowskiej AP, miałem dostęp do dłuższego brata Asioli czyli Telementora (63/840). Cóż, wbrew temu co piszą na wielu forach, zapadł mi w pamięci jako zwyczajny achromat. I choć były to czasy gdy obserwacja każdym nowym sprzętem cieszyła, to jednak pamiętam wyraźną fioletową obwódkę wokół tarczy Jowisza. Stąd lekka konsternacja zachwytami nad achromatem f/6, skoro f/13 był taki sobie.

Ale.... skoro pamięć bywa zawodna, to stwierdziłem, że sprawdzę co w temacie do powiedzenia ma wujek Google, szczególnie że temat retro-zeissa nie powinien być mu obcy. I nie myliłem się. Jest piękne fotograficzne porównanie Telementora f/13 z innymi konstrukcjami (ED, SCT, Mak, achro):
- http://www.photoinfos.com/Fototechnik/O ... tive03.htm

Jak widać mimo dobrego detalu, CA w rzeczonym Zeissie jest nader widoczna.

Warto też spojrzeć tutaj:
- http://www.photoinfos.com/astronomie/Ze ... 63x840.htm
- http://astrofanweb.de/joomla/index.php? ... Itemid=122

Rozumiem że ten sprzęt może mieć wartość sentymentalną, ale proszę nie róbcie z tego jakiegoś APO, bo naprawdę jakościowo mu do tego daleko.

O tak wyglądały planety jak w ostatnim linku na dole. Ja nie robię z tego APO ale czuję gdy cos jest nie tak! Siedzę w astro juz 10 lat więc wiem kiedy obraz ma wady wynikajace ze źle złożonej optyki a kiedy ze złej jakości obiektywu.

Jak na ironię losu wszystko jest źle!
A już się cieszyłem.
Okazuje się, że nie tak mają być złożone soczewki!
Przede wszystkim cela musi być skierowana gwintem do góry!
Płaską stroną do oka a gwintem do nieba. I to też wykazał mój wcześniejszy eksperyment.
A jest odwrotnie. Cela jest gwintem nakrecona do tubusu. A więc gdy kładę celę gwintem w górę uklad musi być następujący:

Soczewka wklęsła, wkleslą stroną do sufitu.
Do niej dochodzi soczewka dwustronnie wypukła listkami do soczewki wklęsłej.
Na to nakłada się pierścień dociskający i zakręca się pierścieniem mocującym. I to powinno być gwintem do strony nieba.

A jest troszkę inaczej.
Cela polozona na dtole gwintami do góry. Najpierw wkładałem soczewkę dwustronnie wypukłą listkami do gwintu (w stronę sufitu).
Potem do tego przykladałem soczewkę wklęsłą stroną do listek a płaską stroną do strony sufitu/gwintu.
Na to pierścień dociskający. I na koniec pierścień mocujący.
ALE... Taki układ dokrecałem do tubusu a więc gwintem w stronę oka.

Jak uważnie czytaliście to zauważcie,że uklad soczewek jest niezmienny ( i tak wklęsła soczewka idzie do strony oka a dwustronnie wypukła w stronę nieba) zniebia sie jednak ich usytuowanie w celi.

Gdybym o tym wiedział... W astrokraku dowiedziałem się, że to bez znaczenia. A jednak nie. I wszystko znów trzeba toczyć od nowa....


Problem rozwiązany.

Poniżej na moim zdjeciu widać, że cela jest skierowana płaską stroną do nieba
A w linku widać, że to gwintem ma iść w stronę nieba.

https://www.google.pl/search?q=asiola+z ... Cm4BvefcSM:

Akurat Mariolkę sam skonstruowalem. Ale nie wiedziałem, że to ma iść gwintem w górę

Cześć.
Jeśli soczewki są ustawione poprawnie to nie ma żadnego znaczenia z której strony jest gwint.

Pozdro...

Ma znaczenie jedynie konstrukcyjne , gdy gwint w stronę tuby to można na tubie mieć pierścień z gwintem i skręcić razem . W Usa kupiłem obiektyw co fabrycznie złożony jak Mariola był, z prostej przyczyny , bo dwuwypukła soczewka jak od strony bez gwintowej była to wystawała środkiem poza celę i wystarczyło by położyć ja na stół i ślad na powłokach powstał . Nie ma co filozofować złożyć optycznie jak ma być ale cele tak ustawić by pasowała do tuby . Ważne też jest umieszczenie soczewek w celi czy aby nie było bocznych luzów wtedy jakieś elastyczne dystanse z boku potrzebne . Nie skręcać za bardzo, delikatnie i w zasadzie po sprawie. Poza jednym soczewka dwuwypukła pewnie ma różne promienie krzywizn i jak pojawi się na gwiazdkach biała otoczka to odwrócić ja . Ta płaskawo wklęsła zwykle wklęsłym do soczewki wypuklej . Mogę się mylić, tak jak dużo z nas co rozebrało i złożyło ... chwila nieuwagi i po sprawie, sprawdzone to mam.
Dziwi mnie obarczanie winą za swoje złe złożenie kogoś co tego nie robił

x

Możesz precyzyjniej podać jaki link? Najlepiej go wkleić?

A widziałeś kolor WCP? Pytam z ciekawości bo w moim WO 66mm 388mm ED WCP było widać, ale jej koloru już nie. Zastanawiam się, czy przypadkiem nie jest to wina ilości zbieranego świata tj. że jest go za mało.

Ja WCP Mariolką w ogóle nie widziałem. Co do tego czy gwint ma być do góry czy nie to obserwacje wykazały coś zupełnie innego. I widocznie ma to znaczenie. Możliwe, że jest tak jak mówi Zbyszek- że są jakieś boczne luzy. Albo płaska soczewka, jako, że jest cieńsza może źle znosi nacisk tych pierścieni. Ja zupełnie nie wiem dlaczego tak jest. Wiem jedno. Po ułożeniu soczewek gwintem do góry, wszelkie nieczystości i tak dobrych obrazów zniknęły jak ręką odjął. Może to nawet kolega potwierdzić, który wtedy obserwował.
I broń Boże- nie szukam winnych!

To zerknij w przyszłości na WCP i w miarę możliwości daj mi znać, bo bardzo mnie ciekawi czy będzie ten kolor czy nie

Jezeli chodzi o WCP, to im wieksza srednica obiektywu, tym lepiej widoczny kolor. W moim SW 90/910mm, kolor lekko pomaranczowo-brazowy jest widoczny, ale kiedy przyslonie obiektyw dekielkiem do 60mm, koloru nie ma, ale sama WCP widoczna bez problemu. Mysle, ze Asiola ja pokaze, ale trzeba sprawdzic np. w CalSky kiedy jest jej tranzyt.

Danielu, Jeśli cela w środku jest równą tuleją to nie ma znaczenia którą stroną przyłożysz ją do tuby jeśli soczewki są poprawnie ułożone, chyba że jeśli cela jest nakręcana na tubus to któryś z gwintów jest krzywo {nieosiowo} nacięty i płaszczyzna soczewek nie jest prostopadła do osi całej tuby.

Pozdro...

Nie wiem. Ale trzeba zrobić tak aby było dobrze. Powiem tak- Gwintem w stronę tubusu obrazy są bardzo dobre ale wciąż im czegoś brakuje. Na prawdę jestem zadowolony. Ale zakładając odwrotnie celę- obraz jest perfekcyjny. Kraterki, nawet najdrobniejsze są idealnie ostre i jest ich jakby więcej. Nie ma kompletnie zadnych odblasków. Jest czysta tarcza księżyca i odcina sie ostro od tła.
Zakładając obiektyw jak do tej pory- obraz jest super ale kratery po chwili patrzenia nie są czarne jak węgiel tylko szarawe a z kolei brzeg tarczy ma delikatnie "rozwarstwiający" się efekt zwłaszcza na brzegu pola. A gwintem do góry pole jest płaskie a obrazy ostre jak żyleta w calusienkim poku. Nawet w powiększeniu rzędu 89x.
Nie bez powodu Asiola Zeiss tak montuje te obiektywy.

Koledzy i koleżanki! Nikt mi już nie powie, że odwrocenie celi, nawet jesli uklad soczewek się nie zmienia, nie ma znaczenia. Właśnie jestem swiadkiem (mimo, że na tasmach podklejone) jak bardzo zmienił się widok! Te kraterki jak główka od szpilki. Wcześniej ich tylu nie było. A nieraz jak idealnie się udało to efeky trwały chwilę. Teraz obraz jest wprost idealny, czysty!

Jeśli ułożenia soczewek w kolejności i stronami jest prawidłowe to odwrócenie ich obudowy czyli celi jest bez znaczenia
Pod warunkiem że nie dociskasz jej śrubkami za mocno ani za zakręcasz z za dużą siłą na gwincie bo cela jest cienka i z miękkiego mosiądzu więc łatwo podlega deformacjom mechanicznym i wtedy uciśnie soczewki i deformuje tworzony obraz

Jako, że kilkakrotnie miałem okazję obserwować przez Mariolke, podtrzymuje to o co walczy tu Daniel.
Powiem tak: w małych powiększeniach rzeczywiście obraz jest świetny, ale gdy power jest coraz to większy (okular 8.8, 5.5 czy 4.7) pojawiająsię dziwne barwy, jakaś różowa barwa przy krawedzi Księżyca, obraz nie jest zadowalający. Ktoś powie okey chcemy zrobić z tego apochromat lub otrzymać podobnej jakości obrazy. Niee, oczywiście że nie, tylko kłopot leży w tym, że jak Daniel obrócił soczewki to dziwne barwy zniknęły, kraterow przybyło (mówimy tu o dużych powiększeniach) obraz był świetny. I żadne śrubki nie były podociskane..
Dzisiaj, 1.5h wcześniej przebłyski w chmurach, obiektyw przyklejony do tubusu, okular 4.7 obraz naprawdę zadowalający, żadnych odblasków czy dziwnych barw.

Jednym słowem czasem pacjent wie o wiele lepiej co mu dolega niż nie jeden lekarz;). Daniel działaj w koncu osiągniesz zadowalający efekt.

Moim skromnym zdaniem ta wklęsła soczewka jest plaska z jednej strony i lepiej tzn idealnie płasko bez odchyleń lezy na spodzie celi. Ta dwustronnie wypukła moze lepsziej do niej przylega gdyż zauwazcie, że i tutaj zmniejsza się nacisk pierscieni. Moim zdaniem te pierścienie bardziej naciskają na płaską powierzchnię niż na soczewkę której powierzchnia jest zaokrąglona niż płaska.
Nie wiem. Nie wypowiadam się ale obrazy wreszcie są idealne. Zero poświaty ani kolorów na księżycu. Jak ręką odjął.
Szkoda, że ponownie jestem narażony na koszty. Chcę wreszcie zamknąć ten rozdział.
Nie mam do nikogo żalu, ale proszę, nie upierajcie się, że że obrót CELI (nie soczewek) nie ma znaczenia. Bo ma !
I oryginalne Zeiss Asiole mają też gwint do góry. Wielokrotnie luzowałem pierścienie i nic nie pomagało.

Czy soczewki mają ta samą średnicę ? Może mają luz wewnątrz celi i różnie się układają, nie w osi ?
Boczny luz soczewek względem celi, wtedy może być jak opisałeś