Chmury szczególne
Obłoki perłowe (iryzujące) – w przeciwieństwie do podstawowych rodzajów chmur, które rozwijają się w troposferze, obłoki perłowe występują w wyższej warstwie atmosfery – stratosferze na wysokości od 15 do 30 km w szerokościach geograficznych wyższych niż 50 st. Powstają w temperaturze ok. –80 st. C i składają się mieszaniny kwasu azotowego (czasem i siarkowego) i kryształków lodu. Chmury te mienią się pięknymi perłowymi kolorami i mają kształt soczewkowaty (podobnie jak podstawowe chmury z gatunku Lenticulatis).
Obłoki Perłowe można obserwować głownie zimą, , gdy są oświetlane przez promienie naszej dziennej gwiazdy będącej poniżej horyzontu. Najczęściej pojawiają się nad Alaską, Norwegią i Szkocją, ale można je spotkać również w regionach tropikalnych. W Polsce również mogą być widoczne, ale jeszcze ich nie widziałem .
Obłoki perłowe (źródło: http://www.geekweek.pl/wp-content/uploa ... tent_1.png )
Obłoki srebrzyste (nocne obłoki świecące - NLC) – najwyżej położony rodzaj chmur, występują na wysokościach ponad 80 km w mezosferze w temp poniżej 100 st. C. Chmury te można je obserwować w pasie od 45-50 st. do 65-75 st. szerokości geograficznej wczesnym latem, gdy są podświetlane przez Słońce znajdujące się pod horyzontem. Powyżej 75 równoleznika jest już za jasno, a poniżej 45 w atmosferze nie jest wystraczająco zimno, aby te obłoki mogły powstac. Obłoki świecące mają wygląd cienkich srebrzystych frędzli, fal czy pasów. Bliżej horyzontu mogą mieć barwę złotawą lub czerwonobrązową. Obłoki srebrzyste zbudowane są z drobniutkich kryształków lodu. Mechanizm ich postawania nie zostal do końca zbadany. Prawdopodobnie są szczątkami meteorytów spalajcych się w atmosferze lub pyłami wyrzucanymi przez erupcje wulkanów.
Obłoki srebrzyste (Źródło: http://www.wunderground.com/data/wximag ... rial/5.jpg
Chmury orograficzne – stacjonarne chmury tworzace się na zboczach gór, zwane inaczej „dymieniem góry”, lub „sztandarem”. Chmura taka powstaje, gdy napływające powietrze musi opłynąć samotny szczyt. Opływając górę powietrze zagęszcza się po stronie nawietrznej i rozrzedza się po stronie zawietrzenej. Gdy powietrze się rozrzedza nastepuje spadek tematruy i nastepuje kondesacja pary wodnej tworządc chmurę. Najbardziej znanym przykładem chmur orograficznych jest Chmura Matterhorn (nazwa pochodzi od szczytu góry – Matterhorn 4482m w Alpach, na którym te zjawisko wystepuje).
Chmura orograficzna Matterhorn (Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Banne ... erhorn.jpg)
Fale Kelvina-Helmholtza – powstają w wyniku zachwiania granicy a pomiędzy warstwą ciep-łego i zimnego powietrza przez silne uskoki wiatru. Wówczas warstwa wyższa porusza się szybciej niż dolna, co wywołuje turbulencje i twórzy się charakterystyczny układ fal przypominający powierzchnię morza. Zjawisko to jest krótkotrwałe.
Nazwa chmur pochodzi od 2 XIX wiecznych fizyków Wiliama Thompsona I Barona Kelvina i Hermana von Helmholtzla, którzy stworzytli podstawy teorii ruchów turbulencyjnych.
Fale Kelvina-Helmholtzla (Źródło: http://www.telegraph.co.uk/earth/earthp ... l?image=10 )