Astronomiczne wiadomości z Internetu

[Paweł Baran]

Trudno uwierzyć, że te zdjęcia wykonali pasjonaci, a nie NASA. Są wyniki Astronomy Photographer of the Year
2022-09-19. Marcin Połowianiuk
Właśnie poznaliśmy zwycięzców jednego z najbardziej prestiżowych konkursów astrofotografii. Patrząc na nie aż trudno uwierzyć, że takie obrazki nie wychodzą spod ręki NASA, ale z aparatów pasjonatów działających na sprzęcie dostępnym w zwykłych sklepach.
Właśnie poznaliśmy najlepsze fotografie w konkursie 2022 Astronomy Photographer of the Year organizowanym przez Królewskie Obserwatorium Astronomiczne w Greenwich. To konkurs równie niszowy co piękny, bo astrofotografia jest jedną z najbardziej wymagających działek foto, ale jednocześnie pozwala rejestrować nieprawdopodobne obrazy. Spójrzmy zatem na finałowe prace.
Nagroda główna 2022 Astronomy Photographer of the Year
Nagrodę główną otrzymał Gerald Rhemann za pracę Disconnection Event. Zdjęcie przedstawia kometę C/2021 A1 znaną powszechnie jako Kometa Leonard. Obiekt został odkryty w styczniu 2021 r, kiedy przecinał orbitę Ziemi i przelatywał niezwykle blisko naszej planety. W miarę zbliżania się do Słońca, kometa uległa częściowemu rozpadowi. Fotografia Rhemanna pokazuje "dramatyczny moment w życiu komety", czyli oddzielenei warkocza komety po uderzeniu cząstek wiatru słonecznego o dużej prędkości.
Nagrodzone zdjęcia z poszczególnych kategorii robią nie mniejsze wrażenie.
Pierwsze miejsce kategorii "Skyscapes" (krajobraz nieba) to fotografia "Stabbing into the Stars" autorstwa Zihui Hu. Przedstawia górę Namcha Barwa, co w języku tybetańskim oznacza "włócznię wbijającą się w niebo". Fotograf podzielił się informacją o wykorzystanym sprzęcie, którym w tym wypadku był aparat Sony A7R III z obiektywem Tamron 150-500. Fotografia powstała z połączenia 75 ekspozycji po 30 sekund.
Kategorię "Our Sun" (Nasze Słońce) wygrała fotografia "A Year in the Sun" (Rok na Słońcu), którą wykonał Soumyadeep Mukherjee. Jest to 365 ekspozycji nałożonych jedna na drugą, pokazujących ziemski rok "życia" naszego Słońca. Zaskakuje sprzęt użyty do zdjęcia, czyli amatorska lustrzanka Nikon D5600 z obiektywem Sigma 150-600 mm.
Kategorią "Our Moon" (Nasz Księżyc) wygrała fotografia "Shadow Profile of Plato's East Rim" (cień profilu Wschodniej Krawędzi Platona). Na zdjęciu widzimy profil krawędzi krateru Platon widoczny jako długi cień. Zdjęcie zostało wykonane teleskopem domowej roboty.
Kategoria "Galaxies" (Galaktyki) - Majestic Sombrero Galaxy (Majestatyczna Galaktyka Sombrero) - Utkarsh Mishra, Michael Petrasko i Muir Evenden. Tę fotografię wykonano przy użyciu teleskopu ATEO 16" f/3.7 z montażem Paramount ME II, kamerą FLI Proline 16803 CCD camera i obiektywem 1558 mm f/3.7. Składa się na nią 56 ekspozycji, każda po 300 sekund.
Kategoria "People and Space" (Ludzie i Kosmos) - "The International Space Station Transiting Tranquility Base" - Andrew McCarthy. Ta piękna fotografia Międzynarodowej Stacji Kosmicznej na tle Księżyca została zrobiona teleskopem Celestron C11 z zamocowanym aparatem Sony A7 II. Ogniskowa wyniosła 2800 mm.
Kategoria "Aurorae" (Zorza) - "In the Embrace of a Green Lady" - Filip Hrebenda. Zdjęcie przedstawia górę Eystrahorn na Islandii. Fotografię wykonano aparatem Sony A7R IIIa z obiektywem 16 mm f/2.8. Zdjęcie to de facto sklejka dwóch fotografii: góra była naświetlana przez pięć sekund, a dół przez 20.
Nagroda Sir Patrick Moore dla najlepszego debiutu - "The Milky Way Bridge across Big Snowy Mountains" - Lun Deng. Zdjęcie zrobiono aparatem Nikon D810 z obiektywem 35 mm przy jasności f/1.6.
Nagroda Annie Maunder za innowacyjne podejście - "Solar Tree" - Pauline Woolley. Fotografia przedstawia 26 obrazów Słońca z pierwszej części 25. cyklu słonecznego. Autorka ułożyła je warstwowo, koncentrycznie, by uzyskać pierścienie przypominające słoje drzewa. W ten sposób fotografka chciała symbolicznie pokazać upływ czasu.
Kategoria "Stars and Nebulae" (Gwiazdy i mgławice) - "The Eye of God" - Weitang Liang. To nieprawdopodobne zdjęcie pokazuje mgławicę NGC 7293, znaną też jako Mgławicę Ślimak. Jest jedną z najbliższych Ziemi mgławic planetarnych i została odkryta przez Karla Ludwiga Hardinga we wrześniu 1823 roku. Często jest nazywana "okiem Bożym".
Nagroda w kategorii młodzieżowej - "Andromeda Galaxy: The Neighbour" - Yang Hanwen i Zhou Zezhen. Galaktyka Andromedy to bardzo wdzięczny obiekt fotograficzny, ponieważ jest stosunkowo łatwa do uchwycenia z uwagi na fakt, że jest jedną z największych i najbliższych sąsiadek naszej Drogi Mlecznej.
Zwycięzcom gratulujemy!
Zdobywca najlepszego zdjęcia roku otrzymał nagrodę finansową w wysokości 10 tys. funtów, a za zwycięskie zdjęcia w poszczególnych kategoriach przyznano po 1500 funtów. Dodatkowo za drugie i trzecie miejsca w każdej kategorii autorzy zdjęć zgarnęli po 500 funtów. Dodatkowo każdy z nagrodzonych otrzymał roczną subskrypcję magazynu BBC Sky at Night Magazine od partnera konkursu, a nagrodzone fotografie trafią też do wystawy w National Maritime Museum w Greenwich w Londynie.
Wspomniane Muzeum Morskie jest częścią Królewskich Muzeów w Greenwich, a w skład tego zespołu wchodzi również Królewskie Obserwatorium Astronomiczne. Jego początek datuje się na 1675 rok, a do dziś jest to najprawdopodobniej najbardziej znane obserwatorium świata, ponieważ leży na południku zerowym.
Astronomy Photographer of the Year Awards 2022
https://www.youtube.com/watch?v=cyz1tEDhySI

https://spidersweb.pl/2022/09/wyniki-as ... apher.html

[Paweł Baran]

POLSA poszerza współpracę z ARP i Politechniką Warszawską
2022-09-19.
Transfer technologii z sektora kosmicznego do innych sektorów, kształcenie kadr, tworzenie nowych przedsiębiorstw i budowaniu ekosystemu gwarantującego ich szybki rozwój oraz promocja polskiego sektora kosmicznego w Europie i na świecie – to główne założenia podpisanego 15 września br. porozumienia o współpracy pomiędzy Agencją Rozwoju Przemysłu S.A. a Polską Agencją Kosmiczną. Porozumienie rozszerza zakres dotychczasowych działań przy realizowanych już oraz planowanych wspólnych programach i projektach.
Ze strony ARP porozumienie podpisali: Cezariusz Lesisz, prezes ARP i Sebastian Dębski, wiceprezes. Polską Agencję Kosmiczną reprezentował natomiast prezes prof. Grzegorz Wrochna.
Współpraca w wymienionych obszarach przewiduje min. aktywny udział obu instytucji w takich projektach jak: program stażowy „Polish Space Fellowship Program", cykl szkoleń ARP Space Academy, Konkurs na najlepszą pracę dyplomową POLSA, Studencka Konferencja Kosmiczna, Partnerstwo strategiczne przy tworzeniu centrum inkubacji biznesowej Europejskiej Agencji Kosmicznej w Polsce (ESA BIC Poland) czy współorganizacji wydarzeń promujących polski sektor kosmiczny za granicą.
Strategia ARP sięga w przyszłość i zgodnie z założeniem, że w przemyśle kluczowe są innowacje, skupia się na unowocześnianiu gospodarki. Jej działania dotyczą robotyzacji, cyfryzacji, energetyki odnawialnej oraz właśnie technologii kosmicznych. Agencja prowadzi szereg działań na rzecz rozwoju i promocji branży kosmicznej jak choćby Program stażowy „Rozwój kadr sektora kosmicznego" realizowany we współpracy ze Związkiem Pracodawców Sektora Kosmicznego. ARP S.A. uczestniczy w rozwoju sektora technologii kosmicznych także jako inwestor kapitałowy. Od 2014 r. spółka jest współwłaścicielem firmy Creotech Instruments S.A. z Piaseczna, która zajmuje się m.in. projektowaniem mikrosatelitów, opracowywaniem zaawansowanych systemów elektronicznych na potrzeby instrumentów kosmicznych oraz gromadzeniem i przetwarzaniem danych satelitarnych. Z kolei w 2019 r. ARP S.A. objęła 44 proc. udziałów w spółce PIAP Space, utworzonej przez Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów PIAP.
Cezariusz Lesisz, prezes ARP.
Ustawowym zadaniem POLSA jest wspieranie organizacji i przedsięwzięć promujących sprzyjające warunki dla prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie użytkowania przestrzeni kosmicznej. ARP natomiast od 2016 r. realizuje Kompleksowy program wsparcia dla sektora technologii kosmicznych w Polsce.
10 lat Polski w ESA pozwoliło na powstanie wielu firm, rozwój instytutów naukowych i uczelni. W bazach danych ESA jest obecnie 400 polskich firm, z czego ok. 150 już wygrało przetargi. W ramach tych projektów rozwinięto ponad 100 różnych technologii. Polska aparatura była na 80 misjach, a obecnie mamy na orbicie 11 polskich satelitów. Nasz potencjał ciągle rośnie. Chcemy wspólnie budować kompetentne, świetnie wykształcone kadry, które zasilą polski przemysł kosmiczny.
Grzegorz Wrochna.
Podpisanie porozumienia poprzedzone było udaną współpracą przy wielu wydarzeniach oraz projektach takich jak: tworzenie katalogu infrastruktury testowej dla branży kosmicznej w Polsce, Raport Fundacji Startup Poland – Kosmos 2022, Partnerstwo strategiczne ARP przy realizacji programu EU SST (Space Surveilliance and Tracking) „Program rozwoju kadr na potrzeby krajowego systemu świadomości sytuacyjnej w przestrzeni kosmicznej" czy wspólne stoiska na targach zagranicznych.
Ponadto Polska Agencja Kosmiczna tego samego dnia zawarła kolejne porozumienie, tym razem z Instytutem Radioelektroniki i Technik Multimedialnych Politechniki Warszawskiej. Umowa dotyczy opracowania na rzecz POLSA kompleksowej analizy na temat aktualnie działających systemów łączności satelitarnej, perspektyw ich rozwoju oraz możliwości wykorzystania zasobów orbitalnych, będących w dyspozycji Polski, w odniesieniu do potrzeb polskich użytkowników.
Zakres opracowania ma obejmować elementy takie jak architekturę systemów łączności satelitarnej, systemy łączności z satelitami na orbitach GEO i LEO, potrzeby polskich użytkowników systemu łączności satelitarnej i analizę możliwości wykorzystania zasobów orbity GEO będących do dyspozycji Polski.
Źródło: Polska Agencja Kosmiczna
Fot. ARP
SPACE24
https://space24.pl/polityka-kosmiczna/p ... warszawska

[Paweł Baran]

IAC 2022: Polski sektor kosmiczny obecny na paryskich targach
2022-09-19.
W dniach 18-22 września 2022 roku w Paryżu odbędzie się najważniejsze na świecie wydarzenie w sektorze kosmicznym - Międzynarodowy Kongres Astronautyczny (IAC). Na przygotowanym przez Polską Agencję Kosmiczną (POLSA) stoisku polskiego sektora kosmicznego można zobaczyć produkty 25 polskich firm oraz porozmawiać z przedstawicielami 4 województw, tegorocznych współwystawców.
Podczas całego wydarzenia odbędzie się ponad 200 sesji technicznych i plenarnych, paneli dyskusyjnych, wykładów i seminariów oraz spotkań networkingowych i forów B2B. Przewidziano udział około 250 wystawców. Hasłem przewodnim polskiego stoiska jest rocznica 10-lecia członkostwa Polski w Europejskiej Agencji Kosmicznej.
W tym roku po raz pierwszy POLSA zaprosiła przedstawicieli województw jako współwystawców, którzy wspierają podmioty kosmiczne w regionie. Na stoisku POLSA (Hala 7.2, stoisko nr B29) są obecni:
• Agencja Rozwoju Pomorza S.A.
• Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego
• Województwo Lubuskie,
• Legnicka Specjalna Strefa Ekonomiczna
• Wałbrzyska Specjalna Strefa Ekonomiczna "INVEST-PARK"
Na stoisku polskiego sektora kosmicznego obecne są następujące firmy m.in.: Scanway Sp. z o.o., ELPROMA Elektronika Sp. z o.o., PIAP Space Sp. z o.o., Creotech Instruments S.A. , Łukasiewicz-Instytut Lotnictwa, Progresja Space Sp. z o.o., Cloudferro Sp. z o.o., Centrum Nauki Kopernik/ESERO, SatRev S.A., Akademia Górniczo-Hutnicza, N7 Space Sp. z o.o., Astronika Sp. z o.o., Europejska Fundacja Kosmiczna / Planet Partners, SYDERAL Polska sp. z o.o., Thorium Space Sp. z o.o., KP Labs Sp. z o.o., GMV Innovating Solutions Sp. z o.o., Blue Dot Solutions Sp. z o.o., Jakusz SpaceTech Sp. z o.o., SpaceForest Sp. z o.o., Wasat Sp. z o.o., Wiran Sp. z o.o., PILC Sp. z o.o., EUROTECH Sp. z o.o., Hertz Systems Ltd Sp. z o.o. Poza firmami z sektora kosmicznego, na stoisku POLSA można spotkać przedstawicieli firm z województwa lubuskiego, takich jak Świat mebli, Stacjeladowania.com i Usługi e-commerce.
Międzynarodowy Kongres Astronautyczny to również doskonała okazja do spotkań z przedstawicielami sektora kosmicznego z całego świata. Dnia 19 września odbędzię się spotkanie sygnatariuszy Artemis Accords z udziałem prezesa POLSA Grzegorza Wrochny, a także uroczyste podpisanie Memorandum of Understanding pomiędzy Agencją Kosmiczną Republiki Azerbejdżanu (AZERCOSOMS) a Polską Agencją Kosmiczną dotyczące współpracy w zakresie pokojowego wykorzystania przestrzeni kosmicznej. Celem tegoż porozumienia jest zwiększenie dwustronnego handlu, inwestycji i wzmocnienie współpracy biznesowej w zakresie komunikacji satelitarnej, eksploracji kosmosu, w szczególności w dziedzinie systemów nawigacyjno-satelitarnych.
W kolejnym dniu targów dojdzie do spotkania B2B z przedstawicielami australijskiego sektora kosmicznego. Kolejnym krokiem jest przygotowywana misja polskich firm do Australii w 2023 r. i udział w targach AVALON (Australian International Airshow and Aerospace & Defence Exposition), gdzie również planowane jest polskie stoisko. W późniejszy czasie przewidziany jest koktajl przygotowany przez Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego. Jego celem jest integracja polskich podmiotów z międzynarodowym środowiskiem kosmicznym.
Na koniec międzynarodowego kongresu dnia 21 września zaplanowano promocję projektu EROSS + (European Robotic Orbital Support Services) dotyczącego robotyki orbitalnej. Jego celem jest zademonstrowanie europejskich rozwiązań dla serwerów i obsługiwanych satelitów LEO/GEO, umożliwiających szeroki zakres wydajnych i bezpiecznych usług wsparcia orbitalnego. W projekcie biorą udział min.: PIAP Space, GMV, ThalesAlenia Space.
Planowane są także spotkania przedstawicieli POLSA min. z : NASA, ESA, IAF, Federal Aviation Administration USA, Norweską Agencją Kosmiczną, DLR (Niemiecką Agencją Kosmiczną), CONAE (Argentyńską Agencją Kosmiczną), Departamentem Handlu z Wielkiej Brytanii, EUSPA, Axiom Space, Voyager Space, iSpace, Airbus.
Ponadto, każdego dnia, na stoisku POLSA można spotkać się z ekspertem ds. edukacji kosmicznej z Europejskiego Biura Edukacji Kosmicznej ESERO – Polska, który opowie jak dołączyć do programów edukacyjnych ESA. Będzie można również zobaczyć zwycięskie projekty w ramach konkursu ESA CanSat, który stawia przed młodymi entuzjastami kosmosu wyzwanie zbudowania i wystrzelenia mini satelitów wielkości puszki po napoju.
Łazik Kalman, czyli mobilna platforma badawcza, służąca do badania rozwiązań z zakresu inżynierii kosmicznej oraz rozwijania umiejętności młodych inżynierów – to kolejna z atrakcji na stoisku POLSA. Łazik to projekt studencki koła naukowego AGH Space Systems. W tegorocznych zawodach European Rover Challenge łazik pokonał 18 drużyn w kategorii on-site, wykonując perfekcyjnie zadania misji marsjańskich.
Drugie miejsce natomiast w konkursie „From the Dusty Moon" w Stanach Zjednoczonych zajęło urządzenie TOLRECON. Jest to platforma do transportu regolitu księżycowego (sypkiej skały znajdującego się na powierzchni Księżyca), którą również będzie można zobaczyć na polskim stoisku.
Program oraz informacje o wydarzeniach towarzyszących dostępne są na stronie.
Źródło: Polska Agencja Kosmiczna
Fot. Polska Agencja Kosmiczna

Stoisko Polskiej Agencji Kosmicznej na IAC w Paryżu
Fot. Polska Agencja Kosmiczna
SPACE24
https://space24.pl/przemysl/sektor-kraj ... ch-targach

[Paweł Baran]

Fundacja na rzecz Nauki Polskiej uruchamia kolejną edycję konkursu dla młodych naukowców
2022-09-20.
Młodzi naukowcy z całej Polski mogą ubiegać się o prestiżowe stypendium Start Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Laureaci otrzymują roczne stypendium w wysokość 28 tys. zł.
Jak przekazała w poniedziałek Fundacja na rzecz Nauki Polskiej wnioski można składać do 31 października br.
Start jest najstarszym w Polsce programem stypendialnym dla młodych naukowców. Jest organizowany od początku istnienia fundacji. W 2022 r. konkurs będzie prowadzony po raz 31. Celem programu jest wspieranie najzdolniejszych młodych naukowców, którzy mogą poszczycić się wybitnymi osiągnięciami naukowymi.
"Stypendiami Start honorujemy badaczy, którzy, mimo młodego wieku, mają już na swoim koncie imponujące osiągnięcia naukowe. Są to jedni z najbardziej obiecujących młodych naukowców w Polsce. Realizują ciekawe, ważne i potrzebne badania. Poprzez stypendium Start chcemy ich +zatrzymać+ w nauce i pomóc dalej rozwijać skrzydła" - powiedział cytowany w komunikacie FNP jej prezes, prof. Maciej Żylicz.
Dotychczas tymi prestiżowymi stypendiami nagrodzono już ponad 3 300 wybitnych badaczy, którym FNP przekazała w sumie ponad 90,5 mln zł.
Jak wyjaśniono w komunikacie, stypendia są przyznawane w drodze konkursu. Jest on otwarty dla naukowców z całej Polski reprezentujących wszystkie dziedziny nauki, którzy w roku składania wniosku nie przekroczyli 30 r.ż. Głównym kryterium oceny kandydatów i kandydatek jest jakość i oryginalność dotychczasowego dorobku naukowego oraz osiągnięcia badawcze. Ocena wniosków składa się z kilku etapów i jest dokonywana przez wybitnych specjalistów z danej dziedziny - przekazano.
Wiceprezes FNP dr Tomasz Perkowski cytowany w komunikacie ocenił, że konkurencja w konkursie jest bardzo silna. "Setka laureatów i laureatek konkursu jest wybierana spośród grona ok. tysiąca kandydatów" - dodał.
W konkursie przyznawane są również dodatkowe wyróżnienia. Poza samym stypendium, program START oferuje również możliwość wyjazdu na kilkudniowy pobyt w naukowej instytucji zagranicznej. Wybrani stypendyści mają też szansę na udział w spotkaniu z laureatami Nagrody Nobla.
Nabór wniosków jest otwarty. Można je składać do 31 października br. Wyniki zostaną ogłoszone w drugim kwartale 2023 r. Stypendia będą sfinansowane zarówno z budżetu FNP, jak i ze środków przekazanych przez firmy, instytucje, prywatnych darczyńców oraz z wpłat 1 proc. podatku dochodowego. Partnerem programu jest Fundacja PZU.
Fundacja na rzecz Nauki Polskiej istnieje od 1991 r. Jest niezależną, samofinansującą się instytucją pozarządową typu non-profit, która realizuje misję wspierania nauki. Jest największym w Polsce pozabudżetowym źródłem finansowania nauki.
PAP - Nauka w Polsce, Szymon Zdziebłowski
szz/ mir/
Fot. materiały prasowe
https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/new ... nkursu-dla

[Paweł Baran]

Jesień 2022. Kiedy pierwszy dzień kalendarzowej i astronomicznej jesieni?
2022-09-20. Autor: as//rzw Źródło: tvnmeteo.pl, IMGW, Atlas Roślin
Początek kalendarzowej i astronomicznej jesieni coraz bliżej. W tym roku te dwie daty przypadają tego samego dnia - w piątek 23.09. Kilka tygodni temu przywitaliśmy jesień meteorologiczną, która zaczęła się 1 września. Jakie są jeszcze kryteria podziałów pór roku i z czym się wiążą? Sprawdź
Chociaż panująca obecnie aura wskazuje na coś zupełnie innego, z astronomicznego punktu widzenia w Polsce nadal panuje lato. "Oficjalna" zmiana pór roku czeka nas dopiero pod koniec tygodnia. Tego samego dnia, w piątek 23 września, przypadnie początek jesieni kalendarzowej i astronomicznej.
Kiedy pierwszy dzień kalendarzowej i astronomicznej jesieni?
Początek jesieni astronomicznej związany jest ze zjawiskiem równonocy jesiennej. To dzień, podczas którego promienie Słońca równolegle padają na ziemski równik, a nasza gwiazda osiąga umowny punkt Wagi - miejsce przecięcia się ekliptyki (drogi pokonywanej przez słońce) z równikiem niebieskim, czyli "przedłużeniem" ziemskiego równika. Od tego momentu półkula północna jest słabiej oświetlana niż południowa, aż do równonocy wiosennej.
W tym roku równonoc jesienna rozpocznie się w piątek 23 września o godzinie 3.03, rozpoczynając tym samym astronomiczną jesień. Co ciekawe, przypadnie to w ten sam dzień, który w naszych szerokościach geograficznych co roku wyznacza początek kalendarzowej jesieni.

Jesień w przyrodzie
Obok jesieni meteorologicznej, astronomicznej i kalendarzowej, bardzo często wyróżnia się także jesień fenologiczną. Odnosi się ona do cyklu rozwojowego przyrody.
W naszych szerokościach geograficznych jesień dzieli się na kilka fenologicznych okresów. Wczesną jesienią dojrzewają owoce kasztanowca, ligustru pospolitego czy dereniu świdwy. W sadach dojrzewają jabłka, gruszki i śliwki, a w lasach czerwienieją jagody borówki brusznicy.
Właściwą jesień rozpoznajemy po żółknięciu liści lipy, klonu pospolitego, brzozy brodawkowatej czy kasztanowca. Pora ta kończy się opadnięciem liści, kiedy to przychodzi czas na wypełnioną szarugami jesień późną.
Autor:as//rzw
Źródło: tvnmeteo.pl, IMGW, Atlas Roślin
Źródło zdjęcia głównego: Shutterstock

Niebo we wrześniuPAP/Zlata Bahachova

Jesienne wędrówki ptakówPAP

https://tvn24.pl/tvnmeteo/ciekawostki/j ... ni-6120303

[Paweł Baran]

Szósta edycja World Space Week Wrocław - na początku października
2022-09-20.
Na początku października odbędzie się szósta edycja konferencji World Space Week Wrocław. W tym roku wydarzenie będzie poświęcone zagadnieniom związanym z dorobkiem kobiet w naukach ścisłych i inżynierii.
"Pod hasłem przewodnim "Rola kobiet w nauce i inżynierii" zaproszeni goście będą promować nauki ścisłe oraz nowe technologie wśród młodzieży, pasjonatów oraz profesjonalistów. Wstęp jest wolny, po wcześniejszej rejestracji" - poinformowała PAP-Nauka w Polsce Anna Bukiewicz-Szul, członkini Stowarzyszenia zarządu WroSpace, które jest organizatorem konferencji.
W ciągu dwóch dni konferencji, 1-2 października (sobota-niedziela) stacjonarnie we Wrocławiu, w budynku Concordia Design (Wyspa Słodowa 7) odbędzie się seria prelekcji, paneli dyskusyjnych, sesji aktywizujących i spotkań w kuluarach. Wydarzenie odbędzie się stacjonarnie z elementami transmisji.
Jak podkreślono w materiałach promujących wydarzenie, "eksploracja kosmosu, wielkie wyzwania, przed jakimi stoi ludzkość wymagają pracy i współpracy nas wszystkich".
"W żadnej dziedzinie nauki tak bardzo nie widać, co dało współdziałanie i korzystanie z najlepszych cech kobiet i mężczyzn, jak w kosmonautyce i szeroko pojętej eksploracji kosmosu" - napisali organizatorzy. Jak dodali, "NASA, agencja niegdyś bardzo zmaskulinizowana, teraz stawia na bliską współpracę obu płci i chce, by do końca dekady kobiety stanowiły połowę jej pracowników. Ten trend widać na całym świecie". Dlatego organizatorzy w trakcie World Space Week chcą uhonorować "niegdysiejsze ciche bohaterki, a teraz równoprawne uczestniczki polskiego życia naukowego - kobiety nie obawiające się wyzwań i potrafiące przekraczać granice". Jak dodano w materiałach prasowych, chcą również "pokazać mężczyzn, którzy rozumieją, że tylko razem mamy moc zmieniania świata".
Konferencja przyjmie formułę interdyscyplinarną. Będzie połączona ze strefą rodzinną, spotkaniami autorskimi oraz przestrzenią do nawiązywania kontaktów i współpracy (strefą networkingową). "Celem konferencji jest ukazanie dorobku naukowo-technologicznego Polek i Polaków, inspirując tym samym dziewczęta i chłopców do podjęcia ścieżek kariery w obszarze nauk ścisłych i inżynieryjnych" - podkreślili organizatorzy.
Wydarzenia towarzyszące mają na celu wzmocnienie przekazu konferencji, a także szerzenie znaczenia i atrakcyjności nauk ścisłych wśród dzieci i młodzieży. Celem wydarzenia jest ponadto wsparcie procesu tworzenia kadry dla sektora naukowego i technologicznego, szczególnie dynamicznie rozwijającego się sektora kosmicznego w Polsce.
Wśród zaproszonych gości znaleźli się m.in.: dr Aleksandra Bukała (POLSA), dr Olga Malinkiewicz (Saule Technologies), prof. Agnieszka Zalewska IFJ PAN (była przewodnicząca rady naukowej CERN) - online, prof. Sara Seager (MiT, NASA) - online, prof. Andrzej Dragan, dr Anna Fogtman (ESA), Katarzyna Malinowska (Akademia Leona Koźmińskiego), Wiktor Niedzicki, reprezentacja CBK PAN, dr Anna Chrobry.
Organizatorem wydarzenia jest stowarzyszenie WroSpace, współorganizatorami: Polska Agencja Kosmiczna i Fundacja Empiria i Wiedza. Wydarzenie zostało objęte honorowym patronatem przez Europejską Agencję Kosmiczną oraz Ministerstwo Edukacji i Nauki.
World Space Week Wrocław, ogólnopolskie wydarzenie popularyzacyjno-edukacyjne odbywa się we Wrocławiu od 2017 r. Wydarzenie jest częścią ogólnoświatowej inicjatywy World Space Week, ale jak podkreślają organizatorzy we Wrocławiu - tematyka jest co roku dostosowana do zagadnień aktualnych dla Polski.
Wstęp jest wolny, po wcześniejszej rejestracji (konferencja: https://app.evenea.pl/event/wsww2022/; warsztaty dla dzieci i młodzieży: www.worldspaceweek.pl; warsztaty w strefie networkingowej dla studentów oraz profesjonalistów: www.worldspaceweek.pl). Więcej na stronie internetowej: www.worldspaceweek.pl
PAP - Nauka w Polsce
amk/ zan/
Fot. materiały prasowe

https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/new ... rnika.html

[Paweł Baran]

Satelity od ICEYE kluczowymi elementami nowych konstelacji
2022-09-20.
Polsko-fiński koncern ICEYE zawarł w ostatnim czasie kolejne porozumienia z międzynarodowymi partnerami. Przedsiębiorstwo specjalizuje się w produkcji i eksploatacji zaawansowanych satelitów radarowej obserwacji Ziemi z użyciem radarów wyposażonych w syntetyczną aperturę (SAR). Na mocy świeżo podpisanych umów sensory tego dostawcy zasilą tworzone konstelacje teledetekcyjne, budowane pod kątem prowadzenia skoordynowanych obserwacji satelitarnych z wykorzystaniem różnych dostępnych dziś metod.
Pierwsza umowa dotyczy współpracy z firmą BAE Systems. Dotyczy ona stworzenia składającej się z czterech urządzeń konstelacji satelitów obserwacji Ziemi pod nazwą Azalea. Statki kosmiczne tworzące tę grupę umożliwią prowadzenie obserwacji optycznych, obserwacji radarowych oraz prowadzenie radioelektronicznego monitoringu (RF) tego, co dzieje się na powierzchni naszej planety.
W systemie Azalea urządzenia tworzące segment kosmiczny będą już na swoich pokładach korzystać z uczenia maszynowego i innych sposobów przetwarzania danych. Rezultaty podejmowanych przez algorytmy analiz i wynikające z nich informacje wywiadowcze będą niezwłocznie przekazywane z orbity użytkownikom końcowym znajdującym się w dowolnym miejscu na Ziemi, do użycia na poziomie strategicznym bądź taktycznym.
Klaster satelitarny Azalea będzie przetwarzać dane w kosmosie, by zapewnić ścieżki realizowanego cyfrowo wywiadu wszędzie tam, gdzie jest to potrzebne. Rozumiemy, jak ważne jest rozpoznanie kosmiczne w każdej domenie, niezależnie od tego, czy chodzi o informowanie dowództwa strategicznego, ostrzeżenie okrętu wojennego, czy dostarczanie informacji wywiadowczych w czasie rzeczywistym siłom działającym na lądzie. Wyniesienie satelitów Azalea w 2024 r. będzie znaczącym krokiem naprzód na drodze do budowy przez Wielką Brytanię suwerennych zdolności w przestrzeni kosmicznej.
Dave Armstrong, Group Managing Director w BAE Systems Digital Intelligence
Zgodnie z założeniami przyszły klaster będzie oferować wysoki poziom bezpieczeństwa i odporności systemu, poprzez zapewnienie łączności między poszczególnymi działającymi w przestrzeni kosmicznej satelitami. Azalea ma umożliwić ponadto jednoczesne wykonywanie zadań dla wielu klientów za sprawą w pełni rekonfigurowalnego systemu.
Informacja o drugim podjętym partnerstwie została przez ICEYE udostępniona w połowie września br. W tym przypadku chodzi o kooperację z firmą SATLANTIS, podmiotem specjalizującym się w optycznej obserwacji Ziemi, działającym w duchu New Space. Obydwa przedsiębiorstwa planują wspólnie zbudować konstelację satelitarną Tandem for Earth Observation (Tandem4EO).
Klaster Tandem4EO będzie się składać z czterech satelitów – dwóch radarowych od ICEYE oraz dwóch optycznych od SATLANTIS. Wszystkie te urządzenia trafią na heliosynchroniczną niską orbitę okołoziemską i będą wyposażone w sensory zdolne do pozyskiwania zobrazowań z rozdzielczością lepszą niż 1 m/piksel.
W przestrzeni kosmicznej satelity SAR będą podążać wokół planety w układzie określanym jako bistatic formation. Takie skoordynowanie działań sensorów od ICEYE umożliwi prowadzenie przez obydwa urządzenia jednoczesnej akwizycji radarowej. Ta zdolność pozwoli na pozyskiwanie danych pod kątem stosowania precyzyjnej interferometrii SAR (InSAR), co umożliwia m.in. wykrywanie z dużą dokładnością zmian zachodzących na powierzchni Ziemi. Dwa satelity optyczne bardzo wysokiej rozdzielczości od SATLANTIS będą podążać po orbitach za sensorami SAR.
Program budowy konstelacji Tandem for Earth Observation będzie wspierać realizację kosmicznej strategii Unii Europejskiej. Szczególną rolę ma przy tym odegrać Hiszpania. Działające zakłady produkcyjne i badawczo-rozwojowe firmy ICEYE w hiszpańskiej Jumilli, jak również siedziba SATLANTIS w Bilbao, wypełnią kluczowe zadania w zakresie rozpoczętej współpracy, rozwoju niezbędnych zdolności i produkcji infrastruktury. Obydwa przedsiębiorstwa będą konsekwentnie zwiększać swoje inwestycje na Półwyspie Iberyjskim, jednocześnie wzmacniając stosowanie aplikacji opartych na obserwacji Ziemi w innych regionach Unii Europejskiej oraz rozwój lokalnego ekosystemu przemysłowego zgodnie z trendem New Space.
Obserwacja Ziemi dotyczy w ostatecznym rozrachunku pełnego zrozumienia tego, co dzieje się w wybranej lokalizacji. Celem uzyskiwania solidnej i szybkiej analizy łączenie zalet satelitów optycznych i SAR w jednej konstelacji przynosi niezwykle przydatne informacje interesariuszom w Hiszpanii i Europie.
Rafał Modrzewski, CEO i współzałożyciel ICEYE
Dzięki ściśle skoordynowanym działaniom czterech satelitów konstelacja Tandem4EO ma dostarczyć innowacyjne rozwiązania związane z katastrofami naturalnymi, bezpieczeństwem, monitoringiem stanu środowiska na lądzie i morzu czy śledzeniem rozbudowy infrastruktury naziemnej.
Połączenie SAR i obrazowania optycznego z możliwościami, jakie daje wideo, ma zagwarantować nowy poziom skuteczności w szczegółowej ocenie tego, co dzieje się na badanym obszarze zainteresowania w danym momencie, a potem z biegiem czasu. Twórcy zapewniają, że dzięki takiemu podejściu, opartemu na wykorzystaniu dwóch rodzajów instrumentów obserwacyjnych, użytkownicy systemu doświadczą korzyści wynikających z wszechstronności, niezawodności i łatwości obsługi proponowanego rozwiązania.
Źródło: ICEYE
Fot. ICEYE [iceye.com]

SPACE24
https://space24.pl/przemysl/rynek-globa ... onstelacji

[Paweł Baran]

Polska Agencja Kosmiczna: Planujemy wspólne projekty z Ukrainą [Space24 TV]
2022-09-20.
Polska Agencja Kosmiczna reprezentowana przez m.in. prezesa Grzegorza Wrochnę wzięła udział w tegorocznym XXXI Forum Ekonomicznym w Karpaczu. W ramach wydarzenia odbyły się panele dyskusyjne, w których udział wzięło wielu znamienitych gości. Prezes PAK prof. Grzegorz Wrochna powiedział redakcji Space24.pl, że rodzima agencja kosmiczna planuje rozwój dalszych przedsięwzięć z Ukrainą, wspominając także o najbliższych planach na rynku krajowym.
"Z Narodową Agencją Kosmiczną Ukrainy współpracujemy już od kilku lat, ale w ostatnich miesiącach rzeczywiście ta współpraca jest coraz bardziej intensywna. Podpisaliśmy umowę o dzieleniu się danymi z satelitów, z ukraińskich teleskopów. Polska posiada własną infrastrukturę i własne satelity, ale zawsze dodatkowe satelity i dodatkowa informacja o tym, co się na orbicie dzieje pozwala nam lepiej chronić satelity zarówno nasze, jak i sojuszników. Planujemy nawet umiejscowienie oddziałów niektórych podmiotów Ukrainy w naszym kraju, tak żeby ta współpraca była jeszcze bardziej efektywna oraz uruchomienie różnych wspólnych projektów. [..] W ramach Krajowego Programu Kosmicznego myślimy o wybudowaniu konstelacji własnych satelitów obserwacyjnych o rozdzielczości ok. 1 m o nazwie MikoGlob. Ministerstwo Obrony Narodowej uruchomiło już procedurę pozyskiwania takich właśnie urządzeń. Nie jest to jedyna aktywność, bowiem w tej chwili kilka polskich firm pracuje nad własnymi satelitami. jest nadzieja, że jeszcze w przyszłym roku pierwsze polskie satelity obserwacyjne będą nam już przesyłały dane z orbity." - mówił w wywiadzie dla Space24.pl profesor Grzegorz Wrochna, prezes Polskiej Agencji Kosmicznej.
SPACE24
https://space24.pl/przemysl/sektor-kraj ... space24-tv

[Paweł Baran]

NASA ogłasza przetarg na dwie turystyczne misje na ISS
2022-09-20. Kacper Bakuła
Będą kolejne prywatne misje na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Amerykańska agencja NASA poszukuje przedsiębiorstwa z sektora kosmicznego, które zdecyduje się na zorganizowanie dwóch komercyjnych lotów turystów-astronautów.
Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej ogłosiła przetarg na realizację kolejnych prywatnych misji na ISS (Private Astronaut Missions). W ogłoszeniu zamieszczonym na portalu przetargowym SAM.gov czytamy, że poszukiwane są przedsiębiorstwa z sektora, które będą zdolne do przeprowadzenia dwóch prywatnych załogowych misji kosmicznych przy pomocy certyfikowanych pojazdów kosmicznych. W ogólnych wymogach podano, że statek może być zadokowany do ISS na okres nie dłuższy niż 14 dni. Co ciekawe, misje PAM nie uwzględniają spacerów kosmicznych, co ze względów bezpieczeństwa wydaje się być zrozumiałe.
Podmioty, które są w stanie przeprowadzić załogowe loty na ISS powinny złożyć oferty do 27 października bieżącego roku. NASA dodatkowo w piątek 16 września przeprowadziło spotkanie w formie zdalnej z zainteresowanymi przetargiem firmami.
Na wypadek rozstrzygnięcia przetargu omawiane loty byłyby trzecim i czwartym przedsięwzięciem realizowanym w programie PAM. Pierwsza misja odbyła się w kwietniu br. (8-25) i szerzej jest znana pod nazwą Axiom-1. Druga z kolei ma odbyć się w drugim kwartale przyszłego roku (Ax-2). Astronauci w trakcie pobytu na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej przeprowadzają różnego rodzaju aktywności "naukowe, edukacyjne i komercyjne". Wobec dwóch aktualnie zakontraktowanych lotów PAM nietrudno przewidzieć, że za realizację dwóch kolejnych będzie odpowiedzialna firma Axiom Space.
Loty na Międzynarodową Stację Kosmiczną mają zostać przeprowadzone pomiędzy końcem 2023 a końcem 2024 roku z wykorzystaniem certyfikowanych przez amerykańską agencję kosmiczną pojazdów. Jedynym pojazdem kosmicznym z USA zdolnym do realizacji tego typu misji jest Dragon 2 od SpaceX. Przez proces certyfikacji przechodzi także pojazd od Boeinga (CST-100 Starliner), jednakże na chwilę obecną mało prawdopodobne jest, że Axiom Space (lub inna firma, która otrzyma zamówienie) pójdzie na współpracę z Boeingiem.
Jak informowaliśmy przed wieloma miesiącami, do celów NASA należy m.in. zwiększenie roli komercyjnych firm w operacjach na niskiej orbicie okołoziemskiej. Agencja wielokrotnie w przeszłości wybierała Axiom Space do realizacji wielu zadań z zakresu transportu kosmicznego i projektowania, a także opracowania modułów dla Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (Axiom Orbital Segment). Spółka rozważa także budowę prywatnej stacji orbitalnej celem pozyskiwania dochodu od kosmicznych turystów jak i samej rządowej agencji (po tym, jak zakończy się misja ISS).

Fot. NASA

SPACE24

https://space24.pl/przemysl/rynek-globa ... sje-na-iss

[Paweł Baran]

Na orbicie dzieje się historia. Powstanie pierwszy hotel Hiltona

2022-09-20. Filip Mielczarek

Niedawno dowiedzieliśmy się, że pierwszy prywatny hotel na orbicie będzie nazywał się StarLab, a teraz dochodzą do nas wieści, że znajdzie się on pod skrzydłami słynnej marki Hilton.


Międzynarodowa Stacja Kosmiczna zostanie zdeorbitowana do 2030 roku, a jej miejsce zajmą pierwsze prywatne hotele. Niedawno poznaliśmy nazwę pierwszego orbitalnego przybytku dla kosmicznych turystów i astronautów, mowa tutaj o StarLabie. Za jego budowę odpowiadają firmy: Lockheed Martin, Nanoracks i Voyager Space. Tymczasem projektem wnętrz zajmie się słynna sieć hoteli, czyli Hilton.
StarLab powstanie z dmuchanych modułów, które idealnie nadają się do użytku w przestrzeni kosmicznej i są bezpieczne dla astronautów. Pierwsza prywatna placówka eksperymentalno-badawcza ma pojawić się na orbicie do 2027 roku.
Pierwsza prywatna stacja i hotel na ziemskiej orbicie
Według koncepcji, ma to być pierwszy obiekt, który będzie przeznaczony stricte do rozwijania niezwykle ważnych, futurystycznych projektów na potrzeby korporacji zbrojeniowych, farmaceutycznych czy technologicznych. Firmy nie ukrywają, że będą tam prowadzone badania nad nowymi lekami na najgroźniejsze choroby, urządzeniami na potrzeby budowy baz i robotów na Księżycu czy Marsie, a także upraw żywności 2.0 i najnowocześniejszej elektroniki.
Oprócz działalności przemysłowej, nowa stacja kosmiczna stanie się też nowoczesnym hotelem dla bogaczy spragnionych wrażeń. StarLab na dobry początek ma oferować 340 metrów sześciennych powierzchni użytkowej. Energię elektryczną na potrzeby zasilenia urządzeń dostarczą cztery panele solarne o łącznej mocy 60 kW. W obiekcie będzie mogło na stałe przebywać do czterech osób, ale docelowo liczba ta ma być podwojona.
Lockheed Martin, Nanoracks i Voyager Space to firmy, które mają doświadczenie w rozwoju technologii kosmicznych. Wszystkie w najbliższych latach będą brały udział w realizacji programu Artemis, w ramach którego Amerykanie powrócą na Księżyc w 2025 roku i pozostaną tam na zawsze.
Pierwsza prywatna stacja kosmiczna StarLab z wnętrzami od Hiltona /Voyager Space /materiały prasowe

INTERIA


https://geekweek.interia.pl/astronomia/ ... Id,6297764

[Paweł Baran]

MRO uwiecznił schody na Marsie. Naukowcy domyślają się czym są naprawdę...

2022-09-20. Sławomir Matz

Mars Reconnaissance Orbiter uwiecznił wyjątkowe zmarszczki na powierzchni Czerwonej Planety. Przypominają schody, ale mogą zawierać informację na temat wodnej przeszłości Marsa, o czym sugerują nowe badania.

Powierzchnia Marsa jest niezwykle intrygująca, zwłaszcza że za wieloma nietypowymi formacjami kryją się tajemnicze zjawiska. Tak również jest w przypadku jednej z fotografii, przedstawiającej marsjańskie schody, określane skrótową nazwą TAR. W dosłownym tłumaczeniu to poprzeczne grzbiety eoliczne, które powstają najpewniej przy udziale wiatru.
Ten niezwykły obraz pochodzi z amerykańskiej sondy Mars Reconnaissance Orbiter, która krąży wokół Czerwonej Planety. Do stworzenia fotografii wykorzystano kamerę HiRISE. Ta perspektywa na Marsa, może pomóc naukowcom w zrozumieniu wodnej przeszłości planety.
Jak powstają TAR-y?
Charakterystyczne zmarszczki tworzą się z podskakujących ziaren piasku, natomiast wydmy powstają z ziaren piasku przemieszczanych na większe odległości.

Jedna z hipotez związanych z powstawaniem formacji TAR mówi, że większe ziarna (np. kamyki) są zwijane na mniejszych falach. Następnie drobniejszy pył osadza się w szczelinach "nadmuchując" kamyki. To sprawia, że TAR są większe niż typowe wydmy.
Dokładniejsze spojrzenie na TAR, ujawnia sieć starożytnych kanałów, które mogły zostać wydrążone przez wodę, lawę lub jedno i drugie.
Coraz bliżej prawdy o wodzie
Obraz, który stanowi podstawę badań naukowców z University of Arizona, powstał w 2015 roku. Jest podstawą dążeń do lepszego zrozumienia historii wody na Marsie. To ważne, aby dowiedzieć się o niej możliwie najwięcej, ponieważ jest ona podstawą życia, które znamy.
Wśród naukowców toczą się dyskusje na temat tego, kiedy Mars utracił płynną wodę i czy kiedykolwiek był środowiskiem bardziej gościnnym niż obecnie. Wyjaśnienie tych wątpliwości pozwoli sprawdzić, czy kiedykolwiek na Czerwonej Planecie mogło rozkwitnąć życie drobnoustrojów.
W poszukiwaniu życia po powierzchni Marsa jeżdżą również łaziki takie, jak Curiosity i Perseverance. Ten drugi zachowuje najbardziej obiecujące próbki, aby w przypadku przyszłych załogowych misji na Marsa, astronauci mogli je zabrać na Ziemię, gdzie zostaną poddane dokładniejszym badaniom.
Tajemnicze schody na Marsie kryją w sobie ciekawą historię płynnej wody. /Space.com / Facebook /123RF/PICSEL

INTERIA

https://geekweek.interia.pl/astronomia/ ... Id,6297413

[Paweł Baran]

Czy woda przyleciała na Ziemię w asteroidach? Naukowcy mogą mieć odpowiedź

2022-09-20. Marcin Jabłoński
Brytyjscy naukowcy twierdzą są blisko poznania, skąd wzięła się woda na Ziemi. W jednym z meteorytów po raz pierwszy odkryli wodę, której skład do złudzenia przypomina tą z naszej planety.

ytanie, skąd wzięła się woda na Ziemi, zajmuje głowy badaczy od dziesięcioleci. Odpowiedź na nie byłaby przełomem w badaniach nad rozwojem naszej planety. Ostatnie dowody coraz mocniej wspierają teorię, że woda przybyła na Ziemię w meteorytach, razem z innymi składnikami, które zapoczątkowały rozwój życia. Jednak teraz naukowcy z Wielkiej Brytanii zdobyli dowód inny niż wszystkie. Porównując próbki wody w zachowanym meteorycie, z wodą ziemską, po raz pierwszy nie zauważyli w nich większej różnicy.

Meteoryt z Winchcombe
Meteoryt, o którym mowa pochodzi z asteroidy, która weszła w ziemską atmosferę 28 lutego 2021 roku i rozpadła się na kawałki nad hrabstwem Gloucestershire w Anglii. Jej przelot zarejestrował brytyjskie Fireball Alliance z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, które od razu rozpoczęło poszukiwania rozproszonych meteorytów.
Z pomocą miejscowej ludności udało się znaleźć jeden z nich w miejscowości Winchcombe. Okaz odzyskano w ciągu 12 godzin, dzięki czemu zachował właściwości, jakie posiadał w kosmosie. Od razu przetransportowano go do Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, gdzie rozpoczęto badania.
Ustalono, że przyleciał z pasa asteroidów między Marsem a Jowiszem i miał 4,6 miliarda lat. Ze względu na zachowanie swoich właściwości, naukowcy pokrywali w nim wielkie nadzieje, co do informacji, jakich mógł dostarczyć. I się nie zawiedli.
Klucz do pytań o historię Ziemi
Naukowcy z grupy ds. materiałów planetarnych dokonali obowiązkowego porównania próbek wody z meteorytu z wodą ziemska. Jak się okazało, próbka z meteorytu była najmniej zanieczyszczonym okazem w historii.
Pozwoliło to na najdokładniejsze badania próbek wody, jakie kiedykolwiek wykonano. Wyniki pokazały, że nie skażona po upadku na Ziemię woda z meteorytu jest prawie identyczna w porównaniu z wodą ziemską.
Rewolucyjne odkrycie zaprezentował Dr Ashley King z grupy ds. materiałów planetarnych, podczas Brytyjskiego Festiwalu Nauki.

Skład tej wody jest bardzo, bardzo podobny do składu wody w ziemskich oceanach [...] To naprawdę dobry dowód na to, że asteroidy i ciała takie jak z Winchcombe miały istotny wkład w powstanie ziemskich oceanów.
Dr Ashley King podczas przemówienia na festiwalu.
Od razu rozgorzała dyskusja na temat odkrycia, które przykuło uwagę mediów. Sky News stwierdziło, że może ono stanowić klucz do odpowiedzi, skąd faktycznie wzięła się woda na Ziemi. Meteoryt z Winchcombe stanowi obecnie najlepszy dowód, dzięki zachowanym przezeń właściwościom.
Skład wody w meteorycie Winchcombe jest znacznie lepiej dopasowany do wody z Ziemi, więc to sugerowałoby, że asteroidy, a dokładniej węglowe asteroidy, były prawdopodobnie głównym źródłem wody dla wewnętrznego układu słonecznego i dla Ziemi.
Dr Ashley King.

Asteroidy mogą być kluczem w odpowiedzi skąd wzięło się życie na Ziemi /Pixabay.com

INTERIA

https://geekweek.interia.pl/astronomia/ ... Id,6297293

[Paweł Baran]

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba w końcu spojrzał na Marsa. Naukowcy już zacierają ręce
2022-09-20. Radek Kosarzycki
Po blisko pół roku pracy w przestrzeni kosmicznej Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba, który przygotowany jest do zaglądania w najodleglejsze zakamarki wszechświata, spojrzał ostatnio na pobliskiego Marsa. Naukowcy są zachwyceni danymi, które udało im się zarejestrować.
Mars jest zdecydowanie jednym z najbliższych nam obiektów, na które kiedykolwiek będzie spoglądał teleskop Jamesa Webba. Już pierwsze zdjęcia Czerwonej Planety wskazują, że także o tym globie JWST jest w stanie nam dużo powiedzieć.
Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba, w przeciwieństwie do swojego poprzednika - teleskopu Hubble’a - obserwuje wszechświat w zakresie promieniowania podczerwonego. Zdjęcia Marsa w tym zakresie są nam w stanie powiedzieć dużo o składzie chemicznym atmosfery planety, w tym także odkryć w niej obecność gazów, których inne instrumenty dotąd nie były w stanie dostrzec.
Obserwacje Marsa za pomocą JWST to spore wyzwanie
Ze swojego położenia w przestrzeni, w punkcie libracyjnym L2 znajdującym się 1,5 mln km od Ziemi teleskop obserwuje tarczę Marsa w całości, dzięki czemu możliwe jest wykonanie map atmosfery na całej tarczy planety jednocześnie. Warto jednak zauważyć kilka wyzwań, które stanęły przed naukowcami.
Po pierwsze, teleskop przystosowany do dostrzegania niezwykle słabych obiektów odległego wszechświata nie jest przystosowany do obserwowania tak jasnych obiektów jak Mars. W związku z tym wykonując zdjęcia pobliskich planet, naukowcy zmuszeni są otwierać migawkę instrumentów zainstalowanych na pokładzie teleskopu jedynie na bardzo krótki czas, aby nie zalać detektorów potokiem fotonów.
Co więcej, Mars dość szybko przemieszcza się w polu widzenia teleskopu, szczególnie w porównaniu do odległych galaktyk, które wręcz wydają się nieruchome na nocnym niebie. Jak jednak się okazało podczas pierwszych obserwacji Marsa, mimo powyższych wyzwań teleskop Jamesa Webba doskonale radzi sobie z wykonywaniem zdjęć Czerwonej Planety.
Co widać na tych zdjęciach Marsa?
Na grafice powyżej widać dwa zdjęcia Marsa wykonane za pomocą teleskopu Jamesa Webba. Na górnym zdjęciu wykonanym w zakresie bliskiej podczerwieni widać elementy powierzchni Marsa, które zazwyczaj możemy obserwować także w zakresie promieniowania widzialnego.
Zdjęcie dolne natomiast wykonane w dalszej podczerwieni przedstawia już informacje o cieple emitowanym przez powierzchnię i atmosferę Marsa. Na tym zdjęciu wyraźnie widać, że północna półkula emituje znacznie mniej ciepła niż południowa. Nic dziwnego, bo na północy właśnie trwa zima.
Naukowcy przewidują, że teleskop będzie w stanie poszerzyć naszą wiedzę o procesach zachodzących na powierzchni planety. Dzięki temu, że teleskop jest w stanie wykonać szczegółowe zdjęcia całej tarczy planety w wysokiej rozdzielczości, możliwe będzie obserwowanie np. zmian pogodowych, zmian na przestrzeni kolejnych pór roku, ale także ewolucji burz pyłowych, które co kilka lat na kilka tygodni przykrywają całą powierzchnię planety.
Jakby tego było mało, kiedy instrumenty teleskopu dostrzegą w atmosferze Marsa jakieś nietypowe gazy takie jak np. metan, znacznie łatwiej będzie odnaleźć ich źródło na powierzchni, a to już może nas naprowadzić - w najbardziej optymistycznym scenariuszu - na dowody życia na powierzchni planety. Czego chcieć więcej?
https://spidersweb.pl/2022/09/james-web ... jecia.html

[Paweł Baran]

Jowisz znajdzie się najbliżej Ziemi od 59 lat. Użyjcie lornetki, a zobaczycie jego księżyce
2022-09-20. Radek Kosarzycki
Już w najbliższy poniedziałek odwiedzi nas największa planeta Układu Słonecznego. Mimo tego, że odległość między nami a nią wciąż będzie wynosić setki milionów kilometrów, to jednak nie była tak mała od ponad pół wieku!
Planety Układu Słonecznego bezustannie krążą wokół Słońca. Każda z planet jednak, ze względu na odległość od Słońca, pokonuje podczas okrążenia inną drogę i potrzebuje na to mniej lub więcej czasu niż inne. W efekcie planety bezustannie się do siebie zbliżają i od siebie oddalają. Czasami w jednym momencie znajdują się po tej samej stronie Słońca, a czasami znajdują się po przeciwnych jego stronach.
Opozycja Jowisza
Już w poniedziałek 26 września dojdzie do dość nietypowego wydarzenia. Jowisz znajdzie się w opozycji do Słońca. Oznacza to, że Słońce znajdzie się po przeciwnej stronie nieba niż Ziemia. Gdy Słońce będzie zachodziło na zachodzie, na wschodzie będzie wschodził Jowisz, największa planeta w Układzie Słonecznym. Kiedy natomiast Jowisz znajdzie się najwyżej na niebie, Słońce będzie znajdowało się dokładnie po drugiej stronie Ziemi.
W takiej opozycji nie ma zasadniczo nic dziwnego. Do takiego zdarzenia dochodzi średnio co 13 miesięcy, kiedy Ziemia po pełnym okrążeniu Słońca, "dogania" Jowisza, który na jedno okrążenie potrzebuje niemal 12 lat.
Tym razem jednak opozycja Jowisza będzie wyjątkowa
Choć na uproszczonych obrazkach przedstawiających schemat Układu Słonecznego planety okrążają Słońce po idealnych okręgach w równej odległości od Słońca, w rzeczywistości nie wszystko jest takie idealne. Planety okrążają Słońce po nieco wydłużonych planetach eliptycznych, a więc w ciągu jednego okrążenia przelatują przez aphelium swojej orbity (punkt położony najdalej do Słońca), następnie się do niego zbliżają, aby pół roku (definiowanego dla danej planety) później przelecieć przez punkt najbliższy Słońca (peryhelium).
W zależności od tego gdzie na swojej orbicie wokół Słońca znajduje się Jowisz, gdy wyprzedza go Ziemia, odległość między tymi dwiema planetami może być bardzo różna. Tym razem, 26 września 2022 r. Jowisz będzie stosunkowo blisko Słońca, dzięki czemu w momencie opozycji znajdzie się "zaledwie" 590 mln km od Ziemi. Tak blisko naszej planety podczas opozycji Jowisz był w 1963 roku. Od tego czasu wszystkie opozycje przypadały w znacznie odleglejszych punktach orbity Jowisza.
Co to dla nas oznacza? Popatrz na Jowisza i jego księżyce
Na nocnym niebie Jowisz będzie znacznie jaśniejszy niż zazwyczaj. Zresztą już teraz można obserwować go na niebie jako łatwy do odnalezienia najjaśniejszy poza Księżycem punkt nocnego nieba. Jasność w najbliższych dniach dzielących nas od opozycji będzie stopniowo rosła, aby w poniedziałek zacząć ponownie maleć.
Z uwagi na to, że Jowisz będzie najbliżej Ziemi od sześciu dekad, to i jego rozmiary kątowe na niebie będą większe niż zazwyczaj. Jest to doskonała okazja na to, aby spróbować wyjść poza samą identyfikację Jowisza na niebie.
Jeżeli masz w domu lornetkę, spróbuj przyjrzeć się uważnie Jowiszowi na niebie. Dzięki niepozornej lornetce, po odnalezieniu Jowisza będziesz w stanie dostrzec kilka otaczających go jasnych kropek, które będą ustawiały się w jednej linii i na przestrzeni nocy powoli będą zmieniały swoje położenie. Te kropki to nic innego jak cztery największe księżyce Jowisza: Ganimedes, Europa, Io oraz Kallisto.
Wszystkie te księżyce zostały odkryte w 1610 r. przez Galileusza. Dzisiaj, cztery wieki później wiemy o nich już znacznie więcej. Ganimedes jest największym księżycem w Układzie Słonecznym, Europa skrywa pod lodową skorupą ocean ciekłej wody zawierający dwa razy więcej wody niż wszystkie oceany na Ziemi, a Io jest najbardziej wulkanicznym obiektem w otoczeniu Słońca.
Jeżeli dobrze ustabilizujesz lornetkę, np. opierając łokcie o poręcz czy dach samochodu, będziesz w stanie dostrzec także charakterystyczne wielobarwne pasy na powierzchni Jowisza. Oczywiście wszystko to można zobaczyć także o innych porach roku, jednak teraz, ze względu na rekordowo małą odległość, wszystkie te cechy i obiekty będą nieco lepiej widoczne niż zwykle. Powodzenia!
Jowisz najbliżej Ziemi w XXI wieku. Wielka opozycja Jowisza. Niebo we wrześniu 2022
https://www.youtube.com/watch?v=5NcItoBPfEI

Księżyce Galileuszowi

https://spidersweb.pl/2022/09/wielka-op ... -2022.html

[Paweł Baran]

Stulecie Uranii – konferencja i uroczystości w Toruniu
2022-09-20.
Z okazji 100 lat od ukazania się pierwszego drukowanego numeru „Uranii”, w dniach 23-24 września 2022 r. odbędzie się w Toruniu konferencja popularnonaukowa i uroczystości. „Urania” to jedno z najstarszych polskich czasopism. Zachęcamy do udziału.
W roku 2022 mija sto lat od ukazania się drukiem pierwszego numeru czasopisma „Urania – Postępy Astronomii”. Z tej okazji redakcja organizuje w Toruniu dwudniową uroczystość z ciekawymi prelekcjami, okazją do poznania zespołu redakcyjnego i wycieczką do obserwatorium astronomicznego w Piwnicach koło Torunia, gdzie znajduje się siedziba „Uranii”. Tytuł konferencji to „100 lat Uranii. Astronomia – Kopernik – Wszechświat. 1922-2022”.
Aby wziąć udział w pełnym dwudniowym programie, konieczna jest rejestracja na stronie https://www.urania.edu.pl/100lat gdzie zawarty jest też dokładny program dostępnych atrakcji. Opłata konferencyjna wynosi 100 zł i obejmuje udział w dwudniowym programie, Wykład Kopernikański („Słońce – opiekun planet”, dr Paweł Preś z Uniwersytetu Wrocławskiego), pamiątkowe gadżety, obiad oraz wycieczkę po obserwatorium astronomicznym.
Z kolei wstęp wolny jest dostępny na dwie wieczorne prelekcje popularnonaukowe oraz koncert Voices of the Cosmos w godz. 17.45-20.00. W ich przypadku nie jest konieczna wcześniejsza rejestracja. Wykład pt. „Atomy i galaktyki” wygłosi prof. Agnieszka Pollo z Narodowego Centrum Badań Jądrowych oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego, a o „Ciemnej materii i ciemnej energii” opowie prof. Zdzisław Musielak z Uniwersytetu w Teksasie.
Również bezpłatny jest wstęp na poranną część skierowaną do dzieci pt. „Mała Urania w kosmicznej przestrzeni”, gdzie będzie okazja na dużym ekranie zobaczyć serial telewizyjny „Mała Urania” oraz poznać aktorów z teatru lalkowego Baj Pomorski, którzy biorą w nim udział. Sesja dla dzieci zaplanowana jest na piątek w godz. 9.30-10.30. W przypadku grup zorganizowanych konieczna jest wcześniejsza bezpłatna rezerwacja miejsc.
Uroczystości w piątek 23 września odbędą się w sali kinowej Klubu Od Nowa przy ul. Gagarina 37a w Toruniu, z kolei w sobotę 24 września w Instytucie Astronomii UMK w Piwnicach koło Torunia.
Wydawcami „Uranii” są wspólnie Polskie Towarzystwo Astronomiczne (PTA) oraz Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii (PTMA). Tradycja „Uranii” sięga 1919 roku, kiedy to trzech uczniów warszawskiego gimnazjum założyło poprzedniczkę Uranii (o tym samym tytule). Jednak właściwy pierwszy drukowany numer Uranii ukazał się 1922 roku. Wtedy pisownia miała formę „Uranja” i dopiero później zmieniła się na „Urania”, gdy nastąpiła reforma polskiej ortografii. Nazwa nawiązuje do Uranii, czyli muzy astronomii z mitologii greckiej.
Siedziba redakcji czasopisma wędrowała pomiędzy Warszawą, Lwowem i Krakowem, a od ćwierć wieku znajduje się w Toruniu. Obecna Nazwa „Urania – Postępy Astronomii” to efekt połączenia w 1998 roku miesięcznika „Urania” (wydawanego przez PTMA) z kwartalnikiem „Postępy Astronomii” (wydawanym przez PTA). Zachowano numerację „Uranii” – mówi dr hab. Maciej Mikołajewski, redaktor naczelny „Uranii – Postępów Astronomii”.
Jak dodaje, „Urania” to jedno z najstarszych istniejących polskich czasopism i obecnie jeden z trzech najstarszych na świecie tytułów popularnonaukowych poświęconych astronomii spośród ukazujących się drukiem. Obecnie „Urania” jest nowoczesnym magazynem dla wszystkich osób, które interesuje astronomia i kosmos – podkreśla Mikołajewski.
Witryna internetowa Uranii także należy do najstarszych stron w polskim internecie dotyczących astronomii. Jej pierwsza wersja powstała w 1997 roku, a obecnie stanowi duży, nowoczesny portal internetowy o kosmosie. Kilka lat temu wystartował dodatkowo kanał Urania TV na YouTube, czasopismo jest też obecne w innych mediach społecznościowych.
Cały komplet numerów Uranii od 1922 roku można znaleźć w Cyfrowym Archiwum Uranii. Numery archiwalne i bieżące dostępne są też w wersjach cyfrowych w Google Play.
Organizatorem rocznicowej konferencji jest Polskie Towarzystwo Astronomiczne oraz redakcja Uranii. Partnerami są Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Delta Optical. Dofinansowanie zapewniły Urząd Miasta Torunia oraz Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Stulecie Uranii otrzymało patronat honorowy od Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, Piotra Całbeckiego oraz Prezydenta Miasta Torunia, Michała Zaleskiego. Z kolei patronatu medialnego udzieliły TVP Nauka, TVP 3 Bydgoszcz oraz Polskie Radio PiK.
Polskie Towarzystwo Astronomiczne (PTA) to organizacja zrzeszająca zawodowych astronomów. Istnieje od 1923 roku. Prowadzi działalność naukową i popularyzującą astronomię. Organizuje konferencje, jest wydawcą czasopisma popularnonaukowego (Urania - Postępy Astronomii), portali internetowych (Urania.edu.pl, AstroGPS.pl), producentem serii telewizyjnej Astronarium. Obecnie przygotowuje także „Przewodnik astronomiczny po Polsce” na Rok Kopernika 2023.
Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii (PTMA) skupia osoby interesujące się astronomią i kosmosem. Powstało w 1919 roku. Obecnie posiada kilkanaście oddziałów w różnych rejonach Polski raz kilka sekcji tematycznych. Jest producentem telewizyjnej serii dla dzieci „Mała Urania”.
Plakat konferencji na stulecie Uranii prezentujący okładki czasopisma z różnych lat. Źródło: Urania / PTA / PTMA.

Więcej informacji:
• Portal internetowy Uranii
• Strona internetowa PTA
• Strona internetowa PTMA
• Urania TV
• Cyfrowe Archiwum Uranii
• Najważniejsze daty z historii Uranii



(jest to treść komunikatu prasowego PTA)
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/st ... -w-toruniu

[Paweł Baran]

Czy podróż Ziemi przez ramiona Drogi Mlecznej uformowała kontynenty?
2022-09-20.
Podróż Układu Słonecznego przez Drogę Mleczną może być po części odpowiedzialna za powstanie kontynentów. Czy Ziemie nawiedzały regularne bombardowania komet?
Badania geologów wskazują, że okresy intensywnego formowania się kontynentów na Ziemi zbiegają się w czasie z przejściami Ziemi przez gęste ramiona Drogi Mlecznej. Ziemia okrąża centrum naszej Galaktyki co około 230 milionów lat - jest to tak zwany rok galaktyczny. Z kolei sama Droga Mleczna obraca się nieco wolniej. Na skutek różnicy czasu obrotu Galaktyki i czasu trwania roku galaktycznego, Ziemia wraz z Układem Słonecznym okresowo przechodzi przez ramiona Drogi Mlecznej. Zjawisko to zachodzi co około 200 tysięcy lat. Według najnowszych badań, zjawisko to może być związane z procesem formowania się kontynentów.
Geolodzy przeanalizowali tysiące próbek skalnych z Australii i Grenlandii. Odkryli, że okresy dużej zmienności struktury i składu minerałów zbiegają się w czasie z przejściami Układu Słonecznego przez ramiona Drogi Mlecznej. W tym czasie, zewnętrzne regiony Układu Słonecznego bogate w komety i planetoidy podlegają wpływowi silniejszej grawitacji sąsiednich gwiazd oraz obłoków materii. Na skutek zaburzeń grawitacyjnych, planetoidy i komety mogą być kierowane na kurs kolizyjny z Ziemią.
Komety i planetoidy wypiętrzyły kontynenty?
Prace są obecnie na wczesnym etapie i wciąż pozostaje wiele do zbadania. Miliardy lat temu Ziemia była prawdopodobnie pokryta głównie oceanami. Energia dostarczana przez uderzenia komet i planetoid rozerwałaby istniejącą skorupę oceaniczną planety wydobywając przy tym obfite ilości materii. Wydarzenia te mogłyby doprowadzić do stopienia się części płaszcza Ziemi. W efekcie, powstała magma naturalnie rozdzieliłaby się na gęstszą część – prekursora bardziej oceanicznej skorupy – oraz lżejszą, bardziej płynną formę, która ostatecznie przekształciła się w skorupę kontynentalną.
Naukowcy mają nadzieję, że w przyszłości przeanalizują skały księżycowe w poszukiwaniu tego samego wzorca formowania się skorupy ziemskiej. Srebrny Glob powinien podlegać podobnemu bombardowaniu przez komety i planetoidy. Wydarzenia te mogłyby pozostawić trwały ślad w skorupie Księżyca, która w przeciwieństwie do ziemskiej nie podlega tak intensywnym procesom geologicznym oraz erozji.
źródło: Geology
Czy podróż Ziemi przez ramiona Drogi Mlecznej uformowała kontynenty? Fot. Shutterstock
https://nauka.tvp.pl/62863382/czy-podro ... kontynenty

[Paweł Baran]

Lądownik NASA „usłyszał” zaskakujące odgłosy z Marsa. Po tym zrobiono te zdjęcia
2022-09-20.MK.MNIE.
Powierzchnia Marsa z racji znacznie słabszej atmosfery niż Ziemia dużo bardziej narażona jest na uderzenie przez asteroidę. Dzięki robotowi InSight, który NASA umieściła na Czerwonej Planecie, naukowcy mogą lepiej zrozumieć tę marsjańską cechę. Agencja ujawniła, że ich lądownik wykrył fale sejsmiczne i akustyczne wytworzone przez uderzenie czterech meteorytów i na podstawie zdobytych danych „wytypował” położenia kraterów. To pierwsze tego typu wydarzenie poza Ziemią. Lokalizacje przesłano do krążącej wokół Marsa satelity i... już mamy zdjęcia.
Kosmiczne skały zwykle rozbijają się i rozpadają w ziemskiej atmosferze, tworząc spektakularne kule ognia. Inaczej jest na Marsie, przez którego atmosferę znacznie łatwiej się „przebić”.
Nowe zdjęcia z Marsa

Zaznaczone na niebiesko kratery ze zdjęcia opublikowanego przez NASA (na górze tekstu) powstały w wyniku uderzenia asteroidy 5 września 2021 r. Uderzenie było pierwszym, które zostało wykryte przez misję NASA InSight – samo zdjęcie zostało wykonane później przez NASA Mars Reconnaissance Orbiter za pomocą jego kamery High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE).
Trójnożny InSight – jego nazwa to skrót od Interior Exploration Using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport – wylądował w 2018 r. na rozległej i stosunkowo płaskiej równinie tuż na północ od marsjańskiego równika zwanej Elysium Planitia.

Skąd niebieska barwa kraterów?

Samo początkowe uderzenie spowodowało niewielkie trzęsienie Czerwonej Planety, które zostało wykryte przez sejsmometr lądownika. Instrument zarejestrował dane sejsmologiczne, które pokazały moment wejścia meteoroidu w atmosferę Marsa, jego eksplozję na kawałki w atmosferze, a w końcu uderzenie, które stworzyło co najmniej trzy kratery na powierzchni.
Ziemia nie jest w rzeczywistości niebieska – obraz specjalnie wzmocniono tym kolorem dla podkreślenia kluczowych elementów: w tym przypadku pyłu i gleby naruszonych przez uderzenie.

źródło: NASA, portal tvp.info, Agencja Reutera
Zdjęcie wykonane przez sondę Mars Reconnaissance Orbiter (fot. NASA/JPL-Caltech/University of Arizona)
TVP INFO
https://www.tvp.info/62860843/ladownik- ... ie-kratery

[Paweł Baran]

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba zaobserwował młode gwiazdy w Mgławicy Oriona
2022-09-21. Amelia Staszczyk
Nowo powstałe gwiazdy, nadal otoczone przez obłok molekularny, uchwycono na najnowszym zdjęciu słynnej Wielkiej Mgławicy w Orionie, wykonanym przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba.
Zdjęcie zrobiono 11 sierpnia za pomocą przyrządu NIRCam (Near InfraRed Camera – kamera bliskiej podczerwieni), zainstalowanego na teleskopie Webba. Przedstawia ono niespotykane dotąd detale Mgławicy Oriona, miejsca znanego z formowania się gwiazd, widocznego nawet gołym okiem. Drobne struktury w gęstych chmurach pyłu i gazu tworzące mgławicę wysuwają się na pierwszy plan na zdjęciach, dużo bardziej wyraźne niż na poprzednich ujęciach uchwyconych przez poprzednika Webba – Kosmiczny Teleskop Hubble’a.
Mgławica, którą można spostrzec na nocnym niebie w konstelacji Oriona, zawiera ścianę gęstego gazu i pyłu (ang. Orion Bar). W jej wnętrzu fotony pochodzące z gwiazd z gromady Trapez (prawy górny róg grafiki) mieszają się z zawartością obłoku molekularnego, powodując złożone reakcje jonizujące. W centrum znajduje się gwiazda jasna θ2 Ori A z widocznymi charakterystycznymi kolcami dyfrakcyjnymi, które są spowodowane budową zwierciadła teleskopu Jamesa Webba.
Zdjęcie ukazuje również nowo powstałe gwiazdy w różnych etapach rozwoju. W pobliżu lewego górnego rogu ujęcia θ2 Ori A w kulce z pyłu i gazu, zapadającego się pod własną grawitacją, formuje się przyszła gwiazda. Po prawej stronie, poniżej gromady Trapez, znajduje się gwiazda otoczona przez materię formującą planety, naruszaną przez silne promieniowanie ultrafioletowe pochodzące z gwiazd należących do gromady.
Gwiazda na powyższym zdjęciu – HST-10 – jest jedną z blisko 180 młodych gwiazd, dla których zachodzi podobna sytuacja: promieniowanie ultrafioletowe wpływa na chmury materii wokół gwiazdy, na przykład obłoki molekularne, dyski protoplanetarne lub atmosfery planet. Zostało to odkryte w Mgławicy Oriona, co naukowcy przekazali w wypowiedzi.
Zdjęcie, czyli złożenie otrzymane przez stackowanie wielu ujęć zrobionych z kilkoma innymi filtrami, ukazuje również splecione, bogate w węglowodory, skręcone włókna gazu i pyłu.
Na powyższym porównaniu podkreślono postęp technologiczny osiągnięty dzięki Teleskopowi Webba i dostarczonej przez niego wysokiej jakości przedstawiania detali, zestawiając go z wcześniejszymi obserwacjami NASA w podczerwieni.

Źródła:
space.com: Tereza Pultarova; James Webb Space Telescope spots baby stars cocooned in the Orion Nebula
21 września 2022
Wielka Mgławica w Orionie widziana przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba
Źródło: NASA, ESA, CSA, Data reduction and analysis : PDRs4All ERS Team; graphical processing S. Fuenmayor

Teleskop Webba ukazuje Wielką Mgławicę w Orionie w niespotykanych dotąd szczegółach. Źródło NASA, ESA, CSA, Data reduction and analysis : PDRs4All ERS Team; graphical processing S. Fuenmayor & O. Berné
https://astronet.pl/wszechswiat/kosmicz ... cy-oriona/

[Paweł Baran]

Astronauci będą jeździli po powierzchni Księżyca na oponach Goodyear. Łazik już powstaje
2022-09-21. Radek Kosarzycki
Już za kilka dni NASA podejmie trzecią już próbę wysłania w kierunku Księżyca rakiety Space Launch System i statku Orion. Ich lot będzie stanowił oficjalne rozpoczęcie programu załogowego powrotu człowieka na powierzchnię Księżyca. Za kulisami jednak wiele przedsiębiorstw pracuje już nad kolejnymi misjami tego programu. Goodyear dla przykładu przygotowuje już opony dla łazika księżycowego.
Kiedy w ramach misji Artemis III oficjalnie planowanej aktualnie na 2025 rok ludzka stopa (właściwie but skafandra) ponownie stanie na powierzchni Księżyca, będzie można w końcu uwierzyć, że wróciliśmy na Księżyc i tym razem zamierzamy tam zostać na dłużej. Szeroko zakrojone plany przewidują liczne załogowe misje księżycowe, a nawet budowę na południowym biegunie Księżyca stałej bazy załogowej, w której astronauci mogliby realizować dłuższe misje badawcze. Nabranie biegłości w realizowaniu tego typu misji będzie wszak niezbędne, kiedy za kilka dekad ludzkość będzie planowała pierwsze załogowe misje marsjańskie.
Póki co, skoro w ramach programu Artemis ludzie mają zająć się eksploracją Księżyca na skalę dotąd niespotykaną, astronauci będą potrzebowali wielu nowych rozwiązań takich jak chociażby specjalne habitaty, w których astronauci będą mogli mieszkać, czy pojazdy, którymi będą mogli przemierzać księżycowe pustkowia.
Nowy załogowy łazik księżycowy
Przygotowaniem nowego załogowego łazika księżycowego zajmuje się właśnie konsorcjum firm Lockheed Martin, General Motors oraz Goodyear. Łazik teoretycznie ma być gotowy w 2025 roku.
Możemy założyć, że projekt został powierzony odpowiednim ludziom. Jakby nie patrzeć firmy te realizowały także projekt budowy podobnego łazika, który jeździł na Księżycu już pół wieku temu.
Jak przekonują przedstawiciele Lockheed Martin, nowy łazik przygotowywany dla NASA będzie dostępny także dla firm prywatnych lub innych agencji kosmicznych, które będą chciały wspierać naukową eksplorację Księżyca. Takie działanie wpisuje się w wysiłki NASA, aby badaniami przestrzeni kosmicznej nie zajmowały się jedynie agencje kosmiczne, ale także przedsiębiorstwa z sektora komercyjnego.
Budowany przez konsorcjum łazik będzie musiał sprostać naprawdę nieprzyjaznym warunkom na Księżycu. Temperatury na powierzchni Księżyca zmieniają się od -150 stopni Celsjusza w nocy do +121 stopni Celsjusza w ciągu dnia.
W przeciwieństwie do poprzednich urządzeń tego typu, które były wykorzystywane w ramach pojedynczych kilkudniowych misji i musiały pokonać odległość rzędu kilku, kilkunastu kilometrów, teraz łazik musi zostać przygotowany do pracy przez długie lata, podczas których będzie pokonywał znacznie większe odległości.
Konsorcjum zajmujące się łazikiem może otrzymać od losu nieco więcej czasu na dopracowanie projektu. Choć NASA wciąż oficjalnie twierdzi, że pierwsze buty staną na Księżycu w 2025 roku, już teraz wiadomo, że pierwsze skafandry dla astronautów będą gotowe do testów najwcześniej w 2026 roku, a to znaczy, że misja się nieco odsunie w czasie.
Nie trzeba jednak się obawiać, że NASA zrezygnuje z powrotu na Księżyc. W siedzibie agencji doskonale wszyscy wiedzą, że na Księżyc trzeba wrócić i to jak najszybciej, bowiem Chiny także planują wysłanie swoich tajkonautów na powierzchnię Księżyca. Chyba nikt nie chciałby, aby ten swoisty wyścig kosmiczny XXI wieku Stany Zjednoczone poddały walkowerem.
Apollo 16 in 60fps: Rover Traverse To Station 13
https://www.youtube.com/watch?v=mDYyWv5MiRg

https://spidersweb.pl/2022/09/nowy-lazi ... dyear.html

[Paweł Baran]

Kolejna Asteroida odkryta w ZSM nr 3 w Jaśle w ramach akcji IASC
2022-09-21.S.P w Jasło
Pod sam koniec wakacji otrzymaliśmy z biura International Astronomical Search Collaboration informację o nowym odkryciu asteroidy przez naszego ucznia, Antoniego Moskala.
Asteroida została przez niego odkryta 3 października 2021 roku na zdjęciach wykonanych w Obserwatorium Haleakala (Hawaje) w ramach akcji Pan-STARRS 1, a następnie potwierdzona przez dwóch kolejnych obserwatorów i otrzymała tymczasowe oznaczenie 2021 TJ154. Jest to już 16 planetoida odkryta przez uczniów naszej szkoły.
Źródło: Facebook.

Pod sam koniec wakacji otrzymaliśmy z biura International Astronomical Search Collaboration informację o nowym odkryciu asteroidy przez naszego ucznia, Antoniego Moskala.
Asteroida została przez niego odkryta 3 października 2021 roku na zdjęciach wykonanych w Obserwatorium Haleakala (Hawaje) w ramach akcji Pan-STARRS 1, a następnie potwierdzona przez dwóch kolejnych obserwatorów i otrzymała tymczasowe oznaczenie 2021 TJ154. Jest to już 16 planetoida odkryta przez uczniów naszej szkoły.
http://www.minorplanetcenter.net/db_search/show_object

https://www.facebook.com/sugim2jaslo/ph ... 820650697/

[Paweł Baran]

Dzień Astronomii
2022-09-21.
Międzynarodowy Dzień Astronomii 2022– podziel się pasją
Podziel się astronomiczną pasją i świętuj z Delta Optical Międzynarodowy Dzień Astronomii.
Zapraszamy wszystkich miłośników astronomii do podzielenia się pasja ze wszystkimi ludźmi ciekawymi kosmosu. Jeżeli chcesz zarażać astronomią zorganizuj z nami 1 października 2022 obserwacje w swojej okolicy i pokażmy wszystkim ciekawym świata piękno nocnego nieba.

Jak to zrobić? Bardzo prosto:
1. Poprzez poniższy formularz wskaż nam miejsce gdzie chcesz udostępnić swój teleskop. https://deltaoptical.pl/surveys/answer/6
2. Dodaj wskazówki jak dotrzeć na miejsce obserwacji.
3. Podaj w formularzu godziny w jakich zamierzasz prowadzić obserwacje.
Wypełnij poniższy formularz zgłoszeniowy, a my udostępnimy Twoje miejsce obserwacji wszystkim chętnym na podziwianie piękna nocnego nieba na mapie pól obserwacyjnych Międzynarodowego Dnia Astronomii 2022.
Ochrona danych osobowych
administratorem danych osobowych uczestnika jest:
Delta Optical spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. ul. Piękna 1, 05-300 Mińsk Mazowiecki,
• dane osobowe uczestników są przetwarzane w celu realizacji wydarzenia pod nazwą Międzynarodowy Dzień Astronomii 2022
• podanie danych osobowych przez uczestnika jest dobrowolne, ale niezbędne do organizacji imprezy, jak również realizacji innych uprawnień i obowiązków umownych,
• dane osobowe uczestnika przechowywane będą przez okres niezbędny do realizacji umowy o świadczenie usługi, a następnie na wypadek roszczeń wobec administratora, w celu dochodzenia roszczeń przez Administratora, bądź w celu dochodzenia lub obrony przed roszczeniami osób trzecich, przez okres ich przedawnienia określony przepisami prawa,
• dane osobowe mogą być udostępniane innym podmiotom biorącym udział w organizacji wydarzenia
• organizator stosuje odpowiednie środki techniczne i organizacyjne zapewniające ochronę przetwarzanych danych osobowych,
• uczestnik ma prawo dostępu do swoich danych osobowych oraz do ich poprawiania i usunięcia, a także przeniesienie do innego administratora,
• dane osobowe mogą być poprawiane lub usuwane po wysłaniu odpowiedniego żądania na adres: daneosobowe@deltaoptical.pl,
• uczestnik ma prawo do wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych.
Jeżeli masz pytania – skontaktuj się z nami:
dzien.astronomii@deltaoptical.pl tel 25 786 05 20

Do zobaczenia przy teleskopie w Międzynarodowym Dniu Astronomii 2022!
https://deltaoptical.pl/dzien-astronomii

[Paweł Baran]

Rzeszowska edycja międzynarodowego hackathonu już 1 października. W puli nagród ponad 30 tys. zł.
2022-09-21. Astronomia24
Już 1 października, zespoły uczniów i studentów z Podkarpacia zmierzą się
z wyzwaniami ogłoszonymi przez NASA. Na zwycięzców czekają cenne nagrody finansowe i rzeczowe, ufundowane przez organizatorów i partnerów. Druga lokalna edycja hackathonu NASA Space Apps Challenge odbędzie się w Centrum Sportu Akademickiego Politechniki Rzeszowskiej.
NASA Space Apps Challenge to największy kosmiczny hackathon na świecie, w trakcie którego uczestnicy opracowują nowatorskie rozwiązania rzeczywistych wyzwań, wykorzystując przy tym dane satelitarne. Już po raz drugi, z inicjatywy Podkarpackiego Centrum Innowacji, w Rzeszowie odbędzie się lokalna edycja tego wydarzenia. – 1 i 2 października, hala sportowa Politechniki Rzeszowskiej zamieni się w prawdziwe centrum kosmicznych innowacji. Zespoły składające się
z uczniów, nauczycieli, studentów i naukowców z Podkarpacia zmierzą się z wyzwaniami ogłoszonymi przez NASA. Uczestnicy zawalczą o nagrody finansowe i rzeczowe ufundowane przez organizatora
i partnerów, a najlepsze koncepcje zostaną poddane ocenie międzynarodowego jury – mówi Kacper Moczarny, Specjalista ds. realizacji projektów w Podkarpackim Centrum Innowacji.


Wydarzenie jest bezpłatne i każdy może wziąć w nim udział. – Do uczestnictwa w hackathonie zapraszamy nie tylko zespoły, ale również pojedyncze osoby, które chcą spróbować swoich sił w międzynarodowym wydarzeniu. W ubiegłym tygodniu NASA opublikowała 23 wyzwania, z którymi mogą zmierzyć się uczestnicy. Dotyczą one m.in. zmian klimatu, ulepszania już istniejących aplikacji kosmicznych czy zaprojektowania systemu magazynowania energii zasilającego łazik. Rzeszowska edycja międzynarodowego wydarzenia wszechstronnie rozwinie potencjał uczniów i studentów z Podkarpacia jako młodych innowatorów, realizujących autorskie projekty i prototypy rozwiązań w obszarze lotnictwa i kosmonautyki w naszym regionie – dodaje Łukasz Bonarek, dyrektor zarządzający PCI ProtoLab.

Autorzy najwyżej ocenionych rozwiązań z podkarpackiej edycji otrzymają cenne nagrody finansowe, zaproszenia na wakacyjne staże i spotkania z inżynierami oraz menadżerami z firm lotniczych
i kosmicznych z całego kraju. Trzy koncepcje projektowe, wytypowane przez jury będą miały możliwość powalczyć o globalne nagrody główne fundowane przez centralę NASA.

Organizatorem globalnego hackathonu NASA na poziomie Podkarpacia w Rzeszowie jest Podkarpackie Centrum Innowacji. Patronat Honorowy nad wydarzeniem objęli m.in.: Marszałek Województwa Podkarpackiego Władysław Ortyl, Wojewoda Podkarpacki Ewa Leniart, Prezydent Miasta Rzeszowa Konrad Fijołek, Polska Agencja Kosmiczna (POLSA), Podkarpacki Kurator Oświaty Małgorzata Rauch, Dyrektor Podkarpackiego Centrum Edukacji Nauczycieli Krystyna Wróblewska, Uniwersytet Rzeszowski, Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, Państwowa Uczelnia Zawodowa im. prof. Stanisława Tarnowskiego w Tarnobrzegu.

Partnerem strategicznym hackathonu jest Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza,
a Partnerami wspierającymi: Samorząd Studencki Politechniki Rzeszowskiej oraz Samorząd Studentów Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Patronat medialny nad wydarzeniem objął portal Astronomia24.com

Wszystkie aktualne informacje na temat Subcarpathian NASA Space Apps Challenge oraz formularz zapisu znajdują się na stronie: hackathon.pcinn.space


Źródło: pcinn.org
Rzeszowska edycja międzynarodowego hackathonu już 1 października.
fot. pcinn.org
https://www.astronomia24.com/news.php?readmore=1246

[Paweł Baran]

W piątek nad ranem rozpocznie się astronomiczna jesień
2022-09-21.
W piątek, 23 września, o godzinie 3.04 Słońce przejdzie przez punkt Wagi, tym samym rozpoczynając astronomiczną jesień. Na niebie będzie można podziwiać m.in. jasne planety, rój meteorów - Geminidów, a 25 października częściowe zaćmienie Słońca.
Trasa Słońca po niebie nazywana jest przez astronomów ekliptyką. Na nieboskłonie można też wyróżnić innych okrąg – równik niebieski (jego płaszczyzna pokrywa się z płaszczyzną równika ziemskiego). Ekliptyka i równik niebieski przecinają się ze sobą w dwóch miejscach: punkcie Barana i punkcie Wagi. Ten pierwszy jest punktem równonocy wiosennej, a drugi równonocy jesiennej.
Na skutek refrakcji atmosferycznej w ziemskiej atmosferze, obiekty na niebie widzimy nieco wyżej niż są w rzeczywistości, co powoduje, że faktyczne zrównanie długości dnia i nocy nastąpi 25 września.
Astronomiczna jesień zakończy się 21 grudnia, ustępując astronomicznej zimie.
Tegoroczną jesienią mamy szansę na zobaczenie na nocnym niebie kilku planet. Najbliższą planetę względem Słońca, Merkurego, będziemy mogli zobaczyć nad ranem na przełomie września i października. Z kolei Wenus zacznie być widoczna wieczorem dopiero pod koniec jesieni, a swoją pełnię blasku pokaże zimą.
Mars, zwany też Czerwoną Planetą, pod koniec września będzie wschodzić około godziny 21.30, a potem coraz wcześniej i na koniec jesieni będzie można go podziwiać przez całą noc. Będzie też powoli rósł jego blask i rozmiary tarczy, planeta bowiem dąży do tzw. opozycji, którą osiągnie 8 grudnia.
Obecnie wieczorami blaskiem wśród planet góruje Jowisz, największa planeta Układu Słonecznego. Ma -2,9 magnitudo, czyli blask zdecydowanie jaśniejszy niż najjaśniejsze gwiazdy na nocnym niebie. Widoczny jest przez całą noc, ale na koniec jesieni będzie zachodził już około północy. Posiadacze nawet niewielkich teleskopów mogą zobaczyć cztery największe księżyce Jowisza, zwane galileuszowymi (odkrył je bowiem Galileusz, gdy po raz pierwszy zastosował lunetę do obserwacji astronomicznych). Obserwując księżyce galileuszowe w kolejnych nocach łatwo dostrzeżemy, jak zmienia się ich pozycja względem tarczy Jowisza. Czasami też nie będziemy widzieli czterech, a mniejszą ich liczbę, gdy będą znajdować się z tyłu za Jowiszem.
Saturn, czyli planeta władająca okazałymi pierścieniami, będzie widoczny podobnie jak Jowisz, aczkolwiek zachodząc wyraźnie wcześniej. Saturn ma też słabszy blask niż Jowisz. Gdy na wieczornym niebie znajdzie się jasnego Jowisza, to Saturna należy szukać po tej samej stronie nieba. Warto spojrzeć na niego przez teleskop, bo dzięki pierścieniom należy do najpiękniejszych wizualnie planet.
Również przez większość nocy widoczne będą najdalsze planety – Uran i Neptun. Jednak aby je dostrzec, potrzebny jest teleskop, mają bowiem zbyt słaby blask, aby mogło to się udać okiem nieuzbrojonym.
25 października dojdzie do częściowego zaćmienia Słońca, widocznego w Polsce. Dla Warszawy największa faza zaćmienia wyniesie 0,52, dla Białegostoku będzie to 0,56, a dla Wrocławia 0,46. Astronomowie przypominają, że nigdy nie wolno patrzeć na Słońce przez lornetkę lub teleskop, jeśli nie są wyposażone w odpowiednie filtry, gdyż grozi to uszkodzeniem lub utratą wzroku. Bezpieczną metodą obserwacji jest rzutowanie obrazu Słońca na białą kartkę lub ścianę (patrzymy na ten rzutowany obraz, a nie w okular teleskopu). Można też wybrać się na piknik astronomiczny, gdzie do dyspozycji będą teleskopy zaopatrzone w odpowiednie bezpieczne filtry, bądź skonstruowane specjalnie do obserwacji Słońca. Z kolei do obserwacji bez teleskopów można na przykład zaopatrzyć się w „okulary do obserwacji zaćmień Słońca”.
Z kolei 8 listopada przypadnie całkowite zaćmienie Księżyca, którego jednak nie zobaczymy z terenu naszego kraju.
Wśród rojów meteorów aktywnych jesienią najobfitsze są Geminidy. Te białe meteory można spróbować dostrzec od 4 do 17 grudnia, z maksimum 14 grudnia. W idealnych warunkach możliwe jest „spadanie” do 150 meteorów w ciągu godziny w okresie maksimum roju. Następne są Orionidy oraz Leonidy. Orionidy są aktywne od 2 października do 7 listopada z maksimum 21 października do 20 zjawisk na godzinę. Z kolei Leonidy zobaczymy od 6 do 30 listopada z maksimum 17 listopada w liczbie do 10-20 zjawisk na godzinę.
Jesienne pełnie Księżyca nastąpią 9 października, 8 listopada i 8 grudnia, z kolei nów przypadnie 25 września, 25 października i 23 listopada.
Astronomowie zwracają uwagę na malownicze paradowanie Księżyca wzdłuż linii planet - Saturn, Jowisz i Mars, mniej więcej w okresach od 5 do 14 października, od 1 do 11 listopada, od 29 listopada do 7 grudnia.
A jeśli uda się start misji Artemis I przygotowywanej przez NASA, to być może w którymś z tych terminów, gdy będziemy patrzeć na Księżyc, w jego stronę, albo na orbicie wokół niego, będzie się poruszać statek kosmiczny - niestety zbyt mały, abyśmy go zobaczyli.
PAP - Nauka w Polsce
cza/ agt/
Fot. Adobe Stock
https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/new ... esien.html

[Paweł Baran]

Eutelsat z nowym satelitą Konnect VHTS. Zniweluje wykluczenie cyfrowe?
2022-09-21.
Satelita komunikacyjny Eutelsat Konnect VHTS zbudowany przez Thales Alenia Space został z powodzeniem przetransportowany przez europejską rakietę Ariane 5 na orbitę. Urządzenie zostało wyniesione w przestrzeń kosmiczną z centrum kosmicznego w Kourou, znajdującego się w Gujanie Francuskiej.
Eutelsat Konnect VHTS to satelita o pokaźnej przepustowości, który został zbudowany przez międzynarodowego operatora Eutelsat. Jego moc obliczeniowa ma pozwolić na uzyskanie szerokopasmowej i mobilnej łączności na obszarze całej Europy, Afryki Północnej oraz na Bliskim Wschodzie. Satelita nadaje w paśmie Ka z przepustowością wynoszącą 500 Gbps oraz posiada zaawansowany pokładowy procesor cyfrowy, który ma pozwolić urządzeniu w osiągnięciu wyznaczonych celów. Rozbudowany technologicznie układ umożliwia elastyczność w przydzielaniu pojemności i optymalne wykorzystanie widma.
Opisywane urządzenie to satelita o wysokości 9 m, czyli tyle co trzypiętrowy budynek. Rozpiętość jego skrzydeł wynosi ponad 45 m, a waga startowa to 6,4 t metrycznej. Trwałość konstrukcji zapewnia mu żywotność zaplanowaną na ponad 15 lat. Satelita powstał w oparciu o w pełni elektryczną platformę Spacebus NEO firmy Thales Alenia Space, a projektowany był we współpracy z francuską i europejską agencją kosmiczną CNES i ESA.
Satelita nowej generacji ma pojemność siedem razy większą niż jego poprzednik satelita Eutelsat Konnect wystrzelony w 2020 roku. Dzięki swoim parametrom i mocy ma szansę zniwelować wykluczenie cyfrowe, jakiego doświadcza Europa, zwłaszcza w bardziej odizolowanych regionach i zapewnić bardzo szybki dostęp do Internetu wszystkim mieszkańcom kontynentu. Usługi HTS będą dostępne na ziemi, w powietrzu i na morzu, w dowolnym miejscu i czasie na obszarze objętym zasięgiem, a ich wydajność będzie porównywalna z usługami dostarczanymi za pomocą światłowodów.
Jestem bardzo dumny z udanego startu Eutelsat Konnect VHTS. Ten satelita to wysoce zaawansowany technologicznie układ, który jest wynikiem niezwykle owocnej wieloletniej współpracy naszej firmy z Eutelsatem. Eutelsat Konnect VHTS jest wyrazem naszej wizji, aby dostarczać szerokopasmową łączność do każdego domu w dowolnym miejscu w Europie tak, aby do każdego użytkownika docierało 100 Mb/s na użytkownika. Czas, aby na naszym kontynencie nie było już białych plam, do których nie dociera wysokiej klasy Internet.
Hervé Derrey, prezes i dyrektor generalny Thales Alenia Space
Żródło: Thales Alenia Space
Moment startu rakiety Ariane z satelitą EUTELSAT KONNECT VHTS na pokładzie
Fot. Arianespace

Fot. Eutelsat/Flickr
SPACE24
https://space24.pl/satelity/komunikacja ... ie-cyfrowe

[Paweł Baran]

IAC 2022: Łazik inżynierów z AGH wzbudza zainteresowanie w Paryżu
2022-09-21.
Polski łazik Kalman skonstruowany przez zespół AGH Space Systems został zaprezentowany na Międzynarodowym Kongresie Astronautycznym w Paryżu. To efekt niedawnego zwycięstwa krakowskiej drużyny w zawodach z zakresu robotyki kosmicznej w KIelcach - European Rover Challenge.
Dnia 11 września łazik o nazwie Kalman, stworzony przez krakowski zespół AGH Space Systems zwyciężył w rozgrywanych w Kielcach zawodach European Rover Challenge. W konkursie brało udział 30 najlepszych na świecie drużyn akademickich, rywalizujących w dwóch formułach: stacjonarnej i zdalnej. Przygotowane przez jurorów zadania odzwierciedlały wyzwania stawiane inżynierom prawdziwych misji marsjańskich.
Od ubiegłej niedzieli najlepszego w Europie łazika, jego konstruktorów, a także organizatorów ERC można spotkać na Międzynarodowym Kongresie Astronautycznym w Paryżu. Jest to możliwe dzięki zaproszeniu ze strony Polskiej Agencji Kosmicznej. Zdaniem przedstawicieli sektora kosmicznego, zwycięstwo krakowskiej drużyny w jednych z największych zawodów robotyki kosmicznej na świecie, jest nie tylko dużym sukcesem, ale także pokazuje ogromną wiedzę i profesjonalizm polskich studentów.
"Łazik Kalman, który niedawno zajął I miejsce w zawodach European Rover Challenge, jest dowodem na to, że kształcimy w Polsce coraz lepszych inżynierów, którzy swoje doświadczenie zdobyte podczas tego typu zawodów, przenoszą później do firm sektora kosmicznego" – powiedział cytowany w komunikacie prof. Grzegorz Wrochna, prezes Polskiej Agencji Kosmicznej (POLSA).
"Bardzo się cieszę, że już za kilka dni goście International Astronautical Congress w Paryżu będą mieli okazję zobaczyć Kalmana i poznać jego twórców z AGH Space Systems, właśnie na stoisku Polskiej Agencji Kosmicznej. Warto zaznaczyć, że będziemy u nas gościć również inne wynalazki studenckie, takie jak TOLRECON, czyli urządzenie do transportu skały księżycowej pochodzące także z krakowskiej AGH, czy mini satelity biorące udział w konkursie ESA CanSat" – mówił jeszcze przed rozpoczęciem kongresu prezes POLSA.
Wtóruje mu prof. Tadeusz Uhl, dyrektor Centrum Technologii Kosmicznych AGH. "Fenomenalny wynik AGH Space Systems na wymagających zawodach ERC to sukces, wprowadzanego od wielu lat w naszej uczelni, systemu edukacji opartej o projekty. Mamy nadzieję, że to zwycięstwo otworzy możliwości wysłania naszych, przygotowanych w AGH przyrządów, na Księżyc lub Marsa. Mamy świadomość, że droga na Księżyc będzie wymagać od nas jeszcze większych wysiłków, ale myślę, że mając najlepszych w Europie inżynierów, w zakresie konstrukcji pojazdów marsjańskich mamy dużą szansę realizacji tych planów" – zaznaczył.
Na trwającym obecnie kongresie w Paryżu młodzi inżynierowie mają okazję do zaprezentowania swojej konstrukcji przedstawicielom najważniejszych podmiotów sektora kosmicznego z całego świata i pokazania, jak ważnym elementem rozwoju zespołów jest ich rywalizacja w przygotowanym do tego celu środowisku. Międzynarodowy Kongres Astronautyczny w Paryżu potrwa do 22 września. Drużynę AGH Space Systems, a także organizatorów European Rover Challenge można spotkać na stoisku Polskiej Agencji Kosmicznej.
Pierwsze miejsca w tegorocznych zawodach European Rover Challenge zajęły: AGH Space Systems z Polski (w formule stacjonarnej) oraz DJS Antariksh z Indii (w formule zdalnej). Na kolejnych pozycjach uplasowały się drużyny: na drugim miejscu EPFL Xplore ze Szwajcarii i Mars Rover Manipal z Indii, a podium zamknęły zespoły ITU Rover Team z Turcji oraz Project RED z Włoch.
Fot. AGH Space Systems\Twitter

Fot. Polska Agencja Kosmiczna

Źródło: PAP

SPACE24

https://space24.pl/nauka-i-edukacja/iac ... e-w-paryzu