Astronomiczne wiadomości z Internetu

Wiadomości, wydarzenia, kalendaria​, literatura, samouczki, Radio...

PostPaweł Baran | 22 Lis 2022, 08:21

Sektor kosmiczny 14 – 30 listopada 2022
2022-11-21. Redakcja
Zapraszamy do relacji z sektora kosmicznego z dni 14 – 30 listopada 2022.
https://kosmonauta.net/2022/11/sektor-k ... pada-2022/
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Sektor kosmiczny 14 – 30 listopada 2022.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 22 Lis 2022, 08:22

W środę poznamy przyszłych astronautów. Czy wśród nich będzie Polak?
2022-11-21.
Europejska Agencja Kosmiczna 23 listopada 2022 roku przedstawi nowych kandydatów na astronautki i astronautów. Wydarzenie transmitowane będzie na antenie TVP Nauka.
W Grand Palais Éphémère w Paryżu zostaną ogłoszone wyniki naboru na astronautki i astronautów ESA. Transmisja wydarzenia rozpocznie się 23 listopada 2022 roku o godz. 14:00 w TVP Nauka.
Wysokie zainteresowanie Kosmosem
Ogłoszona przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA) w 2021 roku rekrutacja przyszłych astronautów wzbudziła rekordowe zainteresowanie. Było to pierwsze od 2008 roku zaproszenie do składania kandydatur na przyszłe astronautki i astronautów. Wpłynęło ponad 22,5 tysięcy aplikacji. O pracę astronauty mogli starać się kandydaci z 22 państw członkowskich ESA i 3 państw stowarzyszonych. Z Polski zgłosiło się 549 osób. Polska jest członkiem ESA od 2012 roku.
Jedna czwarta wszystkich zgłoszeń została wysłana przez kobiety. Zdecydowanie najwięcej aplikacji spłynęło z Francji. Na drugim miejscu są Niemcy, potem Wielka Brytania i Włochy.
Wyjątkowa rekrutacja
Po raz pierwszy ESA umożliwiła aplikowanie kandydatom z niepełnosprawnościami. W sumie do lotu w kosmos zgłosiło się 257 osób z niepełnosprawnością fizyczną.
Nabór na astronautę na drodze ogólnodostępnej rekrutacji jest wyjątkową szansą zasilenia szeregów Europejskiej Agencji Kosmicznej. Od 1978 roku zdarzyło się to tylko trzy razy. Nowo wybrani kandydaci zasilą korpus zawodowych i rezerwowych astronautów Agencji. Spośród aspirujących astronautów jedynie cztery do sześciu osób będzie miało ostatecznie możliwość wzięcia udziału w projektach eksploracji kosmosu prowadzonych z udziałem ESA.
źródło: ESA
Transmisja wydarzenia rozpocznie się 23 listopada 2022 roku o godz. 14:00 w TVP Nauka. Fot. Getty Images
https://nauka.tvp.pl/64642049/w-srode-p ... dzie-polak
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: W środę poznamy przyszłych astronautów. Czy wśród nich będzie Polak.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 22 Lis 2022, 08:24

Pierwsza skała z Marsa, która trafi na Ziemię? NASA: To może być dowód

2022-11-21. Robert Bernatowicz
Białe plamy na skale pochodzącej z przełęczy Yori na Marsie zachwyciły naukowców. Marsjański łazik Perseverance być może odkrył ślady życia na Czerwonej Planecie. Naukowcy chcą, aby odkryta przez łazik skała została zabrana na Ziemię podczas jednej z kolejnych misji.

Amerykański łazik Perseverance odkrył "skałę z białymi plamami". To może być dowód na istnienie życia. /East News

Trwa wielki wyścig o znalezienie dowodów życia na Czerwonej Planecie. Jest szansa, że wygra go łazik Perseverance, który dokonał zdumiewającego odkrycia podczas badania skał w kraterze Jezero na Marsie. Naukowcy z NASA skierowali go w miejsce, które zostało nazwane przełęczą Yori. Wszystko wskazuje na to, że przed milionami lat krater był wypełniony wodą, która mogła zawierać żywe organizmy. Dno kratery przypomina trochę wyschnięte koryta rzek na Ziemi.

Łazik dostał z Ziemi polecenie - miał sprawdzić, jaka jest struktura głazów, które są na dnie krateru Jezero. Naukowcy długo wybierali miejsce, z którego miała być pobrana próbka. Wreszcie zainteresowała ich jedna ze skał przypominająca ziemski piaskowiec. Łazik podjechał do skały, po czym za pomocą specjalnych narzędzi postanowił usunąć na małym fragmencie zewnętrzną warstwę skały. Po wykonaniu zdjęć łazik przesłał je na Ziemię. Naukowcy nie mogli uwierzyć w to, co dostrzegli za zdjęciach. Na startej przez Persevence powierzchni skały były widoczne zagadkowe, białe plamy. "Czy to ślady starożytnego życia?" - napisali specjaliści z NASA w serwisie społecznościowym twitter.

NASA ma nadzieję, że "białe plamy" to nic innego jak związki organiczne, które są pozostałością po małych organizmach. Skała z "białymi plamami" może okazać się tak bardzo wyczekiwanym dowodem, że na Marsie było życie.
Skała z Marsa sprowadzona na Ziemię?
NASA od dawna zapowiada, że badanie Marsa wkrótce wkroczy na zupełnie nowy poziom. Kolejne misje mają dawać możliwość sprowadzenia najciekawszych skał na Ziemię. Jest duża szansa, że właśnie skała "z białymi plamami" być może będzie tą pierwszą, która z Czerwonej Planety trafi wprost do laboratoriów NASA.
Amerykański łazik Perseverance to następca łazika Curiosity, który działa na powierzchni Czerwonej Planety od 2021 roku. Perseverance (w tłum. - "Wytrwałość") ma na pokładzie siedem urządzeń do prowadzenia naukowych i technologicznych badań dotyczących eksploracji Marsa.
Badana przez robota delta powstała na zbiegu marsjańskiej rzeki i jeziora krateru Jezero miliardy lat temu. Zespół naukowy prowadzący misję Perseverance wybrał ten obszar do badań w 2018 roku. NASA uznała, że właśnie tam jest największe prawdopodobieństwo znalezienia pozostałości starożytnego życia mikrobiologicznego. I wiele wskazuje na to, że ta teza może okazać się prawdziwa.
Amerykański łazik Perseverance odkrył "skałę z białymi plamami". To może być dowód na istnienie życia. /East News

NASA perseverance Rover Capture Investigates Intriguing Martian Bedrock Near Yori Pass
https://www.youtube.com/watch?v=-Ic8uIZmFt0

INTERIA
https://geekweek.interia.pl/styl-zycia/ ... Id,6424890
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Pierwsza skała z Marsa, która trafi na Ziemię NASATo może być dowód.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 22 Lis 2022, 08:26

Planetoidy NEO w 2022 roku
2022-11-21. Krzysztof Kanawka
Zbiorczy artykuł na temat odkryć i obserwacji planetoid NEO w 2022 roku.
Zapraszamy do podsumowania odkryć i ciekawych badań planetoid bliskich Ziemi (NEO) w 2022 roku. Ten artykuł będzie aktualizowany w miarę pojawiania się nowych informacji oraz nowych odkryć.
Bliskie przeloty w 2022 roku
Poszukiwanie małych i słabych obiektów, których orbita przecina orbitę Ziemi to bardzo ważne zadanie. Najlepszym dowodem na to jest bolid czelabiński – obiekt o średnicy około 18-20 metrów, który 15 lutego 2013 roku wyrządził spore zniszczenia w regionie Czelabińska w Rosji.
Poniższa tabela opisuje bliskie przeloty planetoid i meteoroidów w 2022 roku. Aktualnie (stan na 21 listopada 2022) największym obiektem, który przeleciał w 2022 roku w pobliżu Ziemi jest planetoida 2022 TM2 o szacowanej średnicy około 29 metrów.
W ostatnich latach ilość odkryć bliskich przelotów wyraźnie wzrosła:
• w 2021 roku odkryć było 149,
• w 2020 roku – 108,
• w 2019 roku – 80,
• w 2018 roku – 73,
• w 2017 roku – 53,
• w 2016 roku – 45,
• w 2015 roku – 24,
• w 2014 roku – 31.
W ostatnich latach coraz częściej następuje wykrywanie bardzo małych obiektów, o średnicy zaledwie kilku metrów – co na początku poprzedniej dekady było bardzo rzadkie. Ilość odkryć jest ma także związek z rosnącą ilością programów poszukiwawczych, które niezależnie od siebie każdej pogodnej nocy “przeczesują” niebo. Pracy jest dużo, gdyż prawdopodobnie planetoid o średnicy mniejszej od 20 metrów może krążyć w pobliżu Ziemi nawet kilkanaście milionów.
Inne ciekawe badania i odkrycia planetoid w 2022 roku
2022 AA: pierwszego dnia nowego roku odkryto planetoidę o oznaczeniu 2022 AA. Obiekt ma średnicę około 40 metrów. Jest to obiekt NEO.
2022 AB: druga planetoida odkryta w nowym roku. Okazuje się, że ta planetoida charakteryzuje się bardzo szybkim obrotem o długości około 3 minut.
Przelot 1994 PC1: w nocy z 18 na 19 stycznia 2022 nastąpił stosunkowo bliski przelot planetoidy 1994 PC1. W ciągu kilku dni po przelocie pojawiły się amatorskie zdjęcia i nagrania ukazujące zbliżenie 1994 PC1 do Ziemi. (1994 PC1 została odkryta w 1994 roku i ma średnicę ponad 1 km).
2022 BH7: dużym obiektem NEO jest planetoida o oznaczeniu 2022 BH7. Obiekt zbliżył się do Ziemi 18 lutego na odległość około 6 razy dystans do Księżyca. Średnica 2022 BH7 jest szacowana na około 220 metrów. Jest to potencjalnie groźna planetoida dla Ziemi (PHA).
2022 AE1: wstępne obserwacje planetoidy 2022 AE1, tuż po odkryciu tego obiektu, sugerowały ryzyko uderzenia w Ziemię w dniu 4 lipca 2023. 2022 AE1 ma średnicę około 70 metrów, zatem impakt mógłby wyrządzić lokalne szkody. Dalsze obserwacje, wykonane przez blisko 30 obserwatoriów astronomicznych z całego świata, wykazały, że 2022 AE1 nie zagrozi w najbliższym czasie naszej planecie.
2022 EB5: mały, około trzymetrowy obiekt został odkryty na około 2 godziny przed wejściem w atmosferę naszej planety. Meteoroid (a później meteor) spłonął w atmosferze 11 marca 2022 w pobliżu Islandii około 22:30 CET. To dopiero piąty taki przypadek odkrycia obiektu zanim wszedł w atmosferę Ziemi!
2022 NA1: pierwsze “polskie” odkrycie planetoidy bliskiej Ziemi przy użyciu prywatnego sprzętu astronomicznego.
2022 RM4: duży obiekt NEO, o średnicy około 450 metrów i ciekawej orbicie.
2022 TM2: największy (do 15 października 2022) obiekt, który w 2022 roku zbliżył się na odległość mniejszą niż średni dystans do Księżyca. Obiekt ma szacowaną średnicę około 29 metrów.
2022 UQ1: duży obiekt (ok 17 metrów średnicy), który zbliżył się 16 października 2022 do Ziemi na bardzo niewielką odległość, około 9 tysięcy km. Obiekt został wykryty dopiero dwa dni po bliskim przelocie.
Aktualizacja (20.10.2022): 2022 UQ1 okazał się być górnym stopniem Centaur. Oznaczenie tego stopnia to Centaur AV-096. Ten stopień wyniósł sondę Lucy w przestrzeń międzyplanetarną.
2022 AP7: jedno z największych (rozmiarowo) odkryć planetoidy NEO w ostatnich latach. Średnica 2022 AP7 to około 1,5 km. Jak na razie nie jest to obiekt groźny dla Ziemi (PHA), jednak na przestrzeni wielu tysięcy lat orbita zostanie zakłócona przez Jowisza i Marsa.
2022 WJ1: malutki (około metra średnicy) obiekt wykryty przed wejściem w atmosferę Ziemi. To już drugi taki przypadek w tym roku, a dopiero szósty w historii!
Zapraszamy do działu małych obiektów w Układzie Słonecznym na Polskim Forum Astronautycznym.
(PFA)
Bliskie przeloty w 2022 roku / Credits – K. Kanawka, kosmonauta.net

Orbita planetoidy 2022 BH7 / Credits – NASA, JPL

Orbita 2022 TM2 – pozycje obiektów w Układzie Słonecznym na dzień 15 października 2022 (dzień przelotu obok Ziemi) / Credits – NASA, JPL

Orbita 2022 UQ1 / Centaur AV-096 – pozycje obiektów w Układzie Słonecznym na dzień 19 października 2022 / Credits – NASA, JPL

https://kosmonauta.net/2022/11/styczen- ... ciach-neo/
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Planetoidy NEO w 2022 roku.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Planetoidy NEO w 2022 roku2.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Planetoidy NEO w 2022 roku3.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Planetoidy NEO w 2022 roku4.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Planetoidy NEO w 2022 roku5.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 22 Lis 2022, 08:30

Nagle nocą zrobiło się zupełnie jasno. „Zdziwieni ludzie dzwonili na policję” [WIDEO]
2022-11-21.MK.MNIE.
Na początku myślałem, że to helikopter. To był potężny rozbłysk – mówi jeden z mieszkańców Bergen, który z przerażeniem obserwował spadający nocą meteor. Kosmiczna skała, zwana bolidem, rozświetliła nocne niebo nad Norwegią. Wiele osób było zdezorientowanych do tego stopnia, że ze zdziwieniem dzwonili na policję.
Zdarzenie miało miejsce tuż po godz. 19 w sobotni wieczór.
„Przeciął niebo niebieskim ogonem”
Nagle zrobiło się jasno, więc początkowo pomyślałem, że to samochód jadący na długich światłach. Ale potem spojrzałem w górę i zobaczyłem ogromne światło, które przecinało niebo długim, niebieskim ogonem – powiedział naoczny świadek w rozmowie z nadawcą NRK.
Kosmiczna skała wywołała spektakularny pokaz, spalając się w ziemskiej atmosferze i wywołując serię zdziwionych telefonów na policję.
„Policja jest w kontakcie z Norweskim Instytutem Meteorytycznym, który zakłada, że mógł to być meteoryt” – poinformowała na Twitterze policja z południowego regionu Norwegii.
źródło: thelocal.no, BBC
Kula ognia rozbłysła wieloma kolorami (fot. Norwegian Meteor Network)
https://www.tvp.info/64643865/meteor-ro ... na-policje
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Nagle nocą zrobiło się zupełnie jasno Zdziwieni ludzie dzwonili na policję [WIDEO].jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 22 Lis 2022, 08:55

2022 WJ1 – wejście w atmosferę
2022-11-21.
Szóste takie odkrycie!
Dziewiętnastego listopada 2022 mały meteoroid wszedł w atmosferę Ziemi. Obiekt został odkryty na zaledwie trzy godziny przed impaktem. Jest to dopiero szóste takie odkrycie!
Meteoroid o oznaczeniu 2022 WJ1 został odkryty 19 listopada 2022 około 06:00 CET przez astronoma Davida Rankina z Mount Lemmon Observatory. O godzinie 09:27 CET 2021 WJ1 wszedł w atmosferę Ziemi, w przybliżeniu nad granicą Kanady/USA, niedaleko wodospadu Niagara. Średnica tego meteoroidu przed wejściem w atmosferę została oszacowana na około jeden metr. Jest możliwe, że fragmenty o wielkości do kilkunastu centymetrów przetrwały przejście przez atmosferę.
Przed wejściem w atmosferę Ziemi 2022 WJ1 miał eliptyczną orbitę, sięgającą w aphelium Pasa Planetoid, zaś w peryhelium nieco przecinającą orbitę naszej planety.
Jest to dopiero szósty przypadek odkrycia małego obiektu zanim wszedł on w atmosferę Ziemi. Poprzednie przypadki to:
• 2008 TC3 (nad Sudanem)
• 2014 AA (nad Atlantykiem)
• 2018 LA (nad Botswaną)
• 2019 MO (okolice Puerto Rico)
• 2022 EB5 (okolice Islandii)
W ostatnich latach coraz częściej następuje wykrywanie bardzo małych W ostatnich latach coraz częściej następuje wykrywanie bardzo małych obiektów, o średnicy zaledwie kilku metrów – co na początku poprzedniej dekady było bardzo rzadkie. Ilość odkryć jest ma także związek z rosnącą ilością programów poszukiwawczych, które niezależnie od siebie każdej pogodnej nocy “przeczesują” niebo. Pracy jest dużo, gdyż prawdopodobnie planetoid o średnicy mniejszej od 20 metrów może krążyć w pobliżu Ziemi nawet kilkanaście milionów.
(PFA, HT, SW)
Orbita 2022 WJ1 tuż przed wejściem w atmosferę Ziemi / Credits – Phoenix7777, CC BY-SA 4.0

https://kosmonauta.net/2022/11/2022-wj1 ... atmosfere/
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: 2022 WJ1 – wejście w atmosferę.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: 2022 WJ1 – wejście w atmosferę2.gif
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 22 Lis 2022, 08:59

Gromada galaktyk schowana za Drogą Mleczną
2022-11-22. Hanna Witomska
Astronomowie wykryli ogromną strukturę pozagalaktyczną ukrywającą się daleko za środkiem Drogi Mlecznej w niezbadanym obszarze Wszechświata, zwanym Zone of Avoidance (Unikany Region). Ten tajemniczy region to puste miejsce na naszej mapie Wszechświata, obejmujące między 10% a 20% nocnego nieba. Dlaczego prawie nic tam nie widzimy, a tym bardziej z pomocą standardowych teleskopów światła widzialnego? Powodem jest ogromne, jasne centrum naszej galaktyki. Jest ono tak gęste od gwiazd, pyłu i innej materii, że światło z tego niewidocznego regionu zostaje rozproszone lub pochłonięte, zanim dotrze do ziemskich teleskopów.
Naukowcy mieli więcej szczęścia badając obszar za pomocą teleskopów zdolnych do wykrywania promieniowania podczerwonego, jest to rodzaj energii niewidocznej dla ludzkich oczu, ale wystarczająco silnej, żeby przebić się przez gęste chmury gazu oraz pyłu. Badania w podczerwieni znalazły dowody na tysiące pojedynczych galaktyk świecących przez kosmiczną mgłę, ale wciąż niewiele o nich wiadomo.
Naukowcy połączyli dane zebrane z badań w podczerwieni aby ujawnić największą strukturę kosmiczną dotychczas znalezioną w tej tajemniczej sferze. Badania opublikowano 28 października w bazie danych arXiv.org (to badanie nie zostało jeszcze zrecenzowane przez innych naukowców, ale zostało przesłane do przeglądu do czasopisma Astronomy and Astrophysics).
Ta tajemnicza struktura, znajdująca się około 3 miliardów lat świetlnych od Ziemi, wydaje się być ogromną gromadą galaktyk skupionych razem przez wspólny środek grawitacyjny. Używając obserwacji z VVV Survey – badania obserwującego centrum Drogi Mlecznej używając Visible and Infrared Survey Telescope for Astronomy w Chile – autorzy badania znaleźli dowody na co najmniej 58 galaktyk skupionych razem w małym regionie tajemniczej sfery.
Gromady galaktyk to największe grawitacyjnie związane obiekty we Wszechświecie. Największe z nich zawierają setki tysięcy galaktyk skupionych razem. Niestety nie można na razie powiedzieć, jak bardzo szeroka lub masywna jest ta nowo znaleziona gromada, przez ogromny dystans oraz niezliczoną ilość przeszkód dzielących nas od gromady. Jednak samo wykrycie tego obiektu pokazuje, że ten tajemniczy, mało widoczny region nie jest tak nieosiągalny, jak kiedyś sądzono. Przyszłe badania w podczerwieni powinny pozwolić naukowcom odkryć tajemnice ukryte za Drogą Mleczną. Możliwe, że dołączy do nich Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba, który już użył swoich kamer widzących w podczerwieni, żeby zrobić najdalsze zdjęcie Wszechświata
Korekta – Matylda Kołomyjec
Źródła:
• Space.com: Brandon Specktor; Scientists discover massive 'extragalactic structure' behind the Milky Way;13.11.2022
22 listopada 2022
Jasna i gęsta Droga Mleczna zasłania nam obiekty znajdujące się za nią Źródło: 2MASS/UMass/IPAC-Caltech/NASA/NSF

58 galaktyk skupionych razem w małym regionie w Zone of Avoidance. Źródło Galdeano et al. / ESO


https://astronet.pl/wszechswiat/gromada ... a-mleczna/
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Gromada galaktyk schowana za Drogą Mleczną.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Gromada galaktyk schowana za Drogą Mleczną2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 23 Lis 2022, 08:47

Planety mają więcej czasu na uformowanie się niż wcześniej sądzono
2022-11-22.
Najnowsze badania sugerują, że dyski protoplanetarne mogą utrzymywać się dłużej niż sądziliśmy, co oznacza, że planety mogą mieć co najmniej 5 milionów lat na uformowanie się, zanim ich materiał budowlany zniknie.
Terminy rozproszenia dysku
Planety powstają z gazowych dysków zwanych dyskami protoplanetarnymi. Podczas gdy szczegóły formowania się planet są ukryte w tych pyłowych dyskach, ogólny obraz jest jasny: czas formowania się planet jest wyznaczony przez czas życia dysku – gdy dysk się rozproszy, formowanie się planet musi zostać zatrzymane. Ustalenie, jak długo planety muszą się formować, powinno być zatem prostym zadaniem: badacze mogą zmierzyć wiek gromady gwiazd i określić, czy gwiazdy w tych gromadach mają dyski, ustalając w ten sposób punkt graniczny, w którym dyski zazwyczaj się rozpraszają.

W rzeczywistości jednak technika ta pozwoliła uzyskać szeroki zakres szacunków dotyczących czasu życia dysków protoplanetarnych, a tym samym bardzo różne ograniczenia dotyczące czasu, w jakim muszą uformować się planety – a najkrótsze szacunki, w przedziale 1,0–3,5 miliona lat, wyznaczają napięty termin, w którym modele formowania się planet muszą się zmieścić.

Młoda, masywna i zwodnicza?
W najnowszej publikacji zespół kierowany przez Susanne Pfalzner (Centrum Superkomputerowe w Jülich i Instytut Radioastronomii im. Maxa Plancka, Niemcy) zasugerował, że staranne zastosowanie istniejących technik może zapewnić nieco więcej swobody dla modelarzy, wydłużając typowy czas życia dysku protoplanetarnego. Naukowcy często badają dyski wokół gwiazd w gromadach, ponieważ łatwiej jest określić ich wiek niż gwiazd spoza gromad. Jednak łatwiej jest zidentyfikować młode, zwarte gromady niż stare, rozproszone gromady, zwłaszcza w dużych odległościach od Ziemi. Ponieważ jasne, masywne gwiazdy są łatwiejsze do wykrycia w dużych odległościach, badania ukierunkowane na młodsze gromady są również ukierunkowane na bardziej masywne gwiazdy – które, jak wiadomo, mają dyski o krótszym czasie życia.

Jako demonstrację tego efektu, Pfalzner i współautorzy zbadali, jak wyniki poprzednich badań zmieniały się w zależności od wielkości gromady w próbce każdego badania. Odkryli, że próbki zawierające głównie odległe (>650 lat świetlnych), młode gromady dawały krótkie szacunki dotyczące czasu życia dysku, podczas gdy próbki zawierające pobliskie, stare gromady były powiązane z długim czasem życia dysku.

Aby przeciwdziałać temu problemowi, zespół skonstruował nową próbkę, która jest równomiernie zrównoważona pomiędzy młodymi i starymi gromadami znajdującymi się w odległości 650 lat świetlnych od Ziemi. Analiza tej próbki zasugerowała, że mediana czasu życia dysku wynosi 6,5 miliona lat, przy czym znaczna część dysków wytrzymuje 10–20 milionów lat – co oznacza, że w wielu układach gwiezdnych planty mają znacznie więcej czasu na uformowanie się niż oczekiwano.

Chociaż wynik ten zapewnia bardzo potrzebną swobodę dla naszych modeli formowania się planet, wciąż pozostaje wiele otwartych pytań do zbadania. Na przykład, ważne jest, aby określić ułamek gwiazd, które rodzą się z dyskami; zakładając, że wszystkie gwiazdy są początkowo spowite dyskami, oznacza to, że typowy czas dysków mieści się w przedziale 5–6 milionów lat, podczas gdy dopuszczenie niewielkiego ułamka gwiazd, które rodzą się bez dysków, pozwoliłoby na formowanie się planet w ciągu 8–10 milionów lat wokół gwiazd o niskiej masie i 4–5 milionów lat wokół gwiazd o wysokiej masie. Niezależnie od dokładnych ram czasowych, zrozumienie, w jaki sposób gwiazdy o dużej masie tworzą planety w bardziej rygorystycznych ramach czasowych niż gwiazdy o małej masie pozostanie wyzwaniem, na które trzeba będzie odpowiedzieć.

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Źródło:
AAS

Urania
Wizja artystyczna młodego układu planetarnego. Źródło: NASA.

https://agnieszkaveganowak.blogspot.com ... su-na.html
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Planety mają więcej czasu na uformowanie się niż wcześniej sądzono.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 23 Lis 2022, 08:48

Ekspertka: w Polsce w sektorze kosmicznym działa 400 firm i instytucji
2022-11-22.
10 lat temu na polskim rynku było ok. 30 podmiotów związanych z działalnością kosmiczną, dziś mówimy o nawet 400 firmach, jednostkach badawczych i instytucjach naukowych - wskazała PAP dyrektor generalna Sener Polska Beatriz Pérez. Obecnie w tym sektorze pracuje w Polsce 12 tys. osób - dodała.
Beatriz Pérez wskazała, że polski sektor działa między innymi w obszarach aplikacji i przetwarzania danych satelitarnych, bezpieczeństwa kosmicznego, elektroniki i komunikacji satelitarnej, mechanizmów, struktur i robotyki kosmicznej, instrumentów i systemów satelitarnych oraz systemów wynoszenia. "W ostatniej dekadzie Polacy zrealizowali w ramach ESA (Europejskiej Agencji Kosmicznej) około 500 projektów, których wartość szacowana jest nawet na 115 milionów euro" - podkreśliła.
22-23 listopada br. w Paryżu ma odbyć się posiedzenie Rady Ministerialnej ESA. "W trakcie obrad 22 państwa członkowskie zadeklarują wysokość swojego finansowego udziału w budżecie ESA na lata 2023-2024, wskazując podział tej kwoty między programy, w których chcą uczestniczyć" - poinformowała Polska Agencja Kosmiczna POLSA. Wskazała, że w obradach weźmie udział m.in. prezes PAK prof. Grzegorz Wrochna.
Zdaniem Beatriz Pérez w trakcie paryskiego posiedzenia zapadać będą kluczowe decyzje, związane między innymi z wysokością składki członkowskiej czy udziałem w programach opcjonalnych. "To spotkanie będzie miało bezpośrednie przełożenie na kierunek rozwoju polskiego sektora w nadchodzących latach" - podkreśliła.
Szefowa Sener Polska - firmy z branży aerokosmicznej - przypomniała, że Polska jako 20. kraj członkowski dołączyła 19 listopada 2012 r. do Europejskiej Agencji Kosmicznej. Jak zaznaczyła, wstąpienie do ESA było dla polskiego sektora "istotnym katalizatorem rozwoju" i pozwoliło rozwinąć go do poziomu, którego samodzielne osiągnięcie w dekadę byłoby trudne. "Jako kraj członkowski Polska, a przede wszystkim polscy przedsiębiorcy i naukowcy, uzyskali dostęp do międzynarodowego rynku, środowiska współpracy i ekspertów" - dodała.
W jej ocenie od momentu wejścia Polski do ESA polski sektor kosmiczny "ogromnie się rozwinął". "Dziesięć lat temu na rynku oficjalnie funkcjonowało ok. 30 podmiotów związanych z działalnością kosmiczną. Dziś mówimy o nawet czterystu firmach, jednostkach badawczych i instytucjach naukowych" - wskazała. Dodała, że w przeważającej większości rynek tworzą małe i średnie przedsiębiorstwa. "Wraz ze wzrostem liczby podmiotów sektora kosmicznego, rozwija się cały ekosystem biznesowy. By sprostać rygorystycznym wymogom projektów kosmicznych, polskie firmy poszukują najlepszych podwykonawców, często z innych gałęzi przemysłu i zawiązują ścisłe współprace z uczelniami posiadającymi ekspertów i zaplecze naukowe" - wyjaśniła.
Szacuje się, że kosmos daje dziś zatrudnienie nawet 12-tysiącom osób w Polsce - zaznaczyła Pérez. "To wysokiej klasy inżynierowie, a także naukowcy i cała rzesza osób zarządzających kosmicznym biznesem" - stwierdziła. Zwróciła uwagę, że polskie uczelnie oferują studentom ok. 20 kierunków związanych z działalnością kosmiczną, które rocznie kończy nawet osiemset osób.
"Polacy zaczynali jako dostawcy konkretnych elementów, poprzez podzespoły i całe mechanizmy. Dziś coraz częściej mówi się o integracji całych satelitów, nie tylko tych w wymiarze mikro. Krajowe podmioty mogą z powodzeniem konkurować na rynku międzynarodowym nie niską ceną, ale ekspertyzą oraz najwyższym poziomem realizacji trudnych projektów" - zaznaczyła Pérez. Według niej o dojrzałości rynku świadczą też trafiające do polskich firm kontrakty na produkcję masową.
PAP - Nauka w Polsce, Magdalena Jarco
maja/ amac/
Fot. Adobe Stock

https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/new ... tucji.html
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Ekspertka w Polsce w sektorze kosmicznym działa 400 firm i instytucji.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 23 Lis 2022, 08:50

NASA przekonuje, że do 2030 roku będziemy żyć i pracować na Księżycu

2022-11-22. Daniel Górecki
Najwyższy czas zainwestować w działkę na Księżycu, bo amerykańska agencja kosmiczna spodziewa się, że w ciągu najbliższej dekady będziemy już tam mieszkać i pracować. A mówiąc całkiem poważnie, NASA ma ambitny plan stałej obecności na naszym naturalnym satelicie jeszcze przed 2030 rokiem.

Po wielu latach opóźnień w produkcji rakiety SLS, a następnie licznych problemach z kolejnymi próbami startu, misja Artemis 1 w końcu poleciała w stronę Księżyca, znacząco przybliżając nas do momentu ponownego postawienia stopy na naszym satelicie. NASA jest bardzo optymistycznie nastawiona po tym sukcesie, bo jak prognozuje Howard Hu, który kieruje programem statku kosmicznego Orion, oznacza to pokonanie większości przeszkód i naszą stałą obecność na Księżycu, tj. życie i pracę, jeszcze w tym dziesięcioleciu.
Będziemy wysyłać ludzi na powierzchnię, a oni będą tam mieszkać i zajmować się nauką
komentuje Hu w wypowiedzi dla BBC.


Będziemy żyć i pracować na Księżycu jeszcze przed 2030?

Czy to w ogóle możliwe? Teoretycznie jak najbardziej, bo choć misja Artemis 1 była bezzałogowa i na dodatek nie przewiduje lądowania na powierzchni Księżyca, to już w 2024 roku statek kosmiczny Orion zabierze na pokład astronautów, którzy będą mieli okazję podziwiać Srebrny Glob z naprawdę bliska. Później pozostanie już tylko wylądować i postawić stopę na Księżycu, co planowane jest na 2025 rok, co daje nam jeszcze jakieś 3 lata na opracowanie wszystkich niezbędnych systemów (np. zasilania czy dostarczania wody) i 5 lat na zbudowanie pierwszych stałych baz.

Plan bardzo wymagający, ale podobnie było przecież ze startem misji Artemis 1, tymczasem dziś dowiadujemy się o osiągnięciu przez nią ważnego sukcesu - kapsuła Orion zbliżyła się do powierzchni Księżyca na odległość 130 kilometrów, dając nam okazję podziwiania naszego satelity z naprawdę bliska.
Po tym przelocie statek kosmiczny kontynuuje swoją misję i oczekuje się, że przeleci ponad 65 tys. kilometrów za niewidoczną/odwrotną stronę Księżyca (praktycznie niemożliwą do oglądania z Ziemi z powodu rotacji synchronicznej satelity), tak daleko jeszcze nigdy nie podróżował żaden statek kosmiczny przeznaczony do przewozu ludzi.
Następnie odpali silnik, który umożliwi mu wejście na orbitę wsteczną i okrążenie Księżyca w kierunku przeciwnym do tego, w którym ten porusza się wokół Ziemi, co pozwoli przetestować kapsułę i jej systemy w skrajnych warunkach oraz skierować ją w

To pierwszy krok, jaki podejmujemy w kierunku długoterminowej eksploracji kosmosu, nie tylko dla Stanów Zjednoczonych, ale dla całego świata
podsumowuje Howard Hu.

Księżyc wita? Sonda Orion przeleciała bardzo blisko naszego satelity /NASA /domena publiczna

INTERIA

https://geekweek.interia.pl/astronomia/ ... Id,6426951
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: NASA przekonuje, że do 2030 roku będziemy żyć i pracować na Księżycu.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 23 Lis 2022, 08:51

Mity Wśród Gwiazd: Gwiazdozbiór Węża Wodnego
2022-11-22. Zofia Lamecka
Wąż Wodny jest niewielkim i stosunkowo ciemnym gwiazdozbiorem nieba południowego. Gołym okiem można zaobserwować jedynie 20 należących do niego gwiazd. Leży w pobliżu południowego bieguna nieba i jest widoczny na szerokościach geograficznych pomiędzy 90°S a 8°N. Najłatwiej go znaleźć odnajdując najpierw Obłoki Magellana, pomiędzy którymi się znajduje. Nie jest widoczny z Polski, ale niewiele tracimy, gdyż nie zawiera żadnych wyróżniających się obiektów.
Gwiazdozbiór Węża Wodnego po raz pierwszy został wprowadzony przez duńskich żeglarzy Fredericka de Houtmana i Pietera Dirkszoona Keysera w 1597 roku. Bazując na ich obserwacjach, astronom Petrus Plancius umieścił konstelację na mapie nieba. Niewiele potem została wprowadzona do atlasu „Uranometria” Johanna Bayersa. Prawie dwa wieki później francuski astronom Nicolas Louis de Lacaille zabrał kilka gwiazd z Węża Wodnego, aby dodać je do sąsiadujących konstelacji, m.in. Tukana, Oktantu, Zegara i Sieci. Z samych dwóch gwiazd tworzących ogon Węża, rozciągający się aż do gwiazdy Lambda Octantis, stworzył nową konstelacja Oktantu.
W Wężu Wodnym znajduje się tajemniczy obiekt odkryty przez duńskiego astronoma Johna Louisa Dreyera. Opisał on go jako niezwykle mały i ciemny obiekt, bardziej rozciągnięty niż zlokalizowany obok żółty gigant Eta-2-Hydri. Oznaczył go współrzędnymi sferycznymi 01h 32m 30s (rektascensja) i 67°32’12 (deklinacja). Gdy jednak współcześnie spoglądamy w ten obszar nieba, nic nie jest już tam widoczne. Obiekt na pewno nie był wybuchającą supernową, bo zniszczyłby planetę w układzie sąsiedniej gwiazdy. Obecnie najpopularniejszą teorią jest, że tajemniczym obiektem Johna Dreyera była przelatująca kometa lub zniszczona planeta na końcu ostatecznej orbity.
Korekta – Matylda Kołomyjec
Źródła:
• Constellation Guide
22 listopada 2022
Powyższy fragment mapy nieba przedstawia Gwiazdozbiór Węża Wodnego w otoczeniu sąsiadujących konstelacji Źródło: Wikimedia Commons
Powyższa ilustracja przedstawia gwiazdozbiór Węża Wodnego w otoczeniu wyobrażeń sąsiednich konstelacji. Pochodzi z dzieła „Uranometria” autorstwa Johna Bayersa. Źródło: Wikimedia Commons

https://astronet.pl/autorskie/mity-wsro ... a-wodnego/
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Mity Wśród Gwiazd  Gwiazdozbiór Węża Wodnego.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Mity Wśród Gwiazd  Gwiazdozbiór Węża Wodnego2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 23 Lis 2022, 08:53

2023 Rokiem Mikołaja Kopernika!
2022-11-22.
Senat RP przyjął (jednogłośnie!) uchwałę ustanawiającą 2023 Rokiem Mikołaja Kopernika. Datę powiązano z rocznicą pięćset pięćdziesiątych urodzin i czterysta osiemdziesiątą rocznicą śmierci Mikołaja Kopernika.
Senatorowie przypominają w nowej uchwale, że w swoim najsłynniejszym dziele De revolutionibus orbium coelestium Mikołaj Kopernik przedstawił założenia heliocentrycznej budowy Układu Słonecznego – burzące ówczesny obraz świata. Jego odkrycie spowodowało rewolucję naukową zwaną przewrotem kopernikańskim. W uchwale podkreślono także patriotyzm Kopernika, który przez całe życie był wiernym poddanym kolejnych królów polskich z dynastii Jagiellonów i, jak pisał, nie ma obowiązków większych nad obowiązek względem Ojczyzny, dla której nawet życie należy poświęcić.
Senat RP zwrócił się do uczelni, szkół, organizacji społecznych i mediów o popularyzację postaci Mikołaja Kopernika, który nie tylko dokonał jednego z najważniejszych odkryć w historii ludzkości, ale zapoczątkował również rewolucję naukową, która zmieniła postrzeganie świata. Poza wybitnym astronomem patronami roku 2023 są Jan Matejko i Wisława Szymborska.
Mikołaj Kopernik urodził się 19 lutego 1473 r. w Toruniu, w rodzinie kupieckiej. Był polskim prawnikiem, urzędnikiem, dyplomatą, lekarzem, niższym duchownym katolickim, doktorem prawa kanonicznego, zajmującym się również astronomią i astrologią, matematyką, ekonomią, strategią wojskową, kartografią i filologią.
Kopernik jest jednak najbardziej znany jako astronom. Sam mówił o sobie Nicolaus Copernicus Thorunensis, podkreślając w ten sposób swoje pochodzenie, swój toruński rodowód.
Urania bedzie oczywiście patronować i pilnie śledzić wiele wydarzeń związanych z Rokiem Kopernika oraz publikować w tym czasie specjalne materiały poświęcone Kopernikowi!
Czytaj więcej:
• Cały artykuł
• Kopernik jakiego nie znamy - Urania FM #5
• Ukazał się reprint dzieł Mikołaja Kopernika
• Astronarium nr 38 o zagadce grobu Mikołaja Kopernika

Źródło: gov.pl
Opracowanie: Elżbieta Kuligowska
Na zdjęciu: Mikołaj Kopernik. Źródło: Urania
Astronomia Kopernika - Astronarium odc. 24
https://www.youtube.com/watch?v=jpPZKss2nsI

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/20 ... -kopernika
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: 2023 Rokiem Mikołaja Kopernika.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 24 Lis 2022, 08:44

Columbia Sportswear testuje technologię OMNI-HEAT Infinity... na Księżycu
2022-11-23. Andrzej
W nadchodzących miesiącach Intuitive Machines rozpocznie swoją pierwszą misję księżycową, przewożąc komercyjne ładunki oraz ładunki w ramach inicjatywy NASA Commercial Lunar Payload Services w celu przygotowania przyszłych lądowań załogowych. Misja, która rozpocznie się w 2023 roku, ma na celu pobranie próbek i analizę lodu spod powierzchni Księżyca. W ramach współpracy z partnerem naukowym Intuitive Machines, Columbia Sportswear dostarcza swoją technologię termo-refleksyjną Omni-Heat Infinity, która pomoże osłonić lądownik księżycowy Nova-C przed niskimi temperaturami panującymi w przestrzeni kosmicznej.
Przed nami mroźna zima, ale nawet najniższe temperatury, których doświadczamy, nie mogą równać się z warunkami panującymi na Księżycu, gdzie temperatura w nocy spada do -150° Celsjusza. W latach 60. ubiegłego wieku stanowiło to problem dla naukowców NASA pracujących nad historyczną misją Apollo 11. Musieli oni chronić moduł lądownika przed intensywnym zimnem, z którym miał się zetknąć na powierzchni Księżyca, więc opracowali wysoce odblaskowy materiał izolacyjny. W ten sposób powstał koc kosmiczny.

Ogromny skok w dziedzinie odzieży wierzchniej

Prawie pięć dekad później projektanci Columbia Sportswear zmagali się z problemem, którego branża outdoorowa nie była w stanie rozwiązać: jak sprawić, by warstwy były cieplejsze i równocześnie zapewniały najwyższą oddychalność? Podejście "co by było, gdyby" doprowadziło firmę Columbia do zaadaptowania technologii koca kosmicznego NASA w celu stworzenia Omni-Heat™ Reflective, lekkiej metalicznej podszewki, która odbija ciepło ciała, a jednocześnie pozwala tkaninie oddychać.
W sezonie FW2021 Columbia wprowadziła kolejną - i jak dotąd najbardziej zaawansowaną - wersję swojej flagowej, zimowej technologii. W porównaniu do pierwszej wersji technologii – opartej na "matrycy" z aluminiowych kropek - Omni-Heat™ Infinity opiera się na "matrycy" ze złotych, większych kropek, aby zapewnić o 40% większą izolację termiczną i natychmiastowe poczucie ciepła, przy zachowaniu równie wysokiego poziomu przepuszczalności powietrza i wilgoci.

Test terenowy

W ten sposób historia zatoczyła koło. Pięćdziesiąt lat po ostatnim lądowaniu człowieka na Księżycu, firma Intuitive Machines (IM) planuje misję powrotną. Kiedy ich lądownik Nova-C zostanie wystrzelony na rakiecie SpaceX Falcon 9, jego część będzie izolowana materiałem Omni-Heat Infinity firmy Columbia, który podczas przedstartowych symulacji termicznych okazał się pomocny w ochronie lądownika IM przed ekstremalnymi temperaturami panującymi w przestrzeni kosmicznej.
Dzięki tej misji Columbia Sportswear ma szansę zastosować i przetestować swoje produkty w warunkach tak niegościnnych, że nie można ich nawet porównać z najbardziej wymagającymi miejscami na Ziemi. Odkrycia z tej misji pomogą amerykańskiej marce udoskonalać swoje produkty i opracowywać nowe, dzięki którym outdoor będzie dostępny dla każdego.

O marce Columbia

Columbia, flagowa marka należąca do Columbia Sportswear Company z siedzibą w Portland w stanie Oregon, od 1938 roku tworzy innowacyjną odzież, obuwie, akcesoria i sprzęt dla outdoorowych entuzjastów. Columbia stała się liderem rynku dzięki przekształceniu zamiłowania do aktywności na świeżym powietrzu w technologie i trwałe produkty, które zapewniają klientom komfort przez cały rok, w każdych warunkach atmosferycznych. Więcej informacji można znaleźć na columbia.com.


Źródło: east-side-consulting.pl

Columbia Sportswear testuje technologię OMNI-HEAT Infinity… na Księżycu

https://www.astronomia24.com/news.php?readmore=1259
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Columbia Sportswear testuje technologię OMNI-HEAT Infinity... na Księżycu.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Columbia Sportswear testuje technologię OMNI-HEAT Infinity... na Księżycu2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 24 Lis 2022, 08:45

Przewodnik astronomiczny po Polsce – weź udział w konkursie!
2022-11-23.
Wystartował konkurs związany z „Przewodnikiem astronomicznym po Polsce” przygotowywanym przez Polskie Towarzystwo Astronomiczne (PTA). W ramach konkursu można nadsyłać opisy i zdjęcia różnych miejsc, obiektów, budynków związanych z astronomią i badaniami kosmosu. Konkurs ma dwie kategorie: dla szkół oraz otwartą dla wszystkich.
Około 40 lat temu ukazała się książka pt. „Przewodnik astronomiczny po Polsce”. Od tamtej pory bardzo wiele się zmieniło, powstały nowe obserwatoria, teleskopy, parki ciemnego nieba i inne obiekty, a astroturystyka staje się coraz istotniejszą gałęzią turystyki. Nadal jednak nie ma współczesnego przewodnika na ten temat obejmującego całe terytorium Polski.
Wkrótce jednak to się zmieni, bowiem taki przewodnik aktualnie powstaje dzięki Polskiemu Towarzystwu Astronomicznemu. Będzie to portal internetowy, aplikacja mobilna, a we wrześniu 2023 roku ukaże się także wydanie książkowe.
W ramach zbierania materiałów do przewodnika, jego redakcja zachęca do wzięcia udziału w konkursie z nagrodami.
Może w Twojej okolicy znajdują się obiekty lub miejsca związane z astronomią lub badaniami kosmosu? Na przykład zegar słoneczny, ulica imienia astronoma, teleskop, obserwatorium, pomnik, tablica pamiątkowa, inny rodzaj obiektu. A może Twoja szkoła ma imię Mikołaja Kopernika lub innej osoby związanej z badaniami kosmosu? Opisz ten obiekt lub miejsce, sfotografuj go, możesz też nagrać wideo smartfonem – zachęca dr Krzysztof Czart, Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, koordynujący powstawanie przewodnika.
Konkurs został podzielony na dwie kategorie. W pierwszej zgłoszenia nadsyłać mogą indywidualnie wszyscy chętni, natomiast druga przeznaczona jest dla zespołów uczniów i nauczycieli reprezentujących szkoły.
Wśród nagród są vouchery na sprzęt astronomiczny, wejściówki do muzeów i planetariów, książki, prenumerata czasopisma „Urania – Postępy Astronomii” i kosmiczne gadżety. Szczegóły na temat konkursu oraz formularz zgłoszeniowy znajdują się pod adresem https://konkurs.astroturystyka.pl.
Organizatorem konkursu jest Polskie Towarzystwo Astronomiczne. Kategoria dla szkół uzyskała wsparcie od Ministerstwa Edukacji i Nauki w ramach programu Społeczna odpowiedzialność nauki (projekt pt. „Przewodnik astronomiczny po Polsce”). Z kolei kategoria otwarta jest wspierana przez dofinansowanie z Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego (projekt pt. „Astronomical Guide to Visegrad Countries”). Patronatu medialnego udzieliły “Urania – Postępy Astronomii” oraz Astronarium.
Podobne konkursy prowadzone są także w Czechach, Słowacji i Węgrzech, w ramach tworzenia Przewodnika Astronomicznego po Krajach Grupy Wyszehradzkiej. Polacy mogą brać udział również w konkursach w tych trzech krajach, jeśli posiadają materiały dotyczące obiektów i miejsc w tych krajach. W odróżnieniu od konkursu polskiego, nie ma tam osobnej kategorii dla szkół. Informacje o konkursach czeskim, słowackim i węgierskim można znaleźć na stronie https://contest.astro-tourism.org.
Więcej informacji:
• Witryna polskiego konkursu i formularz zgłoszeniowy
• Witryna konkursów w Czechach/Słowacji/Węgrzech
• Polskie Towarzystwo Astronomiczne
• Komunikat o konkursie
• Informator pt. "Polskie ośrodki astronomiczne"

Źródło: PTA
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/pr ... -konkursie
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Przewodnik astronomiczny po Polsce – weź udział w konkursie!.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 24 Lis 2022, 08:48

Krótkie rozbłyski gamma wyśledzone dalej w odległym Wszechświecie
2022-11-23.
Zespół astronomów opracował najobszerniejszy jak dotąd spis galaktyk, w których powstają krótkie rozbłyski promieniowania gamma (SGRB).

Używając kilku bardzo czułych instrumentów i zaawansowanego modelowania galaktyk, naukowcy zidentyfikowali galaktyki macierzyste 84 SGRB i zbadali charakterystykę zidentyfikowanych 69 z nich. Odkryli, że około 85% badanych SGRB pochodzi z młodych, aktywnie gwiazdotwórczych galaktyk.

Astronomowie odkryli również, że więcej SGRB wystąpiło we wcześniejszych okresach, kiedy Wszechświat był znacznie młodszy – i w większych odległościach od centrów galaktyk macierzystych – niż wcześniej sądzono. Co zaskakujące, kilka SGRB zostało zauważonych daleko poza swoimi galaktykami macierzystymi – tak jakby zostały „wyrzucone”, co rodzi pytania o to, jak udało się im dotrzeć tak daleko.

Jest to największy katalog galaktyk macierzystych SGRB, jaki kiedykolwiek istniał, więc spodziewamy się, że będzie to złoty standard przez wiele lat – powiedziała Anya Nugent, doktorantka z Northwestern, która kierowała badaniami skupionymi na modelowaniu galaktyk macierzystych. Stworzenie tego katalogu i ostatecznie posiadanie wystarczającej liczby galaktyk macierzystych, aby zobaczyć wzorce i wyciągnąć znaczące wnioski, jest dokładnie tym, czego potrzebowała ta dziedzina, aby poszerzyć naszą wiedzę na temat tych fantastycznych wydarzeń i tego, co dzieje się z gwiazdami po ich śmierci.

Zespół opublikował 21 listopada 2022 roku w The Astrophysical Journal dwie prace szczegółowo opisujące nowy katalog. Ponieważ SGRB należą do najjaśniejszych eksplozji we Wszechświecie, zespół nazwał swój katalog BRIGHT (Broadband Repository for Investigating Gamma-ray burst Host Traits). Wszystkie dane i produkty do modelowania BRIGHT są publicznie dostępne online do użytku społeczności.

Kiedy dwie gwiazdy neutronowe zderzają się, generują chwilowe rozbłyski intensywnego promieniowania gamma, zwane jako SGRB. Podczas gdy promienie gamma trwają zaledwie kilka sekund, światło optyczne może trwać kilka godzin, zanim zniknie poniżej poziomu wykrywalności (zjawisko zwane poświatą). SGRB to jedne z najjaśniejszych eksplozji we Wszechświecie, których każdego roku wykrywa się najwyżej tuzin. Obecnie stanowią jedyny sposób na badanie i zrozumienie dużej populacji łączących się układów podwójnych gwiazd neutronowych.

Odkąd w 2005 roku Obserwatorium Swift po raz pierwszy odkryło poświatę SGRB, astronomowie spędzili ostatnie 17 lat próbując zrozumieć, które galaktyki produkują te potężne wybuchy. Gwiazdy w galaktyce mogą dać wgląd w warunki środowiskowe potrzebne do wytworzenia SGRB i mogą powiązać tajemnicze rozbłyski z ich pochodzeniem od łączących się gwiazd neutronowych. Jak dotąd tylko jeden SGRB (GRB 170817A) ma potwierdzone pochodzenie z fuzji gwiazd neutronowych – został wykryty zaledwie kilka sekund po tym, jak detektor fal grawitacyjnych zaobserwował połączenie się dwóch gwiazd neutronowych (GW170817).

Aby stworzyć katalog, naukowcy wykorzystali kilka wysoce czułych instrumentów Obserwatorium W.M. Keck, Obserwatorium Gemini, Obserwatorium MMT, Wielki Teleskop Lornetkowy oraz Teleskopy Magellana w Obserwatorium Las Campanas, aby uchwycić głębokie obrazowanie i spektroskopię niektórych najsłabszych galaktyk zidentyfikowanych w przeglądzie SGRB. Zespół wykorzystał również dane z dwóch wielkich obserwatoriów: Kosmicznego Teleskopu Hubble’a i Kosmicznego Teleskopu Spitzera.

Przed tymi nowymi badaniami, astronomowie scharakteryzowali galaktyki macierzyste na podstawie zaledwie kilkudziesięciu SGRB. Nowy katalog to czterokrotnie większa liczba istniejących próbek. Dzięki znacznie większemu zbiorowi danych katalog pokazuje, że galaktyki macierzyste SGRB mogą być albo młode i gwiazdotwórcze, albo stare i bliskie śmierci. Oznacza to, że układy gwiazd neutronowych tworzą się w szerokim zakresie środowisk, a wiele z nich ma szybkie skale czasowe od powstania do połączenia. Ponieważ połączenia gwiazd neutronowych tworzą ciężkie pierwiastki, takie jak złoto i platyna, dane z katalogu pogłębią również wiedzę naukowców na temat tego, kiedy we Wszechświecie powstały metale szlachetne.

Dzięki możliwości wykrywania najsłabszych galaktyk macierzystych z bardzo wczesnych okresów Wszechświata, nowy pracujący w podczerwieni Kosmiczny Teleskop James Webba, jest gotowy do dalszego rozwoju wiedzy na temat fuzji gwiazd neutronowych i tego, jak daleko w czasie się one rozpoczęły.

Jestem najbardziej podekscytowana możliwością wykorzystania JWST do głębszego sondowania galaktyk macierzystych rzadkich, wybuchowych zdarzeń – powiedziała Nugent. Zdolność JWST do obserwowania słabych galaktyk we Wszechświecie może odkryć więcej galaktyk goszczących SGRB, które obecnie wymykają się wykryciu, być może nawet ujawniając brakującą populację i powiązanie z wczesnym Wszechświatem.

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Źródło:
Northwestern University

Urania
Krótkie rozbłyski gamma w galaktykach macierzystych w kosmicznym czasie. Źródło: W. M. Keck Observatory/Adam Makarenko.

https://agnieszkaveganowak.blogspot.com ... dalej.html
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Krótkie rozbłyski gamma wyśledzone dalej w odległym Wszechświecie.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 24 Lis 2022, 08:48

TVP Nauka patronem XI edycji programu Planety Energii!
2022-11-23.
Edukacja w formie zabawy i jednocześnie niezapomniana przygoda dla dzieci. Formuła Planety Energii sprawia, że najmłodsi mogą w bardzo przyjemny sposób zdobyć wiedzę, która pomoże im dbać o środowisko naturalne. TVP Nauka wesprze program swoim patronatem.
Planeta Energii to program realizowany od 2010 roku. Stanowi wsparcie dla nauczycieli, którzy chcą poszerzyć ramy standardowych lekcji. Scenariusze zajęć oparte są na zadaniach praktycznych. Dzięki temu uczniowie mogą nie tylko dowiedzieć się więcej o środowisku, ale także są w stanie doświadczyć piękna otaczającego świata.
To program realizowany od 2010 roku i stanowi wsparcie dla nauczycieli, którzy chcą opuścić ramy standardowych lekcji. Scenariusze zajęć oparte są na zadaniach praktycznych, dzięki czemu uczniowie mogą nie tylko dowiedzieć się więcej o środowisku, ale także są w stanie doświadczyć otaczającego ich świata, przyglądając się bliżej otoczeniu wokół nich.
Program zawiera również multimedialne materiały i ćwiczenia, które w atrakcyjny sposób pomagają uczniom zrozumieć mechanizmy zachodzące na przykład w przyrodzie.
W tym roku tematem przewodnim Planety Energii jest bioróżnorodność. Współistnienie różnych gatunków fauny i flory jest czymś, co podczas terenowych lekcji dzieci zaobserwują gołym okiem. Ponadto uczniowie dowiedzą się, jak mogą wesprzeć bioróżnorodność wokół siebie.
źródło: Planeta Energii
Planeta Energii dla nauki i zabawy. Fot. Planeta Energii
https://nauka.tvp.pl/64682442/tvp-nauka ... ty-energii
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: TVP Nauka patronem XI edycji programu Planety Energii!.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 24 Lis 2022, 08:51

Teleskop Jamesa Webba odkrywa tajemnice atmosfery egzoplanety
2022-11-23.
Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba dostarczył dane dotyczące składu atmosfery planety spoza Układu Słonecznego. Nowe badanie rzuca światło na proces powstawania odległych obiektów we Wszechświecie.
Międzynarodowy zespół naukowców wykorzystał informacje zebrane przez Teleskop Jamesa Webba (JWST) do zbadania atmosfery i pochodzenia planety oddalonej od Ziemi o 700 lat świetlnych. WASP-39b to egzoplaneta, która okrąża swoją gwiazdę macierzystą w zaledwie cztery dni. Odkryta w 2011 roku planeta od lat intryguje naukowców. To gorący gazowy olbrzym o masie i wielkości zbliżonej do Saturna. Co więcej, bliskość planety do gwiazdy macierzystej – osiem razy bliżej niż Merkury do naszego Słońca – sprawia, że jest to również idealny obiekt do badania wpływu promieniowania gwiazd macierzystych na egzoplanety. Analiza WASP-39b i jej gwiazdy pozwoli lepiej zrozumieć, w jaki sposób ich relacja wpływa na właściwości egzoplanety.
W badaniach naukowców z University of Warwick wykorzystano metody spektroskopowe do oceny stosunku węgla do tlenu w atmosferze egzoplanety. Wyniki badania dostarczają cennych wskazówek dotyczących powstania obiektu i jej ruchu.
Jak JWST bada atmosferę egzoplanety?
Czułe instrumenty JWST zostały skierowane w kierunku planety, gdy ta zmieniała położenie względem swojej gwiazdy. Związki chemiczne pochłaniają światło o unikalnych długościach fal, co pozwala astronomom ustalić, które z substancji są obecne w atmosferze. Dzięki możliwości badania Wszechświata w świetle podczerwonym, JWST dostarcza danych o cząsteczkach, których nie można wykryć w świetle widzialnym.
,, Badanie to pokazuje siłę spektroskopii w zrozumieniu składu chemicznego atmosfer egzoplanet.
Prof. Peter Wheatley, University of Warwick
Zespół naukowców przeanalizował dane z czterech precyzyjnie skalibrowanych instrumentów Teleskopu Jamesa Webba. W atmosferze egzoplanety wykryto potas, tlenek wodoru, tlenek węgla, dwutlenek siarki, dwutlenek węgla oraz sód. Nie wykryto natomiast obecności metanu czy siarkowodoru.
Badanie stosunku między poszczególnymi pierwiastkami - na przykład stosunek węgla do tlenu lub potasu do tlenu – dostarczy wskazówek dotyczących powstania planety na wczesnym etapie.
Jak powstała planeta WASP-39b?
- Obfitość siarki w stosunku do wodoru wskazuje, że planeta prawdopodobnie doświadczyła znacznego nagromadzenia planetozymali (ciała niebieskie tworzące się we wczesnym etapie ewolucji układu planetarnego), które mogły dostarczać składników do atmosfery. Dane wskazują również, że w atmosferze tlenu jest dużo więcej niż węgla. To potencjalnie wskazuje, że WASP-39 b pierwotnie uformowała się daleko od gwiazdy centralnej – wyjaśnia Kazumasa Ohno, badacz egzoplanet z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Cruz.
Naukowcy podkreślają, że Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba jest dopiero na początku drogi eksploracji Wszechświata. Dostarczanie przez urządzenie tak precyzyjnych danych pozwoli na jeszcze więcej odkryć związanych z planetami spoza naszego Układu Słonecznego.
źródło: NASA, University of Warwick
Wizualizacja egzoplanety WASP-39b. Fot. NASA
https://nauka.tvp.pl/64685575/teleskop- ... gzoplanety
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Teleskop Jamesa Webba odkrywa tajemnice atmosfery egzoplanety.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 24 Lis 2022, 08:52

Znamy wyniki kosmicznej rekrutacji. Polak wśród astronautów ESA!
2022-11-23.
Europejska Agencja Kosmiczna przedstawiła nowych astronautów. Wśród osób, które zasilą korpus rezerwowych astronautów Agencji jest Sławosz Uznański. Inżynier z Polski został wybrany spośród 22,5 tysięcy kandydatów.
ESA wybrała 17 nowych astronautów, którzy zasilą korpus zawodowych i rezerwowych astronautów Agencji. Zawodowymi astronautami zostali: Sophie Adenot z Francji, Pablo Álvarez Fernández z Hiszpanii, Rosemary Coogan z Wielkiej Brytanii, Raphaël Liégeois z Belgii, Marco Sieber ze Szwajcarii. Pozostali kandydaci, w tym Sławosz Uznański zasili klasę rezerwowych astronautów. Wśród nich znaleźli się również: Meganne Christian z Wielkiej Brytanii, Anthea Comellini z Włoch, Sara García Alonso z Hiszpanii, Andrea Patassa z Włoch, Carmen Possnig z Austrii, Arnaud Prost z Francji, Amelie Schoenenwald z Niemiec, Aleš Svoboda z Czech, Marcus Wandt ze Szwecji oraz Nicola Winter z Niemiec. Wśród wybranych kandydatów jest również John McFall z Wielkiej Brytanii – astronauta z niepełnosprawnością fizyczną.
W środę, 23 listopada 2022 roku Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) przedstawiła wyniki naboru na astronautki i astronautów ESA. Wśród nowo wybranych kandydatów znalazł się inżynier z Polski. Sławosz Uznański od lat związany jest z Europejską Organizacją Badań Jądrowych - CERN. Specjalizuje się w projektowaniu elektroniki wykorzystywanej w m.in. akceleratorach cząstek. W jednym z największych ośrodków badawczo-naukowych na świecie kieruje zespołem odpowiedzialnym za nadzór nad poszczególnymi elementami Wielkiego Zderzacza Hadronów.
Polak w kosmosie
Mirosław Hermaszewski jest pierwszym i jak dotąd jedynym Polakiem, który poleciał w Kosmos.
Nabór na astronautę na drodze ogólnodostępnej rekrutacji był wyjątkową szansą zasilenia szeregów Europejskiej Agencji Kosmicznej. Od 1978 roku zdarzyło się to tylko trzy razy. Nowo wybrani kandydaci zasilą korpus zawodowych i rezerwowych astronautów Agencji. Spośród aspirujących astronautów jedynie część osób będzie miało ostatecznie możliwość wzięcia udziału w projektach eksploracji kosmosu prowadzonych z udziałem ESA, w tym lotach kosmicznych.
źródło: ESA
ESA wybrała nowych astronautów! Fot. ESA/Twitter
https://nauka.tvp.pl/64687086/znamy-wyn ... utacji-esa
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Znamy wyniki kosmicznej rekrutacji. Polak wśród astronautów ESA!.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 24 Lis 2022, 08:53

Polak wśród astronautów Europejskiej Agencji Kosmicznej. Kim jest Sławosz Uznański?
2022-11-23.AB.KOAL.
Polski naukowiec Sławosz Uznański został wybrany przez Europejską Agencję Kosmiczną do Rezerwy Astronautów ESA – poinformowała w środę PAP Polska Agencja Kosmiczna.
Prezentacji grupy astronautów w środę w Paryżu, podczas ostatniego dnia posiedzenia Rady ESA na szczeblu ministrów, dokonał dyrektor generalny ESA Josef Aschbacher.
Kontrakty ESA otrzyma 6 astronautów korpusu podstawowego, w tym jeden z niepełnosprawnością i 11 rezerwowych. Ci pierwsi mają praktycznie zagwarantowane loty na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS), a może nawet na którąś z misji księżycowych NASA realizowanych z udziałem ESA. Rezerwowi w każdej chwili mogą do nich dołączyć i rozpocząć intensywne szkolenie, jeśli ESA rozszerzy programy załogowe, w szczególności wykorzystanie ISS – przekazała w informacji prasowej agencja Polska Agencja Kosmiczna.
Najważniejszy dzień w życiu
Sławosz Uznański pokonał ponad 22 tysiące kandydatów z całej Europy w trwających półtora roku eliminacjach ESA. Kandydaci przechodzili różnorodne testy wiedzy o kosmosie i technologiach kosmicznych, inteligencji i sprawności obliczeniowej, umiejętności rozwiązywania złożonych, nietypowych problemów pod presją czasu, odporności psychicznej i zachowania zimnej krwi w warunkach stresu. Poddani byli szczegółowym badaniom medycznym i przeszli szereg rozmów kwalifikacyjnych.
Dodatkową przewagę Polakowi dało doświadczenie nabyte w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) w Genewie, gdzie pracuje jako operator Wielkiego Zderzacza Hadronów LHC. Jest to urządzenie równie złożone i zaawansowane technologicznie jak Stacja Kosmiczna. Dr Uznański zajmuje się też projektowaniem elektroniki odpornej na promieniowanie, a właśnie taka musi być stosowana w kosmosie. Doktorat z elektroniki i umiejętność prowadzenia badań naukowych to kolejne jego atuty przydatne na Stacji Kosmicznej. Jego hobby - chodzenie po Himalajach - to zaś najlepszy sposób na trening odporności na stres i trudne warunki.
To z pewnością jeden z najważniejszych dni w moim życiu, ale też wyjątkowy moment dla polskiej nauki i polskiego udziału w eksploracji kosmosu - docenienie naszych osiągnięć i podkreślenie potencjału. Jako Polak jestem dumy, że będę reprezentował nasz kraj przy realizacji wspólnego, europejskiego programu kosmicznego. Nasz udział w nim już jest istotny. Jestem przekonany, że będzie znacząco większy – skomentował wybrany na astronautę Uznański.
Doświadczenie
Pochodzi z Łodzi, gdzie w 2008 r. ukończył z wyróżnieniem Politechnikę Łódzką uzyskując tytuł mgr inż. Również w tym samym roku otrzymał tytuł mgr inż. na Uniwersytecie Nantes (Francja) i tytuł inż. na Politechnice w Nantes (Francja). W 2011 r. obronił z wyróżnieniem doktorat na Uniwersytecie Aix-Marseille (Francja).
Jest autorem książki na temat efektów promieniowania w układach elektronicznych i współautorem ponad 50 artykułów w czasopismach i na konferencjach naukowych. Jego zainteresowania zawsze były ściśle związane z przemysłem kosmicznym. Prowadził wykłady dot. projektowania systemów kosmicznych na międzynarodowych szkołach inżynierskich (SERESSA 2014 r., 2021 r.), organizował warsztaty pomiędzy CERN i NASA oraz dla sektora prywatnego. Był recenzentem wielu projektów satelitów komercyjnych, jak np. satelity firmy ICEYE oraz projektów związanych z polskim sektorem kosmicznych, takich jak PW-SAT2, HyperSat i EagleEye.
Jest to ogromny sukces naszego astronauty, ale także wyróżnienie Polski. Nasz rozwój i postęp cywilizacyjny jaki nastąpił w ostatnich dziesięcioleciach, został zauważony i doceniony przez partnerów europejskich. W czasie spotkań ESA usłyszałem wiele ciepłych słów o naszych firmach i naukowcach, którzy odgrywają coraz większą rolę w programach ESA. Mam nadzieję, że wybór Polaka do rezerwy astronautów będzie zarazem najlepszym bodźcem, do dalszego rozwoju sektora kosmicznego w Polsce jako sygnał, że rozwój kraju odbywa się poprzez inwestycje w najnowocześniejsze technologie - w tym te kosmiczne – zaznaczył Grzegorz Wrochna, prezes Polskiej Agencji Kosmicznej, cytowany w informacji przesłanej PAP.
Rada ESA na szczeblu ministerialnym odbyła się w Paryżu w dniach 22 i 23 listopada. Uczestniczyli w niej przedstawiciele państw członkowskich ESA, kraje stowarzyszone i współpracujące. W trakcie obrad dyskutowane były kierunki działań ESA na przyszłe lata mające zapewnić Europie wzmocnienie jej pozycji w podboju kosmosu, a także kwestie budżetowe.
Polski naukowiec Sławosz Uznański został wybrany przez Europejską Agencję Kosmiczną do Rezerwy Astronautów ESA (fot. ESA - P. Sebirot)
źródło:: PAP
https://www.tvp.info/64689405/polski-na ... autow-esa-
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Polak wśród astronautów Europejskiej Agencji Kosmicznej. Kim jest Sławosz Uznański.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 24 Lis 2022, 08:55

Astronauci dostrzegli na ziemi gigantyczne oko. Co to może być i gdzie się znajduje?
2022-11-24.
W zachodniej części największej pustyni na Ziemi znajduje się tajemnicza struktura, której pochodzenia naukowcy w pełni wciąż nie odkryli. Jakie są teorie na temat powstania „Oka Sahary”?
Po raz pierwszy niezwykłą formację skalną dostrzeżono u zarania lotów kosmicznych. Dzisiaj jest ulubieńcem astronautów, którzy podczas każdej ekspedycji na Międzynarodową Stację Kosmiczną nie mogą jej nie uwiecznić.
Tajemnicza struktura w Mauretanii nazywana jest oficjalnie Kalb ar-Riszat, ale funkcjonują też jej potoczne określenia, wiele o niej mówiące: „Oko Sahary” czy „Oko Afryki”, które jednoznacznie wskazują na jej niecodzienny kształt.
Dla meteorologów na pierwszy rzut oka wygląda ona jak bardzo głęboki układ niskiego ciśnienia, zaś zoologom przypomina ślimaka. Badania topograficzne wykazują, że struktura położona jest w zagłębieniu terenu.
Centrum struktury jest otoczone przez okrągłe wzniesienia. Przypominają one nieco krater uderzeniowy powstały po upadku meteorytu. Jednak badania chemiczne nie wykazały jak dotąd śladów skał pochodzących z przestrzeni kosmicznej. Źródłem nie mógł być więc meteoroid.
Co ciekawe poszczególne fragmenty struktury, która ma średnicę około 45 kilometrów, powstały z różnych skał, co świadczy o tym, że struktura nie powstała od razu, lecz formowała się całymi milionami lat aż osiągnęła kształt znany współcześnie. Centralna część struktury jest dużo starsza od jej brzegów.
Jeśli nie jest to miejsce upadku meteorytu, to co? Naukowcy wskazują na wygasły lub niedoszły wulkan, ponieważ niektóre formacje złożone są ze skał magmowych i osadowych. Nie mają one jednak struktury zbliżonej do prawdziwych wygasłych lub wciąż aktywnych wulkanów.
Aby odkryć wszystkie jej tajemnice potrzebne są dalsze badania, a obszar na którym się ona znajduje, czyli nienadające się do życia zachodnie rubieże Sahary, tylko te zadanie utrudniają. Być może kiedyś zagadkę uda się ostatecznie rozwiązać.
Źródło: TwojaPogoda.pl / NASA.
Formacja Kalb ar-Riszat na Saharze. Fot NASA.

Formacja Kalb ar-Riszat na Saharze. Fot Twitter.

Formacja Kalb ar-Riszat na Saharze. Fot Twitter.

https://www.twojapogoda.pl/wiadomosc/20 ... -znajduje/
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Astronauci dostrzegli na ziemi gigantyczne oko. Co to może być i gdzie się znajduje.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Astronauci dostrzegli na ziemi gigantyczne oko. Co to może być i gdzie się znajduje2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 25 Lis 2022, 09:34

Kim jest Sławosz Uznański?
2022-11-24. Krzysztof Kanawka
Polski astronauta-rezerwista w ESA.
Dwudziestego trzeciego listopada 2022 roku ESA ogłosiła grupę nowych astronautów. Wśród rezerwistów jest Polak – Sławosz Uznański z Łodzi.
Ogłoszenie nowych astronautów ESA nastąpiło 23 listopada 2022. ESA wybrała pięciu zawodowych astronautów, jednego paraastronautę oraz jedenastu rezerwistów. Wśród rezerwistów jest Polak – dr Sławosz Uznański.
W 2008 roku Sławosz ukończył Politechnikę Łódzką oraz Uniwersytet Nantes i Politechnikę Nantes. Następnie w 2011 roku obronił doktorat na francuskim Uniwersytecie Aix-Marseille.
Wcześniejsze doświadczenie zawodowe:
• Główny inżynier dowodzący LHC odpowiedzialny za całodobową pracę największego akceleratora w CERN i zapewnienie jego optymalnej pracy (2018 r., 2021 r.).
• Ekspert techniczny i recenzent w programie Horyzont 2020 dot. europejskiej niezależności i konkurencyjności technologicznej w sektorze kosmicznym dla Reseach Executive Agency (REA) przy Komisji Europejskiej (2019 r.).
• Inżynier ds. efektów promieniowania w STMicroelectronics projektujący nowe europejskie technologie cyfrowe CMOS do zastosowań kosmicznych (2008-2011 r.).
(POLSA)

Sławosz Uznański astronautą rezerwowym ESA - konferencja prasowa
https://www.youtube.com/watch?v=foL8vM_2MC4

Sławosz Uznański / Credits – Polska Agencja Kosmiczna

Sławosz Uznański / Credits – ESA
https://kosmonauta.net/2022/11/kim-jest ... -uznanski/
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Kim jest Sławosz Uznański.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 25 Lis 2022, 09:37

Polak może polecieć w kosmos. „To jest dopiero początek” [WIDEO]
2022-11-24..ŁZ.MNIE
Myślę, że to jest dopiero początek. Zostałem wybrany jako rezerwowy astronauta. Teraz jest kwestia, żeby zbudować możliwości takie, aby polska misja mogła dojść do skutku – powiedział TVP Info Sławosz Uznański, który został wybrany przez Europejską Agencję Kosmiczną do Rezerwy Astronautów ESA.
Oczywiście, to jest też długoterminowy plan. Cały proces trzeba będzie zbudować i strategię, ale szanse są jak najbardziej – podkreślił Uznański, który pracuje jako operator Wielkiego Zderzacza Hadronów (LHC).
Prezentacji grupy astronautów dokonał dyrektor generalny ESA Josef Aschbacher. Kontrakty ESA otrzyma sześciu astronautów korpusu podstawowego, w tym jeden z niepełnosprawnością, i 11 rezerwowych. Ci pierwsi mają praktycznie zagwarantowane loty na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS), a może nawet na którąś z misji księżycowych NASA realizowanych z udziałem ESA.
Rezerwowi w każdej chwili mogą do nich dołączyć i rozpocząć intensywne szkolenie, jeśli ESA rozszerzy programy załogowe, w szczególności wykorzystanie ISS – przekazała w informacji prasowej agencja Polska Agencja Kosmiczna.
Sławosz Uznański pokonał ponad 22 tys. kandydatów z całej Europy w trwających półtora roku eliminacjach ESA. Kandydaci przechodzili różnorodne testy wiedzy o kosmosie i technologiach kosmicznych, inteligencji i sprawności obliczeniowej, umiejętności rozwiązywania złożonych, nietypowych problemów pod presją czasu, odporności psychicznej i zachowania zimnej krwi w warunkach stresu. Poddani byli szczegółowym badaniom medycznym i przeszli szereg rozmów kwalifikacyjnych.
Dodatkową przewagę Polakowi dało doświadczenie nabyte w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) w Genewie, gdzie pracuje jako operator Wielkiego Zderzacza Hadronów LHC. Jest to urządzenie równie złożone i zaawansowane technologicznie jak Stacja Kosmiczna.
Dr Uznański zajmuje się też projektowaniem elektroniki odpornej na promieniowanie, a właśnie taka musi być stosowana w kosmosie. Doktorat z elektroniki i umiejętność prowadzenia badań naukowych to kolejne jego atuty przydatne na Stacji Kosmicznej. Jego hobby, chodzenie po Himalajach, to zaś najlepszy sposób na trening odporności na stres i trudne warunki.
źródło: TVP Info, PAP
https://www.tvp.info/64704311/kosmos-sl ... onauta-esa
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Polak może polecieć w kosmos. „To jest dopiero początek” [WIDEO].jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 25 Lis 2022, 09:38

Uznański: chciałbym wziąć udział w misji dot. detektora IMS w 2026/2027 r.
2022-11-24.
Wydaje mi się, że byłbym idealnym kandydatem, żeby wziąć udział w misji dotyczącej detektora IMS, planowanej na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej na rok 2026/2027 r. – powiedział Sławosz Uznański, polski naukowiec, wybrany przez Europejską Agencję Kosmiczną do rezerwy astronautów.
Oprócz 11 rezerwowych ESA wyłoniła też sześciu astronautów korpusu podstawowego. Ich nazwiska ogłoszono w środę w Paryżu.
"Cieszę się z wyboru. Jestem rezerwowym astronautą ESA. To dopiero początek" - zapowiedział Uznański podczas internetowego spotkania, zorganizowanego przez Polską Agencję Kosmiczną POLSA.
Odpowiadając na pytania dziennikarzy, przypomniał jeden z eksperymentów naukowych, realizowanych na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ISS. Ma ona związek ze zbudowanym w CERN detektorem IMS. "Przygotowywany jest jego upgrade. Taka misja będzie miała miejsce najprawdopodobniej w 2026, może w 2027 roku. Wydaje mi się, że byłbym idealnym kandydatem, żeby w takiej misji potencjalnie brać udział. Wiem, jak detektory są zbudowane – to jest zdecydowanie moja działka; znam bardzo dobrze infrastrukturę CERN. Mógłbym się takim astronautą stać, i polecieć w kosmos, i uczestniczyć w pracach nad detektorem" – powiedział Uznański.
Opowiadał, że proces rekrutacyjny był "długi i w miarę wyczerpujący, ale też bardzo ekscytujący" i składał się z wielu etapów. Obejmował testy percepcyjne – badano to, w jaki sposób kandydaci na astronautów przetwarzają informacje z otaczającego świata, badano pamięć słuchową, wzrokową i orientację w przestrzeni, reakcje podczas symulacji lotów. Kolejnym etapem były testy psychologiczne, psychiatryczne i dotyczące komunikacji w grupie, aby sprawdzić, jak kandydaci reagują na stresujące sytuacje i zbudować ich profil psychologiczny. Z kolei w ramach testów medycznych kandydaci spędzili tydzień w szpitalu.
"W zależności od rezultatów, kolejnym etapem były rozmowy rekrutacyjne - czy to w centrum ESA dla astronautów, czy to w siedzibie głównej w Paryżu, z dyrektorem generalnym Europejskiej Agencji Kosmicznej. Jestem dumny, że przeszedłem wszystkie etapy i jestem w rezerwie, która czeka na swoją przyszłą misję" - podsumował Uznański.
Wspominał, jak dyrektor generalny ESA Josef Aschbacher i jego współpracownicy zadawali kandydatom różne pytania, testując ich wiedzę: "Sprawdzali, jak reagujemy, kiedy nie wiemy, jak odpowiedzieć na jakieś pytanie". Przykładowe zadanie brzmiało: "wyobraź sobie, że jesteś w przestrzeni kosmicznej, na zewnątrz, z jednym kolegą, którego nie widać i nie ma z nim komunikacji. I dostajesz natychmiastową informację, żeby wracać na stację kosmiczną i nie zważać na nic. Jak byś się zachował? Musiałem pokazać, w jaki sposób myślę i jak staram się rozwiązać taki problem".
Uznański wspomniał również o swoich prywatnych wyobrażeniach i marzeniach dotyczących wypraw w kosmos.
"Myślę, że przestrzeń kosmiczna jest na dzień dzisiejszy osiągalna. Wiem, że na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej od ponad 20 lat w każdym momencie jest jakiś astronauta. I możemy to życie podtrzymać poza naszą atmosferą. Zdecydowanie chciałbym - i byłbym bardzo zaszczycony, gdybym mógł brać udział w tej eksploracji, czy to na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, czy potencjalnie w misjach na Księżyc" – powiedział Sławosz Uznański.
Kontrakty ESA otrzyma 6 astronautów korpusu podstawowego - w tym jeden z niepełnosprawnością - i 11 rezerwowych. Według informacji przekazanej przez Polską Agencję Kosmiczną POLSA ci pierwsi mają praktycznie zagwarantowane loty na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS), a może nawet na którąś z misji księżycowych NASA realizowanych z udziałem ESA. Rezerwowi w każdej chwili mogą do nich dołączyć i rozpocząć intensywne szkolenie, jeśli ESA rozszerzy programy załogowe, w szczególności wykorzystanie ISS - przekazała w informacji prasowej POLSA.
"Moja praca w CERN nie zmieni się po nominacji do Rezerwy Astronautów ESA. Nadal będę projektował systemy, które projektowałem" – powiedział Uznański, odpowiadając na pytanie PAP. - "Jako astronauta rezerwowy będę miał szkolenie do dwudziestu dni zakontraktowanych w Europejskiej Agencji Kosmicznej. Będę przechodził badania medyczne, jak również pewną małą część szkolenia. Cała reszta jest zupełnie otwarta. Jeżeli byłaby taka potrzeba – my jako Polska znaleźlibyśmy wspólnie z ESA misję, która odpowiadałaby mojemu doświadczeniu, mógłbym dołączyć do astronautów ESA, którzy będą szkoleni od 1 kwietnia, po to żeby polecieć i wykonać swoją misję w kosmosie".
PAP - Nauka w Polsce, Urszula Kaczorowska
uka/ zan/
Na zdjęciu Sławosz Uznański. Fot. Tomek Gola. Źródło: POLSA
https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/new ... 027-r.html
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Uznański chciałbym wziąć udział w misji dot. detektora IMS w 2026 2027 r..jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 25 Lis 2022, 09:41

John McFall - lekarz, sprinter, a teraz... pierwszy astronauta z niepełnosprawnością

2022-11-24. Daniel Górecki
Europejska Agencja Kosmiczna wybrała wczoraj nową klasę astronautów i astronautek, która będzie miała okazję odbywać loty w kosmos, spędzić lata na ISS, a być może także postawić stopę na Księżycu w ramach którejś z misji badawczych Artemis. Jest ona wyjątkowa także z innych powodów...

Wczorajsze ogłoszenia ESA było dla nas szczególnie interesujące, bo okazję dołączyć do grona europejskich astronautów miał Polak, Sławosz Uznański. Ostatecznie nie trafił do pierwszej szóstki, gdzie znaleźli się John McFall z Wielkiej Brytanii, Sophie Adenot z Francji, Pablo Álvarez Fernández z Hiszpanii, Rosemary Coogan z Wielkiej Brytanii, Raphaël Liégeois z Belgii i Marco Sieber ze Szwajcarii, ale ma zapewnione miejsce na liście rezerwowej, co i tak jest ogromnym wyróżnieniem, bo chętnych było ponad 22,5 tys. osób.
John McFall tworzy historię. Niepełnosprawność to nie przeszkoda
Jak się jednak okazuje, pierwszy z wymienionych przez nas astronautów, czyli John McFall, swoją obecnością w tym elitarnym gronie tworzy historię - jest bowiem pierwszym wybranym astronautą z niepełnosprawnością. W związku z tym będzie miał dodatkowe zadanie, a mianowicie sprawdzi, jakie zmiany należy wprowadzić i ile będzie to kosztowało, aby w przyszłości w kosmos mogło latać więcej astronautów z niepełnosprawnościami.
Jak jednak podkreśla ESA, nie było tu żadnej taryfy ulgowej - wszyscy ochotnicy z niepełnosprawnościami, którzy odpowiedzieli na ogłoszenie z marca ubiegłego roku, a było ich 257, musieli być w stanie przejść takie same rygorystyczne testy fizyczne i psychologiczne jak pozostali. Padło na Johna McFalla, który jako 19-latek przeżył poważny wypadek i amputację prawej nogi, ale nie przeszkodziło mu to w odnoszeniu sukcesów zawodowych i sportowych.

Pierwszy "parastronauta", jak bywa od wczoraj nazywany McFall, zdobył brązowy medal w biegu na 100 metrów na Igrzyskach Paraolimpijskich w 2008 roku, a do tego posiada kilka dyplomów medycznych i obecnie pracuje jako specjalista urazowy i ortopedyczny w Anglii. Nic więc dziwnego, że ESA zdecydowała się właśnie na tę kandydaturę - astronauta już wiosną przyszłego roku rozpocznie 12-miesięczny program szkoleniowy w Europejskim Centrum Astronautów w Kolonii w Niemczech.
"Zawsze bardzo interesowałem się nauką, a eksploracja kosmosu zawsze była na moim radarze. Ale po wypadku motocyklowym, gdy miałem 19 lat, niepełnosprawność zawsze była przeciwwskazaniem do zrobienia tego, do wstąpienia do sił zbrojnych" - komentował wczoraj 41-latek, dodając, że ogłoszenie ESA z 2021 na nowo rozbudziło marzenia:

Przeczytałem wymagania i pomyślałem: Wow, to taka ogromna i interesująca okazja. I stwierdziłem, że byłbym bardzo dobrym kandydatem, aby pomóc ESA odpowiedzieć na pytanie, które zadali, czy możemy wysłać w kosmos osobę niepełnosprawną fizycznie?

John McFall tworzy historię. Lekarz, sprinter i pierwszy astronauta z niepełnosprawnością /Francois Mori/Associated Press /East

INTERIA
https://geekweek.interia.pl/astronomia/ ... Id,6431376
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: John McFall - lekarz, sprinter, a teraz... pierwszy astronauta z niepełnosprawnością.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

PostPaweł Baran | 25 Lis 2022, 09:43

Za nami Rada Ministerialna ESA
2022-11-24.
W trakcie posiedzenia Rady Europejskiej Agencji Kosmicznej na szczeblu ministerialnym (CM22) w Paryżu w dniach 22 i 23 listopada br., kraje członkowskie przyjęły ambitne plany związane z umacnianiem europejskiej pozycji w kosmosie. Badania naukowe kosmosu będą kontynuowane, ale dużo silniejszy nacisk będzie położony na praktyczne wykorzystanie kosmosu. Coraz większe znaczenie mają technologie, które zwiększają bezpieczeństwo Europy, przyczyniają się do rozwoju gospodarek krajowych, a także zapewniają wygodę życia jej obywateli. Łączny budżet, którym będzie dysponowała ESA w latach 2023-2025 na realizację powyższych założeń wynosi 17 mld EUR.
Co trzy lata ministrowie państw członkowskich deklarują, jakie kwoty chcą przeznaczyć na realizację interesujących ich programów w ramach ESA. Polskiej delegacji przewodniczyła podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii Kamila Król. Swój wkład finansowy wniosły także inne resorty: MEiN, MON, MKiŚ i MSZ.
Część składki na działalność podstawową naliczana jest według dochodu narodowego poszczególnych krajów. Większość państw przeznacza jednak kilkukrotnie wyższe kwoty na różne programy. W ten sposób zapewniają rozwój technologii kosmicznych w swoich krajach, gdyż pieniądze te wracają do rodzimych firm i ośrodków badawczych w postaci zamówień na komponenty misji ESA. Dzięki temu opracowują rozwiązania przydatne dla kraju i sprzedawane komercyjnie, także poza Europą. To zaś przyczynia się do rozwoju przemysłu i gospodarki krajowej.
Obliczona dla Polski składka podstawowa wynosi obecnie 27 mln EUR. Na najbliższe 3 lata Polska zadeklarowała ponadto łącznie 51 mln EUR na programy w następujących obszarach: Obserwacja Ziemi, Transport Kosmiczny, Eksploracja Załogowa i Robotyczna, Nawigacja, Bezpieczeństwo Kosmiczne, Komercjalizacja, Polityka Przemysłowa, Telekomunikacja i Zastosowania Zintegrowane, Technologia, Instrumenty Badawcze (program Prodex).
Wybraliśmy te obszary, gdzie z jednej strony mamy konkretne potrzeby dla Polski, a z drugiej, polski sektor kosmiczny może już konkurować z innymi krajami i oferować nie tylko pojedyncze komponenty, ale złożone systemy a nawet satelity. Konsultowaliśmy to naszymi firmami i ośrodkami naukowymi, ale także z Dyrektorem Generalnym ESA oraz właściwymi Dyrektoriatami ESA. Należy podkreślić, że możliwości pozyskania kontraktów przez podmioty polskiego sektora kosmicznego są znacznie większe, na co wskazywała również ESA przedstawiając konkretne propozycje.
prezes POLSA Grzegorz Wrochna
Szczególnie ważne jest w ramach realizowanych programów, użytkowe zastosowanie technik kosmicznych i ich wpływ na życie mieszkańców Europy. Infrastruktura satelitarna do bezpiecznej łączności i obrazowania Ziemi jest dziś niezbędna do funkcjonowania współczesnego społeczeństwa i nowoczesnego państwa, podobnie jak autostrady, lotniska, światłowody czy Internet 5G. Dzięki niej efektywniejsze rolnictwo czy lepsza gospodarka przestrzenna mogą przynieść miliardowe korzyści. Wojna w Ukrainie dobitnie pokazała znaczenie posiadania własnej infrastruktury satelitarnej dla suwerenności państwa.
Posiedzenie Rady ESA na szczeblu ministrów odbywało się w czasie trwających obchodów dziesięciolecia przystąpienia Polski do organizacji. To był ważny okres dla powstania branży kosmicznej w Polsce i jej rozwoju. Obecnie krajowy sektor kosmiczny liczy ok. 400 podmiotów (firm oraz instytutów), 300 z nich na co dzień współpracuje z ESA, w tym ponad 150 bierze bezpośredni udział w projektach. To zarazem jeden z najbardziej dynamicznie rozwijających się sektorów gospodarki w Polsce. Jako jedyny kraj w Europie zbudowaliśmy liczący się już w Europie sektor kosmiczny oparty prawie wyłącznie na małych i średnich przedsiębiorstwach.
Wykorzystaliśmy w ten sposób zjawisko określane jako „New Space", polegające na szerokiej komercjalizacji technologii kosmicznych dzięki postępowi technicznemu. Dzięki temu nie musimy gonić krajów dysponujących wielkimi firmami kosmicznymi, bo w wybranych technologiach już jesteśmy w czołówce. Pomimo, że polski wkład do budżetu ESA stanowi zaledwie 1,2%, odgrywamy w programach Agencji coraz większą rolę. Ostatnim przykładem zacieśniania współpracy z ESA jest utworzenie w Polsce ESA Business Incubation Center, które ułatwi start nowopowstającym firmom kosmicznym.
Źródło: Polska Agencja Kosmiczna
Fot. Europejska Agencja Kosmiczna via Twitter
Polska delegacja na Radzie Ministerialnej ESA
Fot. Polska Agencja Kosmiczna
Od lewej prezes PAK Grzegorz Wrochna, podsekretarz stanu Ministerstwa Rozwoju i Technologii Kamila Król oraz Piotr Zabadała z Departamentu Innowacji i Polityki Przemysłowej w MRiT
Fot. Polska Agencja Kosmiczna
SPACE24
https://space24.pl/polityka-kosmiczna/e ... rialna-esa
Załączniki
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Za nami Rada Ministerialna ESA.jpg
Astronomiczne wiadomości z Internetu: Za nami Rada Ministerialna ESA2.jpg
Kiedy obserwujesz nocne niebo pełne gwiazd – Widzisz samego siebie. Astronomia to matka nauk i nie tylko- kamery CCD Tayama, Sony Acuter, Atik. lornetka 15x50 USSR.Refraktor paralaktyczny 60/900.Synta 6''OTA Sky-Watcher SK804A, Obrotowy Globus nieba
Awatar użytkownika
 
Posty: 33366
Rejestracja: 09 Paź 2006, 15:59
Miejscowość: Przysietnica: PTMA Warszawa

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 7 gości

AstroChat

Wejdź na chat